Share
CHAPTER 11
CHAPTER 11
Mabilis lang na natapos ang kasal pagkatapos ay pumunta na kami agad sa napaka-engrandeng reception ng newly wed, maganda 'yong beach kung saan gaganapin ang reception, madilim din dahil hapon na kaya lumalabas lalo ang ganda ng lugar dahil sa nakapadaming lights na nakasabit. Unting batian at kumustahan lang pagkatapos ay umuwi na rin kami nila Dad, hindi na rin kasi sila makakatagal dahil maraming gawain ang naghihintay sa kanila sa US kaya kahit nandito sila sa Pilipinas ay busy pa rin.I actually don't understand them, nag-stay sila rito ng isang linggo para kuno magbakasyon pero tutok naman sa papel umaga hanggang gabi, alam ko naman excuse lang nila na gusto nila magbakasyon dahil hindi naman 'yon ang dahilan, takot silang may mangyari sa'kin na masama ulit, that's why I understand them.Hindi ko na rin sinubukang lapitan si Pierce after what happened, I don't even know If I can still look at him.
''TomorrRelated chapters
Change of Horizon CHAPTER 12
CHAPTER 12Nasa loob ako ng sasakyan at nasa harap ng bahay nila Pierce na nakatingin lang sa kanilang gate. Hindi ko alam kung papasok ba ako o hindi. Ano namang gagawin ko sa loob e tinaboy ko nga si papi. Tsk!''Why am I still here?!'' naiinis kong tugon sa sarili. Ilang araw na ang lumipas simula ng ipagtabuyan ko siya sa airport. It's not my intention to push him away, but I know I need to. Pero hindi ko kaya, yawa mga dzai!!!Parang sa'ming dalawa ako ang mas lalong nasaktan sa ginawa ako, I feel guilty.Sa loob rin ng ilang araw ay napagisip-isip ko na babalik na ako ng US next month, siguro nga tama sila na hindi ako para rito. So, maybe this is the time for some goodbyes.Bumuga muna ako ng hangin bago lumabas ng sasakyan. Gosh! I hope this is right. Parang kada hakbang ko binubuhusan ako ng yelo sa lamig ng pakiramdam ko. Nanginginig ang kamay ko na nag-doorbell ngunit laking pagtataka ko ng
Change of Horizon CHAPTER 13
CHAPTER 13Two days, three days, weeks until I didn't notice that I'm losing myself, I'm devastated. That I was on the brink of giving up my feelings. Maybe Dad was right, I'm wasting time here.Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Naisipan kong pumunta na lang sa bar bago ako umuwi sa US, sayang naman ang dalawang buwan kong bakasyon kung puro siya lang ang iisipin ko, isa pa, hindi lang siya ang iisipin ko ngayon. Nanlulumo akong nagbuntong-hininga. Simpleng halter dress lang na black at maiksi ang naisipan kong suotin, v-neck rin ang harap nito na nagpalabas sa dibdib ko ng bahagya.Nang makarating mabilis kong ipinark ang sasakyan at tumingin sa karatulang nasa taas ng exclusive bar. ADONIS BAR ''It's time to get wasted...'' anas ko, pagkatapos ay pumasok ako sa loob, samo't-saring mga tao ang labas-masok at puno ng iba't-ibang ilaw ang bawat sulok ng bar. Hindi na bago sa'kin ang pumunta sa mga ganit
Change of Horizon CHAPTER 14
CHAPTER 14FLASHBACKUmiikot ang mata ko habang inaakay ako ng lalaki. Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin pero wala na rin siguro akong pakialam do'n, e hinahayaan ko na siyang akayin ako e. Para akong maduduling habang pasan-pasan ako ng lalaki sa balikat, medyo masakit na t'yan ko dahil sa buto niya, aba'y papunta na ata kaming langit dahil kanina pa kami naglalakad nitong haup na 'to.Liyo ako pero kahit paano may nararamdaman pa rin ako kung anong kilos niya, at kanina pa nga kami naglalakad, jusq.''Hey! Bitch, put me down!'' nalalasing kong saad ngunit buntong-hininga lang ang narinig ko mula sa kaniya.''Yah! Hajima!'' sigaw ko ngunit wala siyang sagot. Huminto siya at dahan-dahan akong iniupo sa hindi ko malaman kung ano, sasakyan ata niya 'to. Paano ko nga naman kasi malalaman e lasing ako at nakapikit pa ang mata ko.''I'm sorry I should've not hurt you,'' anang lalaki, ''
Change of Horizon CHAPTER 15
CHAPTER 15Lalabas na sana ako sa sasakyan ng biglang hilain ni Pierce ang kamay ko at mariin akong siniil ng h***k. Nasa likod niya ang kamay ko na hindi na mapakali dahil sa sensasyong aking nararamdaman. I thought it's the day, ngunit dahan-dahan niyang pinaghiwalay ang magkadikit naming mga labi hinabol ko pa ito na nagpangisi sa kaniya. Hinihingal kaming pareho habang magkadikit ang noo't ramdam ang paghinga ng bawat isa. I'm going insane shit! ''I love you...'' He uttered, I smile and gave him a smack on his lips before I look at him.Umayos ako ng upo at hinawakan ang kamay niya na nasa manibela. ''Whatever the results tomorrow we need to be strong for Yaya Meli.'' Bumuntong-hininga ako pagkatapos. Nakita ko ang pag-aalala sa mukha niya at alam kong lahat kami ay natatakot sa magiging resulta. Ilang araw na rin simula ng mapansin naming may kakaiba kay Yaya Meli, at hindi ako tanga para hindi malaman 'yon dahil nag-aral ako ng Psychol
Change of Horizon CHAPTER 16
CHAPTER 16 Tahimik kaming umuwi sa bahay dahil pare-pereho naming hindi alam ang sasabihin o gagawin. Our minds is full of clouds of worries and pain. Paano nangyari kay Yaya 'yon? Wala namang mga rason para magkaroon siya ng gano'n.' That's what I said to Doc. Mark, but he just said that it can happen. Hindi ko alam ang mararamdaman ko ng mga oras na 'yon dahil nasasaktan ako para sa kanilang dalawa. Kahit sabihin nating kasambahay lang namin sila, iba pa rin 'yong mga panahong pinagsamahan namin kahit na sa US ako. Hindi ko kayang makita na unti-unti niya kaming makalimutan pati na ang sarili niyang anak. Even right now while eating at the dining area I couldn't even swallow the food properly.Sila Ate Nora at Yaya Meli ang nasa isip ko ngayon. ''Hey,'' his soft voice filled my ear, ''you should try to eat even if you can't.'' Malungkot akong tumingin sa kaniya at pilit na ngumiti. Hindi kami sin
Change of Horizon CHAPTER 17
CHAPTER 17''What the hell are you doing here?'' tanong ko.''Hey! nasa simbahan tayo,'' saway niya sa'kin ng matapos ang rehearsal, napatakip tuloy ako ng bibig. ''Kaibigan ko rin naman si Liam kaya dapat nandito ako sa rehearsal nila 'no!'' singhal niya.''Akala ko ba may iba ka pang gagawin?''He smirked. ''I canceled it.''Inismiran ko na lang siya at bumaling kay Tina na papalapit na sa direksyon namin.''Saan pala reception niyo?'' tanong ni Pierce.''Sa borak.''Well, maganda rin naman doon, white sand and crystal blue ocean, saan ka pa? sa'kin ka na. Nang matapos ang rehearsal unting kwentuhan lang at batian sa mga kakilala namin pagkatapos ay naisipan na rin namin magpaalam sa ikakasal.''Go girl! I-kembot mo malala!'' biro ni Tina, pinakyuhan ko na lang ito dahil sa kung ano--anong kabastusan ang lumalabas sa bibig. Ewan ko ba kung bakit nagustuhan ni Liam 'yan.
Change of Horizon CHAPTER 18
CHAPTER 18 ''Happy aniversary...'' sulat ko at ibinigay sa cashier ang papel. Bumili muna kami ng cake nila Mom dahil anniversary nila ngayon. Nilibot ko na lang muna ang paningin sa loob at naghanap ng bakenteng upuan habang hinihintay ang binili, wala pa naman din si Pierce dahil bumili muna ng kape sa Starbucks. Uupo na sana ako ng biglang may humawak ng marahan sa braso ko. ''Shy?'' anang pamilyar na boses ng lalaki. Lumingon ako rito at napangiti ng mamukaan kung sino ito. He beamed showing his deep dimple at me. ''Kino? Small world, what are you doing here?'' I smiled at him. Kunwari siyang nagtaka, ''To buy cake?'' Alangan naman pumunta siya rito para bumili ng damit e puros cake ang laman ng lugar. Baliw ka Shy? Nahiya tuloy ako bigla. ''Just kidding, I was heading on Continiella Resto when I saw you so I enter the shop,'' aniya at hinawakan ang batok na tila nahihiya.
Change of Horizon CHAPTER 19
CHAPTER 19Napatayo ako bigla. ''No,'' mariin kong anas habang nakatingin kay Daddy.He smirked. ''What?''''I said no,'' mas mariin kong anas kaya hinawakan ni Pierce ang kamay ko upang paupuin ako ngunit binitawan ko 'yon.Alam kong mapapahiya si Dad kay Tito Kael ngunit wala akong pakialam, isa pa ayoko sa fucking Jer na 'yan.Nakikita ko sa aking peripheral vision ang napapahiyang lalaki.''Why Shy?'' tumayo na rin si Dad kaya mabilis siyang hinawakan ni Mom sa braso ngunit dahan-dahan niya itong tinanggal at lumapit sa'kin.Tiningnan ko muna si Pierce na tumayo na rin bago ako nagsalita. ''He's my boyfriend,'' Buong lakas kong anas ng hindi nagpapatinag sa mga tingin niya.Ilang segundo silang natahimik bago nakapagsalita. ''Kailan pa?'' ani Dad. Gosh hindi ko pa sana maintindihan kasi ang sosyal ng pagkakasalita niya, key-lan pa?Ramdam ko na an
Latest chapter
