Chapter 5

[ Elina ]

Pumayag na ako sa gusto ni Hades..

Ang maging alipin niya sa kaniyang kaharian..

Ngayon, narito ako sa kaniyang bulwagan, sa harapan ng trono.

Siya'y nakaupo habang ang mga mata'y nakatingin sa akin.

" Sumunod ka sa akin at ipapakita ko ang mga parte ng kaharian. " wika ni Hades at tumayo sa kaniyang trono

Sinusundan ko siya..

Napatingin ako sa aking kapaligiran at tila nilamon na ng dilim at takot ang kahariang ito.

Sa mga naglalakihang rebulto ng mga mababangis na nilalang..

Sa mga disenyo ng bawat sulok ay hindi mona nais na manatili pa rito..

May mga kaluluwa din bang gumagala rito?

°~°~°

Tumigil kami sa silid hapagkainan at dito ko nakita ang lungkot nito..

Malawak ang espasyo..

Mahaba ang mesa at mayroon itong walong upuan sa bawat gilid, tila maaaring makaupo ang labing-anim na panauhin.

Ngunit naiisip ko pa lamang..

Siya lamang ba ang kumakain sa mahabang mesang ito? O kasama niya si Aeacus? O mga kaluluwa ba ang nakakasama niya?

°~°~°

Nakarating naman namin ang silid ng pagluluto..

Maraming agiw ang narito..

Mga kubyertos ay maalikabok, mga plato't pinggan ay basag at ang mga prutas na nasa isang mangkok ay bulok na.

Pero ang mas nakakapansin dito ay ang dami ng mga bote ng alak..

Ambrosia..

Teka, hindi na ba sila naghahain ng mga normal na pagkain dito?

" Bakit wala man lang nagsasa-ayos dito? " wika ko habang patingin-tingin sa madilim na paligid

Nagsimula akong kumapa sa paligid at ang aking mga kamay nahawakan ang isang sulo.

Paano ito magkaka-apoy?

" Patawad po, hindi ko po kasi makita ang aking paligid. "

Narinig kong pinitik ni Hades ang kaniyang mga daliri..

Sa isang iglap ay nagliyab ang aking hawak na sulo at ito'y nabigay liwanag sa dilim.

Nakikita ko na ang lahat..

Malala ang lugar na ito..

Hindi ko maiwasang maisip ang aking maayos na kusina sa aking tahanan.

°~°~°

Sumunod muli ako kay Hades..

Habang kami'y naglalakad ay napatingin ako sa kaniyang likuran.

Alam kong siya iyon..

Itinatanggi pa niyang hindi siya ang nakilala ko noon na natutulog sa ilalim ng puno..

" May problema kaba? " wika ni Hades habang ang kaniyang ulo'y nakalingon sa likura.

" Wala! Wala! " natatarantang wika ko

Mukhang alam din niyang may naiisip ako..

Kung gayon ang bawat kilos ko ba'y alam niya?

Kung sa bagay ay isa siya sa mga pangunahing diyos ng Olympus..

°~°~°

Lumipas pa ang mga minuto..

Marami na kaming pinuntahan na lugar sa kahariang ito at hindi ko na mabilang ang mga kwarto at iba pang dapat puntahan.

Sa palagay ko'y ang kaharian ay nabubuo ng kanluran at silangang parte.

Dagdag pa ang ikalawa't ikatlong palapag.

Hindi ko kakayanin na alagaan ang buong kahariang ito kung mag-isa lamang ako dito.

Siguradong mayroon akong mga kasama..

" Panginoong Hades, nasaan na ang iba pang mga kasamahan mo rito? Wala bang mga diwatang naglilingkod sa iyo? " tanong ko

Hindi siya tumugon sa akin, bagkus tumingin siya ng masama nang marinig ang aking katanungan.

Hindi kaya'y ito ang sinasabi ni Aeacus?

" Patawad po sa aking katanungan. " wika ko at napayuko sa panghihimasok

" Sundan mo na lamang ako kung ayaw mong mamatay sa pagkaligaw.. " wika ni Hades

Sinundan ko muli siya sa kaniyang pag-iikot..

Bigla akong kinabahan nang marinig niya ang aking katanungan..

Sa kaniyang mga tingin kanina'y maaaring magising ang kaniyang kasamaan..

Tama nga ang kanilang mga sinasabi..

Ang isang mortal na tulad ko'y dapat ingatan ang sasabihin..

Kung hindi ay baka wala na ako rito..

°~°~°

Tumigil kami sa harapan ng mga pintuan..

Doble ang mga pintuan at sa gitna nama'y mayroong dalawang bukasan.

Pilak ito at may mga naka-ukit na mga nilalang..

" Maaari mong puntahan ang kahit anong lugar na tinahak natin sa kaharian, maliban lamang sa isang ito. Akin ang silid na ito at ayaw kong makita ka sa loob nito. Hindi ako magdadalawang-isip kung sinuway mo aking utos tungkol rito. " paliwanag ni Hades

" Opo.. " tugon ko

" Isasagot ko ang katanungan mo kanina: TAYONG DALAWA LAMANG ANG NARITO SA KAHARIANG ITO. Walang kung-sinuman o kung ano pa man. Huwag mo rin akong pakeke-alaman sa aking mga gagawin o anuman, malinaw? " wika ni Hades

" Opo, malinaw po. " tugon ko

ANO??!!

Paano nito..

Kung gayon ay buong buhay ko'y ito na ang aking kaparusahan..

" Panginoon, hindi ko kakayaning mag-isa ang mga trabaho dito! Maaari po bang kahit isa lamang ay mayroon akong makakasama di-- " takot na wika ko

" Kung hindi mo kakayanin ito, mas mabuti pang kitilin na kita ngayon pa lamang. " wika ni Hades

Hay..

Anu ba ito..

Hindi naman sa nagrereklamo, ngunit hindi ko kakayanin ang lahat ng mga gawain dito.

Paano ba ako napunta dito?

Buhay akong nakarating dito..

Patay lamang ang nakararating dito..

Dito naba ang aking tadhana habang-buhay?

°~°~°

Sinundan ko muli si Hades kung saan siya tutungo..

Tumigil kami sa isang pinto..

Binuksan niya ito at isang kwarto..

" Ito ang iyong magiging silid.. "

Napaka-dilim..

Nakakatakot..

" Panginoon.. maaari po bang.. " takot na wika ko

Pumasok siya sa loob ng silid..

Sa isang iglap ay nagliyab ang mga kandila at nagbigay ito ng liwanag kahit papaano..

Ang silid na ito'y malawak..

Ang kama ay malawak at ang kulay ay pinaghahalo ito ng mga lila't pula, ang disenyo ay mga bulaklak.

Mayroon ding pausukan at upuan sa harapan nito..

Malaking antigong kabinet..

Isang karpet sa gitna ng malawak na sahig..

Doble ang laki nito kumpara sa aking silid sa aking tahanan.

" Panginoong Hades, maraming salamat po sa-- "

Lumakad siya palabas nang hindi lumilingon sa aking mga wika.

Wala talaga siyang pakiramdaman..

Ang tanging nagawa ko na lamang ay umupo ng nakabaluktok sa malawak na kama at nag-isip ng kung anu-ano..

Sana'y magawa ko ang lahat ng gusto niya..

Walang mga pagkakamali..

Nag-aalala ako na may halong matinding takot..

Pagbutihin mo nlng, Elina..

Nagawa mo nang nabuhay sa loob ng mga taon..

Magagawa ko rin ito..

Dito sa Mundong Ilalim..

****