CHAPTER 2

"Wala bang suspension ng klase?" Gusto ko talagang matulog maghapon. Feeling ko lalagnatin ako dahil nabasa kami ng ulan ni Cielo habang naglalakad kahapon.

"Hindi ko 'rin alam--- pero, baha na raw sa mga kalye. Sana marinig ni Yorme ang mga dasal natin. Hindi ko pa tapos basahin yung reading assignment natin!" Nitong mga nakaraang araw, masyado kaming maraming ginagawa dagdag pa iyong mga pinapagawa ng mga minor subjects. Hindi ko alam kung accounting pa ba ang major naming o social sciences na.

Ilang minuto ang lumipas, nag-announce na rin si Yorme ng class suspension samantalang mas sumama naman ang pakiramdam ko.

May quiz kami ngayon at niligtas kami ni Yorme. Iniisip ko palang ang gagawin ko, napapagod na ako.

Nagpahinga muna ako bago ako nag-aral ng mga lessons. Nang maglunch kami, nagpaalam si Cielo na bibili ng gamot ko dahil s'ya raw ang nahihirapan sa akin.

"Alam mo, kailangan mo nang magkajowa! My goodness! Para naman may nag-aalaga sa'yo kapag may sakit ka! Girl, two years na tayong magkasama ni kaibigang lalaki wala ka ata!" Kanina pa s'ya naglilitanya at paulit-ulit na sinasabing maghanap na raw ako ng manliligaw pero kahit ako alam ko sa sarili ko na wala akong time para doon.

"Wala akong time. Breakdowns ko nga nakaoras kasi limited lang time ko, magentertain pa kaya ng lalaki sa buhay?"

True enough, palaging nakaoras ang pag-iyak ko. Hindi ko pwedeng sayangin ang oras ko sa walang kabuluhang bagay at kung magjojowa man ako, kailangan alam n'ya at naiintindihan n'ya ang priority ko.

Demanding sa oras ang course ko. Hindi rin stable ang emotions ko kaya usually umiiyak nalang ako sa frustration kasi nahihirapan talaga ako. Gusto ko na ngang magconsult sa Psychologist, kaya lang, natatakot ako.

Pagkatapos ng araw na iyon, nagresume na ang klase and mas madalas ko nang makita yung lalaki sa library. Palagi ko ring nakakalimutan itanong ang pangalan n'ya. Masyado kasing seryoso yung aura n'ya, parang matanda na s'yang kausap. Exactly my type pero, malabo. Nakita ko yung post ng org namin, nanalo pala s'ya sa midyear convention! Tax Cup at Audit Cup! Asa naman ako, hindi ba! Aside from that, I've learned na isa s'ya sa mga CPALE bet ng school namin!

"Sino ang tinitignan mo?" Lumapit si Cielo sa akin at inayos na ang gamit n'ya. Hindi ko pa rin pala nakukwento sa kanya ang tungkol 'dun kay kuya quizzer!

"Wala. Tara sa NBS may bibilhin ako." She immediately fixed her things and nauna pang lumabas sa akin!

"Daan din tayo sa Jabee ha? Gusto ko ng chicken joy 'coz I'm sad!" Dagdag n'ya at excited naman s'yang naglakad papunta sa lobby ng school. Mahilig talaga itong gumala, magliwaliw, at maglaro ng games sa phone pero matalino naman s'ya at mataas pa ang grades n'ya!

"D'yan ka muna. Punta lang akong Watson" Kulang na siguro ang pang-skin care ng babaeng ito kaya dumalaw na naman sa Watson para magwaldas. Pagkapasok ko, inisip ko muna kung anong bibilhin ko kasi wala naman talaga akong bibilhin. But then again, naalala ko na kailangan kong bumili ng libro. I was busy looking for book to buy when someone handed me a book.

"Rich Dad, Poor Dad by Robert Kiyosaki, you must try this." It was him again! Dito ko lang pala s'ya makikita!

"You think so?" I asked kasi ngayon ko lang naman narinig yung book title although familiar na sa akin ang author.

"Of course. I've learned a lot in this book! Dumating nga sa point na ayaw ko nang mag-aral at magbusiness nalang e." He added while showing off his awkward smile. Gosh, crush ko na ba ito? Bakit parang attached na ako masyado! I don't even know his name!

"Okay then. I will read this since malapit na rin ang sembreak!" I responded and pumunta na sa counter at bumili na rin ng mechanical pencil para hindi obvious na I was just trying my luck to see him!

"Isobel." I immediately looked at him in awe! Bakit alam n'ya ang pangalan ko?

"Stalker ka ba? Why do you know my name! Crush mo ako no?" Ang confident kong humarap sa kanya dahil balak ko s'yang tuksuhin ang half of me was praying na isasagot n'ya ay "oo".

"No, you just forgot this the last time we met." Inabot n'ya sa akin iyong envelop na puro testpaper kong puro nasa laylayan ang score! With that, I immediately grabbed the envelope and hugged it! This is quite embarrassing!

"Hindi mo naman siguro ako tinignan lahat ano?" Iniisip ko palang na makikita n'ya yung mga below average kong scores parang gusto ko nang lamunin ng lupa!

"Hindi naman pero nakita ko 'yung sagot mong 'love' dun sa testpaper mo sa tax." Gusto ko na talagang maglaho nalang! Pinagalitan pa ako ng prof ko dahil doon! E hindi ko nga kasi talaga alam yung sagot!

"Napaka judger mo naman! Syempre, wala akong maisagot e hindi naman mali ang magmahal kaya iyon nalang sinulat ko!" He bursted to laughter while mocking me.

"Alam mo, epal ka rin e!" I crossed my arms and left him laughing alone. Sumunod naman s'ya sa akin pero wala naman s'yang binili doon! Ano 'yon? Tambay lang sa NBS?

"But seriously, I didn't judge you though. It's just so funny."

"Mama mo funny!" I walked out and started walking papunta sa Watson kung nasaan si Cielo! Hiyang hiya na ako sa kasama ko! Una, pinagbintangan ko s'yang crush nya ako at pangalawa, nakita n'ya yung mga scores kong sobrang sakto lang.

"Hindi na. Tatahimik na po, Madam." He stopped laughing and just followed me papunta sa watsons. Nakita ko naman si Cielo na may kausap na lalaki pero agad ding umalis nang makita n'ya ako. Anong meron? May jowa ba 'tong gagang 'to?

"Hey, Austin!" Bati ni Cielo nang makita n'ya ako.

"Magkakilala kayo?" Hindi ko makapaniwalang tanong! Bakit para feeling ko pinagtaksilan ako ng bestfriend ko?

"Oo, pinsan ko." Tipid na sagot ni Cielo.

"Ang sabi mo may bibilhin ka lang sa NBS pero hindi mo sinabing jowa pala?" Hinila ko s'ya papunta sa gilid para mapigilan ko ang bunganga n'ya! Baka ano pa ang masabi ng babaeng ito na ikakasira ng buhay ko.

"Girl, may pinsan ka palang jowable bakit hindi mo sinabi?"

"Ha? Bakit ko sasabihin? Nagtanong ka ba?" Right. I didn't asked and nagkikita lang kami usually by mere coincidence. Hinila ko na s'ya papalapit sa pinsan n'ya.

"So, Juan Faustino, this is my bestfriend, dormmate, study buddy, and alipin, Cleir Isobel Garcia. Cleir, this is my cousin, Juan Faustino Rivera, anak ni Pacioli." I just smiled at him and he even extended his hand para makapaghandshake kami so I accepted it! In fairness, malambot ang kamay kaya lang may kalyo sa tip ng fingers n'ya. Maybe that's because of the calculator!

"I know her already. We met several times already!" Mukhang nagulat si Cielo kaya tinignan n'ya ako ng masama thinking na may ginawa na akong kalokohan sa pinsan n'ya!

Kumain muna kami sa Jollibee at syempre, dahil buraot si Cielo, nagpalibre s'ya sa pinsan n'ya kaya libre ang dinner namin. Umorder s'ya ng isang bucket ng chicken joy kaya masayang-masaya ang loka!

Nagkwentuhan din kami tungkol sa course namin at personal lives! I just learned that he's an adopted son ng mga Rivera kaya pala hindi s'ya kamukha ng mga magulang n'ya. His father is the Deputy Comissioner ng BIR. He's the alter ego ng commissioner kaya naman medyo high profile ang pamilya n'ya. His mom is a politician, Congresswoman s'ya sa probinsya nila.

"Is it hard being you?" I asked after learning everything.

"Sometimes. They expect too much from me but my parents never let me feel that I am obligated to follow their footprints. They always assure me that I am my own person." He just smiled and finished his meal. 

Cielo was busy with her chicken joy kaya hindi na n'ya kami pinansin. Isa pa, alam naman n'ya ang kwento ni Faustino kaya hindi nalang s'ya umimik.

"We'll go now." I waved goodbye then nagbeso sila ni Cielo! Hinatid kami ni Faustino sa tapat ng dorm namin at umalis na rin s'ya pagkatapos. 

 Few days later, maaga akong nagising to prepare for final term examinations! We're almost done with the semester. Iniisip ko pa rin yung quatro ko although ang laking tulong ni Faustino sa akin. Every Wednesday and Friday naman kami nagkikita ni Faustino sa library or minsan sa coffee shop.

He was really serious with his studies! Ni hindi man s'ya naglalaro ng kahit anong games sa cellphone. Kung minsan, nakikita ko s'ya sa lobby na nagbabasa o di kaya ay nakikipag-usap sa mga kaibigan n'ya.

He's really boring sa paningin ng iba. But, as for me, I found him interesting. He is so articulate. He speaks well and most of all, he's a grammar nazi. He always walk the talk and surprises me with his point of view in life.

I was busy reading my book sa Corporation when I received a text from him.

From: Anak ni Pacioli

Next week ang final exam. I hope we'll ace it.

To: Anak ni Pacioli

Yes, I know you could and I also know that I couldn't!

From: Anak ni Pacioli

"You can, Madam! Ang galing kaya ng tutor mo! Magta-top pa s'ya sa CPALE!"

He proudly said. Sa ilang buwan naming pagiging magkakilala, mas lalo s'yang yumayabang!

Maybe he's becoming comfortable with me kaya naman nagpapakatotoo na s'ya sa akin. Ako rin naman ganoon. Ang tagal na rin kasi. Isang sem na rin. At habang tumatagal, lumalalim. Alam kong ako yung mahihirapan dito bandang huli. Sino ba naman ako, hindi ba? Typical flunker ng BSA 2B, alam ko na saan ako lulugar.

To: Anak ni Pacioli

Of course, you're the best!

To: Anak ni Pacioli

Pahingi naman ng braincells…. Kung hindi man, pagmamahal nalang?

From: Anak ni Pacioli

Are you drunk?

To: Anak ni Pacioli

Hindi. Seryoso ako… lalo na sa’yo.

KAPAG NAKAUNO AKO SA FINMAN, YOU’LL DATE ME.

IF NOT, FEEL FREE TO DUMP ME.