Share
CHAPTER 10: Goodnight
ARGH! ANG SAKIT NG ULO KO!
Medyo nagulat ako nang pagtingin ay maaga pa, akala ko naman e tatanghaliin ako dahil naglasing ako kagabi. Oh yes, sabagay natulog pala agad ako matapos ng pag-uusap namin kagabi ni Boss tungkol sa acting skills ko— este sa ginawa naming 'drama' kagabi.
6 am palang pero alam kong gising na si Boss kaya naman naligo kaagad ako saka nagbihis bago lumabas.
Hindi nga ako nagkamali nang makita ko syang nakaupo sa harap ng isang pool na 7ft sa harap lang ng cottage ko. Nakasuot sya ng simpleng polo na kulay black at short na white. Medyo malayo sya sa kinatatayuan ko pero pansin kong nakasinelas sya. Ayos to ah, ngayon ko lang sya nakitang nakagantong ayos.
Pero ano nga bang gagawin nya? Ang aga-aga, maliligo ba agad sya sa poo
Kaugnay na kabanata
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 11: Goodbye
WHAT THE HECK! Yan na nga ba ang sinasabi ko! Kakaisip ng sinabi ni Boss kaninang madaling araw ay napanaginipan ko nga. Pero wait kasi, baka mali lang ang rinig ko. Baka naman ang sinabi nya e... "Pangit mo." O kaya naman ay "lakong pake" at hindi DREAM OF ME. Imagine-in ko nalang, si Boss, magsasabi ng ganon? Si Boss? Seriously, Jaz? Baka antok lang ako kanina. Speaking of panaginip, yon nga. Sa panaginip ko ay naglalakad kami ni Boss tapos nakatitig lang kami sa isa't-isa. Walang nagsasalita saamin, basta deretso lang kami. Ngiting ngiti pa nga raw ako. Sya naman ay hindi nakangiti pero maaliwalas naman ang mukha. Kaso nagising agad ako ka
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 12: Epilogue
I'm in a hurry. It's already 8 in the morning. Everyone greeted me while bowing their heads but I noticed someone who's smiling from ear to ear."You!" I shouted at her. She looks shocked. "You're fired."Damn. I hurriedly walked in the elevator and clicked the button 7. I'm going to my office. The damn traffic is really pain in the ass.Pero bago tuluyang sumarado ang pinto ng elevator ay may sumigaw. "Wait po!" A girl shouted but I didn't even use a single muscle to stop the elevator but she's fast. Napigilan nya bago pa iyon tuluyang sumarado. Hindi ako nag aksaya ng pamahong tingnan sya pero kumukulo ang dugo ko dahil sa katangahan nya. Hindi na sya marunong magbasa? May nakapaskil sa labas.Sino naman a
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 13: It's You
"GOOD AFTERNOON, SIR!" nakangiting bungad saakin ni Mang Ben."Good afternoon." Bahagya din akong ngumiti sakanya bago muling paandarin ang sasakyan papasok sa gate.Sinalubong nya kaagad ako pagbaba ko palang at tinulungan sa maletang buhat ko."Ako na dyan, sir. Mukhang napagod po kayo sa byahe nyo ah?""Oho nga e. Tapos na ba ang klase ni Trina?" Tanong ko sa kanya ukol sa anak ko. Tumango agad sya at sabay na kaming pumasok sa malaking mansyon."Daddy!" Pagbukas palang ng pintuan ay sinalubong na ako ng yakap ng limang taong gulang kong anak. Lumuhod ako para gantihan sya nang yakap pero kaagad nya akong pinupog ng halik. "I miss you dad!" Kinurot ko ang
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 14: Back
Back"WELCOME HOME, DARLING," niyakap ko agad si Dad nang napakahigpit. Kinuha ng driver ang maleta ko. "I miss you, anak.""I miss you too, dad, so much. It's good to be back here in the Philippines.""Good afternoons Ms. Enriquez. Welcome na din po!" Anang kasama ni dad na naghila ng maleta ko. Mukang driver sya pero hindi ko kilala. Nasa early forties siguro ang edad. Kaagad akong ngumiti.Akbay ako ni dad habang naglalakad. Nagkukwento ako sakanya ng mga ginawa ko sa pananatili kong mag-isa sa U.S para mag-aral pa ng tungkol sa business gaya na rin ng hiling niya. I don't like talking with him about age. Palagi niyang sinasabi na matanda na siya at malapit nang mawala sa mundo kaya kailangan ko nang malaman ang mga pasikut-sikot sa business world.I love my dad so much. Siya ang kasama ko
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 15: Siblings
"YAN NA NGA E!" Pinipigil ni dad ang pagtawa habang ako naman ay umiiyak. Nakakainis kasi. Bakit ngayon ko lang nalaman na meron syang stage 2 lung cancer? Kaya pala kapag magkausap kami sa cellphone ay parang hinihingal sya at minsan naman ay may ubo. Nararamdaman ko rin na medyo dumidistansya sya saakin kaninang umaga. "Hindi nyo sinabi kasi... iiyak ako? Dad kung mas huli ko pang nalaman to, baka hindi lang pag-iyak ang gagawin ko. Nakakainis naman e!" Ang sama sama ng tingin ko kay dad at lumipat naman iyon kay Kuya Sandro na nandito rin sa kwarto. Nakatalikod sya saamin at nakatingin sa labas ng bintana. "I'm okay, hija, don't worry too much." Pinunasan ko ang mga luha ko na siyang ikinatawa muli ni dad. Para akong bata na nadaya sa laro. Pero ang nakakainis din, hindi din alam ni Kuya Sandro. Mula non ay pilit pinapaintindi saakin ni dad na s
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 16: Respect
HINDI KO ALAM KUNG MATUTUWA PA BA AKO! 6 am pumasok akong kumpanya at nakasabay ko si Luck sa harap palang ng building. Okay naman sana kasi ang pogi nya sa umaga at mabango pa. Nakabusiness suit pa rin sya pero this time ay kulay grey na hindi tulad ng mga nakaraan na color black. Nakabagsak ang medyo may kahabaan miyang bangs sa bandang mata n'ya at meron syang suot na salamin. Di lang ako sure kung merong grado yon o pamporma lang. Para syang anime character dahila ng cute n'ya— no, scratch it. He looks like a nerd god. Paano n'ya nagagawa ang ganito? Being cute and hot at the same time? God, this man will be the death of me. Ang gwapo! Ang saya sana makakita ng ganito no? Instant inspiration bago ang nakakaboring na maghapon sa pagtatrabaho. Binati pa nga ako ng goodmorning at ako lang ang nginitian mula pagkapasok namin.
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 17: Kiss
"SHE CAN DO IT. I KNOW. I TRUST HER." Ngumiti ako nang malawak matapos marinig ang sinabi ni dad sa kabilang linya. Kumbaga ay ka-video call namin s'ya ngayon habang nakakabit iyon sa isang projector. Ramdam ko ang saya at pressure sa sagot na iyon ni dad mula sa tanong ng isang stockholder. Alam ko ang pinupunto nila. Bago lang ako rito at hindi makakasiguro ang mga ito na magagawa kong pamunuan ang isang napakalaking kumpanya. Natahimik ang lahat, papalit-palit ang tingin saakin at kay dad. Itinaas ko ang noo ko. Sapat na ang paniniwala at tiwala ni dad saakin para tumaas ang confidence ko. The fact na ipinagkatiwala n'ya ang pinakamamahal nyang kumpanya saakin, alam kong may nakita s'yang potential. Pasimple kong nilibot ang tingin sa loob netong conference room. Paano kasi, si Luck ay naandito lang kanina sa tabi ko n
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 18: Weirded out
Hindi ako makatingin nang deretso matapos ang halik na namagitan saamin. Hindi nga ako sigurado ung anong magiging reaksyon. Paano mag react kapag bigla kang hinalikan ng isnag gwapong green eyes na lalaki? Na secretary mo. Na hindi mo gaanong kilala. Tama naman talaga sigurong ma-weirduhan. Sabagay, una palang weird na talaga s'ya maging pagkakakilala ko sakanya. Kaso, porket ba weird s'ya, dapat may weird din s'yang gawin gaya nang paghalik sakin? Nakakaloka. S'ya man ay hindi na ako kinausap matapos yon. Ang hirap isipin kugn tulad ko e nag-ooverthink din ba s'ya. Unfair naman kung hindi dahil halos mabaliw na ako dito. Tiningnan ko s'ya, nakaupo pa rin s'ya at kung paano ang posisyon n'ya nang tingnan ko s'ya almost 30 minutes ago ay ganon pa rin ang posisyon n'ya. Meron s'yang hawak na folder at binabasa n'ya iyon habang serysong seryoso ang mukha.
Pinakabagong kabanata
- Closer: Harder, Deeper SPECIAL CHAPTER (3)
- Closer: Harder, Deeper SPECIAL CHAPTER (2)
- Closer: Harder, Deeper SPECIAL CHAPTER (1)
- Closer: Harder, Deeper EPILOGUE
- Closer: Harder, Deeper CHAPTER 35: Harder, Deeper
- Closer: Harder, Deeper CHAPTER 34: I found you
- Closer: Harder, Deeper CHAPTER 33: The Reality
- Closer: Harder, Deeper CHAPTER 32: Adopted
- Closer: Harder, Deeper CHAPTER 31: Collections
