ILANG oras na ang nakalipas nang matapos ang sagutan nina Ayla at June at ngayon ay papunta na kami sa Academy na pinapasukan nila Ayla.
Simula nang umalis kami sa dalampasigan at lumabas sa gubat. Nagsimula na akong mamangha sa kapaligiran, bawat nadadaanan namin ay may iba’t ibang bagay na wala sa mundong pinanggalingan ko.
Halimbawa nalang ng isang halaman na nadaanan namin sa gubat. Isa itong bulaklak ngunit isang crystal ang petal at mga dahon nito. Kagaya din ng hayop na usa na nadaanan namin sa daan. Makulay ang bawat sanga ng sungay nito at kulay ginto naman ang balat nito.
Ang sabi sa’kin ni Ayla ay may iba’t ibang pinanggagamitan ang bawat kakaibang uri ng nilalang na nandirito. Ngunit ang mas nakakamangha sa lahat ay ang mga taong naninirahan sa mundong ‘to.
May nakita ako kaninang isang babaeng may taenga at buntot ng aso na naglalakad sa kalsada, may dala itong isang basket na naglalaman ng mga pagkain. Pagkatapos no’n ay padami na nang padami ang nakikita kong iba’t ibang uri ng taong namumuhay sa mundong ‘to.
Karamihan sa mga nakikita kong tao sa kalsada ay ang beastmen. ‘Yan daw ang tawag sa kanila, sabi ni Ayla. May mga batang beastmen akong nakikitang masayang naglalaro at naghahabulan sa kalsada, kagaya rin sila ng mga bata sa mundong pinagmulan ko ngunit magkaiba nga lang ng anyo.
Masaya kong pinagmamasdan ang mga taong dinadaanan namin kapag napapadaan kami sa bawat bayan. Nahahalata ko na ring nagsisimula nang mairita si June sa ginagawa ko, habang si Ayla naman ay masaya akong pinagmamasdan. Nakakahiyang isipin na tinatrato niya ako bilang isang bata.
“Hey woman, can you please sit down?” Hindi na nakapagtimpi si June at nagsalita na. Hindi narin ako nagsalita at bumalik na sa upuan ko.
Dinadaanan kasi namin ngayon ang isang bayan na nagdidiriwang ng fiesta, maraming kasiyahan ang nakikita ko kaya naman napapatayo ako at hindi mapigilang lumapit sa bintana ng kalesa.
“Ignorant woman.” Dinig kong bulong ni June, ‘di ko na ‘yon pinansin pa at tumingin nalang sa kasiyahan sa labas.
Maraming tao ang nakikita ko ngunit iba’t ibang uri sila ng angkan na nabibilang. Napakasaya nila sa selebrasyong ginagawa nila ngayon. Hindi ko namalayang nakangiti na ako at nag-eenjoy sa nakikita ko.
“Mayi, after the city exits. We’re entering the Academy,” masayang ani ni Ayla.
“Thank you, Ayla,” sambit ko sa kaniya.
“After the register, I will guide you to tour the whole area of Academy,” ani niya ulit.
Malalaki ang mga ngiting pinapakita niya at halatang ‘di makapaghintay na ipakita sa’kin ang kagandahan ng Academy.
“I’ll count on you, then,” nakangiti kong tugon sa kaniya.
“Take care of me i---"
“Hey! Can you please stop that chit-chats? It’s too noisy!” Nagtinginan kami ni Ayla sa pagputol ng sasabihin nito.
Huminga ng malalim si Ayla bago hinarap si June na inis na inis na.
“June, do you have a grudge on me?” tanong ni Ayla kay June at nilingon siya nito.
“What kind of nonsense are you talking about, Ayla?” iritableng sabi niya bago ako tinignan nang masama. Napansin naman ‘yon ni Ayla.
“You’re not holding a grudges on me, but why do you hate Mayi?” diretsahang tanong ni Ayla kay June.
“Are you perhaps jealous of her?” dugtong pa ni Ayla, agad namang nagreact si June at agad akong tinuro.“Ha! Me? Jealous of this dirty and ugly woman? Are you out of your mind?” singhal niya ngunit iba naman ang sinasabi ng mga mata niya.
“Dirty and ugly you say? Tell me, June,” Lumapit sa’kin si Ayla at hinawakan ang braso ko. “This skin as white as porcelain was dirty? And this beautiful face that rival the beauty of Goddess was ugly? Are you blind, June?” napanganga ako sa sinabi ni Ayla.
Tinitigan ko ang balat ko na parang porcelana raw ngunit ang nakikita kong kulay ay hindi puti kundi kayumanggi. Niloloko lang ata ako ni Ayla para lang ipagtanggol kay June.
‘You’re fooling me, Ayla!’ blankong ani ko sa isip.
Sa katunayan lang naman ay maganda naman talaga si June, namangha pa nga ako sa kagandahan niya no’ng una naming pagkikita pero nawala lang ang pagkamanghang ‘yon dahil sa ugaling pinakita niya.
Para kasi siyang diyosa ng karagatan dahil sa mala-alon nitong kulay-dagat na buhok at napakaputing kutis. May pagkasimilar nga sila ni Ayla dahil kagaya niya ay maalon at kulay dagat din ang buhok ni Ayla mas mahaba nga lang ang buhok ni June.
“Don’t compare her to the beauty of Goddess, Ayla. She’s far too inferior!” June exclaimed.
Tama ka, June. Walang-wala talaga ang mukha ko sa diyosa.
Kahit sa mundo ko, tinatawag nila akong panget dahil sa kutis kong kayumanggi. Ni minsan wala akong narinig na nagsasabi sa’kin na maganda ako kahit kaibigan at magulang ko.
“Don’t care. All I know is that Mayi’s beauty is not inferior to a Goddess, and June was jealous of her,” asar na sabi naman ni Ayla at agad akong kinindatan.
‘Don’t tease her’ naiiyak kong pakiusap gamit ang tingin.
Ramdam na ramdam ko ang mainit na pagtitig ni June mula sa kinauupuan niya. Hindi narin siya nakapagsalita dahil sa kahihiyang ginawa ni Ayla.
“Hmph!” ‘Yan lang ang tanging narinig ko bago siya umiwas ng tingin sa’kin.
Isang oras pa ang nakalipas nang marating ng sinasakyan naming kalesa ang gate ng Academy. Sa nakaraang isang oras namin sa kalesa ay tanging titig lang ng dalawang tao ang bumabagabag sa isip ko.
Napaka-uncomfortable dahil sa titig ng pagkaaliw na mula kay Ayla at inis at pandidiri na mula kay June.
Agaran kong pinunasan ang pawis na tumulo sa noo ko nang maramdamang huminto na ang kalesa. Tumayo na si June ngunit bago pa man siya makalabas ay tiningnan niya ako ng masama.
“We’re not done yet, disgusting woman,” ani niya at padabog na bumaba ng kalesa.
You’re scaring me, June.
“Just don’t mind that brat, Mayi,” pagcomfort naman ni Ayla sa’kin. Nginitian ko lang siya bilang sagot.
“Let’s go!”
Bumaba na kami ng kalesa. Lumiwanag ang aking mukha sa pagkamangha dahil sa nakita. Nasa harapan namin ngayon ang entrance ng Academy. Hindi ko maipagkakailang napakaganda ng pagkadisenyo nito, parang palasyo.
“Hey, don’t space out!" Sabay hila nito sa akin.
Papalapit palang kami ng entrance ng bumukas ang pintuang bubuksan na sana ni Ayla.
Lumabas sa pintuan ang isang lalakeng may mahabang pulang buhok. May kagat-kagat itong stick ng lollipop at hawak-hawak sa kanang kamay ang blazer na uniporme, bukas din ang tatlong botones ng suot nitong polo. In short, a sh*thead bast*rd.
Nagtama naman ang paningin namin ngunit agad din namang tinakpan ni Ayla ang mga mata ko.
“Don’t look at him like that, you may offended him,” bulong niya sa’kin at hinila ako papasok. “…avoid him,” dugtong pa nito.
Nagkasalubong kami ng lalakeng lumabas kanina mula sa pintuan at nagtagpo muli ang mga mata namin.
***
“Welcome to Cloud Academy, may I know what race are you?” ani ng staff ng Academy. She’s holding a pen, waiting for my answer.
Pagkatapos ng encounter sa pintuan ng entrance ay wala nang nangyari. Dumiretso kaagad kami ni Ayla sa Registrar Office para magparegister, hindi na raw siya makapaghintay na ipasyal ako sa loob ng Academy.
Napaisip ako sandali, kung walang tao sa mundong ‘to, hindi naman sila maghihinala kung magsisinungaling ako tungkol sa race ko, diba?
Ngumiti ako ng matamis sa staff.
“I’m a low-tier spirit."
Mayi was so delight after Sy woke up. On top of that, hindi na nila mai-iwan ang kasama kapag aalis na sila. Mayi was now happily packing her things dahil ilang minuto na lang ay aalis na sila at pupuntang susunod nilang destinasyon. She can't stop smiling from ear to ear, she's so happy that even Lu notice her behaviour.“Are you that happy after seeing that fox, wake up?” supladong tanong sa kaniya ni Lu na ngayon ay nakaupo lang sa mabahang upuan na gawa sa kawayan. He cross his both arms in his chest at nag-dekwatro. Makikita talaga ang pagdedeskontento nito sa makasamang maglakbay ang mga kasamang kalalakihan.Sumalpok ang dalawang kilay ni Mayi nang marinig 'yon at mabilis na nilingon ang walang modong kasama, “Are you really that unhappy to not travel with your comrades whose wake up not long ago from the poison?” Hindi nawindag si Lu sa matinding pagtingin sa kaniya ng dalaga. Sa katotohanan ay ngumiti pa siya ng nakakaloko.“They got poison just because they're weak...” mayab
Mayi's let her yawn out, mabigat ang kaniyang mga mata dahil sa hindi pagtulog ng maayos. She stretched her limbs out dahil sa pangangalay at tiningnan ang taong mahimbing na natutulog sa kawayang higaan. Umaga na at ito ang araw na kung kailan sila aalis sa village. Malungkot na tiningnan ni Mayi si Sy na mahimbing pa ding natutulog hanggang ngayon. Simula kasi nong natagpuan nila ang kasama ay hindi pa din ito nagigising, nangamba na din si Mayi na baka maiwanan nila si Sy sa lugar na 'yun kung hindi pa ito magigising ngayong araw.Tumingin si Mayi sa pintuan nang may narinig siyang tatlong katok. Pumasok si Aster na may dalang mga prutas at ilang sariwang isda at karne. “I brought you food. If you want to cook this fish and meat, just go to the back of this hut. There's a three small stones for you there to lighten the fire and cook your food.” Hindi siya sinagot ni Mayi kaya napagpasyahan nitong tingnan ang kausap ngunit sa taong nakahiga napunta ang tingin nito. “How is he?” du
Mayi didn't know what she feel, she feel like she's been betrayed even though it's not. Umupo siya sa isang malaking ugat na una niyang nakita, pinagmasdan ang paligid na sira-sirang bahay. “If it weren't for this necklace, I could have died from that huge blow.” aniya sa sarili habang nakahawak ang kanang kamay sa kwentas na ibinigay ng kaibigan. Isa itong perlas na kasinlaki ng hintuturo ngunit bitak-bitak na dahil naubos na ang natitirang awra na inilagay ni Ayla mula sa kapangyarihan na inilagay doon. Sumandal siya sa puno at nagmuni-muni. Mga ilang minutong ganoon ang kaniyang naging position nang may napansin siyang isang bagay na kahina-hinala, nakatago kasi ito sa mayabong na dahon papasok ng gubat.Dahil sa pagiging curious ni Mayi ay hindi siya nagdalawang-isip na puntahan 'yon. Kinuha nito ang maliit na kutsilyong nakasabit sa kaniyang hita at itinutok sa harapan kung sakaling isang demonyo man ang nakatago sa mayabong na dahon na kaniyang nakita. Ngunit laking gulat na
“Healer! Get the healer! Faster!” nawindang ang mga mamamayan nang marinig ang sigaw ng isang taong tumatakbo palabas ng kagubatan. Sa likuran nito, may isang taong pawisan na tumatakbo akay-akay ang isang elf na walang malay. Matapos makita ang pangyayari, mabilis na tinawag ng mga mamamayan ang healer sa kaniyang tahanan.“How is he?” habang sinasabi iyon, ang paningin ni Aster ay hindi maalis-alis sa isang taong walang malay. Makikita talaga ang pagbabago ng balat nito mula sa pagiging putla at pagbalik ng dati nitong kulay.“He’s out of danger, thankfully that you’ve arrive earlier before the poison reach the bone of his body. For now, let him rest and the wound will heal on his own. Anything else that you want to ask, My Lord?” mahabang aniya ng healer. Umiling lamang si Aster sa tanong nito kaya tuluyan na itong lumabas. Hindi pa rin maalis ang tingin nito sa taong natutulog ng mahimbing, nandilim bigla ang kaniyang paningin ng may naalala siyang hindi maganda. Mabilis niyang ni
Third Person Point of ViewMakulimlim ang paligid at tanging tunog ng mabibilis na yapak ang maririnig sa loob ng gubat, humuhuni ang mga kulimlim kasabay ng pagtunog ng mga tuyong dahon kapag naaapakan. Mabilis ang bawat hakbang na ginagawa nang grupo ng dalaga habang akay-akay ng kanilang leader na si Aster ang sugatang kasama na elf, namumutla ang balat habang may mga linyang kulay ube na kumakalat sa buo nitong katawan. Taranta ang lahat at kinakabahan sa nangyayari, walang kibo naman ang mga bihag na sumusunod sa kanilang likuran na binabaybay ang daan pauwi sa kanilang tahanan. Samantala, nakakunot ang noo ng dalaga habang pasulyap-sulyap ang tingin sa katabi na pasikretong naghahabol ng hininga. Ilang minuto pa ang nakalipas mabilis na inalalayan nito si Sy na muntikan nang matumba. ramdam ng dalaga ang panginginig ng katawan ng lalake. “Thanks,” Pasalamat nito sa dalaga bago siya tumuwid sa pagkakatayo. Nagtaka ang dalaga sa kinikilos nito ngunit hindi na pinansin pa dahil n
Aster Point of View“T-Thank you f-for saving u-us.” I looked at the little girl fidgeting her hand while thanking Mayi, her face is red that will show that she was shy. Habang tinitingnan sila ay nakita ko pa kung paano titigan ni Lu si Mayi, kinamot ko ang aking noo at lihim na napangiti. Huli na nga sa action ngunit dinedeny pa. Tiningnan ko ang sugat na nasa aking siko na natamo ko matapos maramdaman ang paghapdi nang igalaw ko ang aking braso. Agad kong pinunit ang laylayan ng aking damit at tinali iyon sa ‘king sugat dahil hanggang ngayon ‘di pa rin tumitigil ang pag-agos ng dugo mula sa sugat. Hindi ko kasi napansin ang paglapit ng isang demonyo sa ‘king kinaroroonan dahil sa gulat ng makita ang sitwasyon ni Mayi kanina. Hindi naman masyadong malalim ang natamo ko ngunit hindi ‘din masyasong mababaw idagdag pa ang mahabang korte nito na mula sa ‘king balikat hanggang siko.Bago umupo sa isang malaking ugat na malapit sa ‘kin ay nilingon ko muna ang kinaroroonan nina Mayi, nataw