Chapter 5

Nasa cafeteria ako ngayon kung saan ay kumakain ako ng lunch kasama si Leah at iba pang katrabaho namin. Pangalawang subo ko pa lang ng kinakain ko nang biglang nagtanong si Leah.

"So bakit ka biglang dumating sa bar kagabi pagkatapos mong tumanggi sa offer ko?" tanong nya.

Tiningnan ko sya at nakita kong nakaabang sya sa isasagot ko at hindi muna ito kumain ng pagkain nya.

"Sabi ko nga sayo kagabi diba na tapos na ako sa pinuntahan ko kagabi kaya ako pumunta doon sa bar," sagot ko.

Nanliit ang mata nya sa sinasabi ko at tiningnan ako ng maigi. I know that look. Hindi iyan naniniwala sa mga sinasabi ko ngayon at magtatanong pa iyan ng marami para lang masabi ko ang totoo sa kanya.

I sigh at saka uminom muna ng juice tsaka nagsalita ulit. "Hindi natuloy ang pupuntahan ko kagabi kaya na badtrip ako at pumunta sa bar."

She snap her finger at tinuro pa ako. "I knew it! Iba ang mood mo kagabi at tsaka nakita ko ring ang dami mong ininom na alak pagkalapit mo pa lang sa bar counter."

"Binabantayan mo ba ko kagabi?" I ask and give her the look that she's a possessive girlfriend or something that make her face crumpled and act like she was about to vomit. I chuckled and rolled my eyes on her.

"Napansin ko lang na ang dami mo ng ininom agad. Hindi kita binabantayan 'no! At saka kung binabantayan kita dapat alam ko kung saan ka pumunta kagabi dahil bigla ka na lang nawala!" sabi nya at agad akong uminom ng tubig dahil muntik na akong nabulunan sa sinabi nya.

Oh-oh. Mukhang alam ko na kung saan patungo itong usapan na ito.

"Speaking of the part where you suddenly disappear last night... Where were you?"

"Umuwi ako sa condo ko," I said at iniwas ko ang tingin sa kanya. I lied, I can't just say to her that I sleep with our new CEO.

"Uhh... no." sabi nya, hindi sya naniniwala sa sinasabi ko. "Based sa dami ng ininom mo kagabi, alam kong lasing ka na at hindi mo na kayang umuwing mag isa."

"I have a high alcohol tolerance, you know..." I akwardly said.

"Nahh. I know you have a low tolerance in alcohol, Seraphina," sabi agad ni Leah. Talagang alam nya na dahil sa mga night out sa bar na magkasama kami ay ako ang nauunang malasing.

"Maybe my alcohol tolerance have improved then?" I said, pero hindi ito naniniwala sa akin.

"You are drunk last night, Seraphina." Biglang singit ni Rain. Isa sya sa nakasama namin kagabi sa bar.

"At nakita ko na may lalaking umalalay sayo kagabi at isinakay sa magarang kotse," sabi nya na ikinalaki ng mata ko. Nabilaukan ako sa aking kinain kaya agad akong uminom ng juice.

Oh my god! Nakita kaya nito ang mukha ng lalaki? Paniguradong ang aming new CEO ang kanyang tinutukoy dahil sa kanyang condo lang naman ako nakatulog kagabi.

Nakita ko ang mapang asar na tingin ni Leah sa akin at ang kanyang kakaibang ngiti habang tinitignan ang reaksyon ko.

"Nakita mo ba kung sino iyong lalaki?" Tanong ni Leah kay Rain habang binibigyan parin ako ng mapang asar na tingin.

Napahigipit ang kapit ko sa tinidor habang hinihintay ang sagot ni Rain.

"Hindi eh, pero familiar ang likod nya. Familiar ang frame nya, parang nakita ko na before," sabi ni Rain.

Nakahinga naman ako ng maluwag sa kanyang sinabi kaya nagpatuloy ako sa pagkain.

Napatingin ako kay Leah nang mas lalong naging weird ang kanyang ngiti.

"What?" I ask

"Who's that guy? Your boyfriend?" she asked, still giving me that weird smile.

Leah doesn't know that I have a boyfriend and I have no intention in telling her even though she's one of my trusted friend. My relationship with Felix should not be revealed...

"He's just a stranger guy. A good one, because he take care of me and drive me safely to my home," I said. Half truth, half lie. He didn't take me to my home but he's a good guy. He take care of me.

Nanliit ang mata nya sa akin at saka mas lumawak pa ang kanyang ngiti sa akin.

"Did something happen? Like you know..." she playfully said and I get what she's trying to say.

"Walang nangyari, okay? Please stop at kumain na lang tayo," sabi ko at alam kong namumula na ang pisngi ko ngayon kaya yumuko nalang ako para hindi makita nila.

Naalala ko nanaman iyong chineck ko ang sarili ko kung may sakit ako nararamdaman sa katawan lalong lalo na sa private part ko. Parang iniisip ko rin na may nangyari sa amin--

"Kiss me..." I said seductively to him.

I felt him approach and kiss the side of my lips. Fuck! Kiss me on the lips, man!

I tried to reach his lips but he didn't allow me. The next is I can feel his wet kisses on my neck.

I ran my finger on his hair and grabbed it carefully. I felt like I was getting more drunk because of his kiss on my neck and I couldn't stop moaning softly when he gently bit my neck.

His kisses slowly going up until it reaches my ear and bit my earlobe. I bite my lips.

When he walked away from me, I felt like begging him to go back to kissing me.

Who's this guy? Why does it affect me like this?

"I have no problem kissing you but I want it when you are not drunk. I want you to remember how you feel when I kiss you and getting addicted to it," he said.

I swallowed because of what he said.

"You might not remember my kisses when you are drunk and I will fucking hate it."

"I'll take you home," he said and I felt him walking.

What the freaking fuck?

Napatakip ako ng mukha sa scene na pumasok sa utak ko. Is that a scene from last night?

Now that I'm sober, I already recognized the voice... and it's from our new CEO!

We kissed?

Napainom ako ng tubig dahil parang mauubusan ako ng hininga sa aking naalala.

What behavior is that, Seraphina? Seriously? You demand a fucking kiss from your boss and you fucking like it! Dammit!

Napasabunot ako sa aking buhok dahil sa inis. Kulang na lang ay iuntog ko ang akong ulo sa mesa dahil sa katangahang ginawa ko kagabi.

Napatingin ako kay Leah nang marinig ang tawa nya. Taka ko syang tinignan.

"Halatang may katangahang nangyari kagabi sayo, Seraphina. Parang gusto mo nang iuntog ang ulo mo sa mesa at paulit ulit na magsisisi sa ginawa kagabi," Natatawang sabi nya at inirapan ko naman sya.

Parang nababasa nya ang nasa utak ko, ah. Alam na alam nya ang gusto kong gawin.

Nagpatuloy na lang ako sa pagkain dahil malapit na matapos ang lunch break namin. Habang kumakain ay naaalala ko parin iyong nangyari kagabi at di ko maiwasang kagatin ang labi ko. I can clearly remember the feeling I felt when we kiss... his soft and hot kiss...

I shake my head immediately and drink water.

What the heck, Seraphina?!

Naisip ko na hindi sya lasing noong naghalikan kami, kaya for sure ay naalala nya pa! 

Napapikit na lang ako dahil hindi ko alam kong paano haharapin ang boss ko na hindi naiilang.

*********

"Miss Laurent?"

Dalawang beses na ako tinawag ni Mr. Miller dahil ngayon na ang meeting namin sa CEO office at parang gusto ko na lang tumakas dahil nahihiya akong harapin ang boss namin ngayon.

Kung nahihiya ako kanina dahil sa nalaman kong natulog ako sa condo ng boss ko ay mas nahihiya ako ngayon dahil naalala kong nag kiss pala kami.

Napapikit nalang ako at saka kinuha na ang gamit ko bago naglakad papalapit kay Mr. Miller.

"I'm sorry, sir. Nag check lang ako ng gamit dahil baka may kulang." Pagrarason ko kay sir at parang naniwala naman ito dahil wala na itong sinabi at umunang lumakad. Sumunod naman ako sa kanya.

Huminga ako nang malalim habang tinatahak ang daan patungog CEO office.

Just breath, Seraphina. That was a mistake. Sobrang lasing ka lang talaga kagabi kaya hindi mo na alam ang mga pinagsasabi at ginagawa mo. Okay?

Yes. That's right, Seraphina. That was a mistake. Pwede kang magpanggap na hindi mo naalala iyong kiss na iyon.

Besides my boss looks like he doesn't care about that thing coz I know It's not new to him.

Napatango ako sa aking sariling iniisip. Yes, that's right, Seraphina. He doesn't care at all.

Naramdaman kong biglang tumaas ang confidence ko kaya naman medyo gumaan ang pakiramdam ko. Hindi na ako kinabahan.

Nakarating na kami sa pinto ng office at agad iyong binuksan ni Mr. Miller.

Agad na may sumalubong na tingin sa akin. At iyon ang tingin ng boss ko.

Ang kabang nawala ay unti unting bumalik.

He's wearing an eyeglasses and he looks strict and... hot.

He still looking at me even kahit na binabati na sya ni Mr. Cruz at ng ibang managers. Kahit noong paupo ako ay sinusundan parin nya ako ng tingin.

Umiwas ako ng tingin, nagbabakasakaling pagbalik ko ng tingin sa kanya ay hindi na sya nakatingin sa akin pero nagkamali ako.

Pagbalik ko ng tingin sa kanya ay nakatingin parin ito sa akin. Mas lalo akong kinabahan.

Tinignan ko ang ibang kasama namin sa room kung napansin ba nilang nakatingin ang aming CEO sa akin, pero busy sila sa pag aayos ng kanya kanya nilang dalang papel, kaya napahinga ako ng maluwag.

I can see in my peripheral vision that he still looking at me.

What the heck?

Bakit nya ba ako tinitignan?

Buti na lang ay may nagtanong sa kanya ng importante kaya naman natuon ang atensyon nya doon para sagutin ang tanong.

Napahinga ako ng maluwag at inayos na ang mga gamit.

Hinihingi nya ang mga financial records last year and this year. Nagtanong din sya kung ilang months natapos ang kakatapos lang na pag rerenovate sa isang resort at hotel sa Palawan na isa din sa mga business ng company na ito.

"How about the marketing strategy you implement in our condominium in Luzon? Does it effective? Ilan ang nagastos nyo doon?" tanong nya and sakto namang ako ang nag asikaso sa pagmamarket ng condominium na iyon kaya ako ang sumagot sa tanong nya.

"It's working well sir. We get a famous influencer to model our condominium and that gain attention towards our business. Plus, other famous artist have secure a condominium on us and that draw more attention. They have testify that we serve a high quality condominium. And for the expences, here sir..." mabuti na lang ay na maintain ko ang pagiging professional ko kahit na para na akong matutunaw sa kanyang titig sa akin.

He still looking to the folder that I give to him and I was patiently waiting to anything he was going to say.

Hindi nagtagal ay nagtaas na ito ng tingin.

"Good." he said habang nakatingin sa akin.

Mabuti na lang ay hindi nya pinanatili ang tingin nya sa akin dahil nagtanong pa sya sa ibang manager na kasama namin sa iba pang negosyo ng kompanya na agad namang sinasagot at binibigyan ng records ng mga manager.

"The hotel and resort in Palawan seems like having a lower profit these past 2 years at naglabas tayo ng pera para sa pag rerenovate. The marketing strategy use is not effective at kung magpapatuloy tayong ganito ang kinikita ay paniguradong malulugi tayo," sabi nya habang tinitignan kami.

"We, the marketing team have been dealing with that, Sir. We will think of new marketing strategy and submit it for you for the review," sabi ni Mr. Cruz.

Hindi naman ito nagreklamo at nagpatuloy na ito sa pagtanong tungkol sa mga iba pang pangyayari sa mga negosyo ng kompanya na sinasagot naman namin lahat ng mga katanungan nya.

"I need a marketing staff to go with me in Palawan. I want the marketing team find a good strategy para mapataas natin ang profit. Since our hotel and resort palawan is nagiging mahina dahil na rin sa ibang nagtatayuang bagong mga hotel at restaurant doon, gusto ko bisitahin ng personal at tignan ang vibe and study the place kung anong marketing strategy ang pwede nating gawin. One marketing staff will be enough." sabi ng CEO namin.

"Mr. Lawson, Seraphina will be the best choice. Hindi ko na kayang bumyahe since isa narin sa mga changes pag tumatanda kana. She know what to do since she is our assistant marketing manager."

Napatingin ako kay Mr. Cruz sa sinabi nya. Bakit ako? Napatingin ako sa CEO namin at nakita kong nakatingin na ito sa akin. Umiwas ako ng tingin.

"Why me, sir?" bulong ko kay Mr. Cruz.

"Since this is the first project that our new CEO will focus on, I don't want him to disappoint with us that's why you are the best choice. You excel in in everything you do. Since I already told you that I will retire soon right?" bulong din na sagot sa kanya ni Mr. Miller.

"Is there a problem?" napaigtad ako sa gulat at napalayo kay Mr. Cruz nang nagtanong bigla ang  CEO namin.

"None, sir," sagot naman ni Mr. Miller.

"Okay. Meeting dismiss." sabi nito, kaya agad kaming nagsitayo para ayusin ang mga gamit namin.

Tinignan ko ang CEO namin at nakita kong nagtanggal ito ng salamin at kinuha ang kapeng nasa tabi ng mga papel na binabasa nito at uminom doon.

Mabuti at hindi nya sinabi sa akin kanina ang halik na nangyari kagabi dahil baka mas hihilingin ko na lang na hindi na nagising kaninang umaga. Agad akong napaiwas nang biglang bumaling ito ng tingin sa akin. 

Dali dali kong kinuha ang gamit ko at nakisabay na rin sa iba pang manager na lumalabas sa office.

**********

"Bye, Seraphina. See you tommorow!" Leah said habang pasakay sya sa kotse ng kanyang boyfriend.

Kumaway naman ako sa kanya at sinundan ang tingin ng kotse hanggang sa mawala ito sa paningin ko. 

Napansin ko ang kotse ni Felix sa pwesto kung saan nya ako binababa pag hinahatid nya ako. Napairap ako at hindi man lang naglakad patungo doon sa pwesto nya.

Tumunog ang phone ko at nakita kong nag message si Felix.

From: Felix

Sweetie, I can see you. Come here.

Napataas ang kilay ko sa nabasa. Hindi ko nireplayan ang text gaya ng text nito kanina na sinabing maghihintay ito sa pwesto kung saan nya ako hinahatid at sinusundo.

Tumingin ako sa kalsada at nakitang may cab na paparating kaya agad ko itong pinara at sumakay.

Huminto naman ang cab kaya sumakay na ako. Habang nasa byahe ay patuloy parin na tumunog ang cellphone ko na hindi ko man lang sinagot ang tawag dahil kita ko ang pangalan ni Felix.

Agad kong inoff ang phone ko at nilagay sa bag.

Habang nasa byahe ay namataan ko sa side mirror na nakasunod ang kotse ni Felix.

I just roll my eyes. At sinabihan ang cab driver na bilisan ang pag d-drive.

Ilang minuto lang ay nakarating na ako sa location ng house ko kaya agad akong nagbayad at lumabas sa kotse.

Dito muna ako uuwi at hindi sa condo ko dahil sobrang bigat ng nararamdaman ko ngayon. Ito ang bahay na tinitirahan namin ni Lola noong nabubuhay pa sya.

I was just going to open the door when a car stop in front of the house and it's Felix.

I sigh and I just immediately continue to open my door hurriedly. Avoiding him talking to me but that's not possible when he is fast on taking my wrist and face me to him.

"Sweetie..." He said sweetly but I can sense that he know I am mad at him.

Binawi ko ang kamay ko sa kanyang pagkakahawak at muling sinubukan na buksan ang pinto pero hinarang nya ang kanyang kamay sa pintuan.

He let out a deep sigh. "Let's talk," he said.

I try to open the door again but he hold the doorknob.

I look at him intently. "Let go," I firmly said.

Nagmamakaawa syang tumingin sa akin at nagsalita.

"Sweetie, let's talk..."

"I don't want to talk to you," matigas kong sabi.

I try to open the door again but he grab my arm and walk towards his car.

"What the fuck, Felix?!"

Pilit kong binabawi ang kamay ko pero sobrang lakas ng pagkakahawak nya sa akin kaya hindi naging madali. Nang buksan nya ang kotse nya ay buong pwersa kong binawi ang kamay ko sa kanya.

"Look, I'm sorry, okay?" he said, slowly reaching my hand again but I didn't let him.

Galit ko syang tinignan habang umiiwas parin sa kanya.

"It's just... something came up and I didn't have time on texting you that time," he said.

I let out a sarcastic laugh. "Oh, that's why you and your wife are already in that news that night, huh? That's what you call "something came up?" sarkastiko kong tanong.

Hindi pa sya nakakapagsalita nang agad kong sinundan ang aking sinabi.

"I mean, yeah, sino ba naman ako diba? I am just your fucking mistress!" I let out a sarcastic laugh. "A fucking fuck body? A side chic? Please enlighten me kung ano ang posisyon ko sa buhay mo, hindi mo kasi nilinaw. Even in that three choices, you didn't even give a label!"

"Seraphina..."

"I waited for fucking hours, Felix! Standing there for fucking hours! If you just think of me and texted me in advance, I wouldn't have wasting my time waiting you there, getting excited to meet you again because you are not visiting me for almost one month!" I shout angrily.

"I'm sorry..." he try to reach me again but I avoided him again.

"Our company is in a huge problem right now and that date with Reigan was just a show, because she want to gain the attention of our target investor to invest in our company."

Hindi ako nagsalita at pilit na pinipigilan ang aking luha.

"Please understand, Seraphina."

My heart stung when I heard that word. I realized that all I can do is to always understand him.

"I forgot to text you. I'm sorry..."

Tuluyan ng tumulo ang kaninang nagbabadya kong luha.

"It's not the first time that you forget about me, Felix. You always forget about me!" I shout.

"You know what? I always understand you because I know that I have no right to demand you to give your attention to me because I am just your mistress! But this is too much!

Mag sasalita pa sana sya pero agad kong sinundan ang sinabi ko.

"Parehas nating pinasok ang relasyon na ito Felix! Kahit na sobrang mali itong relasyon natin ay ipinaglaban ko dahil sabi mo mahal mo ako! Pero bakit parang hindi ko maramdaman ang pagmamahal mo? Ako nalang lagi ang umiintindi sa 'yo. Ako nalang ang nag aadjust palagi!" I shouted habang patuloy paring tumutulo ang aking luha.

"You know I am sucker for your time that even when I am busy, I always make time for you but you didn't do the same. And I have to understand again. Understand you again!" I said, my tears are like waterfalls sliding down on my cheeks.

"And what is your reason? You forgot to text me?" I laugh sarcastically. "You can do that even in 2 mins only Felix, but you didn't try." Naiiling kong sabi sa kanya. " And sure! I will understand your reason again. That's what you always expect me to do." mapait kong sabi sa kanya.

Marahas kong pinalis ang aking luha at naglakad pabalik sa pintuan ng bahay ko nang hinuli nanaman nya ulit ang kamay ko.

Marahas akong pumiglas sa hawak nya at tinignan sya ng masama.

"Please, Felix. If you are going to ask na mag usap tayo. Please wag muna ngayon and I expect you to understand me kahit ngayon lang."

He sigh and nodded.

Agad akong tumalikod sa kanya at binuksan ang pintuan at pumasok sa bahay. At nag uunahan ulit na tumulo ang aking mga luha.