LOGINSa sumunod na araw, maagang nagising si Fae. Banayad ang sinag ng araw na tumatama sa kurtina, at ang malamig na hangin mula sa aircon ay halos ayaw siyang paalisin sa kama. Pero dahil sanay siya sa disiplina at routine, bumangon siya, ini-stretch ang braso, at kinuha ang kanyang telepono.Habang nakaupo sa gilid ng kama, nag-dial siya ng number. Dalawang ring pa lang—"Good morning, Ate Fae!"Isang matamis, napakabanayad, at masiglang boses ang sumagot.Ngumiti si Fae. "Micaela, kumusta ang Baker's Group?"Oo. Ang nasa kabilang linya ay si Micaela—dating suwail, dating magaspang ang ugali, dating puno ng yabang at galit… pero ngayon, ibang-iba na. Buong-buo, mabait, sweet, at parang mas bata pa sa totoong edad dahil sa lambing niya. Pinatawad na siya ng lahat at mahal na mahal niya ang kanyang Ate Fae.Sandaling tumahimik si Micaela bago nag-amin:"Ate… okay naman. Pero… kelan ka babalik ng Cebu? Miss na kita."Napangiti si Fae, napabuntong-hininga, halatang namiss niya rin ang kapat
Matapos ang ilang araw ng tamis, halakhak, at hindi masukat na lambing sa Maldives, muling bumalik sa Manila ang mag-asawa. Paglapag pa lang ng kanilang private jet sa NAIA VIP terminal, agad nilang naramdaman ang bigat pero saya ng pagbabalik-trabaho. Magkahawak-kamay silang bumaba sa hagdan ng jet, sabay hinga nang malalim—handa para sa bagong kabanata, hindi lang sa pag-ibig, kundi pati sa kanilang pinapanday na mga pangarap.Pagdating sa villa, nag-unpack lamang sila sandali bago muling naghiwalay ng landas kinabukasan para tuparin ang kani-kanilang tungkulin.Kinabukasan, pumasok si Richard sa Gold Prime Enterprises Headquarters. Binati siya ng mga empleyado na nakapila pa sa lobby, halos parang sinasalubong ang isang presidente ng bansa."Good morning, Chairman!" bati ng marami.Ngumiti lang si Richard. "Good morning. At hindi pa ako Chairman. Hindi pa ngayon," sabi niya, kaswal pero may bahid ng misteryosong plano sa boses.Pagkapasok niya sa boardroom, naroon na sina Kevin, Mo
Pagkatapos ng seremonyang punô ng luha at kilig, lumipat ang lahat sa engrandeng open-air reception area sa may beachfront. Crystal chandeliers hung from elegant tent structures, golden lights reflecting off the calm waves. Soft instrumental music played in the background habang isa-isang pumapasok ang mga bisita.Richard and Fae arrived last—hand in hand, glowing, and very much in love."Ladies and gentlemen…" sigaw ng announcer,"…the newly married couple—Mr. and Mrs. Richard and Faerie Gold!"Umalingawngaw ang palakpakan....DINNERHabang kumakain, si Kevin ay… well… si Kevin pa rin."Ay Ma'am Fae," sabi ni Kevin habang sinusubo ang isang napakalaking sugpo,"kung alam mo lang, iniyakan ako ni boss Richard kagabi dahil kinakabahan daw siyang ikasal. Grabe, para akong naging nanay sa kanya."Naubo si Richard. Halos malaglag ang wine glass."KEVIN?!"Nagtawanan ang lahat, lalo na si Fernando na halos mapalakas ang sampal sa mesa sa kakatawa.Si Charlene naman, todo facepalm pero hal
Nang magkaharap na sina Richard at Fae sa altar, huminto ang musika at pumalit ang marahang hampas ng alon sa background. Tila pati ang dagat ay nakikinig.Ang presider ay ngumiti, tumingin sa bride and groom, at nagsalita:"Today, we witness a union blessed not just by family, but by every moment that shaped who you both are. Richard, Faerie… handa na ba kayo?"Sabay silang tumango.Sabay din silang napangiti—'yong ngiting punong-puno ng pagmamahal na hindi na kailangan ipaliwanag.Huminga nang malalim si Richard, hawak-hawak ang kamay ni Fae."Fae… noong araw na nakilala kita, hindi mo alam, pero doon nagsimula ang buhay ko ulit."Napaluha agad si Marcela. Si Kevin, pinipigil ang hikbi. Si Ariel Lim naglabas ng fan para takpan ang kilig niya."Pinakita mo sa akin," pagpapatuloy ni Richard, "kung ano ang totoong tapang—hindi 'yong kayang lumaban… kundi 'yong kayang magmahal kahit maraming sugat. Fae, ipinapangako ko… na sa buong buhay ko, ikaw ang magiging tahanan ko. At ako ang magi
Tumigil ang lahat.Nakahawak pa si Kevin sa kutsara, nakabuka ang bibig. Si Marcela napa–"oh?" nang mahina. Si lola napahinto sa pag-inom ng tsaa. At si lolo, nakangisi.Si Richard at Fae… parehong napatingin sa isa't isa.Walang salita.Pero parehong alam ang sagot.At mula sa katahimikan na 'yon—nag-transition ang mundo.Ang araw ay nasa golden hour, sumasayaw ang mga kulay kahel at rosas sa langit. Sa baybayin ng isang private luxury beach resort—isang lugar na tanging mga ultra-elite lamang ang karaniwang inaanyayahan—unti-unting dumarating ang mga bisita.Hindi basta bisita.Mga kilalang personalidad mula sa iba't ibang bansa—billionaire CEOs, royals mula sa Europe, media moguls, fashion icons, at ilang political dignitaries.May sariling VIP welcome lane. May paparazzi section. At may live orchestra sa gilid ng venue, tumutugtog ng soft instrumental.Ang mismong venue:Isang napakahabang red-carpet aisle na nakalatag sa malinis na buhangin.Nakapaligid dito ang tall crystal sta
Natigilan sina Fae at Richard, sabay pang kumurap, matapos marinig ang sinabi ni Marcela."Mama…?" unti-unting nam crumple ang mukha ni Fae sa nahiwagaan.Napailing si Fae. "Ma, iba ang sakit mo. Hindi amnesia."Bahagyang suminghap sina Fernando at Kevin—pero si Marcela?Tumawa, malumanay pero halatang may kasamang pang-aasar."Oh my goodness, anak," sabi niya habang tinatakpan ang bibig na parang nahuli sa kalokohan. "I'm joking. Can't a mother make a little joke? Nakakakaba ka naman."Napabuntong-hininga si Fae, napahampas ng bahagya sa braso ng ina. "Mamaaaa!"Si Fernando naman, umiling nang nakangiti. "Hija, kahit kailan… hindi talaga mawawala ang kulit ng mama mo."Saka muling humarap si Marcela kay Richard. Mula sa malambot na ngiti, unti-unting lumalim ang ekspresyon niya—puno ng pasasalamat at paggalang."Richard… thank you," sabi niya, taos-puso at bahagyang nanginginig ang boses. "Salamat sa pag-aalaga sa anak ko… lalo na noong panahong mahina siya… at wala ako para gabayan







