Library
Search
Home / Romance / Contract of Hearts / CHAPTER 90: Rebellion

Share

CHAPTER 90: Rebellion

Author: EmotionlessMissK
last update Last Updated: 2025-06-11 16:34:23

ALTHEA'S POINT OF VIEW

Pumasok sa dorm room ko, tinambakan ang mga bag sa kama at nalaglag ako sa chair. Sa loob-loob ko, may kumikirot na excitement at takot. Alam kong malayo na ako ngayon sa pamilyang santong idol ko noon. Pero sa paligid na ito—quiet room, walang pressure, walang nagbabantay—para akong nakalaya. Hindi pa ganap; hindi ko alam kung gano ka-layunin; pero ito ang pinakaunang hakbang ko.

Tumingin ako sa laptop kong nakabukas agad. Hindi para mag-aral, kundi para mag-post. Isip-isip ko ang nilalaman—dapat personal, pero hindi masyadong revealing. Hindi ko alam kung nasaan na ako ng buong totoo sa social media; pero kung bago akong magpunta sa yugto ng rebellion, simulan ko ito sa sarili kong stories. Isang caption tungkol sa pag-break ng cage, wala pang emoji. Simple lang pero may bigat.

Pagkatapos kong i-post, kumuha ako ng shower—iba pa rin ang feeling kapag malaya kang nag-shower, walang nagtatanong kung gaano katagal ka, kung may phoned ka ba, kung bakit kupas pa r
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • Contract of Hearts   CHAPTER 100: Guilty

    ALTHEA'S POINT OF VIEW Oo, Ma. Oo, Daddy. Naiintindihan ko na masakit kapag may tinatago sa inyo ang anak niyong minahal niyo at inalagaan buong buhay niya. Pero paano kung ‘yung tinatago niya ay ‘yung bagay ding bumubuo sa kanya? Kinabukasan, habang naglalakad ako papunta sa university, bitbit ko ang bigat ng pag-uusap namin ni Mama kagabi. Hindi ko na kinailangan ng alarm clock—yung guilt at kaba ang gumising sa’kin. Hindi rin ako nakatulog nang maayos. Paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ‘yung mga sinabi niya, lalo na ‘yung "hindi lahat ng pangarap ay mas mahalaga kaysa tiwala." Pagdating sa campus, binati ako ng mga kaibigan ko. "Hey, Althea! Ang galing mo kagabi!" sabi ni Marga, habang binuksan ang kanyang juice. "Nakita ko sa story ni Lucas, grabe ang palakpakan!" Ngumiti ako, pilit. “Salamat,” sabi ko, pero hindi ko kinayang tumagal. Umupo ako sa isang bench sa dulo ng campus, doon sa spot kung saan hindi masyadong matao. Inilabas ko ang phone ko at pinanood ulit ang video

  • Contract of Hearts   CHAPTER 99: Gig

    ALTHEA'S POINT OF VIEW Gabing-gabi na pero gising pa rin ako. Tahimik ang buong bahay, pero ang puso ko ang pinaka-maingay. Sa bawat tibok nito, may kasamang kaba, takot, at kakaibang saya. Nakasuot na ako ng oversized hoodie at dark jeans, maingat na inilagay sa backpack ko ang maliit kong make-up kit, song list, at siyempre, ang maliit kong condenser mic. Hindi ito unang beses na lalabas ako nang hindi nagpapaalam, pero ngayong gabi ay iba. Tonight, I’m not just sneaking out—I’m finally performing outside campus. At hindi lang basta performance, kundi isang underground gig na siksikan sa mga musikero’t audience na totoo. Nag-text si Lucas kanina, “Ikaw ang finale. Wag kang malate.” Sumagot ako ng simpleng thumbs up, kahit ang totoo’y nanginginig na ako. Lumabas ako ng kwarto, marahang sinarado ang pinto. Umikot ako sa gilid ng bahay para makaiwas sa sensor lights. Nasa ilalim na ng mga bituin, hawak ko ang sarili kong kapalaran, kahit alam kong isang maling galaw lang, baka tapus

  • Contract of Hearts   CHAPTER 98: Fake Apologies

    ALTHEA'S POINT OF VIEW Hindi ako tumugon agad sa text ni Mama kaninang umaga na nagsasabing “Althea, lunch tayo.” Pinikit ko ang mata ko at kinuha ang phone, pinisil pisil nang ilang segundo. Pero nag-text din ako ng “Oo naman po, kanina pa po,” kahit huli na ang sagot.Tumatma pa rin sa dibdib ko ang salita ni Mama noon sa garden show—“Sana hindi mo kailangang magsakripisyo ng gusto.” Gusto ko sana sabihin na inuuna ko ang sarili kong track, pero baka masaktan siya. Mas deadline ang kailangan sa scholarship at allowance. Kaya nag-fake apology na lang ako.“Pasensya na po, late reply,” i-text ko, sabay anino ng guilt na lumukob sa dibdib. Gabi ko pala mas nagre-read ng chords ng bagong kanta.Pagaling ng laptop ko, nag-type agad si Mama, “Okay lang anak, uwi kami ng maaga. Sabihin mo lang kung kailangan mo ng sakay.”Hinugot ko ang index finger ko sa sticky note kung saan nakasulat “fake apology = code red”, pero hindi ko pinalitan. Ayoko pa mag-declare.Pagdating ng gabi, bumaba ako

  • Contract of Hearts   CHAPTER 97: Echoes and Evolutions

    ALTHEA'S POINT OF VIEW Wake-up call ko ang tunog ng alarm clock. Bago pa ako bumangon, binabati ko kaagad ang sarili ko: “Another day, another stage.” Hindi na ako takot sa chaos, pero ngayon, gusto kong palakasin pa ang sarili kong boses. Simula ngayon, gusto kong pag-igihin ang bawat echo—sa bawat pag-awit, bawat kanta, bawat kwentong mas madiskarte.Sinimulan ko ang umaga sa prayer of gratitude. Hindi lang dahil thankful ako, kundi dahil kailangan kong ipaalala sa sarili ko ang origin ng lahat ng effort. May journal pa sa nightstand ko. May nakasulat: Balance is not perfection. Balance is a practice. Iyan ang mantra ko ngayong araw.Paglabas ko ng kwarto, nakita ko si Jana sa hallway habang may dala-dalang poly folders. Ngumiti siya agad: “May good news tayo! Pumasa ka nga sa summer workshop sa isang national music festival. Libre accommodation, libre rehearsal, libre conference. Pero kailangan ka namin for opening act!”Hindi ako makapaniwala. Na una, kumpleto na kaming recording

  • Contract of Hearts   CHAPTER 96: Continuation of Chap 95

    ALTHEA'S POINT OF VIEW Sa mga sumunod na araw, nagbago ang rhythm ng buhay ko. Hindi sya abrupt, kundi parang soft diminuendo—unti-unti pero ramdam. Gabi-gabi akong nasa recording studio ng university, nakikipag-coordinate kay Ma’am Clarisse, kasama sina Jana at Lucas sa backing vocals. Lumalago itong project. Nagpaplano kami ng acoustic EP, ipre-record para may dokumentasyon ang “Unwritten Crescendo” at makapag-perform kami para sa maliit na launch.Every session, nakikilala ko ang sarili ko—hindi lang bilang performer, kundi bilang creator. Inaalaga ko ang bawat take: pinapababa muna ang volume bago ibalik, iniisip ko ang lyrics, iniisip kong sino ang makikinig—para kay Mama, para kay Daddy, pero higit sa lahat, para sa sarili ko.Sa kabilang banda, nagulat ako nang tumawag si Lucas, sabay tanong, “Game ka for open-air launch sa garden next weekend?” Hindi pala kami satisfied lang sa indoor recital. Pinagisipan namin kung paano gawing event ito—tanong daw ng arts committee sa campu

  • Contract of Hearts   CHAPTER 95: Unwritten Crescendo

    ALTHEA'S POINT OF VIEW Umaga pa lang at nararamdaman ko na agad ang compound chord ng excitement at pangamba sa dibdib ko. Kasi ngayon, first time kong isusulat nang buo ang isang mahalagang kanta—‘yung hindi pa naririnig ng iba. Unwritten Crescendo. Title pa lang, may bigat na nanggagaling sa puso ko. At sa likod ng evolusyon ng buhay ko—sa pagitan ng expectations ng pamilya, pag-audit ng scholarship, gigs at contracts—ayun ngayon… egyong bagong kanta nang walang limitasyon.Pumunta ako sa music room ng campus—sa favorite spot ko, malapit sa window, tahimik lang, isang bench, at puno ng guitar at piano. Kinuha ko ang gitara, kinuha ko ang notebook, napapalibutan ng mga draft at notes ko. At saka nagsimula ako.Sa first verse, sinulat ko ang tungkol sa pressure—gaya ng pagsunod sa track ng scholarship, ng musika, ng buhay. Na kahit alam kong gusto silang ipunan ng tinta sa unahan ng kanta, kailangan bigyan ng pause at breathing room. Na hindi podcasts at microphones; kundi mga kwento

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status