บทที่ 3

"พี่รหัสเราผู้หญิงรึผู้ชาย"

"ผู้ชายค่ะ"

"เขาจีบรึเปล่า?"

"อืม! ไม่ทราบสิคะ คงไม่หรอกมั้งคะ”

"คือยังไง?"

"ก็พี่เขาก็คงดูแลปกติ ตามหน้าที่พี่รหัส"

"งั้นเหรอ"

"พี่ถามทำไมคะ”

"ก็ถามเฉยๆ ประเมินคู่แข่งน่ะ"

อบิเกลแก้มแดงกับคำตอบเขา "เกลว่าเรากลับกันไหมคะสี่ทุ่มแล้ว"

"โอเค"

เจเจขับรถมาส่งเธอที่คอนโด

อบิเกลอาบน้ำเสร็จเปิดดูโทรศัพท์ เขาส่งlineมา

"ฝันดีครับ"

พี่เจเจกำลังจีบฉันเหรอเนี่ย บ้าไปแล้วฉันชอบเขา ฉันชอบเขา ชอบรอยยิ้มเขา ชอบตาเขา ชอบทุกอย่างที่เป็นเขาเลย

เช้าวันต่อมา

เจเจขับรถมารับเธอตั้งแต่เช้า "เกลหิวไหม ทานโจ๊กไหมพี่เห็นมีร้านโจ๊ก ไม่สายหรอก"

"ก็ได้ค่ะ"

เขาสั่งโจ๊กให้ฉัน ดูแลเป็นอย่างดี

"เกลร้อนนะพี่เป่าให้ไหม"

"ไม่เป็นไรค่ะ"

"วันนี้เลิกแล้วทักหาพี่นะ"

"ได้ค่ะ เกลต้องเตรียมอะไรบ้างคะ?"

"เตรียมใจไว้เลยเหนื่อยแน่ๆ อยากเน้นส่วนไหนเป็นพิเศษไหม"

"เกลไม่อยากมีกล้าม เดินลู่วิ่งก็พอค่ะ"

เจเจยิ้ม "ก็พอนะถ้าทานน้อยขนาดนี้"

@มหาลัย

เจเจขับรถมาถึงมหาลัยเดินไปส่งอบิเกลที่คณะบริหาร เกลขึ้นตึกเรียนไปแล้วเขากำลังจะเดินกลับ

"เจเจมาทำไมย่ะ" มาเบลทักทายเขา

"ทำไมเบลมีป้ายห้ามฉันมารึไง"

"ฉันรู้ว่าแกเป็นพี่เอเดนแต่ไม่ต้องเอานิสัยมันมาก็ได้"

เจเจยิ้ม "แล้วนี่เบลจะไปไหน"

"อาทิตย์หน้าจะมีงานแฟร์ฉันกำลังจะไปประชุม"

"มีอะไรให้ช่วยไหม"

"ถ้ามีเดี๋ยวไปบอกนะ"

"งั้นฉันไปนะเบล"

"โอเคเจอกัน"

"...."

เลิกเรียนเจเจรออบิเกลที่รถ ตามที่นัดกันไว้

"เกล หิวรึเปล่าอยากทานอะไรไหม"

"อยากทานชานมไขมุกค่ะ"

เจเจหัวเราะลั่น "พูดจริงดิเกล"

"จริงค่ะ ก็เรากำลังจะออกกำลังกายนี่น่า เกลก็ควรจะได้ทานชานมไข่มุกสิ"

"โอเคร้านไหนดีล่ะ"

"แยกหน้าซ้ายมือค่ะ"

"พี่ลงไปซื้อให้นะ"

"ไม่ค่ะเกลต้องไปสั่งเอง พี่เจทานด้วยไหม"

"ไม่เอาด้วยหรอก เดี๋ยวอ้วน" เขาแกล้งพูดยิ้มๆ

อบิเกลได้ชานมไข่มุกของเธอมาแล้ว "ร้านนี้เกลชอบที่สุดแล้วค่ะ"

"เราเป็นนักชิมชานมไข่มุกรึไง"

"ใช่ค่ะ ร้านนี้อร่อยที่สุด"

เจเจหันมายิ้ม มองอย่างเอ็นดูคนที่นั่งกินชานมไข่มุกไปยิ้มไป

"เกลมีพี่น้องรึเปล่า"

"ไม่มีค่ะเกลเป็นลูกคนเดียว มีพี่ที่เป็นญาติๆ กัน เหมือนพี่เจกับเฌอ แต่อายุห่างกันเยอะเลยไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ค่ะ พี่เขามีครอบครัวแต่งงานกันหมดแล้วด้วยค่ะ"

"อืมดูเหงาๆ นะ"

"ก็เหงาจริงค่ะมีพี่ๆ เหมือนเฌอรีนก็ดูสนุกดี พี่เอเดนตลกคุยสนุกไปไหนเฮฮาดีค่ะ"

เจเจหันมายิ้ม

ทั้งคู่มาถึงคอนโดอบิเกล อบิเกลพาเขาไปที่ฟิตเนส

"เกลไปเปลี่ยนชุดนะคะ"

เจเจพยักหน้า

เขาก็ไปเปลี่ยนชุดเหมือนกัน สาวๆ เล่นอยู่หลายคนในฟิตเนส เจเจเดินเข้ามาสาวๆ มองเขากันใหญ่ แล้วก็ยิ้มพูดซุบซิบๆ กัน

"หล่อจัง หุ่นล่ำมาก"

อบิเกลเดินมาหาเขาเธอมัดผมเรียบร้อย ชุดออกกำลังกายเธอเซ็กซี่จนเจเจแอบกลืนน้ำลาย ทุกสัดส่วนชัดเจนเขาแทบจะละสายตาจากเธอไปไม่ได้ 34 24 36 เจเจกะสัดส่วนจากสายตาตัวเอง ก้นสวยชะมัดเขาชมเธอในใจ

"เกลจะเดินลู่วิ่งใช่ไหม..?"

"ค่ะ"

"ชานมไข่มุกเมื่อกี้ 300-400แคล เกลเดินสักสองชั่วโมงเนอะ"

อบิเกลตาโต “ทำไมเยอะจังคะ พี่เจ”

"แคลเยอะเหรอ" เขาเลิกคิ้วถาม พร้อมกับเปิดเครื่องวิ่งให้เธอไปด้วย

"เดินเยอะไปค่ะ สองชั่วโมงเกลน่าจะเป็นลมก่อน พอดี แล้วพี่เจจะเล่นอะไรคะ"

"นี้ไงเดี๋ยวพี่เดินเป็นเพื่อน" คนตัวสูงเดินลู่วิ่งข้างๆ ฉัน

อบิเกลแอบมองกล้ามแขนเขา ขาเขา พี่เจเจกล้ามแน่นไปทุกสัดส่วน อยากเห็นsix-pack เขาจังเลย

สักพัก ฉันเริ่มเหนื่อยแก้มแดงเป็นพวง หันไปถามเขา

"พี่เจคะ พี่ว่าชานมสลายไปซักครึ่งแก้วรึยังคะ เกลเหนื่อยมากเลย"

เจเจยิ้ม "50แคลได้มั้ง"

"ฮะ เดินตั้งเยอะแล้วนะคะ เริ่มปวดขาแล้วด้วยเกลต้องไปพักแล้วค่ะ" คนสวยเริ่มงอแง

อบิเกลลงจากเครื่องไปนั่งพักดื่มน้ำ

"พี่เจสู้ๆ นะคะ"

เขาเริ่มวิ่งเร็วขึ้น แล้วก็เบาลง ลงจากเครื่องวิ่งเดินมาถามคนที่นั่งพักยาวเลย

"หยุดแล้วเหรอ"

"เกลเหนื่อยมากเลยค่ะ"

"มานี้มา"

เขาจับแขนฉันให้ลุกขึ้น ส่งดัมเบลให้ฉันแล้วก็สอนท่าที่ถูกต้องให้

"ยกไปเบาๆ รอพี่"

เจเจไปออกกำลังกายของเขา อบิเกลยกไปแอบมองคนตัวสูงทำนั้นทำนี้เพลินๆ ฉันเริ่มปวดแขนก็เลยพัก เจเจเล่นอยู่45นาทีเสร็จแล้วเดินมาหาอบิเกล เหงื่อเขาเต็มตัวมานั่งพักใกล้ๆ ฉัน แต่ฉันไม่รู้สึกรังเกียจเขาเลย

"พรุ่งนี้ปวดตัวแน่เลยค่ะ"

"เกลต้องเล่นซ้ำจนกว่าร่างกายจะชิน"

"แบบพี่นี้ชินแล้วใช่ไหมคะ"

"ใช่ชินแล้ว"

ฉันหยิบผ้ามาเช็ดเหงื่อที่หน้าให้เขา

"ไปทานข้าวกันนะ แล้วก็ไปฟังเพลงด้วยดีไหม พี่กลับไปอาบน้ำก่อนเกลไม่ต่องรีบเดี๋ยวพี่มารับดีไหม"

น้ำเสียงที่เขาพูดดูอบอุ่นน่าฟัง จนคนฟังปฏิเสธไม่ลง

"ก็ได้ค่ะ"

"..."

ไม่นานรถสปอร์ตคันหรูของเจเจมาจอดหน้าคอนโดอบิเกล เขาทักไปบอกเธอว่าเขามาถึงแล้ว

อบิเกลเดินออกมาจากคอนโดหรูตรงมาหาเขา

"เกล"

มีคนเรียกฉัน อบิเกลหันไปยิ้มหวานให้หนุ่มหน้าตาดีคนนั้นที่คร่อมมอเตอร์ไซซ์บิ๊กไบค์อยู่ ฉันเดินไปหาเขา

เจเจลงมาจากรถ ตั้งใจมองอบิเกล ผู้ชายที่เรียกเธอเป็นใครดูสนิทสนม เธอหันมามองทางเขาแล้วก็หันไปโบกมือให้หนุ่มคนนั้น

อบิเกลเดินมาหาเขา เจเจยังมองอยู่เขาเดินอ้อมมาเปิดประตูให้ฉัน แล้วก็ขึ้นมาประจำที่คนขับ

หันไปถามคนยิ้มไปทั่วว่า

"เมื่อกี้ใครเหรอ"

"เพื่อนขอพี่รหัสค่ะ พี่เขาอยู่คอนโดนี้เหมือนกันค่ะ" เจเจไม่ได้พูดอะไรต่อ

เขาพาเธอไปทานข้าวแล้วก็ไปฟังเพลงกันต่อ

"คุยกันบ่อยไหม..?" อยู่เขาก็พูดขึ้นมา

"คะ?”

"เพื่อนของพี่รหัสคนนั้น กับเกลคุยกันบ่อยไหม"

“ถ้าเจอก็ทักทายกันบ้าง”

"เขามีเบอร์เรารึเปล่า"

”ไม่มีค่ะ เขาไม่เคยขอค่ะ”

"ถ้าเขาขอล่ะจะให้รึเปล่า"

สีหน้าแววตาพี่เจเจตอนนี้ ทำให้ฉันรู้สึกว่าพี่เขาหวงฉันรึเปล่า

"ก็คงต้องให้ค่ะคนรู้จักกัน"

"ถ้าพี่บอกว่าไม่อยากให้เกลให้เบอร์เขาเกลจะฟังพี่ไหม"

"เหตุผลคืออะไรคะ"

"พี่หวงเกล เหตุผลนี้สมเหตุสมผลไหม พอจะฟังพี่ไหม"

คนถามมองฉัน จนคนถูกถามแก้มแดงระเรื่อ อบิเกลไม่ตอบเขาเอาแต่ก้มหน้า

"เกลรับปากพี่ก่อน"

"ค่ะไม่ให้”

เจเจยิ้มพอใจ

"...."

"เกลต้องมีถุงมือเวลายกดัมเบลมือจะได้ไม่ด้าน เดี๋ยวพี่ซื้อให้เอาสีอะไรดี" พูดไปจับมือเธอมานวดให้

"สีชมพูไหม?"

"พี่เจสาวเยอะมีเวลามาหวงเกลเหรอคะ"

"ตอนนี้พี่อยู่กับใครล่ะ เช้าเย็นพี่อยู่กับเกลตลอดเลยนะ พี่ไม่มีแฟนสักหน่อย"

"ก็ได้ยินมาแบบนั้นนะคะ"

"ได้ยินอะไรมา"

"ก็ได้ยินมาว่ากลุ่มพี่ไม่มีแฟนมีแต่คนคุย แล้วคุยเยอะไหมละคะ"

เจเจยิ้ม "พี่ไม่ได้คุยกับทุกคนที่เข้ามาซะหน่อย"

"ก็แสดงว่ามีมาให้เลือกคุยเยอะ"

"ก็ใช่นะ แต่อยู่ที่พี่นะว่าจะเลือกใคร ถูกใจใคร เกลไม่คิดแบบนั้นเหรอ"

"ก็จริงค่ะ"

"เกลก็คงไม่คุยกับทุกคนที่เข้ามาจีบจริงไหม"

"ก็จริงค่ะ"

"ส่วนพี่ถ้าถูกใจใครมากๆ พี่ก็ไม่ถอยหรอกนะถึงคู่แข่งจะเยอะแค่ไหนก็ตาม"

เขายังจับมือเธอไม่ยอมปล่อย

"พรุ่งนี้เรียนกี่โมง"

"ตอนเช้าค่ะพี่ไม่ต้องมารับเกลหรอกค่ะ เราเรียนไม่ตรงกัน ลำบากพี่เปล่าๆ"

"ส่งตารางเรียนมาให้พี่หน่อย"

"อะไรกันคะ" อบิเกลพูดยิ้มๆ

"ก็พี่จะมารับทุกวัน ยังไม่เคยบอกเลยว่าลำบาก พี่จะมารับมาส่งทุกวัน"

อบิเกลเขินไม่ไหวฉันจะละลายกับสายตาเขากับมือเขาที่จับมือฉันไม่ยอมปล่อยด้วย

ฉันเอ่ยเลยชวนเขากลับ “กลับกันไหมคะ”

"พี่ยังไม่อยากกลับเลย" เขางอแง

"พรุ่งนี้เกลเรียนตอนเช้านะคะ"

"โอเคงั้นกลับก็ได้ครับ"

เขามาส่งเกลที่คอนโด ก่อนฉันลงจากรถไม่ลืมกำชับฉันเรื่องส่งตารางเรียนให้เขา

"พี่เจคะ พี่จะเหนื่อยนะคะ เกลเรียนตอนเช้าเยอะเลยค่ะ เกลขับรถไปเองสะดวกกว่านะคะ"

"แล้วพี่จะเจอเกลยังไงได้บ่อยๆ ถ้าไม่ยอมให้พี่มารับมาส่ง"

"เราเรียนที่เดียวกันนะคะ เจอกันทุกวันอยู่แล้วค่ะ"

"งั้นก็ได้" เขาพูดแบบไม่เต็มใจ

"เกลไปนะคะ"

"ครับฝันดีครับ"

"...."

ครื่นน ครื่นน เสียงสายเรียกเข้าโทรศัพท์เขา เลโอโทรมา

“ว่าไงเลโอ”

"เจเจมึงหายหัวไปไหนนักหนาวะช่วงนี้ Line ก็ไม่อ่าน" เลโอบ่นเขายาวเลย

"มึงมีอะไรล่ะเลโอ"

"พวกกูนัดแดกเหล้ากันมึงจะมาไหม"

"เออ เดี๋ยวกูไป" เจเจรีบตอบแล้ววางสาย

ฝ่ายเลโอเอเดนวิคเตอร์ นั่งกันอยู่ที่ร้าน KK

"เจเจแม่งแปลกๆ ช่วงนี้ หายหัวตลอดเลย" เลโอพูด

"จีบใครสักคนแหละอาการแบบนี้" วิคเตอร์ตอบขึ้นมาเหมือนรู้ใจ