"Sino ka?" malakas na sigaw niya nang magtanong siya sa isang anino na napansin niya, ng makitang bumalik ang tingin niya mula sa likuran. "Show yourself!" galit na utos ng kasama niya. "Lumabas ka dyan!" banta nito na pinaalalahanan din iyon. "Kapag hindi ka lalabas bubunutin kita sa masikip na butas na iyan!"Kinabahan si Crisanta. Tila hinampas ng malakas ang dibdib na parang may iba pang kumabog doon nang makitang may lumabas na taong may asul na maskara na nakatakip sa mukha. "Ngayon lang kita nakitang natakot, Crisanta, huwag kang mag-alala pareho tayong haharap at lalaban sa isang iyon" mayabang ang tono nito nang kausapin si Crisanta. "Hindi ako natatakot," kontra sa sinabi ng kasama niya. “Okay, you said it, come on,” nang agad nitong sinugod ang lalaking nakamaskara sa isang sipa. Ngunit nailagan nito ang sipa na iyon ng napakalakas at ibinato nito ang kasama ni Crisanta. Mabilis ang lalaking nakamaskara, agad nitong binato ng suntok si Crisanta nang muntik na itong hil
SUMAPIT NA NAMAN ANG UMAGA, papasok na naman sa trabaho si Crisanta. Ngunit hindi niya inaasahan ang kanyang aabutan sa kanyang walang kulay na umaga. Ang bigat pa ng katawan niya at para bang ayaw niyang sundin ang gusto niyang gawin. Naguguluhan siyaActually, naisipan niyang pumunta sa opisina ni Jeopardy para sana ay linawin o tanungin ang kanyang narinig. "Papasok ka rin ba?""Oo, maaga kami sa pupuntahan namin ni Jerry, alam mo naman yun. Kung hindi maaga ang usapan sa lakad namin, yayain niya ako sa mga alanganin na oras." sagot nito, napansin din nito ang hindi maipinta na itsura ni Crisanta. "Bakit ganyan ang itsura mo?""Ignore me. Kaya lang kulang ako ng tulog at pagod talaga nitong mga nakaraang araw." pagsisinungaling niya sa napansin ng kasama niya. Hindi niya dito masabi o maibahagi sa kung ano ang kanyang pinagdadaanan mula nang magkausap sila kagabi. GUMISING TALAGA SIYA NG MAAGA para sunduin si Crisanta sa bahay nito. Nagmamadali din siyang umalis ng bahay para maa
"Ayokong makita ka ulit." sigaw niya."Huwag mo akong subukang lapitan o tawagan o bisitahin man lang. Huwag mong asahan na papapasukin kita sa bahay o sa opisina ko o kahit makalapit man lang sa akin." mabibigat nitong sabi. Hindi makalimutan ni Crisanta ang lahat ng masasakit na sinabi sa kanya ni Jeopardy noong araw na iyon. Hanggang ngayon ay palagi itong bumabalik sa kanya sa tuwing naaalala niya ang nangyari sa kanilang dalawa noong araw na nalaman ni Jeopardy ang pagsisinungaling at pagtatago niya ng katotohanan sa mga hindi niya masabi rito. "Napakawalang kwenta mo," sabi nito sabay hawak sa damit niya at binuhat siya. Inihagis din siya nito sa ibabaw ng kama. Noon nangyari ang sapilitang pag-angkin sa kanya. Habang inaangkin siya ni Jeopardy. Hindi kasiyahan o anumang bagay ang naramdaman niya kundi kahihiyan. Nahihiya siya sa sarili habang isa-isang hinuhubad ni Jeopardy ang kanyang damit. Bawat damit niya na hinubad ni Jeopardy wala itong pakialam kung saan ito maihag
"Nagkita na kayo pero bakit hindi mo pa siya kinausap? Sana napaliwanag mo sa kanya ang dahilan kung bakit hindi mo agad sinabi sa kanya.""No need, you heard what he said right? Walang dahilan para magpaliwanag ako sa kanya at sabihin ang side ko sa ginawa kong pagsisinungaling sa kanya noon." huminga siya ng malalim. Napalunok siya. "Tara, tara na, gabi na din, may pasok pa tayo." sabi nito, niyaya na din si Crisanta para umuwi.Naisipan nitong yayain si Crisanta na uminom sandali at maglibang. Napansin nito na ilang araw nang hindi nakatulog ng maayos si Crisanta. Hindi lang ilang araw kundi ilang buwan na rin ang sitwasyon ni Crisanta mula nang magkaproblema si Crisanta sa relasyon nila ni Jeopardy. Hindi nito kayang makita ang kaibigang si Crisanta sa ganoong sitwasyon. Naaawa ito pero wala siyang magawa kundi panoorin si Crisanta ng madalas sa ganoong sitwasyon. Nakaraan lang, umuwi si Crisanta na may mga sugat at galos sa buong katawan. Alam nitong nasaktan si Crisanta noon
“Jeopardy, parang tuluyan nang babagsak ang kumpanya. Paano na ang gagawin natin? Mukhang hindi na talaga tayo makakabawi sa ginawa ng matandang iyon." Nakaramdam na ngayon ng takot si Tuti habang ibinalita ang balita kay Jeopardy. Walang gustong magtiwala kay Jeopardy. Lahat ng mga kasosyo at tao na may mga bahagi sa kumpanyang pinamamahalaan niya. Umatras ang lahat dahil sa paninira ng matanda, magawa lang siyang mapapayag sa kagustuhan nito na pakasalan niya ang anak nito. Napabuntong-hininga si Jeopardy. Tumayo siya sa upuan niya at saka hinawakan ang gilid ng desk niya. Natigilan siya. Natigilan siya hindi alam ang gagawin. Kung paano malutas ang kanyang problema. "Okay, mukhang wala na talaga akong magagawa. Kailangan kong sundin ang sinasabi niya." matigas na sagot"Papayag ka ba sa gusto niya?"“Wala akong magagawa kung iyon lang ang pag-asa at magagawa ko para mailigtas ang kumpanya ng mga magulang ko sa pagbagsak at pagkalugi,” buntong-hininga niya. Lumingon siya sa ka
"Kanina ka pa ba nandito?" Umiling si Crisanta"Hindi naman, halos kararating ko lang. Anong balita pala?""Asual, still the same. Sabi ng informant ko, ganun pa rin ang plano ng killer. Dahil nagawa na niya ang una niyang plano na pakasalan ni Jeopardy ang anak niya pagkatapos noon may susunod siyang plano para makuha ang kumpanya ni Jeopardy." anito nitong pagrereport He breath. “What's next now is the attempt on its life.""Ano?" bulalas ni Cristanta"Papatayin niya si Jeopardy bago siya mahuli nito," diretso at prangka niyang sabi mula sa mga ulat na natanggap niya mula sa mga bayarang tao na nagtatrabaho sa kanya upang tiktikan ang killer. "Ano ang plano mo?""As I told you, kahit ayaw niyang tumulong ako sa paghuli ng killer. Tutulungan ko siya." Matigas na tugon ni Crisanta sa kaibigan. "Hindi niya alam na gumagalaw pa ako ngayon. At hindi pa rin nila alam kung sino ang kalaban o kung sino ang killer, di ba?" Napabuntong-hininga si Crisanta nang mapansin niyang may dumaan na
"A-anong ginagawa mo dito?" Nagulat din si Tuti na lumapit nang magtanong, nang makita niya si Crisanta na nakahandusay sa sahig. Kakagising lang nito. Samantalang si Tuti ay kababalik lang sa kumpanya nang maalala niya si Jeopardy at nagtataka kung bakit hindi niya ito matawagan at hindi makontak. Nakabalik na si Tuti sa bahay ni Jeopardy ngunit nagulat siya nang dumating siya nalaman niyang wala ito sa bahay at hindi pa umuuwi. Naisipan niyang pumunta sa opisina ni Jeopardy, ngunit pagdating ni Tuti sa parking lot, nakita niya ang katawan ni Crisanta na nakahandusay sa sahig at walang malay. Sinubukan niyang lapitan si Crisanta ngunit bago pa siya makalapit ay bigla itong natauhan at dahan-dahang bumangon. Sumasakit ang ulo ni Crisanta dahil sa gamot na inilagay ng lalaking nakamaskara sa panyo na itinapat sa kanyang mukha dahilan upang siya ay mawalan ng malay. "Tsk! Argh! Masakit," daing at daing ni Crisanta habang hinihimas ang ulo. Hindi pa rin niya pinapansin si Tuti dahi
"Ikaw?" Nagulat si Jeopardy ng makita kung sino ang nasa harapan niya. Ang matandang lalaki na kanyang biyenan. Nakatayo ngayon sa harapan niya na may ngiti sa labi na may seryosong tingin. "Hayop ka!" Sabi ni Jeopardy nang yumuko ang lalaki sa harapan niya at sinabing. "Buti na lang buhay ka pa!" sabi nito at saka tumawa ng malakas. Napalunok si Jeopardy. Bumangon ang nakayukong katawan ng matanda habang nakayuko upang salubungin ang kanyang mukha. Naka-upo si Jeopardy sa upuan na nakatali ang katawan, nakatali ang dalawang paa at kamay sa upuan na inuupuan. "Alam mo ba kung gaano ako kasaya sa pagkawala ng mga magulang mo?" bulalas niya habang patuloy sa kanyang kwento. “Nakikiusap pa sila sa akin na huwag kang idamay noong araw na iyon." sabi nitong mayabang na storyteller na pananalita habang ito ay nagkwento.Nakaramdam ng matinding galit at pagkasuklam si Jeopardy sa matanda. Gusto niya itong sakalin at patayin ngayon ngunit paano niya ito gagawin? Ngayon pa lang ay hindi