Kabanata 11

Caleb

Kinuha ko ang tissue na iniabot sa ’kin ni Brent upang punasan ang aking bibig na puno ng dugo. Basta-basta na lang talaga kung sumulpot ang lalaking ’to.

“Dispose of them properly.” Turo ko sa tatlong kambing na nakahandusay sa lupa at wala ng buhay. Kahit papaano ay muli namang nanumbalik ang lakas ko.

“Sigurado ka ba na sapat na ang nainom mong dugo sa mga ’yan? Puwede ko namang kontakin ang tauhan natin na nagtatrabaho sa blood bank para mabigyan ka ng dugo ng tao,” suhestiyon niya.

Walang emosyon ko siyang nilingon dahilan para mapatikhim siya.

“Ilang beses ko bang sasabihin sa ’yo na hangga’t maaari ay ayoko uminom ng dugo ng tao?” pagpapaalala ko sa kanya.

Marahan siyang napailing. “I know. Pero baka manghina ka naman ng tuluyan kung aasa ka lang sa dugo ng hayop o kaya sa blood tablet.” Napaayos siya ng tayo. “Hindi ka katulad ng mga ordinaryong bampira, Caleb. The power you have needs a strong support system as well.”

Itinapon ko sa isang tabi ang tissue bago namulsa. “Y