Share
Chapter Twenty: Inferno Fusion
Third person point of view
Prenteng nakaupo ang isang ginang sa kaniyang balkonahe habang nakangising nakatunghay sa kaniyang sinasakupan.
"Hindi ko lubos akalain na ilang taon ko na silang nililinlang," ani niya sa sarili at humalakhak nang nakapangingilabot. Natigil lamang siya nang may tumikhim sa kaniyang likuran. Tumayo siya sa kaniyang kinauupuan para tingnan kung sino ang kaniyang bisita.
"Kamahalan, naririto po ang hari ng—" hindi na niya pinatapos ang taga-sunod at sumenyas siya na papasukin na ang naturang hari. Pagka-alis ng taga-sunod ay siya namang pasok ng hari. Agad na sumilay ang ngiti sa labi ng ginang nang matanaw kung sino iyon.
Bahagyang yumukod ang hari at hinagkan ang ginang. "Kamahalan, ilang taon na ang lumipas ngunit hindi parin ako masanay sa bago mong katauhan."
"Huwag kang mag-alala aking mahal, sandali na lamang. Kaunti
Related chapters
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-one: Those, Who Are Thirsty Of Power
"You are the lost princess?" gulat na tanong ni Olivia. Yes, si Olivia 'yong lumabas galing sa dulong cubicle. Pagka-minamalas ka nga naman oh."No. I'm not," matigas na sagot ko. Aalma pa sana si Ryleigh pero pinanlakihan ko siya ng mata. Sumiksik siya sa gilid ko at bumulong. "Hindi ko maatim na panoorin ang babaeng 'yan na binabastos ang isang prinsesa lalo ka na. Kakalbuhin ko na talaga 'yang kahit isa rin siyang prinsesa." Mas lalo ko lang siya pinanlakihan ng mata at bumulong pabalik. "Let me handle this woman.""Anong binubulong bulong niyo diyan?" mataray na tanong ni Olivia. Kung pwede ko lang isampal sa kaniya ang mga alam ko, ginawa ko na but this is not the right time for that. There's always a perfect time for everything. "So you are claiming that you are the lost princess?" she asked with her brow raised.I slowly shook my head and raised my brow higher than hers. "I did not claim anything,
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-two: Unleashing Untold Secrets
"The headmistress is planning something," Acheron muttered. I nodded my head to show my approval. "Definitely." Lumingon-lingon siya sa paligid para siguro tingnan kung merong nakakarinig o nakakakita sa amin. Nang masiguro niyang walang nakakakita sa amin ay lumingon siya ulit sa'kin."Let's talk about this somewhere else."I know exactly where is that somewhere else. Nauna siyang naglakad papunta sa hide out habang ako naman ay naka-sunod lang sa kaniya. Tinitignan-tingnan ko din kung may nakasunod sa amin. Wala naman kaya napanatag na ako. Pag-akyat namin sa hide out ay nagdiretso agad siya sa paborito niyang upuan at ipinagsalin ang kaniyang sarili ng tubig at inubos ito sa isang tunggaan lang. Hindi naman siya uhaw na uhaw no. Pinapanood ko lang ang mga bawat galaw niya at hindi mo maipagkakailang isa nga siyang prinsipe dahil sa pino ng mga galaw niya."We need to find out her plan. Kung ang trono ang gusto niya pero
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-three: Thief Again
Third person point of viewMalapit sa hardin ng kanilang dormitoryo ay taas noong naglalakad si Lady Allison. Ang bawat kapwa estudyante niya ay nangingilag sa tuwing mapapatingin sa kanila ang naturang binibini. Kilala siya ng karamihan bilang isang tahimik at misteryosong anak ng heneral. Ni hindi nangiti o natawa, laging walang emosyon ang kaniyang mga mata. Wala rin itong masyadong kinakausap na kahit na sino kaya nananatiling misteryo ang kaniyang katauhan. Kung siya ay ipalalarawan sa mga taong nakasalamuha na niya gamit ang isang salita ang tanging masasabi lang nila ay 'tuso'.Hindi lingid sa kaalaman ng lahat na isang Sarzon ang binibini ngunit ang hindi nila alam ay ang kakayahan nito bilang Sarzon. Sa taong pamamalagi niya sa unibersidad ng Trealvale kailan man ay hindi nila nakitang ginamit ng binibini ang kaniyang mana. Ang kaniyang natural na kakayahan sa pakikipaglaban ay matuturing ng malakas, paano pa kaya
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-four: Last Day
A violent nudge to my elbow had me jerk awake. Upon opening my eyes the first thing I saw was the annoyed face of Ryleigh, her eyebrows almost formed one line from creasing too much. Let me guess, I've been in a deep slumber and she's been waking me up for too long."Eto kape," wika niya at inilapag ang tasa ng kape sa lamesita malapit sa kama ko. Still half asleep, I jumped out of my bed almost carrying my limbs. I turned my slightly open eyes on the table and lifted the cup then smelled it. The aroma of caffeine ran down my nostrils. How much I love mornings and coffees. The smell still lingers. I was about to drink the coffee when I remember something. It's a memory of me drinking an awfully done coffee."What is this? If this is a caffeinated slug then I don't want it," I said and place the cup back on the table. I swear to myself na hindi na ulit ako titikim ng kape na 'yon. Iniisip ko pa lang ay parang masusuka na ako.
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-five: The Start Of Battle Royale
Nababalot ng katahimikan ang buong kwarto, tanging mga kalansing lang ng mga inaayos naming gamit at hangin ang maririnig. Isinilid ko sa lalagyan ng aking espada ang mapa at isinukbit 'to sa aking likod. Tahimik at walang sali-salitang naglakad kami papunta sa tapat ng forbidden garden. Bago pa man kami tuluyang maghiwa-hiwalay ay tinapik ni Ryleigh ang braso ko at si Miranda naman ay ginawaran ako ng ngiti. Ngiting hindi ko alam kung makikita ko pa ulit. Ang pakiramdam ko ay sasabak ako sa isang gyerang walang kasiguraduhan kung makakauwi pa kami ng kumpleto. Just by thinking about it, parang dinudurog na ang puso ko.Puno na ng mga estudyante ang palibot ng forbidden garden nang makarating kami dito at nasa unahan na rin si Headmistress at ang aming mga propesor. Tumabi ako kay Lucian na nakatayo sa tapat ng ikatlong gate. May limang gate ang forbidden garden at kada isang gate ay isang pares ng kalahok lang ang pwedeng pumasok.
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-six: The Bearer Of Arrow
Donovan's Point of ViewKanina pa kami nakaupo dito at hindi umuusad. Nang makasalubong kase namin sina Acheron kanina ay panay na ang reklamo ni Lady Iqra na masakit na ang mga binti niya kaya wala na kaming nagawa kundi ang magpahinga. Hindi ko rin mapag-aralan ang mapa dahil hindi dapat malaman ni Lady Iqra na ninakaw namin ito mula kay Headmistress. Hays. Ang dilim dilim pa naman, pakiramdam ko sobrang haba ng gabi dito, naiinip na ako at napapanis na ang laway ko. Wala akong makausap dito."Magpatuloy na tayo," pagbasag ni Acheron ng katahimikan.Kasabay ng pagtayo ko ay napasigaw ako. "Sa wakas!" Naginat-inat ako dahil pakiramdam ko kinalawang na ang mga buto ko. Akmang maglalakad na ako pero nabitin sa ere ang binti ko nang magsalita si Lady Iqra."Saglit lang.. mamaya na. Magpahinga muna tayo.." Nagpabalik-balik ang tingin ko kay Lady Iqra at Acheron
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-seven: Tears
Third person point of viewHabang ang mga kalahok sa battle royale ay isinusugal ang kanilang mga buhay para makamit ang korona ang mga tao naman sa isang silid sa University of Trealvale ay pawang nagkakasiyahan at nagdiriwang."Sa wakas ay mapapasakin na rin ang trono," ani ng ginang sabay simsim sa kaniyang basong may lamang wine kasabay nito ang pagpalakpak ng kaniyang mga kasamahan."Headmistress, totoo ba na nasa loob noon ang tunay na prinsesa?" tanong ng isang ginang at kasunod nito ay napuno na ng bulong-bulungan ang buong silid na siyang nagpawala ng ngiti sa mukha ng headmistress."Siya ngang tunay. Ngunit huwag kayong mabahala dahil hindi na siya makakalabas doon ng buhay," ani niya at nagbalik ang ngisi sa kaniyang labi. "O kung sino man sakanila," pagpapatuloy niya.Napatayo ang isang ginang sa tinuran ni headmistress. "Anong ibig mong sabihin? Wala ni isa sa
Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Twenty-eight: A Traitor Unveiled
I have no idea kung ilang minuto na akong naiyak and I don't care. Why is he not waking up?! I tried every possible way but none of it worked! I need to find Miranda. She's the only one who can help Acheron. I get up and glance at Acheron for the last time before paving my way to find Miranda.Hahakbang na sana ako palayo nang may marinig akong tumawa. I heard that laugh twice or thrice and I will not forgot how it sounds. Acheron. Paglingon ko sa kinalalagyan niya ay nakatayo na siya at pinapagpag ang buhangin sa kaniyang katawan."You should've seen your face," he said in between his laughter. Naikuyom ko ang kamao ko sa sobrang galit. Nakukuha niya pang tumawa pagkatapos ng kalokohang ginawa niya?! Did he not know how frustrated and devastated I was earlier?! I thought he's dead!I threw death glares at him. Sinugod ko siya and punched the laughter out of him."Do you think that's funny?! I panicked! I
Latest chapter
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fifty-five
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fifty-four
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fifty-three
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fifty-two
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fifty-one:
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fifty: Threat Of The Malevolent Thief
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fourty-nine: Ace
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fourty-eight: Home, At Last
- Daughter of Fire: The Rightful Heir Chapter Fourty-seven: The Son's Lament
