CHAPTER 10

CHAPTER 10

GULAT na gulat si Alaister sa sinabi ni Elizabeth kani-kanina lang. Gusto niyang tanungin kung nagbibiro lang ba ito pero kitang-kita niya sa mga mata nito na nagsasabi ito ng totoo. He saw pain and anguish in her amber eyes.

After she said those words, he left right away with a pain and guilt in his chest. Hindi niya kaya ang manatili sa tabi nito matapos ang nalaman niya.

Ngayon alam na niya kung bakit siya iniwan nito. Kahit siya naman ang nasa posisyon ni Elizabeth, he would left for sure. Hindi niha masisikmura ang makasama ang anak ng lalaking lumapastangan at pumatay sa ina niya. He loathe his father very much because he made his and his mother's life miserable... paano pa kaya si Elizabeth.

Nananalaytay sa kanya ang dugo ng taong pumatay sa ina nito kaya marapat lang na layuan at iwan siya nito. Naiintidihan na niya ang lahat. Ang pang-iiwan at ang matinding galit na nararamdaman nito sa kanya.

Alaister went to the top deck, trying to clear his mind. Pero mukhan