PAGDATING sa Rodriguez hospital ay nakahanda na ang lahat para kay Zia. Diniretso ito sa emergency room habang si Louie ay pinagbawalan na lumapit.Bukod sa staff na inilalayo siya sa lugar ay tanging ang likod lang ng doctor ang nakikita niya, nakaharang din ang kurtina kaya mas lalong nahirapan na makita kung anong nangyayari sa loob."Hindi naman ako lalapit, hayaan niyo lang ako rito," pakiusap ni Louie. "Gusto ko lang na nandito ako."Sa huli ay hinayaan siya ng staff saka bumalik sa counter. Nakatayo lang doon si Louie kahit may bench naman sa malapit.Ang mga taong naroon ay gustong maki-osyuso pero hindi pinansin ni Louie ang nakukuhang atensyon dahil nasa iisang direksyon lang ang tingin, kay Zia.Mayamaya pa ay pinalapit siya ng doctor upang tanungin ng ilang mahahalagang detalye at kung anong mga ininum na gamot ni Zia."Safe na po ba siya, Dok?" balik tanong niya sa halip na sagutin ito."As of now, yes pero kailangan pa namin siyang obserbahan dahil masiyadong mahina ang
HINDI lang ang doctor kung hindi maging si Lucia ay nabigla sa sinabi ng anak. Isang napakabigat na desisyon na kahit maging siya, sa kabila ng poot na nararamdaman kay Zia ay hindi niya pa rin nanaising mapunta ito sa ganoong klaseng lugar. "Louie! Anong sinasabi mo?" react ni Lucia. "Ba't mo ilalagay sa ganoong lugar si Zia? Hindi naman siya nasisiraan ng bait!" Napatiim-bagang si Louie. "Hindi pa ba, 'Mmy? Sa ginawa niya sa sarili niya, sa tingin mo nasa matinong pag-iisip pa siya?" "Mr. Rodriguez, wala pong sakit sa pag-iisip ang asawa niyo. May depression po siya na kailangang unawain at intindihin," sabat naman ng doctor. Natahimik si Louie. Alam na alam naman niya iyon dahil nagtapos siya ng medisina. Pero sadyang, hindi na siya makapag-isip nang maayos sa ginagawa ni Zia. Kung patuloy nitong sasaktan ang sarili ay baka siya itong tuluyang masiraan ng bait. Sa ngayon, ang gusto lang niya ay matigil na ang asawa sa pananakit nito sa sarili. At wala siyang ibang nakikitang p
SIMULA nang umalis si Zia ay malaki ang nagbago sa takbo ng buhay ni Louie kahit hindi man halata.Napapadalas ang pagkakaroon niya ng insomnia. Kung nakakatulog man ay laging laman ng kanyang panaginip si Zia. Napapanaginipan niya ang munting sandaling masaya silang dalawa.Ngunit madalas ay binabangungot siya. Ang masasayang sandali nilang magkasama ni Zia sa panaginip ay nauuwi sa isang nakakatakot na scenario. Naroong nagpapaalam ito at iiwan siya pero madalas ay bigla na lang itong maglalaho na parang bula.Kaya sa araw-araw, kapag papasok sa kompanya ay lagi siyang pagod. Hindi magawang makapag-focus sa trabaho."Sir, ayos lang ba kayo?" tanong ni Alice. Pansin niya ang pagod sa mukha ng amo."I'm fine, dalhan mo na lang ako ng kape," utos ni Louie.Mabigat na napabuntong-hininga si Alice saka umalis. Pagbalik, sa halip na kape ay tsaa ang ibinigay niya. "Ito po ang inumin niyo at pagkatapos ay magpahinga muna kayo."Nagtaas ng matalim na tingin si Louie sa sekretarya. "Kape ang
HABANG wala si Zia ay sinamantala ni Lucia ang pagkakataon na ilapit si Megan sa anak. Aniya, maghihiwalay rin lang naman sina Louie at Zia kaya mas mabuti pang unti-untiin niyang gawan ng paraan para magkalapit ang dalawa.Dahil gusto niya talaga si Megan para kay Louie. Hindi na mahalaga sa kanya ang reputasyon at night-life ng dalaga. Ang importante ay ang magandang benefits na makukuha kung magsasama ang Rodriguez at Lim.At pabor para kay Megan ang nangyayari dahil gusto niya talaga si Louie, hindi na mahalaga kung may anak ito sa iba. Cute naman ang bata at baka sakaling pagdaan ng araw ay magustuhan niya ang bata."Stop, Megan. Kung ano man 'tong ginagawa mo," ani Louie nang muli na namang pumunta ang dalaga sa kompanya.Sa pag-alis ni Zia ay napapadalas ang pagpunta nito sa opisina lalo na sa bahay, kasama ang ina'ng si Lucia.Pagak na natawa si Megan. "What are you talking about? Wala akong ginagawa." Depensa niya sa sarili kahit pa halata sa mukha na may hidden-agenda siya.
TEN MINUTES AGO...Ay nakatanggap ng tawag si Alice habang papunta sa mall. Ang tawag ay mula sa facility kung nasaan si Zia. Ang sabi ng staff ay bigla na lamang nanghina at nawalan ng malay si Zia."Sinusubukan naming tawagan si Mr. Rodriguez pero hindi siya sumasagot kaya sa inyo na po kami tumawag," saad ng staff."Okay at susubukan ko siyang kontakin," ani Alice.Ngunit gaya ng sinabi ng staff ay hindi talaga sumasagot si Louie sa tawag. Dahil madadaanan naman niya ang subdivision bago magtungo sa mall ay dumiretso na siya patungo roon.Pagdating, wala pa man siya sa mismong entrance ng bahay ay narinig na niyang may kung anong nabasag sa loob kasunod ang tili ng kung sino mang nagmamay-ari ng mga boses.Pero hindi na mahalaga kay Alice kung anong komusyon man ang nangyayari sa loob dahil higit na mas importante si Zia."Sir, kanina ko pa kayo tinatawagan pero hindi kayo sumasagot. Si Ma'am Zia po, may nangyari sa kanyang hindi maganda!"Napalingon si Louie, ang galit na nararamd
BINAWI ni Louie ang braso mula sa Ina saka ito hinarap, upang pakinggan ang sasabihin nito. Makailang-beses na kumurap si Lucia, bakas ang kaba sa mukha. "Pwede bang sa ibang lugar o hindi kaya ay sa mansion na--" Walang ano-ano ay naglakad si Louie para bumalik sa facility dahil sa huli, sa kabila ng pagbibigay ng pagkakataon ay hindi pala talaga aamin ang Ina. "Louie!" hiyaw ni Lucia na tinangka pang habulin ang anak at nagawa naman niya itong mapigilan sa damit. Halos magkanda dapa-dapa siya sa pagtakbo. "Inutusan ko lang naman 'yung lalake na bigyan ng gamot si Zia para pabagalin ang pag-recover nito," pag-amin ni Lucia. Lumingon bigla si Louie dahilan para mahila ang kamay nitong nakakapit sa damit. Muntik nang masubsob sa lupa si Lucia, mabuti na lamang at nagawang masuportahan ang sarili gamit ang kamay. Ngumiwi pa nga nang masaktan sa nangyari. "Bakit niyo 'yun ginawa?!" Tumayo nang maayos si Lucia saka galit na hinarap ang anak. "It's for your own good! Dahil alam kong
KINAHAPUNAN ay umuwi sa bahay si Louie matapos ng trabaho. Dumiretso siya sa guest room na pansamantalang inuukupa ni Zia para magpagaling.Pumasok siya sa kwarto habang hinuhubad ang suot na kurbata. "Kamusta?" aniya kay Zia. "May nararamdaman ka bang kakaiba?" Saka binalingan ng tingin ang Nurse.Kaagad naman itong tumayo sa kinauupuan at lumabas ng kwarto upang bigyan sila ng pagkakataong makapag-usap ni Zia na sila lang dalawa.Pagkasara ng pinto ay binalik ni Louie ang tingin kay Zia kung saan ay nakatingin din pala ito sa kanya.Nagtagal ang titig ni Zia nang ilang segundo saka nagtanong, "Bakit mo 'ko binalik dito? 'Yung kasunduan natin, tuparin mo 'yun!" aniya sa namamaos at mahinang boses.Umiling si Louie. "Naisip kong ibalik ka na lang dito dahil mas lalo ka lang mahihirapan do'n. Ang sabi pa sa'kin ng doctor ay gusto mo raw laging mapag-isa at nasa kwarto. Kaya pa'no bubuti ang kondisyon mo kung ganoon lang palagi ang nangyayari? Baka habang patagal nang patagal ang bumags
MAHIGIT isang buwan ang lumipas, naging maayos naman ang buhay ni Zia simula nang tumira kasama ang Ina.Nagi-improve at bumabalik ang dati niyang pangangatawan. Maayos niya na ring naaalagaan ang anak.Kahit hiwalay at wala ng rason para muling mag-usap ni Louie ay hindi ito nakakalimot sa kanila. Araw-araw ay nangungumusta ito.Nagre-reply naman siya kapag si Luiza ang pinag-uusapan pero kapag tungkol sa ibang bagay ay hindi na lamang niya pinapansin. Hindi siya manhid para hindi malaman na gusto nitong makipag-ayos, na muli silang magkabalikan pero hindi na talaga kaya ni Zia ang ganoon.Maayos na ang buhay niya kasama ang Ina at anak. Kaya kapag nauuwi sa ganoon ang usapan sa linya ng cellphone ay pinaprangka na niya si Louie. Hindi naman ito nagagalit at tumatahimik na lamang hanggang sa naging madalang na ang pagtawag at pag-text nito.Hindi na rin naman niya pinapansin pa dahil abala siya sa pamilya at ang planong paglipat sa Cebu.~*~SA ARAW na iyon ay nagtungo si Zia sa past
HINDI mapaniwalaan ni Archie ang narinig habang umiiling-iling. "H-Hindi... Niloloko mo lang ako para maapektuhan ako!"Napakunot-noo si Chantal. "Ba't ko naman 'yun gagawin?""Dahil galit ka sa'kin."Muntik ng matawa si Chantal, mabuti na lang at tinakpan niya ang sariling bibig. "Nagkakamali ka, Archie. Kung gusto man kitang saktan... Edi sana, hindi na 'ko bumalik rito. Mas mainam para sa'kin ang gano'n."Natauhan naman si Archie at napaatras. Hindi mabitiwan ang tingin kay Chantal, kinukumbinsi ang sariling baka nagsisinungaling ito.Pero hindi dahil tunay ang kanyang nakikita.Hanggang sa mapansin niya ang pagbukas ng banyo. Hindi na siya nagdalawang-isip pa at mabilis na tumakbo palabas ng kwarto.Napabuntong-hininga si Chantal saka nilingon ang asawa."Tapos na kayong mag-usap?"Tumango si Chantal. "Narinig mo ba lahat?"Umiwas ng tingin si Felip saka naglakad palapit sa kama upang kunin ang damit. "Magagalit ka ba kung sabihin kong, oo?""Hindi," ani Chantal. "Alam mo naman an
NAPANGANGA sina Shiela at Asher habang kinilig naman si Amber na tinakpan pa ang bibig. Ngunit si Chris ang naging matindi ang reaksyon."Ano?! Pa'nong-- Bakit?!" nagugulahan niyang tanong. Dahil para sa kanya, mananatiling bata si Chantal. Hindi pa siya handang mag-settle down ito. Lalo na ngayon na limang taon itong nawala at bumalik na kasal na sa iba?!Napangiti naman si Chantal sa naging reaksyon ng Ama. Kaya nilapitan niya ito at nilingkis ang braso, tila naglalambing. "Sorry po. 'Pa."Napabuntong-hininga naman si Chris. "Hindi, pasensiya na rin. Nabigla lang ako sa sinabi mo." Pagkatapos ay binalingan si Felip. "Maaari ba kitang makausap?"Tumango naman ito saka sumunod patungo sa study room."Kinakabahan ako," ani Chantal habang nakatanaw sa dalawa."Don't worry. Kakausapin lang siya ng Papa mo," komento naman ni Shiela. "Gusto mo bang samahan muna ako sa kusina? Gusto kong lutuin ang paborito mo. Si Felip-- Ang asawa mo, anong gusto niyang pagkain para maihanda ko rin."Sinab
LIMANG TAON ang lumipas...Marami ang nangyari sa loob ng mga panahon na iyon. Naging presidente ng kompanya si Archie. Napagtagumpayan niyang i-expand ang negosyo sa iba't ibang bansa sa loob lang ng dalawang taon ng ganoon kabilis!At pormal na rin itong na-engaged kay Heather at ikakasal na ngayong taon, pina-finalized na lang ang magarbong kasal.Nakapagtapos na ng elementarya si Amber habang si Asher naman ay kasalukuyang nag-aaral sa kolehiyo. Ilang birthdays, okasiyon at holidays ang nagdaan pero...Wala pa rin silang naging balita kay Chantal.Dinamdam ng husto ni Shiela ang pag-alis ng anak. Si Chris naman ay nagalit nang malaman na nilihim ng dalawa ang relasyon.Nagalit rin siya sa sarili dahil pakiramdam niya, isa siya sa dahilan kaya nagkalabuan ang dalawa hanggang sa napagpasiyahan na nga ni Chantal na lumayo.Kung alam niya lang, hindi na sana niya ipinares si Archie kay Heather.Pero habang tumatagal, unti-unti na nilang tinanggap na hindi na ito babalik pa kahit anong
SA ISANG IGLAP ay tumulo ang luha sa mga mata ni Chantal. Halo-halo ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon pero mas nanaig ang galit at pagkabigo.Pakiramdam niya ay pinagtaksilan siya ni Archie. Oo, siya itong nakipaghiwalay pero ni minsan ay hindi niya kinalantari si Edward o ibang lalake. Ginamit niya man ang binata pero hindi siya humantong sa kahit na anong physical touch.Si Archie mismo ang paulit-ulit na nagsasabing walang namamagitan na relasyon kay Heather pero ano itong nakikita niya ngayon?Sa huli, sa halip na sugurin ang dalawa ay umalis na lamang siya at bumalik sa restaurant. "Excuse po, sa'n dito ang restroom niyo?""A-Ayos lang kayo, Ma'am?" tanong ng waitress sabay turo sa direksyon ng restroom. "Doon banda, Ma'am."Tumango lang si Chantal bilang pasasalamat saka nagmamadaling magtungo roon. Hindi siya pwedeng bumalik sa table na ganoon ang kanyang itsura, paniguradong tatanungin siya ng pamilya kung bakit siya umiiyak.Pumasok siya sa isa sa mga cubicle saka i
BAGO pa man makakilos si Chantal ay binuksan na agad ni Archie ang pinto ng kotse at hinila siya palabas. "S-Sandali, nasasaktan ako!" exaggerated niyang sabi kahit hindi naman ganoon kahigpit ang pagkakahawak nito."Lumabas ka riyan, kanina pa kita tinatawagan pero hindi ka sumasagot!" inis na sabi ni Archie.Nang walang ano-ano ay hinawakan ni Edward ang braso nito. "Pare, nasasaktan mo na ang kapatid mo.""Hindi ko siya kapatid!" sumabog na ng tuluyan si Archie saka tinabig ang kamay nitong nakahawak.Hindi naman nagustuhan ni Edward ang inasal nito kaya lumabas siya sa kotse upang harapin ang binata.Naalarma naman si Chantal, kinakabahan na baka magkagulo ang mga ito kaya lumabas na rin siya sa sasakyan at humarang sa pagitan ng dalawa. "Please, 'wag kayong mag-aaway." Saka hinarap si Archie. "Nanuod lang kami ng movie kaya sorry kung hindi ko napansin ang tawag mo."Para naman walang narinig si Archie at nakipagsukatan pa ng masamang tingin kay Edward. "Sugod," paghahamon pa niy
SA HALIP na sagutin ang tanong ay ngumisi lang si Archie at pagkatapos ay isinubsob ang mukha sa balikat ng dalaga.Hindi naman iyon nagustuhan ni Chantal dahil amoy na amoy niya ang alak sa katawan nito. "Ano ba, ang baho mo!" Saka ito tinulak-tulak.Ngunit hindi natinag si Archie at niyakap lang ito nang mahigpit. "Miss na miss na kita.""Lasing ka na!" reklamo ni Chantal saka pilit kumakawala. Nang matagumpay na maialis ang braso nitong nakapulupot sa kanyang bewang ay agad siyang umalis sa kama. "Umalis ka na bago pa may makapansin." Sabay turo sa pinto.Kumurap-kurap si Archie at sa isang iglap ay bigla na lang sumigaw, "Ba't ganyan ka sa'kin?!"Napasinghap at nataranta si Chantal sa ginawa nito. Natatakot siyang baka marinig ito ng kasama nila sa bahay. Kaya dali-dali siyang lumabas ng kwarto matapos kunin ang phone. Tumakbo siya hanggang sa makababa ng hagdan.Kapag lasing si Archie, kailangan niya lang hindi magpakita para hindi siya kulitin. Dahil kapag hindi siya lumayo ay p
SIMULA ng bumalik si Chantal sa Baguio ay lagi na niyang dinadahilan na busy siya sa tuwing pinapauwi kapag may okasyon. Kung hindi naman ay sinasadya niya talagang wala si Archie, nalalaman niya iyon kapag tinatawagan niya si Asher o hindi kaya si Amber.Sa loob ng limang buwan ay hindi siya umuuwi hanggang sa dumating ang Christmas holiday.Hapon ng araw na iyon ng dumating siya sa bahay. Mahigpit na yakap sa bewang ang sinalubong ng kapatid."Mabuti naman at nandito ka na, Ate! Kanina pa kita hinihintay," excited na sabi ni Amber.Hinaplos naman ni Chantal ang buhok nito. "Sina Mama at Papa?""Si Papa, wala pa pero si Mama ay nasa kitchen, nagluluto."May lumapit naman na katulong at nag-alok na ito na lamang ang mag-aakyat ng bagahe sa kwarto.Hinayaan naman ni Chantal at sumunod kasama ang kapatid. "Si Asher, nasa'n?""Nasa room... Si kuya Archie naman ay hindi pa umuuwi like Papa," tugon ni Amber.Medyo natigilan saglit si Chantal ng banggitin nito ang pangalan ni Archie. Hindi
NAPALUNOK si Chantal habang nakatitig sa Ina. Kulang na nga lang ay mabuwal siya sa labis na kabang nararamdaman."... 'Ma," sambit niya pa rito.Bumuntong-hininga si Shiela saka in-off ang ilaw. "Dis-oras na ng gabi pero nag-iingay kayong dalawa ni Archie. 'Wag niyong hintayin na si Chris ang magising." Pagkatapos ay tumalikod na siya upang lumabas."S-Sandali lang, 'Ma," pigil ni Chantal. "Hindi ba kayo magtatanong?"Lumupaypay ang balikat ni Shiela saka nagsalita ng hindi ito nililingon. "Hindi na kailangan ng tanong, halata naman." Saka sinara ang pinto.Akmang magsasalita at pipigilan pa ito Chantal pero sa huli ay pinili na lamang manahimik. Nanghihina siyang bumalik sa kama at naupo.Ilang minuto siyang natahimik, lumuluha habang iniisip kung anong sunod na gagawin ngayon natuklasan na ang lihim nilang relasyon ni Archie?Ang pag-iyak niyang iyon ay nakatulugan niya hanggang sa magising na halos hindi niya maibuka ang mga mata. Namamaga sa labis na pag-iyak.Nanunuyot din ang l
NANATILING tahimik ng ilang segundo sa kwarto kaya binuksan na ni Shiela ang pinto at tumambad sa kanya ang anak na nakatayo sa malapit. "Si Chantal?" tanong niya nang hindi ito makita, saka pumasok sa loob.Nilibot niya ang paningin sa buong kwarto at nilingon si Archie. "Ba't 'di ka sumasagot, nasaan ang kapatid mo?"Napalingon naman si Archie sa pinto ng banyo nang bumukas ito at lumabas si Chantal na nakatungo.Kumunot-noo naman si Shiela saka nagpalipat-lipat ang tingin sa dalawa. "Ano bang nangyayari sa inyo at ba't kayo nagsisigawan?""Wala lang po 'yun--""Nainis ako," putol ni Archie sa sasabihin ni Chantal. "Kasi naman, ilang beses ko ng sinasabi na kung hindi naman niya gusto ay 'wag siyang basta-bastang um-oo sa mga request niyo."Napasinghap si Shiela sabay baling ng tingin kay Chantal. "Totoo ba? Napilitan ka lang na um-oo na makipag-date kay Edward?""Kilala niyo naman si Chantal, 'Ma. Mahihiya 'yang humindi sa inyo," si Archie ang sumagot.Naikuyom naman ni Chantal ang