Share
CHAPTER 24
Pinatay ko na yung phone ko. Sa isang page nagpost ng video kaya hindi malaman kung sino talaga ang kumuha ng video.
Tinext ko si Mrs. Fuentez na ipatawag lahat ng estudyante ng school sa conference hall. Ipinagpatuloy ko kay Sir Franco yung klase.
Matapos ng klase namin, nagkaroon ng announcement na pumunta lahat sa conference hall. Paglabas ko, maraming mata ang nakatingin sa akin.
Noong mapuno na ang lugar n
Kaugnay na kabanata
Dominguez Vampire CHAPTER 25
“Ate, ready kana sa second wish ko?” masayang tanong ni Eliza. Kinakabahan na ako sa mga wish niya, malaking gulo kasi ang nangyari noong una.“Okay fine, ano yun?” sagot ko dahil sa pamimilit niya.“Gawa kang scrapbook natin. Gusto kong baunin
Dominguez Vampire CHAPTER 26
Namulat ang mga mata ko sa malakas na ulan mula sa labas. Bigla kong nakita si Tyzon na nakatingin naman sa bintana.Nasaan kaya ako? Anong nangyari?“Kumusta ang pakiramdam mo?” tanong niya at umupo sa sofa.“Na-nasaan ako?”
Dominguez Vampire CHAPTER 27
FRANCO POV“Itutuloy ko na!” sigaw ni Tyzon sa kwarto. Napakunot naman ako ng noo sa sinasabi niya.“Puputok nga!”
Dominguez Vampire CHAPTER 28
Nanghingi na lang ako sa school ng home study. Wala rin ako sa ulirat na pumasok at sinabi kong si Carlos ang papalit sa akin habang wala ako.Noong una ay ayaw niya, naniniwala akong kakayanin niya lahat.Llaong lumalala ang sakit ni Eliza, yung private doctor niya ay dito na muna ipinatuloy nila mommy sa bahay para mabantayan si Eliza ng 24/7.
Dominguez Vampire CHAPTER 30
Dumaan ulit ako sa simbahan, nauna na sila mommy umuwi para ayusin ang burol ni Eliza.Natuyo na ang mga luha sa mata ko. Pumunta ako sa likod ng simbahan para sabihing nais nila mommy na pabasbasan sa pari si Eliza. Pumayag naman silaPagkauwi ko, sa labas pa lang ay nakita ko na ang mga bulaklak at ang taurpulin ni Eliza. Nanginginig ang kamay kong hawak ang manubela. Ang say ani Eliza sa litrato, alam kong hindi niya magugustuhan makita kaming umiiyak.*****FLASHBACK*****“Ate bakit ka umiiyak?” tanong sa akin ni Eliza habang pinupunasan ang luha ko.Inalis ko ang kamay niya. “Umalis kana!” sigaw ko sakaniya.Umupo lang siya sa tabi imbis na umalis. “Hindi kita iiwan dahil sa kahit anong problema, hindi ka mag-iisa.” Aniya pa at niyakap ako. Tinataboy ko siya hanggang sa matulak ko. Nagkaroon siya ng sugat kaya nakaramdam ako ng takot. Agad akong kumuha ng gamot. “Sabi ko naman kasi sa iyong umalis kana!” bulyaw ko pero ngmiti lang siya.“Hindi ka nag-aalala na pagalitan ka nila m
Dominguez Vampire CHAPTER 29
Ang lahat ay excited sa magaganap na event dahil birthday ko. Si Eliza ang pinapili ko sa gown na kailangan kong suotin.Inimbitahan ang mga malalapit naming kamag-anak, buong seksyon namin, mga business partners nila daddy, at syempre sila Kath, Lorein, Ysa and Vien.Kinuha kong first dance ay si Daddy. Ang mga sumunod ay mga pinsan, hanggang sa mga kaibigan. Nakasama si Jake, Mark, Marcus, Daniel, Carlos, at Momay. Sila mommy ang nagsabing isama ko na rin sina Tyzon at Sir Franco.Habang nagsasayaw kami ni Carlos, natawa ako sa sinabi niyang ngayon lang niya ako nakitang mukhang babae at nagconfess siyang matagal na niya akong gusto.Si Momay naman ay parang hiphop kung pumorma. Nagadadalaga na daw ako kaya dapat maging mahinhin nang kumilos.Pagtingin ko sa likod, si Sir Franco na pala. Inabot na ni Momay ang kamay ko sakaniya at kami na ngayon ang nagsasayaw.“Mas lalo kang gumanda Isabelle,” Para siyang naghaharot na ewan. Pasimple kong tinapakan ang sapatos niya. Hindi naman ni
Dominguez Vampire CHAPTER 31
Dumaan ulit ako sa simbahan, nauna na sila mommy umuwi para ayusin ang burol ni Eliza.Natuyo na ang mga luha sa mata ko. Pumunta ako sa likod ng simbahan para sabihing nais nila mommy na pabasbasan sa pari si Eliza. Pumayag naman silaPagkauwi ko, sa labas pa lang ay nakita ko na ang mga bulaklak at ang taurpulin ni Eliza. Nanginginig ang kamay kong hawak ang manubela.
Dominguez Vampire CHAPTER 32
Tatlong araw na ibinurol si Eliza sa bahay.Alas otso pa lang ng umaga ay nag-aayos na ang lahat dahil 10am dadalhin sa simbahan si Eliza para misahan bago dalhin ng memorial.Nagdatingan ang iba’t-ibang kaibigan ng magulang namin at dumating din ang mga kaklase ko at iba pang estudyanteng nakikiramay sa pagkawala ni Eliza.Pagkadating namin sa simbahan, nasimula an ang misa. Ang huling bilin ni Eliza, ako ang magsalita sa oras na tawagin ang kapamilya ng namatayan.May ianabot sila sa aking script kung ano ang sasabihin ko ngunit hindi ko kinuha.Pumunta na ako sa harap ng lahat at nakita ko ang daming nakiramay.Huminga muna ako ng malalim.“Marami ang nakakakilala sa akin dahil sa aming dalawa ni Eliza, ako daw ang black sheep ng pamilya,” natawa naman yung iba lalo na ang mga estudyante ng Winston na nandito ngayon dahil sa sinabi kong panimula. Tumukhim ako para magseryoso.“Ako yung matapang sa mata ng lahat pero ang totoo, ako yung mahina at si Eliza ang palaging nasasabing ate
Pinakabagong kabanata
