CHAPTER 30

Dumaan ulit ako sa simbahan, nauna na sila mommy umuwi para ayusin ang burol ni Eliza.

Natuyo na ang mga luha sa mata ko. Pumunta ako sa likod ng simbahan para sabihing nais nila mommy na pabasbasan sa pari si Eliza. Pumayag naman sila

Pagkauwi ko, sa labas pa lang ay nakita ko na ang mga bulaklak at ang taurpulin ni Eliza. Nanginginig ang kamay kong hawak ang manubela.

Ang say ani Eliza sa litrato, alam kong hindi niya magugustuhan makita kaming umiiyak.

*****FLASHBACK*****

“Ate bakit ka umiiyak?” tanong sa akin ni Eliza habang pinupunasan ang luha ko.

Inalis ko ang kamay niya. “Umalis kana!” sigaw ko sakaniya.

Umupo lang siya sa tabi imbis na umalis. “Hindi kita iiwan dahil sa kahit anong problema, hindi ka mag-iisa.” Aniya pa at niyakap ako. Tinataboy ko siya hanggang sa matulak ko.

Nagkaroon siya ng sugat kaya nakaramdam ako ng takot. Agad akong kumuha ng gamot. “Sabi ko naman kasi sa iyong umalis kana!” bulyaw ko pero ngmiti lang siya.

“Hindi ka nag-aalala na pagalitan ka nila m