Chapter 3

“SHE’S indeed has a brain tumor, luckily it can be treated as of now kasi kapag tumagal maaraing hindi na siya maka survive.”

Yan ang sabi ng doctor ni Sarah kila Kenneth at Ghill.

“What are we gonna do? Find another bride?” tanong ni Ghill dito.

“No, pa-ooperahan natin siya. Bukas na bukas pupunta siya sa ibang bansa para mag pa-opera. Kapag successful ang operation ipapakilala ko agad siya kila mom and dad.”

Tumango si Ghill sa sinabi nito at iniwan na ang lalaki doon para magtawag ng contacts niya.

Napatingin si Kenneth sa glass wall kung saan kita niya doon si Sarah na nakangiti pa habang kausap ang doctor. Tunay na kakaiba ang babae dahil sa kabila ng sakit nito at sa katotohanan na pwede siyang mamatay ay nakakangiti pa siya.

“Who are you Sarah Gustavo?”

Interesado na tanong niya sa sarili.

***

MALAPIT na ang operation time ni Sarah at kinakabahan na siya. Wala siyang ibang kasama doon kundi tauhan lang ng mapapangasawa niya na si Kenneth. Isa palang mayaman na negosyante ang mapapangasawa niya at hindi basta basta dahil top 1 ito sa mundo!

Sa ibang bansa pa talaga niya nalaman ang bagay na yun. Well, wala siyang pakialam basta gumaling lang siya.

Ang tungkol naman sa pinagbubuntis niya ay pinagmakaawa niya ito sa kaniyang mga doctor na wag sabihin kahit kanino. Mabuti at mabait sila kaya inilihim nila ang totoo. Wala naman daw mangyayari sa baby pwera nalang kung hindi kakayanin ng katawan niya ang operation pareho silang mawawala.

Pero may tiwala si Sarah sa sarili niya. Para sa anak niya.

“It is time,”

Tumango siya sa mga ito at kinuha na siya upang dalhin sa operating room.

***

*PHILIPPINES 3 MONTHS LATER*

Successful ang operation ni Sarah. Isang buwan na ang nakakalipas simula ng bumalik soya sa Pilipinas at sa loob ng isang buwan na yun ay pinag aaralan niya lang ang pamilya ni Kenneth.

They are married for a month now at ngayon na niya makikilala ang magulang nito. Sa nakalipas na mga buwan ay nagagawa niyang itago ang ipinagbubuntis mabuti at hindi ganon lumalaki ang tyan niya.

Pero babala ng doctor na once mag 5 months ay lalaki na ito paunti unti lalo na six months. Doon na rin nila malalaman kung anong gender nito. Wala pa siyang plano pero dinadalangin niya na sana ay magkaroon ng kasagutan sa problema niya.

“Are you ready?”

Napalingon siya sa may pinto niya at nakita niya doon si Kenneth na nakasuot ng poli na kulay light blue at slacks na itim. Mukang galing pa ito sa trabaho.

“Yeah, kakauwi mo lang ba? Sana nagpahinga ka muna,”

Hindi napigilan ng lalaki na mapatitig kay Sarah dahil bagay na bagay dito ang light pink na may halong dark pink sa kaniyabg dress. Mayroon din sa buhok ni Sarah na ribbon na kulay light pink.

“Huy!” tawag pansin niya dito.

“Ah let’s go,”

“Sus nagandahan ka lang sakin e,” mahinang bulong ni Sarah na siyang ikinangiti ng palihim ni Kenneth .

Sa totoo lang simula ng dumating si Sarah doon at nagsama sila ay may iilang pagbabago na ring nakikita si Ghill dito katulad ng pagngiti niya na iyon. Hindi inaasahan ng lalaki na madudurog din pala ang malaking pader na tinayo ng kaibigan sa paligid ng puso niya.

“Mom, dad, this is Sarah my wife.”

“Finally! Nakilala din kita hija!”

Iyon ang pangalawang beses ni Sarah na makakakilala ng magulang ng naging partner niya, pero sabagay pangalawa palang di Kenneth sa naging kasintahan niya. Di lang basta kasintahan kundi asawa.

Naging maayos naman ang dinner nila na iyon at nairaos nila no Kenneth na maging sweet sa isat-isa.

***

“I will be gone for 6 months, kailangan kong asikasuhin ang tinatayong building sa Guam. I’m sorry if I will leave you here behind,”

“No! It’s okay! I’m okay! Ikaw dapat ang iniisip mo dahil hindi birong trabaho ang gagawin mo doon!”

“Are you sure?”

Tila nag aalalang tanong ni Kenneth sa asawa. Sa ilang buwan nilang pagsasama ay napalapit na sila sa isat-isa at ramdam ni Sarah iyon.

“Yes of course!”

Pero ang pag alis ni Kenneth na iyon ay magandang opportunity kay Sarah para maipanganak ang anak at maitago. Sakto na wala din ang magulang ni Kenneth at nasa ibang bansa at nag babaksayon.

Wala ng makakahadlang pa sa balak niya.

Ayaw niya na madamay ang mga anak, alam niya na hindi papayag si Kenneth sa oras na malaman na may anak siya sa ibang lalaki. Nakaligtas nga siya sa sakit niya dito pa kaya?

“Promise when I came back I will do this right,”

Iyan ang huling sinabi ni Kenneth sa kaniya na hindi naman niya pinagtuunan ng pansindahil mas interesado siya sa gender ng anak niya. Mabuti at hindi siya pinaghigpitan ng asawa lalo na at malaki ang tiwala nito sa kaniya.

Mayroon lang siyang isang body guard na lagi niyang kasa-kasama. Alam niyang mag rereport ito sa asawa niya kaya tinakasan niya ito. Kunwari ay nanonood lang siya ng cine sa loob at nagpaintay siya sa labas.

“Congratulations Sarah, triplets ang anak mo!”

“T-triplets?!”

Hindi makapaniwala si Sarah sa nalaman at pinakita sa kaniya sa screen ang mga anak at tatlo nga! Dalawang lalaki, isang babae.

Hindi siya makapaniwala, she’s having a triplets!

***

“HERE you go Sarah,”

It’s been months at kapapanganak lang ni Sarah. Noong nalaman niya na triplets ang anak ay hindi siya makapaniwala. Ngayon na nailabas na niya ang mga ito ay mas lalo siyang hindi makapaniwala!

Hindi niya napigilan na mapaiyak ng makita ang mga ito.

“A-ang gagwapo at ganda niyo mga anak!” bulalas na sabi niya sa mga ito na mahimbing ang tulog.

Sa silid niya siya nanganak at pinatawag niya lang ang doctor niya doon.

“What are your next plan Sarah?”

Napatingin siya sa kaniyang doctora at laking pasasalamat niya dahil tinutulungan siya nito. Sabagay hindi naglalayo ang edad nila at matanda lang ito sa kaniya ng dalawang taon. Kaya din siguro nagkakasundo sila.

“Help me para maialis ang mga anak ko dito,”

Tumango ang doctora at kinabukasan lang niyon nila ginawa ang plano. Sa nakalipas na gabi ay pinagmasdan lang ni Sarah ang mga anak. Hingi siya ng hingi ng tawad dahil iiwanan niya agad ang mga ito.

Nagawa nilang makalabas ng bahay kahit na hindi pa siya ganon kalakas, nagpunta sila sa bahay ng kaibigan niya na si Niña. Pinsan ito ni Doctora at siya ang ka-edad ni Sarah na siyang nag suggest kay Doctora Venice para pangalagaan siya.

“Kanina ko pa kayo iniintay!”

Sabi ni Niña at pinapasok sila niyo sa bahay niya. Ready na ang crib ng mga ito kung kaya inihiga na ni Sarah ang mga anak doon.

“Ikaw ng bahala sa kanila Niña,” malungkot na sabi ni Sarah dito.

May tiwala siya kay Niña at alam niya na hindi nito pababayaan ang mga anak.

“Makaka-asa ka Sarah, babalitaan kita kapag may pagkakataon.”

Hindi nilingon ni Sarah ang mga anak dahil alam niya na mahihirapan siyang iwan ang mga ito. Tahimik nalamang sila ni Dra. Venice sa byahe at ng makarating sa bahay nila ay iniabot na nito ang gamot niya.

“Make sure to take this every night.”

“Thank you Venice, diko alam gagawin ko kung wala kayo.”

“Nandito lang kami palagi Sarah.”

Simula nun ay tuluyan ng malayo ang mga anak ni Sarah sa kaniya.

***

*PRESENT TIME*

“GIVE me time to think about it,”

Sa huli bagsak balikat si Sarah dahil hindi pa pumapayag ang asawa. Sa totoo lang ayaw din naman niya, pero para sa mga anak ay gagawin niya. This time mga anak naman niya ang uunahin at iyon na ang panahon para magpaka-ina siya sa mga ito.