Chapter 2

KAPAG naaalala ni Sarah ang ginawa niyang katangahan ay nakokotongan niya ang sarili. Bakit kasi sa dinami dami ng tao ang ex pa niya ang mapapagkamalan ang ibang tao?! Pano niya nalaman? Simple lang, paano mapupunta ex niya dun e wala na siyang koneksyon sa kahit na sino sa kanila!

Mag iisang buwan na ang nakalipas mula nun at nasa ospital naman siya ngayon dahil hinimatay siya. Alam niyang dahil sa sakit niya iyon kaya nagbabalak na siyang tumakas at wag ng alamin ang resulta. Kung hindi lang sa kalsada siya nawalan ng malay edi walang ganon na mangyayari.

“Miss saan ka pupunta?”

Napatingin siya sa nagsalita at kita niya ang doctor at nurses na pumasok sa loob.

“Doc alam ko na ibabalita mo, may sakit ako na brain tumor kaya ako hinimatay. Aalis nalang ako dito, san ang accounting para mag bayad?”

“Miss alam namin yun pero may iba pa,” mahinahon na sabi ng nurse.

“Iba pa?”

“Yes, 4 weeks ka ng buntis miss.” Sabi ng doctor. “pero bumalik ka ulit next week para malaman natin kung nanjan pa ang bata.”

Sa pagkabigla ni Sarah ay wala na siyang naintindihan sa mga sinabi ng doctor hanggang mag-isa nalang siya.

Halo halong emosyon ang mayroon siya. May sakit siya tapos buntis siya? Ngayon pinababalik siya para malaman kung nasa tyan pa niya ang bata?! Kahit sinong babae matatakot dahil dun!

Pero sa kabilang banda, tinuturing niya na blessings ang baby. Mukang nagbunga ang isang gabi na nangyari sa kaniya nung lalaki kung sino man yun. Dahil doon ay ginusto niya na magkaroon ng pangalawang buhay, ang mabuhay siya para mabuhay din ang mga anak niya.

Hindi siya nagdalawang isip na pumunta sa bahay nila para makausap ang ama. Sa ganong sitwasyon payo lang nito ang gusto niya pero hindi niya inaasahan na nagka sakit ang madrasta niya at ngayon ay nakahiga sa higaan nito.

“S-sarah?”

Lumapit si Sarah sa stepmother niya at hinawakan ang kamay nito.

“P-patawarin mo ako hija, karma ko na ata to sa pag papalayas ko sayo. Nag away kami ng papa mo dahil sa ginawa ko sayo and then doon ako biglang nagkasakit. Nagawa naming mag pa check up sa pera na iniwan mo at sabi may sakit daw ako sa bato at kailangang ma operahan. Karma ko na ito sayo anak patawarin mo ako!”

Sa huli pinatawad niya ito at nag pasya na bigyan ng pera ang mga ito pang opera. Simula ng iwan sila ng ina niya ay ang madrasta ang muling nagpalabas ng ngiti sa labi ng ama. Hindi niya hahayaan na mawala nanaman iyon ng dahil lang sa sakit.

“Sarah, hija.”

Napatayo ng ayos si Sarah at inalis ang takip sa bibig upang pigilan ang luha niya. Inayos niya rin ang sarili bago hinarap ang ama.

Nakangiti ito sa kaniya kung kaya maging siya ay napangiti dito.

“Patawarin mo ako anak,”

“Sorry, pa.”

Nagkagulatan sila ng sabay nilang sabihin iyon. Pinauna siya ng ama na magsalita.

“Sorry pa, kasi nadamay ka sa gulo ng ex ko. Hindi ko ginusto na manatili ka dun ng matagal, sadyang binantaan niya lang ako na habang buhay ang kulong mo kung tutulungan kita agad. Kaya ng palayasin ako ni tita lahat ng trabaho ginawa ko para makaipon.”

“Hay*p talaga yang Florence na yan!” galit na sabi ng ama. “Pero nagpapasalamat ako anak, kundi dahil sayo hindi ako makakalaya. Patawad dahil wala ako sa tabi mo ng oras na kailangan mo ako. Anak bumalik ka na dito, gusto di ng tita mo na dito ka nalang. L-lalo na at hindi na siya magtatagal.”

Palagi na raw kasing nasakit ang tagiliran nito. Kaya umiling siya sa ama at inilabas ang pera sa kaniyang bag.

“Anak hindi—”

“Para sa inyo yan, pa. Kapag gumaling si tita hanapin niyo po ako ah? Iintayin ko kayo.”

Pagkasabi niya niyon ay niyakap niya ng mahigpit ang ama at binulong na “mahal kita papa” pagkatapos ay tumayo na siya at mabilis na umalis doon. Kahit tinatawag siya ng ama ay hindi siya nagpatinag.

Bakit hanapin? Dahil hindi siya sigurado kung makakaligtas pa sila ng anak niya.

***

“YOU’RE baby is healthy! Ang kailangan mo nalang ay ma-operahan agad dahil kung hindi baka hindi kayanin ng katawan mo at madamay ang mga bata.”

Iyan ang balita sa kaniya ng doctor. Ngayon naghahanap siya ng solution sa problema. Saan naman siya makakapulot ng million na pera pang opera. Hindi na nga niya pinaalam sa ama para hindi na madagdagan ang problema ng mga ito e.

‘Lord make a miracle please! Kung sana mawawala lang ‘tong sskit ko!’ pikit na dasal niya.

“Pahirap naman tong kasal na ‘to! Alam ko naman na wala siyang mapipili sa mga babaeng to! Kainis!”

Ngunit agad siyang napadilit ng marinig iyon. Tama ang rinig niya diba? Namimili ng babae para sa isang kasal? Parang arrange marriage? Uso pa pala yun ngayon? Tanong niya sa kaniyang sarili.

Pero dahil doon nakaisip siya agad ng magandang idea.

“Hi!”

Nagulat ang lalaki ng bigla siyang lumapit, nasa likuran niya lang kasi ito sa isnag coffee shop.

“Narinig ko na kailangan mo ng bride? I’m here!”

Wala na siyang pakialam kung matanda ang aasawahin niya, basta masagot lang pang opera niya okay na.

Mtapos siyang suruin ng lalaki mula ulo hanggang paa na ikinaiinis niya, ay nagsalita ito.

“Kilala mo ba si Mr.Kenneth Adams?”

“Kenneth Adams? Sino yun?” takang tanong niua dito.

“Good! Ikaw na ang hinahanap ko, sumama ka sakin!”

Hinila na agad siya nito at based sa sinabi niya pasado siya kaya napangiti siya ng malaki. Hindi naman talaga siya kilala ang lalaki at anong pakialam niya dun. Sana lang ay mayaman ito at masagot ang pang opera niya.

Na siguradong masasagot nga nito.

Nasa harap sila ngayon ng napakataas na building!

“D-dito ba nagtatrabaho ang mapapangasawa ko?”

Tumango sa kaniya ang lalaki at pinasunod siya. Naisip niya baka employee ayaw niya mag advance thinking pero ng sa top floor sila pumunta ay tila nasagot na ang panalangin niya! Hindi man nawala ang sakit niya makakapag paopera na siya!

‘para sayo to baby’ bulong niya sa sarili.

“Nakahanap na ako ng bride mo!”

Pagpasok nila sa loob ay napatingin agad si Sarah sa nakaupo sa business table nito at una niyang napansin dito ang pagkasimangot nito. Pakiramdam niya pasan pasan nito ang mundo.

Pero bukod doon ay nalaman niya na hindi ito matanda. Ayos na rin sa kaniya.

Busy siya sa patingin sa paligid habang ang dalawa ay nag uusap. Mukang sinasabi ni Ghill ang information tungkol ss kaniya. Tinatanong siya kanina ng lalaki e, pero syempre di niya sinabi sng tungkol sa sakit niya.

“So miss, are you aware that this is arranged marriage?”

Napatingin siya sa mapapangasawa niya at ngayon niya lang napansin na gwapo ito. Matangos ang ilong, makapal ang kikay, malalantik ang pilik mata at kissable lips, in short gwapo!

“Yes, very much aware.”

“Okay so this is the terms and condition of our contract.”

May inabot sa kaniya na papel upang piramahan, alam niyang masusunod naman niya iyon lahat kaya di na siya nag abala pang basahin yun.

“Two years ang contract natin, then it is a must na sa iisang bahay tayo titira, then kaoag sa harap ng parents ko we should act like a normal in love person…”

Madami pang sinabi ang lalaki pero di na pinakinggan ni Sarah.

“Are you listening?” may inis na sabi ng lalaki ng mapansin niya hindi ito nakikinig.

“I only have 1 rule, kapag nagawa ko payag ako agad sa kasal na to.”

Napaupo ng ayos ang lalaki sa sinabi nito at hinayaan siya na magsalita.

“Go ahead,”

Kanina pa namamangha ang lalaki sa kaniya dahil sa lahat ng nakausap niyang babae ito lang ang walang interest sa kaniya. Ang iba nga ay halos maghubad na sa harap niya.

“Sagutin mo ang pag papa-opera ko. I have a brain tumor and I don’t want to die… yet.”

“Opera?!”