Chapter 11

"Q-Quirou... Hindi ako makahinga."

Tuloy-tuloy pa rin ang mabilis na pagpintig ng aking puso. Masarap ang yakap ni Quirou, ang pagdikit ng katawan namin, ang init niyon, at ang sayang hatid nito. Masarap sana at gusto ko pang humirit ng isa pang oras, kaso baka kasi makita kami nina tita at Quin sa ganitong ayos. Nakakahiya.

Anumang oras ay posible pa naman na mapadpad ang kahit sino kina Quin o tita dito. Sa totoo lang ay ni hindi ko maintindihan kung bakit ganito ang inaakto ni Quirou. 

Dahan-dahan niya naman akong binitawan. Isa ito sa mga katangian niyang gusto ko, ang pagiging laging mahinahon. Ngumiti ako sa kaniya.

"Pasensya na, nag-aalala lang kasi ako sa'yo," saka nahaluan ng pag-aalala at konting bakas ng takot ang kaniyang boses. Sunod-sunod niya ring tiningnan ang aking braso, kamay, siko, at mukha. Nakakagulat... Ano ba ang meron at nagkakaganito siya?

"May problema ba? Walang nangyari sa akin." Dinugtungan ko pa ng tawa ang sinab