CHAPTER 18LEIGHTON WAJEEHILANG MINUTO lang at narating na namin ang isang napakalaking hotel. Hindi ko nga alam kung paano kami nagkasyang anim dito sa loob ng sasakyan ni Tito. Basta ang mahalaga ay narating na namin ang venue.Sa sasakyan, binigyan kami ni Tito Fred ng tig-iisang mask. Sa akin ay isang plane black na may desinyong ocre sa gilid at may isang malaking diamond sa gitna. Kay Eun-ji naman ay isang mustard yellow na may black feather sa gilid at tulad ng sa akin, may malaking diamond rin ito sa gitna. Kay Yuna naman parang galaxy ang kulay na may dominant color blue ngunit sa may bandang gilid ng mata naka-pwesto ang dalawang diamond. Sa tatlong kaibigan naman ni Eun-ji ay kagaya lang nang sa 'kin na plane black na may white feather sa gilid kagaya ng kay Eun-ji at may dalawang diamond sa gilid kagaya ng kay Yuna."Ito ang hotel na kung saan may naganap na insidente noon na sanhi ng pagkamatay ng asawa ng may-ari nito na si Mr. Mukuwaki. At kung tama rin ang pagkaalala
CHAPTER 19LEIGHTON WAJEEH"Wala na siya." ITO ANG isinaad ni Tito habang pinpulsuhan niya si Mr. Padilla. Lahat ng tao ay nakiusisa na sa nangyari sa mag-asawa.Then, tito Fred touched his chin. "Ipapa-autopsy natin ang katawan para malaman kung ano ba ang sanhi ng pagkamatay niya. Pero isa lang ang sigurado ako... ito ay murder." he declared.Tama si Tito. Kasi kung susuriin ang kilos niya kanina, napakalakas pa niya. Base na rin sa hubog ng kaniyang katawan, halatang alagang-alaga ito. Makikita mong he is physically healthy and fit, kaya imposibleng mangyari ang mga natural phenomena na sanhi ng pagkamatay nya. Pero ang nakakapagtaka, paano kaya siya pinatay? Wala naman kaming nakitang dugo para ipagpalagay na binaril siya o kaya ay sinaksak.Paano ba...I was in my deep thought when I realized something. Dali-dali akong pumunta sa mga table at hinanap kung saan nakalagay ang pangalan ni Mr. Padilla. Nakita
CHAPTER 20LEIGHTON WAJEEH"SALAMAT SA tulong n'yo," pagpapasalamat ni tito Fred sa amin pagkabalik namin sa Royale Town House. "No problem!" sabay na tugon nina Eun-Ji at ng tatlong babae. They're like twins. Same height, same body figure but what differs them was their hair styles and color. Oharra's hair is braided, Lice has a bangs while Kiera's shoulder-lenghted hair is wavy black.Yuna just nod her head in response and then headed directly towards her car. "I should go." humihikab na sabi niya pagkapasok niya sa kaniyang sasakyan."Sige. Ingat." tugon ko sa kanya.The three women waved their hands and smiled. "Bye, bye!" "Take care, Yuns." Eun-ji bade.Pagkatapos naming sabihin 'yon ay tango lang ang aming natanggap. Agad niyang binuhay ang makina ng kanyang sasakyan saka tuluyang umalis. Pagkatapos ng ilang segundo ay tiningnan ko silang apat. "I should also go." I said while my hands are insi
CHAPTER 21HARRY JEFSOVILE"I GOT THIS feelin', inside mah bones. Ehgowz electric wavy wena turn it on~" I sang habang inaangat-angat ang kanang kamay kong nakahawak sa test tube na may lamang likido. Kumembot-kembot pa ako ng konti para mas dama ko ang kanta.We're here at wet laboratory inside the school, having our third activity. I found myself sitting here in the last row and in the last column. Meaning, I'm in the corner. And I can do whatever I want because no one could ever notice me here doing something. I hope this one would be perfect."All through mah city, all trough mah---""Shush, noy. Hilom ra!" (Shush, noy. Tumahimik ka nga!)Napatigil ako bigla sa pagkanta dahil bigla nalang akong sinita ng kikay kong kaibigan na nasa kaliwa ko nakatayo, si Inday. Tinaasan ko lang siya ng isang kilay dahil hindi ko mawari kung ano man 'yang pinagsasabi niya. Laking Cebu si Inday, lumipat lang sila dito para s
CHAPTER 22HARRY JEFSOVILE"A-AHH... YUNA, may gusto sana akong sabihin sayo.""What?"Bumuntong-hininga pa muna ako bago magpatuloy. "Since the day that I met you, I felt something strange inside me," I muttered. Nakatingin lang siya sa akin, naghihintay sa susunod kong sasabihin. "You were always and still inside my mind. And I-I don't know why."Napangiti siya bigla sa sinabi ko. Nakita ko pa siyang napabuntong-hininga bago magsalita. "And what are you trying to say? That you also have feelings for me?" diritsahang tanong niya.Wait, did she just say...Nanlaki ang mga mata ko. "Also? S-So ibig sabihin...""Pagdating sa mga bagay-bagay, ang dami mong alam. Pero sa puso ng babae wala kang kaide-ideya." she directly said."Yuna, please tell me. Just tell me straight to the point. Do you..." I paused. "Do you like me too?" seryoso, na may halong excitement, na tanong ko."Yeah, I
CHAPTER 23-3-THIS AFTERNOON, Levióur Seijin Academy will held a club fair. Supposedly, the club fair would take place yesterday, but due to the bomb threat, it was moved today.Right after the class, nagkanya-kanya sina Eun-ji, Yuna, Leigh, at Harry sa paghahanap ng kanilang sasalihang club dahil magkaiba ang kanilang interest. Pagkatapos um-attend ng meeting ni Eun-ji sa kanyang club ay umalis na siya sa LSA at pumunta sa kanyang bahay. Pagkarating niya ng bahay ay nakita niya sila Oharra, Lice, at Kiera na nakaupo sa sofa na masayang naglalaro."What are you guys playing?" bungad na sabi ni Eun-ji sa kanila."Oh? You're already here! We are playing Gawi Bawi Bo. And whoever loses, we will slap her. Do you want to join?" saad ni Oharra. Napailing nalang si Eun-ji sa kanila."No thanks. Your faces would just melt if I'll join." mayabang na sagot niya sa kanila."In your dreams, Jie." sarkastikong sabi ni Lice. Hindi nalang iyon pinansin ni Eun-ji at nagpatuloy nalang sa paglalaro s
CHAPTER 24-3-WHILE YUNA is currently keeping the stuffs in her bedroom and her school things, she suddenly freaked out when someone suddenly appeared in front of her."Mom?!" gulat na usal ni Yuna. Napaatras pa siya bahagya. "Can you be at least give me privacy? Tss." she muttered in annoyance. To be clear, sumulpot ang kaniyang ina, not physically, but through a hologram."I just want to tell you something, Anak." sabi ng kanyang ina inside the bluish thingy hologram."Can't it wait, Mom? What if I am naked here and you just suddenly appeared out of the blue?!" inis pa ring sabi ni Yuna at pinagpatuloy na ang kanyang paghahanda."Don't worry, honey... Nakita ko na naman 'yan noong bata ka pa." sarkastikong sambit ng kanyang ina na ikinangiwi ni Yuna."Tss... Just wait me down there instead, Mom. Next time be more sensitive and make an announcement or else I'll remove your programmed hologram in my room." sabi niya. "Wait for me downstairs, and we'll discuss what is that about." pa
CHAPTER 25HARRY JEFSOVILEILANG ORAS na ang lumipas ay hindi pa rin nakabalik ang tatlo. Naramdaman ko na ang hapdi ng aking mga sugat."U-Ugh..." rinig ko ang mahinang impit ni Yuna. Nakapikit siya ngayon ngunit kita mo talaga sa kanyang mga mukha ang sakit na iniinda niya.Hindi ko na napigilan at tuluyan na akong tumayo. "'Wag kang umalis diyan." tugon ko at hindi ko na siya hinintay pang sumagot.I am going to find some herbs to help lessen her pain. Para na rin magamot ito.Naturuan kasi ako ni Inday na hindi lahat ng gamot nabibili, ang iba nakikita lang sa paligid. Kagaya nalang noong nagkasugat ako dahil hinabol kami ng aso. Sabi ko sa kanya na uuwi kami para magamot ang sugat ko pero bigla nalang siyang tumakbo sa maraming damo at pagbalik niya ay may bitbit na siyang maraming dahon at isang bato.Natakot pa ako no'ng una pero sabi niya lang na magtiwala lang ako sa kaniya kaya ayon, hinayaan ko nalang. Pinukpok niya ng bato ang dahon na dala niya hanggang sa lumabas ang kat