Pagkababa ng tawag, agad sumakay si Shayne ng taxi papuntang Wanten.
Ang Wanten Ball Hall ay isang Taiwanese leisure hall na itinayo ng kanyang panganay na kapatid sa oras na nababagot sila. May espesyal na silid doon para sa pamilya Morsel, kaya pamilyar na pamilyar na siya sa lugar. Walang staff na sumalubong, kaya’t dumiretso na siya sa kwartong iyon.
Tiningnan niya ang oras. May dalawang minuto pa bago ang sinabing oras.
Kumuha siya ng cue stick at nagsimulang maglaro ng billiards. Malinis ang kanyang galaw, at maganda ang posture. Sanay siya.
"Shayne, hindi ako alalay mo, ha?" sabi ni Andeline nang dumating ito, sakto sa oras. Hawak nito ang school bag, at halatang galing pa sa klase.
Nasa third year high school lang si Andeline, pero kung hindi lang siya iwas sa spotlight, baka nasa kolehiyo na siya ngayon dahil sa talino. Mataas ang IQ niya, doble pa sa karaniwan.
"Maglaro tayo. Rules: talo, sasagot ng totoo. Game?" aniya, sabay kuha ng cue stick.
Hindi sumagot si Shayne. Nagpatuloy lang siya sa paglalaro.
"Alam mo ba," simula ni Andeline, walang emosyon sa mukha."ang mga taong may split personality, kadalasan nauuwi sa neurosis. Mukhang nandun ka na."
Tumama si Shayne sa cue ball. Gumulong ang mga bola.
"Ano’ng nangyari sa blind date mo?" tanong ni Andeline habang nag-aayos ng tira.
"Well, congratulations. May pito ka nang brother-in-law," sagot ni Shayne, walang emosyon.
"Teka, akala ko ba ayaw mo?"
"Alam niya ‘yung nangyari two weeks ago." Tumingin si Shayne sa kisame, walang ibang gustong sabihin.
Nabitawan ni Andeline ang tira, at ang bola ay muntik nang pumasok pero lumihis.
"Mukhang hindi magiging masaya ang kasal mo," seryosong sabi niya.
"Kasalanan ko rin naman." Napahawak si Shayne sa sentido. "Kung hindi ako nagpadalos-dalos... sana hindi umabot dito."
Napahiya niya si Eldreed. At kung kilala niya ito, hindi iyon palalampasin. Lahat ng senyales ay nagsasabing babawi ito, at hindi sa magaan na paraan.
"By the way," tanong ni Andeline habang naupo sa sofa."gumamit ka ba ng protection?"
Napalingon si Shayne. "Protection? Di ba sabi sa medical common sense, mababa ang chance mabuntis sa first night?"
"Totoo naman. Mababa. Pero hindi zero," tugon ni Andeline, nakangiti. "Even winning the lottery is low chance, pero nangyayari. So, how sure are you?"
"Bwisit! Pwede pa ba habulin iyon ngayon?!" Tarantang tanong ni Shayne.
"Ikaw? What do you think?" Tumawa si Andeline nang pailalim. "Pero kung buntis ka nga, baka mas makabuti pa. Kung may anak ka, mas lalakas ang pwesto mo sa pamilya Sandronal. Smart move ‘yan, di ba?"
"Leche ka! Kung buntis nga ako, papatayin ko talaga si Eldreed!"
Biglang bumukas ang pinto.
"Sino’ng papatayin ni Shayne?"
Pumasok ang dalawang lalaki, magkaibang aura, parehong pamilyar. Napasimangot si Shayne.
"Kuya! Kuya Michael! Hindi man lang kayo kumatok?"
Si Erick ang unang nagsalita. Maputi ang balat nito, may suot na gold-rimmed glasses, at mukhang laging kalmado. Siya ang panganay na apo ng pamilya Morsel, at tiyak na tagapagmana kung walang magiging sagabal.
"Shayne, ang init ng ulo mo ah. Kumain ka ba ng dinamita?" pabirong tanong ni Erick. Tumingin ito kay Michael."Hindi ba, Michael? Mahinhin at mabait ang pinsan naming ‘to. Pero ngayon, parang dragon.”
Ngumiti lang si Michael, pero hindi nagsalita.
"Sino na namang nang-asar sa mahal kong Shayne?" tanong ni Michael habang papasok, suot ang slim-fit beige na pantalon at puting V-neck shirt. Simple ang itsura niya, pero halata ang hubog ng katawan sa ilalim ng damit.
Si Michael ay kababata ni Shayne, magkatabing bahay, sabay lumaki, parang magkapatid. Pero sa bawat "Kuya Michael" na tawag ni Shayne, alam ng lahat, pati ng bulag, kung sino talaga ang may tinatago.
Hindi napigilan ni Andeline ang mapang-asar na ngiti. Kitang-kita niya ang pagkakaiba ng totoo at nagpapanggap. Si Michael, halatang mahal si Shayne. Si Shayne naman, kunwari inosente pa rin.
Dati, may posibilidad silang mauwi sa kasalan. Pero ang pamilya Conrad, na puro militar, ay kilala sa malinis na reputasyon. Samantalang ang pamilya Morsel, kahit mayaman, ay kilala sa maduduming paraan ng pagnenegosyo. Kung magsanib ang dalawang pamilya, baka masira pa ang Morsel.
Kaya ang utos ng pamilya Morsel: makisama sa Conrad, pero huwag lalapit nang sobra.
"Bakit bigla kang umuwi, Kuya Michael? Galing ka sa military camp, 'di ba?" tanong ni Shayne. May pigil sa tono, pero nagpilit ngumiti. Kunwaring maamo at walang alam.
Napailing si Andeline. “Ay, arte na naman,” bulong nito sa sarili.
"I missed you. I just wanted to see you." Diretso si Michael. Hindi niya kailanman itinago ang nararamdaman.
"I missed you too, Kuya Michael," sagot ni Shayne, sabay ngiti. Pero may lungkot sa mata.
Tahimik na nagmasid si Erick. Alam niyang si Michael ay seryoso. Pero alam din niyang hindi ito ang ending na hinanda para kay Shayne.
"Shayne," sabi ni Erick, biglang seryoso."narinig kong nag-blind date ka kanina kay Eldreed Sandronal. Totoo ba?"
Bago pa makasagot si Shayne, si Andeline na ang sumabat. "Yup. May pito ka nang brother-in-law, Kuya Erick."
Napako ang ngiti sa mukha ni Michael. Tumingin siya kay Shayne, halatang nabigla.
"Shayne... totoo ba ‘to? Magpapakasal ka na?" tanong niya, hindi makapaniwala.
Tumango si Shayne. Mahina ang boses, at umiwas ng tingin. "Oo. Desidido na ako."
"Shayne, you're only 21. Hindi ka pa nga graduate. I can't let this happen," mabilis na sagot ni Michael, hawak ang kamay niya. May halong lungkot at kaba sa mga mata.
"Kuya Michael, naiintindihan ko. Pero pumayag na sina Papa at Lolo. At mabait naman si Mr. Sandronal. I think... it’s the right decision," paliwanag ni Shayne, pinipigilan ang sariling emosyon.
Hindi na nagsalita si Michael. Sa halip, hinawakan niya nang mahigpit ang kamay ni Shayne.
"Sumama ka sa ‘kin." Tahimik pero matigas ang boses niya.
"Kuya, saan tayo?"
Hindi na siya pinatapos. Hinila siya palabas ng kwarto. Nagtitigan sina Andeline at Erick, parehong kinakabahan. Alam nilang kayang gumawa ng isang hindi inaasahang hakbang si Michael.
Pagdating nila sa labas ng Wanten Ball Hall, doon lang siya binitiwan. Habang hinihingal si Shayne, akmang magsasalita na sana siya nang biglang lumuhod si Michael sa harap niya.
Kinuha nito ang isang maliit na velvet box mula sa bulsa, binuksan iyon, at iniangat sa kanya.
"Shayne... I’ve loved you for almost 10 years. Please, marry me."
Pamilyar ang lugar. Parang déjà vu para kina Shayne at Eldreed habang papasok sila sa dating bahay, tila bumalik ang lahat ng alaala sa nakaraan.Bitbit si baby Elione, punô ng emosyon si Shayne. Paglapit sa pintuan, bigla siyang huminto.“Anong nangyari?” tanong agad ni Eldreed, kita ang pag-aalala sa mukha. “Masama ba pakiramdam mo?”“Hindi naman,” ngiti ni Shayne. “Parang hindi pa rin ako makapaniwalang nakabalik na ako rito. Medyo kinakabahan lang siguro.”Ngumiti si Eldreed at niyakap siya, nagbibigay ng lakas ng loob.Pagpasok nila sa bahay, naroon si Arellano, halatang matagal nang naghihintay. Napatingin ito kay baby Elione sa mga bisig ni Shayne. May kinang sa mga mata niya, puno ng emosyon.“Shayne, welcome back!” bati nito. Alam niyang malabong mapatawad pa siya, pero siya na ang kusang lumapit.“Lolo,” sagot ni Shayne, bahagyang ngumiti.Napapikit si Arellano at pinigilan ang luha. “Salamat... salamat at bumalik ka.”Ang loob ng bahay ay halos hindi nagbago. Lahat ng gamit
Mahigit sampung oras nang nag-aabang si Eldreed sa labas ng emergency room.Dahil sa sobrang pag-aalala, nagpa-book pa siya ng private plane para ipatawag ang ilang kilalang eksperto, pero halos pareho lang ang sagot nila, mula nang ipasok si Shayne sa ER, wala pang lumalabas. Lalo lang nitong pinatindi ang takot ni Eldreed sa kalagayan ni Shayne at ng bata.Maging si Skylar, na bata pa, tila naramdaman na may mali. Tahimik na humawak sa kamay ni Eldreed at halos maiyak.“It’s okay,” bulong ni Eldreed, pilit na pinapakalma si Skylar kahit siya man ay walang kasiguraduhan sa puso.Maya-maya, bumukas ang pinto ng ER. Lumapit agad ang doktor.“Mr. Sandronal,” sabi niya. “Congratulations! Nanganak na po si Ms. Amari, at lalaki ang anak ninyo.”Napatingin si Eldreed na may matinding pag-asa. “Ibig sabihin… ligtas si Shayne? At pati ang bata?”Tumango ang doktor. “Yes, both of them are safe. Honestly, it's a miracle. Hindi talaga sumuko si Ms. Amari, kaya namin sila nailigtas.”Hindi makapa
Habang naghihintay si Shayne sa ilalim ng lilim ng puno, palinga-linga siyang naghahanap kay Skylar. Bihira silang makalabas ng anak para mamasyal, kaya gusto niyang sulitin ito. Wala rin naman siyang kailangang alalahanin sa kompanya, ayos na ang lahat sa Amari Group, at pansamantala nang walang bangayan sa Sandronal Group.Pero lumipas na ang halos kalahating oras, at hindi pa rin lumilitaw si Skylar, pati ang mga bodyguard na kasama nito ay wala ring balita. Kinabahan si Shayne. Alam niyang may nangyari. O baka naman gumagawa lang ng kalokohan si Skylar?Agad siyang sumenyas sa mga tao sa paligid. “Hanapin n’yo si Skylar. Now.”“Shayne!” tawag ng isang pamilyar na boses mula sa likuran.Paglingon niya, si Eldreed ang bumungad. Agad siyang napakunot-noo. Ayan na nga ba ang kutob ko… Malamang si Skylar na naman ang tumawag dito.“Ano’ng ginagawa mo rito?” malamig na tanong ni Shayne, halatang inis. Parang hindi si Eldreed ang kausap niya kundi isang estranghero lang.Umupo si Eldreed
Sa pagkakataong iyon, pakiramdam ni Arellano ay parang bumalik siya sa pagiging sampung taong gulang, walang laban, walang kontrol.Hindi niya akalaing ganoon kalalim ang pagmamahal ni Eldreed kay Shayne. Iniwan nito ang Sandronal Group, isinantabi ang sariling buhay, lahat para sa isang babae. Lubos siyang nabigla.Ngunit sa kabila ng lahat, napagtanto ni Arellano na walang saysay ang mga negosyo kung kapalit naman noon ay ang kaligayahan ng kanyang apo. Kung magiging maayos lang si Eldreed, handa siyang isuko ang lahat.Nakaupo siya sa batong upuan sa likod ng hardin. Tahimik ang paligid maliban sa mga kasambahay na palakad-lakad sa di kalayuan. Si Eldreed, nitong mga araw na 'to, abala sa paghabol kay Shayne, sa paglalaro kay Skylar, at sa pag-aasikaso sa kompanya, ngunit ni minsan, hindi siya binisita. Alam niyang may tampo sa kanya ang apo.Bahagyang dumapo ang antok sa kanya habang nakahiga sa upuan, at kitang-kita sa kanyang mga mata ang kalungkutang hindi niya maitatago.Hindi
Pumasok si Shayne sa opisina gaya ng nakagawian. Mula sa kwento ni Andeline, nalaman niyang ligtas na si Eldreed. Sa wakas, nakahinga siya ng maluwag, kahit hindi halata sa mukha niya, mas magaan na ang kanyang pakiramdam.Ipinatigil na ng Amari Group ang lahat ng proyektong laban sa Sandronal Group. Isa iyong hakbang na parang pag-aabot ng kapatawaran, kahit pa marahil ay hindi na iyon kailangan, dahil kilala niya si Eldreed, alam niyang hindi ito madaling matibag.Habang umiinom ng kape si Shayne, napakunot ang noo niya sa mapait at matabang lasa. Papatawag na sana siya ng iba nang biglang bumukas ang pinto.Si Eldreed.Sandaling kumislap ang saya at gulat sa mga mata ni Shayne, ngunit agad din iyong nawala. Hindi man niya gustong makita si Eldreed, hindi rin niya maitatangging masaya siyang nakitang maayos na ito.“Shayne…” malambing na tawag ni Eldreed.Simula nang malaman niyang si Shayne ang nagbantay sa kanya habang wala siya sa malay, muling nabuhayan ng loob si Eldreed. Para
Bagama’t comatose pa si Eldreed, nararamdaman niyang may mga tao sa paligid niya. Naririnig niya ang tinig ni Shayne, ang mga hikbi at ang malungkot nitong salitang tila patuloy na humihingi ng tawad at... nagpapatawad.Nang marinig niya si Shayne na nagsabing pinatawad na siya, naramdaman niyang gumaan ang bigat sa puso niya. Alam niyang siya ang naging dahilan ng sakit ni Shayne noon. Kaya sa pagkarinig niya ng mga salitang iyon, labis ang naging tuwa niya, kahit hindi pa siya tuluyang gising.Ngunit habang lumilipas ang oras, napagtanto niyang hindi niya maigalaw ang katawan niya, hindi makapagsalita, at ni hindi mahawakan ang kamay ni Shayne para patahanin ito.At nang sa wakas ay maimulat niya ang kanyang mga mata, wala na si Shayne sa silid. Tahimik at walang laman ang paligid. Napatigil siya, akala ba niya ay andoon lang si Shayne?Napahawak siya sa batok niya. Halatang matagal na siyang naka-confine. Ngunit ang nakakagulat, wala na ang sakit ng ulo na dati niyang nararanasan d