Chapter 4 - Fraud

Matapos tanggapin ni Shayne ang kasunduan, tiningnan siya ni Eldreed. Pinaiikot nito ang papel gamit ang mga daliri at ngumiti.

"Masaya akong makikipagtulungan," sabi niya, punong-puno ng kumpiyansa.

Pakiramdam ni Shayne ay parang naibenta niya ang sarili nang hindi man lang lumaban. Gusto niyang sumigaw o manakit ng kahit sino dahil sa pagkainis.

Tumayo si Eldreed. Papalabas na siya ng pinto pero bigla siyang huminto. Hindi lumingon, pero malamig ang tinig.

"To be honest, I don’t remember anything from that night two weeks ago. You were the first one to mention it, and I just went along with the lie. So tell me, Shayne, ikaw ang unang naglaro. At walang laro na walang kapalit."

Pagkatapos ay tuluyan siyang lumabas.

Ilang segundo bago naka-react si Shayne. "Hayop ka! Nagpapalit-palit ka ng salita! Lalaki ka pa ba talaga?!"

Narinig pa niya ang mahinang tawa ni Eldreed bago ito tuluyang nawala sa café.

Pumikit si Shayne, pilit na pinapakalma ang sarili. Sa kabila ng lahat, isa lang siyang dalawampu't isang taong estudyante. Si Eldreed? Sanay sa laro ng kapangyarihan. Sa bilis ng kilos, pag-iisip, at pananalita, hindi siya makakasabay.

Pinunasan niya ang pisngi, inayos ang buhok, itinaas ang kwelyo ng blouse para matakpan ang marka sa leeg, at lumabas ng silid.

"Mrs. Sandronal, dahan-dahan po," bati ng receptionist habang binubuksan ang pinto para sa kanya.

Natigilan si Shayne. "Ano'ng tawag mo sa akin?"

"Mrs. Sandronal po. Café ito ni Mr. Eldreed Sandronal. Utos po niya na mula ngayon, ganyan na po namin kayo tatawagin."

Napansin niyang may halo ng inggit at takot ang mga mata ng staff. Lalong tumigas ang pakiramdam ni Shayne. Kaya pala kanina pa nakatitig ang mga tao sa kanya. Gusto ni Eldreed na putulin ang lahat ng posibleng pag-urungan niya.

Sinuntok niya ang palad. Kung pwede lang, sinampal na niya si Eldreed kahit wala na siyang pakialam sa imahe.

Sa isip niya, si Eldreed ay isang lobo na nagkukubli sa balat ng tupa, malamig, walang konsensya, at hindi mo alam kung kailan kakagat.

Habang tahimik siyang nagmumura sa isipan, bigla namang tumunog ang cellphone niya. Tiningnan ang screen. Ang kanyang ama.

Agad niyang inayos ang mukha, pinilit ngumiti.

"Daddy, is something wrong? Gusto mo bang malaman kung kumusta ‘yung blind date namin ni Mr. Sandronal?"

May kaba sa boses ni Samuel, "Narinig ko kay Lolo mo na magpapakasal ka raw kay Eldreed? Hindi ba masyadong biglaan 'yan?"

"Dad, kung magpapakasal din naman kami balang araw, anong masama kung maaga? Si Lolo talaga ang may gusto nito."

Napabuntong-hininga ang ama niya. "Shayne, ang kasal ay hindi biro. Sana hindi ka magmadali lalo’t hindi ka pa nakakatapos ng pag-aaral."

"Mabait si Eldreed, Dad. Gwapo pa. I think I’ll be happy."

Tahimik si Shayne habang sinasabi ito, pero malamig ang tingin niya. Sa totoo lang, alam niya, ang pagmamahal ng pamilya niya ay nakabase lang sa pagsunod niya. Kapag hindi siya sumunod, siguradong mawawala rin iyon.

"Mabait na bata si Eldreed. Basta masaya ka, Shayne, masaya na rin ako," sagot ng ama niya.

"Thanks, Dad. Talk to you later po."

Pagkababa niya ng tawag, tumayo siya sa harap ng café. Tumingin siya sa kalsadang tila walang hanggan. Wala siyang maisip na pupuntahan. Wala siyang matatawag na tunay na kaibigan.

Ang tanging kaibigan niya, matagal nang lumayo matapos ang aksidente noong gabing iyon, gabing hindi pa rin niya maunawaan hanggang ngayon.

Napahawak siya sa ulo, frustrado. Akala niya siya ang may hawak ng kontrol. Akala niya si Eldreed ang mahuhulog sa bitag. Pero kahit noon, siya pa rin ang nahulog.

Sa mundong ito, sa ganitong sitwasyon, parang laging ang babae ang talo.

Napangiwi siya, at tinawagan si Andeline.

Si Andeline ay anak ng madrasta niya. Half-sister niya. 16 taong gulang pa lang, pero napakatalino. Halos wala itong kaibigan dahil naiilang ang karamihan sa talino nito.

Alam ni Andeline ang tunay na pagkatao ni Shayne, ang mga pagkunwari, ang galit sa sarili sa kabila ng magandang maskara.

"Sa Wanten Ball Hall. 30 minutes. If you’re not there, I’m leaving," malamig na sabi ni Shayne.

Hindi na siya naghintay ng sagot at ibinaba agad ang tawag.

Kay Andeline, wala siyang kailangang itago. Wala nang dahilan para magpanggap.