AGA’S POV
*kring kring*
Nagising ako ngayon dahil sa may tumatawag. Sino ba ‘to? Agang aga naman eh.
“Hello,” wika ko.
“Hello, Hiro. Nasaan ka na?”
Pagtingin ko sa cellphone ay si Lance pala ang natawag.
Patay! May gagawin nga pala kaming report ngayon.
“On the way na.”
“Gasgas na yang linya nay an. Halatang kakagising mo lang.”
“Sige na. Liligo na ako.”
“Sige. Bilisan mo na.”
Pinatay ko na rin yung tawag. Sabado ngayon kaya nawala sa isip ko na may gagawin kaming report. By group yun, nagkataon na kaming tatlo nina Lance at Kenneth ang magkakagrupo.
Nag-online muna ako. May chat pala sila kagabi sa groupchat. Maaga ako natulog kagabi kaya hindi ko na nakita ‘to. Maaga naman ako natulog pero tinanghali pa rin ako ng gising.
Nagmadali na ako bumangon para maligo at magbihis. Sa pagmamadali
CASSANDRA’S POV5pm na pala nang magising ako. Bumangon na ako para bumaba. Mukhang wala pa si Chandra ah. Tiningnan ko ang phone ko para itext siya, sakto naman na nagtext siya. Pauwi na siya.Magpapakilala muna ako sa inyo. Ako nga pala si Cassandra Cortez. 25 years old. May pagkamaldita ako at maarte pero pagdating sa kapatid ko, nagiging mapagmahal akong ate. Gusto ko na rin naman umuwi ng Pilipinas dahil graduate na ako pero kaya lang ako nagtagal doon dahil kay Aga, sinundan ko lang siya dito. Ang desperada ba tingnan? Mahal ko eh.Speaking of Aga, kahapon pa ako text ng text sa kanya pero hindi pa rin siya nagrereply. Kahit sa chat, online naman. Malaman ko lang na may babae yun naku. Pagsisisihan ni girl na lumapit siya sa boyfriend ko.Narinig kong may nagbukas ng gate namin. Mukhang nakarating na si Chandra. At hindi nga ako nagkamalii.“Hi, ate. Gising ka na pala. Tamang-tama dahil nag-take out na lang ako ng
AGA’S POVKanina pa ako text ngtext at tawag ng tawag kay Cassandra pero hindi pa rin siya nagrereply. Ginagantihan ba ako nito? Pero alam ko namang hindi siya ganun dahil hindi niya ako matitiis.Last na tawag na ‘to, kapag hindi pa rin niya sinagot pupuntahan ko na talaga siya bukas sa kanila.The number you have dialed is unattended or out of coverage area. Please try you call later.Napasabunot na lang ako sa sarili ko. Baka nagalit na talaga yun saken. Chat ko na lang yung kaya yung friend niya. May kilala naman ako na friend niya sa Japan.After one minute ay nagreply na ito.Umuwi siya ng Pilipinas. Hindi mo alam?Umuwi siya ng hindi nagsasabi saken? Puntahan ko na lang siya bukas sa kanila. Alam ko naman address niya.-6 am pa lang ay gumising na ako dahil aagahan ko ang punta kina Cassandra. Linggo naman ngayon kaya okay lang. After 30 minutes, nakaligo na ako at nakap
JAIRAH’S POVKakagaling ko lang kina Chandra dahil nag-order sila ng pandesal. Gusto ko man pumasok sa kanila para makilala ang ate niya pero tumanggi ako dahil baka malate na naman ako ng uwi. Mapagalitan pa ako ni ate.Dadaan muna ako sa palengke para bumili ng flowers kay ate. Makikipag-ayos na ako sa kanya. Alam ko namang mali ako sa mga sinabi ko at inasta ko sa kanya kahapon. Iiwan ko muna saglit sa may parking sa ilalim ng mall itong bike ko.Pagka-park ko ay lumabas na ako sa ilaim ng mall para pumunta sa pwesto ng bilihan ng mga bulaklak. Naglalakad na ako nang makita ko na may nagkakagulo sa di kalayuan.“Magnanakaw!”Narinig kong sigaw ng isang babae.Kinabahan ako bigla dahil hindi naman ako sanay na magpunta dito. Ngayon na lang ulit ako nagpunta tapos ganito pa ang mangyayari.Napatigil na lang ako bigla dahil hindi ko alam ang gagawin, nagkakagulo na ang mga tao. Babalik
ASAMI’S POV---Flashback---Unang araw ko ngayon sa trabaho kaya inagahan ko ang pasok ko. Alam niyo naman kapag first day kailangan agahan talaga. Alangang first day na first day, late ka. Nakakahiya di ba?Dito ako sa isang supermarket nagtatrabaho bilang cashier. Hindi na masama dahil marangal naman na trabaho at ang mahalaga naman ay may trabaho ako ngayon at mayroon na akong pangdagdag para sa panggastos namin sa araw-araw. Pang-morning shift ako ngayon.Bago pa ako pumasok ay nakapaggawa na ako ng pandesal na ititinda ni Jai. Mayroon ding nadagdag sa ginawa ko dahil umorder yung kaibigan niya. Sana naman maaga magising si Jai at huwag na ulit siyang tanghaliin. Sayang naman yung mga suki na naghihintay sa amin.Mag-uumpisa na akong mag-umpisa sa duty ko bilang cashier ng biglang may tumawag sa akin sa cellphone.“Hello po. Goodmorning,” sambit ko.“Hello. This from police station. Is this
JAIRAH’S POV“Kaya namatay si Mama dahil sayo eh!”“Kaya namatay si Mama dahil sayo eh!”“Kaya namatay si Mama dahil sayo eh!”“Kaya namatay si Mama dahil sayo eh!”“Kaya namatay si Mama dahil sayo eh!”“Arrrgghhhh! Tama naaaa!”Hanggang ngayon ay paulit-ulit pa rin sa isip ko yung sinabi sa akin ni ate kanina.Alam kong namatay si Mama pero hindi ko alam ang dahilan ng pagkamatay niya dahil hindi naman sinasabi sa akin ni ate. Kapag tatanungin ko naman siya ay ayaw niyang sabihin o kaya naman iibahin niya ang usapan namin.All this time, ako pala may kasalanan ng lahat.Sana hindi lang niya ako pinanganak.Sana hindi lang niya ako pinili.Eh di sana hanggang ngayon buhay pa rin siya.Eh di sana hindi nahihirapan si a
CASSANDRA’S POV4:30 pa lang ng umaga ay gumising na ako. Nag-alarm na ako para masiguradong maaga akong magigising dahil gigisingin ko rin si Aga.Dito ako natulog sa kanila dahil may usapan kami na ngayong monthsary namin ay magha-hiking kami. Dito na rin ako natulog dahil alam kong tanghali ito magigising. Tulog mantika eh.Lunes ngayon pero wala silang pasok. Bumangon na ako at nagpunta na sa kwarto niya. Yes, magkabukod kame ng kwarto. Ang sama naman tingnan kung magkasama kami di ba? Baka biglang dumating parents niya at kung ano ang isipin.Pagkarating ko sa kwarto niya ay nakita ko itong tulog na tulog pa. Nag-aalarm na yung phone niya pero hindi pa rin nagigising. Kinuha ko ito sa ibabaw ng side table niya at pinatay.“Aga,” tawag ko sa kanya habang niyuyugyog ko balikat niya para magising.“Aga,” tawag ko ulit.“Hmmm,” sa wakas.“Gising na. M
JAIRAH’S POVTahimik na kapaligiran at preskong hangin.Huni ng mga ibon na masarap pakinggan.Kasabay ng pagsikat ng araw.Napakagandang view nito.Pinikit ko ang mga mata ko para damhin ang masarap at malamig na simoy ng hangin.“Sumimasen.”(Sumimasen= Excuse me)Ay palaka!Napatingin naman ako sa nagsalita. Gwapong palaka naman nito.“Can you take us a picture?” dagdag pa niya.Englisherist si Kuya. Akala niya siguro pure Japanese rin ako.“Yes,” inabot naman niya ang camera niya sa akin at tinawag yung kasama niyang babae. Siguro girlfriend niya. Infairness, ang ganda.“One, two, three.”*click*“Another one. One, two, three.”*click*Lumapit ako sa kanila para ibalik na yung camera.“Thank you,” sabi ni girl. Nginitian ko na lang sila a
ASAMI’S POVAla-5 na ng umaga. Kailangan ko na pala bumangon para makagawa ng pandesal. Pumunta muna ako sa kwarto ni Jai baka sakaling umuwi siya kagabi.Pagbukas ko ng kwarto ay bigo ako dahil wala pa rin siya. Saan kaya siya nagpalipas ng gabi? Kasalanan ko naman ‘to dahil nasaktan ko siya at nasigawan pa in public place.Nag-aalala rin ako dahil sa katotohanan na nalaman niya. Kung bakit naman kasi nasabi ko yun?Bumaba na ako at pumunta na sa kusina para makapag-umpisa na sa paggawa ng pandesal. Medyo tinanghali ako ngayon dahil late na rin ako nakatulog. Hindi sinasagot ni Jai ang mga tawag at text ko eh.Dahil wala naman siya, ako na lang ang nagbenta ng pandesal. Wala naman akong trabaho ngayon dahil day-off ko. Tagal ko ng hindi nagagawa ‘to. Simula kasi ng tumigil si Jai sa pag-aaral ay siya na lang ang pinagbenta ko para matuto siya makapagtrabaho. Pero minsan may katigasan pa rin ng ulo, ang laki-laki