(Missamy Charm POV)
Four o'clock in the morning!
Ganyan ako kaaga gumising with full recharge ng energy! Bawal ang simangot. Dapat naka-smile lagi at tumawa ng sagad!
Kaya ngumiti ako sa sarili ko, ang ganda ko.
Inhale… Exhale… Oh come with me fresh air! Good blessing and everything good!
Inhale… Exhale… I love myself! I love you all! And I love everything!
Inhale… Exhale… Mabait ako! Masaya! Masigla! At MAGANDA!
Inhale… Exhale… I love you Almighty Father, please Guide Us and I thank for this sweet day! Amen.
Bangon!
Ayos ng hinigaan at full energy na tinakbo ang banyo. Hilamos, mugmug.
Takbo sa maliit naming terrace, at pinagsigawan kasama ng mga Tandang…
“Good morning everybody!” sabay unat ng mga kamay ko.
“Good Moring Charmie…” bati ko sa sarili.
“Good Morning Uncle Bert!” Sabay cross arm ko kasi di pa ako nakakapagbunot ng buhok sa kilikili. Ahehehe.
“Tiyak mauubos ang paninda niyo ngayon!” Habol kong sigaw dahil maaga na naman ngang umalis yung matanda para maglako ng mainit na taho.
“Sinabi mo! Aasahan ko yan Charm!” pahabol niya na may ngiti din sa labi.
Oo, naman ubos yan panigurado.
Haist ganda ng umaga.
I close my eyes once again and feel the presence of the Lord.
Thank you for such a wonderful and joyous day! I love you so much! Amen.
Pagkatapos, di pa ako nakuntento, sumigaw ulit ako ng…
“Magandang umaga sa LAHATTT!”
Whooooo! Baliw talaga ako.
Bumukas ang ilaw sa bahay ni Aling Marta. Yan! Gising na siya. Ahaha. Sa ako ang nagsisilbing alarm clock dito sa baryo namin.
‘
“Good Morning Aling Mar—. Awww!” May humampas sakin ng twalya.
“Aray naman!”
“Ikaw ba ang Tandang dito sa baryo natin?! Maka-tilaok ka kinakareer mo.” si kuya Carlos. Ang ultimate killjoy ng buhay ko. But I love my brother. Hihihi.
“Good Morning Kuya. Wag kang simangot! Dapat…” Lumapit ako sa kanya at sabay hawak sa pisngi niya. Inunat ng pa-ngiti.
“Dapat Happy! Wag manakit!”
Ngunit asar lang niyang inalis ang mga kamay ko at binati ako ng…
“Morning…”
“Oy, asaan yung Good!”
“Good Morning…” Wala paring mood na sabi niya sa akin.
“Smile naman kasi dyan. Masaya ang araw na ito!”
“Talaga lang ha?” Sabay sampay niya sa balikat nung twalya.
“Kuya, ang pessimist mo talaga no?” Talikod ko sa kanya. Sa nakaka-bad vibes minsan ang pagiging killjoy niya.
Dumiretso sa mini kitchen namin. Alamin kung ano ang maaring agahan naming magkapatid.
Wow. Ganda talaga ng umaga ko!
Nakahanda na kasi yung agahan namin. Naks naman Kuya my labs. Ano nakain mo?
Thank you Kuya.
Lumingon ako sa kanya at palapit na ito sa mesa.
“Birthday ko kuya?”
Ngumisi si kuya Carlos ng makaupo.
“Masyado kang asa.”
“Birthday mo?”
“Pssh. Ang bilis ng kalendaryo mo. Tatanda kaagad ako.”
“Eh, anong meron? Bakit ang daming pagkain para sa breakfast lang? Na-promote ka?” Kain lang ako ng kain.
Nang…
“Soon. Mapo-promote ako, after your wedding.”
Nguya-nguya. Anong pinagsasabi ng bakulaw na to?
“My Wedding? Ano ka ba?! Five years from now pa yun Kuya! Yun kapag natagpuan na ako ng aking Prince Charming. Ang gwapo ng ideal mate ko Kuya.”
“Five hours from now.” Subo. Hahaha. Di man lang pinansin ang daydreaming ko ng umag. Haist.
“Kuya, bilis naman ng years mo. Gising ka na ba? Wala pa akong boyfriend. Di mo pa siya kilala. Kasi kikilatasin mo pa diba siya para sa akin. Iigib pa siya nang pangpaligo mo. Sisibak ng kahoy at ----.”
“I'm deadly serious Charm.”
Tinignan ko siya. Eh, sanay na ako sa seryoso niyang mukha. Parang binuburo sa manga. Ahahaha.
“May lagnat ka ba Kuya?”
“Tss…”
Tumayo siya sa pagkaka-upo. May kinuha sa taas ng mini-Ref at inilapag sa harapan ko.
Isang wedding invitation. Ang bonga naman ng style. Ang ganda! Red invitation.
“Eh…” nang mahawakan ko yung papel. Ganda ng texture. Masyadong pinagkagastusan. Magkano kaya pagawa nito? Gusto ko ganto ang Wedding Invitation ko.
“Sino ang nag-invite sayo? Ganda naman nito.”
“Open and read it.”
Ginugoodtym ata ako ng kapatid ko.
Binuksan ko nga. Ang bango!
Ngunit halos nagtaka ako sa nabasa ko.
My name was printed neatly… as a bride!
Natawa ako.
“Kuya naman eh. Ginugoodtym mo ako. Installation fee ko na yung tawa kanina ha.”
“Charm, I'm not playing with you! This is a serious matter.”
Oo, halata naman at kailan ba ako jinoke nang kapatid ko?
Nang tumunog yung phone niya. Tinalikuran ako. Di ko alam kung sino sa aming dalawa ni Kuya Carlos ang nanaginip.
Tinignan ko ulit yung invitation.
At lam niyo ba kung sino ang groom ko?
I couldn't believe it. Hahaha.
Bwisit tong si Kuya. Bwahahaha. Lakas ng trip niya ngayon ah.
Jeff LEE CHAN lang naman. Yung CEO ng sikat na entertainment industry saka Game and Stuff Manufacturer. Loko ang kapatid kong to.
Kuya, he is my type, but not our reach.
Very good tricks! I love it kuya Carlos! Lakas ng trip mo.
I already heard his name. Pangalan pa lang crush na sa campus namin. Pero, Lee Min Ho talaga ako eh. Kaya di ko siya nililingon, itong Jeff Lee Chan na ito.
Sa busy ako magpaka-avid fans ni Lee Mi ang Jeff Lee Chan na yan.
Kuya naman nag-aksaya ka lang naman ng mamahalin na papel, bakit di na lang Lee Min Ho ang inilagay mo?
Tsk. Tsk. Sayang talaga.
“Charm, get ready may susundo na dito maya-maya lang.”
“Get ready your face Kuya. Itatago ko to.”
“Charm?”
“Huh?”
“This is serious matter. Ikakasal ka na.”
“Kuya, may nagsabi na ba sayo na ang pangit mo kapag naka-seryoso mukha mo?”
@Death Wish
Hi sa lahat!
Alam ako na ang makakapagbasa lang naman nito ay yung marunong umintindi ng tagalog. Ahahaha. So Nice to meet you all! Pa-REVIEW NA DIN PO.
Marami akong tagalog books and will update sooner. Love you guys!
Drop kayo ng napakagandang comment!Taming the Dangerous CEO [TAGALOG]Fated to Mary the Devil [TAGALOG]Doctor Alucard Treasure [TAGALOG]Alpha King Checkmate [TAGALOG]Nine Months [Tagalog]The Devilish Billionaire [Tagalog]
Love you all! And thank you sa supporta ng napakarami!
(Jeff POV)“Nathaniel.”Narinig ko ngang tinatawag ni Missamy ang anak namin. At bumukas ang pinto. Bumungad sa akin ang matamis na ngiti ng anak ko.“Shhh…” Isang daliri niya sa kanyang labi.“Hide me Dad please.”Ang mga mata niyang innosente na itatangi ko din sa kulit nito.“What did you do?”“Just hide me Dad.”Saka nga napatago sa ilalim ng desk ko.Bumukas ulit ang pinto, at iniluha ang asawa ko.“Wag na wag mong kakampihan si Nathaniel.”Ngumiti lang ako.Alam ni Missamy na nasa ilalim ito ng mesa ko.“Anong ginawa niya?”“Yung cake na ginawa ko para kay Icy at Seven, sinira niya!”“Ahhh…“
(Shin POV)May mga taong nagsasabi na wag natin pakingan ang sinasabi ng iba. Ngunit pilit man natin magbingi-bingihan sadyang nakakadepress ang mga sinasabi nila. Kaya paniwalaan ang sariling kakayanan. Wag na wag kang sisiksik sa sulok na kala mo di ka mumultuhin ng mga kinakatakutan mo.Face your fear kung baga. Dahil pagkatapos nito, masasabi mo na lang sa sarili mo kapag na-overcome nga.“Yun ba ang kinakatakutan ko? Ang tanga ko naman para katakutan ang bagay na yun?”Yeah. Tandaan. Ang maaring tumaboy for a lifetime ng mga kinakatakutan natin ay yung tapang na di talikuran ito.Let the fear of your na matakot sayo.Di rin ako naniniwala sa swerte at malas.Jeff, lahat ng tao sa mundong ito, may nakakalamang at nakaka-higit kahit sino pa man yan.Yung kwentong merong lalaki na naglalakad at mabuti pa daw yung nadaanan niyang merong bisekleta.
(Jeff POV)Dahil nga walang magawa ang midwifesa katigasan ng ulo ni Missamy.Narinig ko ang ere niya. Baka may masamang mangyari sa panganganak niya dahil sa gantong position.This is my first touch for a long time na di ko nga siya nakita.I miss her.Bakas sa mukha niyang nagulat sa pagdating ko nga.Yeah, everything is in right timing Missamy.Lagi na lang diba?Pinagtatagpo tayo sa mga oras na di naman natin inaasahan.But I am here right now Missamy.Naihiga ko siya.Hinawakan ang kamay niya.“Listen to them okey?”Di siya makapagsalita.Even me Missamy, ngunit…“You’re doing this Missamy for the baby. Wag kang matulala. Mamaya na yan.”Nagulat na lamang ako ng umire si Missamy. May kasama pang i
(Jeff POV)Tumigil kami sa tapat ng elevator, naghihintay nga.Hangang sa bigla na lang nagkagulo yung ilang stuff ng hospital dahil nga sa…Narinig ko ang tahol…At bumukas ang elevator. Papasok na sana ako ng marinig ko…“Pimplesssss!”Pimples? Tahol?At ang resulta ng isipan ko ang binili naming aso ni Missamy.Nakita ko nga sa hallway ang mabuhok na kulay puting aso.Tinahulan ako at parang sa akin ang punta niya.Hinarang ito ni Shin at hinuli nga saka binigay sa mga staff na naghahabol.“Parang yung aso lang na binili niyo ni Missamy.”Muling tinapunan ko ng paningin ang aso, saka nga tumahol ito pabalik sa akin habang nilalayo sa amin.Napailing na lamang ako.Saka napapasok na nga ng elevator, at narinig ko na lamang…“Thank you
(Shin POV)“Si Missamy?”“Yes Dad.”“Asaan sila?”“Uhmmm. Nasa labor room?”“Labor room?!”“Oo.” Maingat kong sagot.“Anong ibig sabihin nito Shin!”“Uhmmm. Meron na kayong apo kay Jeff. Dad, kailangan niyo gawin ngayon. Ayusin ang marriage contract nila ni Jeff. At kapag nalaman ng panganay niyong anak ang tungkol nga sa ginawa niyong pakiki-alam. Dad, alam niyo na.”“Binabantaan mo ba ako?”“Hindi, binabalaan lang. In case na kumilos nga kayo.”“Wag mo akong pinagbibiro Shin!”“Di ako nagbibiro Dad! Edi sana may ‘joke lang’ na pahabol diba?”Hangang sa binabaan ako nito.
(Jeff POV)Na-igalaw ko na ang aking mga katawan. Sinusubukan magsalita.Bulol na naiinis ako ng sobra.Sinusubukan ko I type nga sa screen ang tanong ko kung nasaan ang aking asawa.At sa pagpapagod ko na magawa yun. Nakahinga ako ng matapos ko.Binasa ito ni Shin.Napayuko ito.Anong ibig sabihin nito?Nagulat ako sa desisyon ng Elder.Masaya na diba dahil gising na si Jeff at lakas loob naman itong nire-recover ang sarili. Kaya lang…“Malinaw na naalala ni Jeff kung sino-sino tayo. At darating ang oras na tatanungin ni Jeff ang tungkol sa asawa niya. Sabihin niyong patay na ito.”Halos maibuga ko ang iniinom ko.“Dad. Tigilan niyo ito. Ako na mismo ang tumatangi sa gusto mong mangyari.”“Di na natin mahanap si Missamy. Ibig lang sabihin nito patay na s