KABANATA 16
Nakatulala lang ako habang mahigpit ang kapit sa kanya.
Sa taas ako nakatingin dahil hindi ko kayang tingnan sya sa mata, masyadong marami ang mga emosyon doon.
Maingat nya akong ibinaba sa sofa, ni hindi ko alam kung paano nya pinindot yung code sa pinto--- it's either magaan ako o malakas lang talaga sya. Pakatapos ay bigla syang nawala sa paningin ko at paglabas nya ulit galing sa kusina may bitbit na syang isang kit. Iniwan nya yun sa center table at bumalik ulit sa kusina, balde at palanggana na parehong may lamang tubig, tuyong tuwalya at sabon naman ang dala nya ng bumalik sya.
Bigla syang lumuhod sa harap ko at dahan-dahang inilagay ang paa ko sa maligamgam na tubig sa palanggana na para yung babasaging kristal na hindi pwedeng magkamali ang sino ma
Hi, I would love hear your thoughts about this novel. Feel free to leave it all here Love, Marya
KABANATA 17Sobrang bagal na lumipas ng mga araw, hindi ko alam kung sadyang maiinipin lang talaga ako o ano. A week long is like a walking turtle--- damn slow.Ayoko mang maisip sya, hindi ko maiwasan. Lalo na tuwing mag-isa ako, tahimik kami ni Sydney o di kaya ay matutulog ako sa gabi. I maybe an idiot for asking God to fast the time forward but what can I do? I missed him. A lot.Gaya ng dati hindi sya tumatawag. Sabi ni Horizon, it's normal. When they are away, phone calls is not allowed specially when it is not over yet. She didn't explain why but she assured me that I will find out soon."Hey Chantal, let's take a nap"I smiled at Sydney.We are playing her barbies at the garden. Mine wa
KABANATA 18Matiwasay akong nakarating sa kusina at nagawa ang pakay ko doon. Hinugasan ko muna ang basong ginamit ko bago ako umalis.Dim ang ilaw na nagmumula sa crystal chandeliers pero hindi yun naging hadlang para maayos kong marating ulit ang third floor.Wala na ang mga katulong na pagala-gala sa mansion--- malamang gabi na kaya nagpapahinga na sila--- kaya sobrang tahimik ng paligid. Ultimo paghinga ko at marahang paglapat ng tsinelas ko sa sahig ay dinig na dinig ko.Mabuti na lang at hindi horror movie ang pinanood nami ni Sydney dahil kung ganon, baka nagtatakbo na ako ngayon.Nasa bandang dulo ang kwarto ni Sydney kaya hindi madaling makarating doon lalo na pag sa hagdan galing--- wala naman silang elevator.&nb
KABANATA 19"LETS talk Praia"Natigil ako sa paghakbang patungo sa banyo ng makita si Zurich na nakaharang sa dadaanan ko.How the hell did he get in there? That fast na hindi ko man lang namalayan."Let's talk later" simpleng sagot ko at nagtangkang umatras para makalayo sa kanya.Nag-iwas ako ng mata dahil naaalala kong sinundan nya si Venice kanina.Malay ko ba kung anong ginawa nilang dalawa? Ayoko nang isipin dahil nasasaktan lang ako.Humakbang sya palapit sakin kaya napilitan akong umatras palayo sa kanya. Parang yun lang din naman ang hinihintay nya para mas lalo pang pagbutihin ang paglapit sakin."Honey... I want us to talk now"He is using his authoritive side with me pero hindi ako nagpatinag. Nanatili lang ang diretso kong tingin at pormal na mukha habang n
KABANATA 20LUMABAS ako sa garden sa pag-aakalang makakahinga ako kahit konti pero naabutan ko doon si Venice.Nakatalikod sya sa gawi ko hawak ang isang baso na hula ko ay whiskey ang laman.I can sense frustration and anxiety in every deep sigh she made.I was about to go back nang humarap sya sa akin.Isang matalim na irap ang isinalubong nya tanda na masama pa rin ang loob nya."What are you doing here? Sinundan mo ba ako para makita mo akong ganito?" ubod ng taray nyang tanong.Umiling agad ako kaya nag palpitate ang kilay nya."Really? I know your type Praia. Woman like you loves to see me bl
KABANATA 21PABABA pa lang ako ng hagdan kinaumagahan pero sigaw na ni Venice ang naririnig ko.Kunot-noo akong lumapit sa pintuan ng office ni Zurich. Madadaanan kasi iyon bago marating ang hagdan na tanging daan pababa.Hindi masyadong maayos ang pagkakasara ng pinto kaya hindi ako nahirapang ulinagin ang usapan sa loob non."You can't do that to me, Zurich I'm telling you"Siguradong-sigurado ako na boses iyon ni Venice. Hindi ko na kailangan na maging manghuhula para makompirma ang frustration base sa boses nya."I already did. And I'm not regretting anything"Nagtayuan ang mga balahibo ko dahil sa lamig ng boses ni Zurich. There
KABANATA 22"EVERYTHING is done. Let's celebrate" Syria Monteclaro declared.Wala silang sinayang na oras. Pagkatapos pirmahan ni Venice ang kontrata, ibinigay na sa kanya ang cheke at ipinahatid sya sa port ng Sta. Barbara Dela Costa.Hindi naman sya nagreklamo pa. Niyakap nya lang si Sydney at tahimik na umalis.Mukhang magulo ang isip nya pero tinanggap nya ang pera kaya ibig sabihin hindi na sya pwedeng manggulo. Pinayagan naman sya na bumisita paminsan-minsan pero kailangang ipagbigay alam muna kay Zurich. Sydney seems so happy about it and somehow, naaawa ako sa kanya. She's so young for all of this. To witness your mom, selling her right for fifty million is another thing.Hapon na ng makaalis si Venice kaya
KABANATA 22"EVERYTHING is done. Let's celebrate" Syria Monteclaro declared.Wala silang sinayang na oras. Pagkatapos pirmahan ni Venice ang kontrata, ibinigay na sa kanya ang cheke at ipinahatid sya sa port ng Sta. Barbara Dela Costa.Hindi naman sya nagreklamo pa. Niyakap nya lang si Sydney at tahimik na umalis.Mukhang magulo ang isip nya pero tinanggap nya ang pera kaya ibig sabihin hindi na sya pwedeng manggulo. Pinayagan naman sya na bumisita paminsan-minsan pero kailangang ipagbigay alam muna kay Zurich. Sydney seems so happy about it and somehow, naaawa ako sa kanya. She's so young for all of this. To witness your mom, selling her right for fifty million is another thing.Hapon na ng makaalis si Venice kaya
KABANATA 23"HI you must be Praia, the one my brothers are talking about, I'm Florence" she said with a wide grin.Wow. She's okay and looked so fine while my dad is burried six fit underground and my mom is behind bars.Nakokonsensya kaya sya sa pag-alis at pagatatagong ginawa nya? O may balak kaya syang sabihin ang totoo.Pain, anger and dark thoughts are creeping me out so I tried to make it all go away."Hi. Come here join us" hindi ko alam kung paano ko yun nasabi ng diretso sa kabila ng bukol na namumuo sa lalamunan ko."Oh no. I'm done eating breakfast, makiki-sit in lang ako para mangamusta. Magiging busy kasi ako mamaya"Pinanood ko syang maingat na umupo sa tabi ni Sydney.She's so beautiful and I'm sure that every man would kneel and beg for her kaya nagtataka ako na daddy ko pa talaga ang napili nya. He's