KABANATA 49
Inirapan ko sya at padarag na naupo sa isang sawaling upuan. As if makakatakas ako diba? Ipinamimigay na nga ako ng nanay ko hindi ba obvious? Isa pa, nakatayo sya sa tapat ng pinto kaya sa haba ng braso at binti nya mahahablot nya ako kaagad.
"Bakit ba kasi?" pagalit kong tanong.
Kung mag-uusap kami, this might be fast coz I still have a boat to catch, kung ayaw ni mommy sa bayan ako pupunta para sumakay sa kahit ano na magdadala sakin sa Sta. Elena.
"Make it fast coz as you can see I'm in a rush" ulit ko ng hindi sya sumagot.
"Aalis ka?" tanong nya sa isang malamig na boses.
Hindi ako nagpatinag at tinarayan sya imbis na matakot.
"Oh ano naman sayo?"
"Wait a minute" aniya at humakbang palapit sa akin.
He bent off one of his knees down and held my hand.
"The
KABANATA 50HALOS wala kaming imikan ni Zurich habang papasok sa villa. Parang pareho na kaming kontento sa katahimikan at Hindi na kailangan pa ng mahabang usapan. We spend the whole day with his brothers, kwentuhan lang. Sydney was with them dahil may balak yata silang pumunta sa Manila para i-surprise visit si Florence bukas."So..." tanong nya habang paakyat kami sa hagdan.He was holding my hand like I'm gonna escape from him anytime.I won't do that even if I get a chance. Why would I choose a life without him when I can freely spend the rest of my life with him?"Hmmm?""Are we okay now?""What do you think?"Magkahawak kamay kami pero hindi naman sya nahirapan na buksan ang pinto ng kwarto nya. Napasulyap pa ako sa pinto ng dati kong kwarto bago tuluyang pumasok sa loob ng kwarto ni Zurich.
KABANATA 1Carrying my handbag, I made my way into the mansion's double door. I was just very tired today because my work is too demanding that I couldn't even eat a proper lunch.We all got tons of paperwork to deal with.Nagtaka ako ng maabutan ang tahimik naming bahay. Halos naririnig ko na nga ang ingay ng mga punong nagkalat sa malawak bakuran dahil sa katahimikan."Manang Nieves bakit parang walang tao dito? Pinag day off? Ano—"Nabitin sa ere ang lahat ng sasabihin ko ng magtaas sya nang tingin. Hindi ko maiiwasang kabahan dahil mugtong-mugto ang mga mata nya na parang nanggaling sa matagal na pag-iyak.Lumapit sa akin ang nasa mid-fifties na mayor doma."Praia... Ang daddy mo..."Pumiyok pa sya sa pagsasalita habang papalapit sa akin.I gasped as she came closer.
KABANATA 2Nakausap ko na ang abogado ni mommy, he said they're working on the case.Tita Sol assured me that he is one of the best and mastered criminal law very well. Siniguro nya rin na hindi magli-lick sa press na naka-detain si Pelinara Del Hugo, napakalaking balita nun dahil si mommy na ang presidente ng DH Enterprises."Mommy, I never doubted you but please answer my questions" panimula ko sa isang mababang tono.She just stayed at this place overnight but she looked miserable. Her straight and formal face still screams authority and elegance but she looks pale without her make up. Dark circle are below her eyes.And it was a horrifying sight.I couldn't sleep properly thinking about my mom who's behind bars, trying to ignore the mosquito buzzes.Still masked with a straight face, she waited for me to fire up my next sentence.
KABANATA 3I purposely tugged my lips downwards and stick gaze on the floor."Sir kasi kelangang kelangan ko po ng trabaho. I get fired from my job and my mother is sick... Please sir i badly needed a job."I heard his harsh exhale so I lifted my face up to glance at him. I bit my lower lips nang mahuling nakatitig sya roon.Thanks God it was brick red, it looks more seductive that way.Now that i know your weaknesses, I should use it as my strength.I almost laugh at my own thoughts. Who would think that this day will come?"Why don't you enter modeling? I'm sure papasa ka dun, mukhang mamahalin naman ang mga alahas at damit mo pwede mong ibenta yan for your mom's sake," he said in a straight face habang iniiwas ang tingin sa labi ko.Now I regretted using this diamond stud earing. How stupid of me to go here w
KABANATA 4Hating gabi na ng matapos ang pag uusap namin ni Tammy dahil nagkwento pa sya tungkol sa isang dating naka one night stand na nag i-insist na magpakasal sila.She is very annoyed kaya wala akong ginawa the whole time kundi tumawa nang tumawa. She hates commitment pero parang nakahanap na sya ng lalaking ayaw sa 'no strings attached policy' nya.Kakahiga ko pa lang ng mag ring ang phone ko.It was an unregistered number kaya nagdalawang isip pa ako kung sasagutin ko ba pero sa huli ay naisip kong baka importante kaya sinagot ko rin."Hello Praia speaking, may I know who's this?" agad kong tanong na para bang call center agent."Darn. Even your voice sounds good over the phone," malambing na sagot ng lalaking nasa kabilang linya.Nangunot agad ang noo ko."What? Sino ka ba?"Binago ko ang tono ng boses ko at pinataray iyon para ipaalam sa kausap ko na naiirita ako sa kanya.In the middle of the nigh
KABANATA 5Sa lababo ako dumiretso nang mabas ang note para ihanda ang mga gagamitin ko.Mabuti na lang pala marunong ako ng konti sa kusina dahil minsan nanunuod at tumutulong ako kay Manang Nieves. Bilang lang ang lutong ulam na kaya ko dahil hindi talaga ako mahilig sa kusina, I prefer to eat than to cook so what can I say?Habang nagluluto ako ng adobong manok, para sa hapunan— dahil ako lang naman mag isa sa villa— bilang pumasok sa isip ko ang nanay ni Sydney.Asan kaya sya? Hindi sya sumalubong ng dumating kami kanina. Ano kayang itsura nya? For Zurich's taste, she must be beautiful.Pinaalis ko ang topic na yun sa utak ko at pilit na idinivert ang isip ko sa plano kong hanapin si Florence. Ang kelangan ko lang malaman, kung kapatid nga ba sya ni Zurich ng sa ganon mapag-isipan ko kung paano ko sya makakausap.A part of me is praying
KABANATA 6Nakaupo siya sa couch at hindi maipinta ang mukha habang mariin ang titig sa akin.Mukha syang galit kaya hindi ko alam kung lalagpasan ko ba sya o itatanong kung nakauwi na si Sydney.Sa huli, minabuti ko na lang na iiwas ang tingin at umakyat sa kwarto.Nakakailang hakbang pa lang nang tawagin nya nag pangalan ko.Automatic akong pumihit paharap sa kanya but this time, I can't look at him because I'm so nervous."Where have you been? Alam mo bang kanina pa kita hinahanap?" he asked in a low and dangerous tone."A-ah... K-kasi hinanap ko si Sydney kanina kaso naligaw a-ako."Halos
KABANATA 7Maaga akong nagising kinabukasan. Sinilip ko muna kung natutulog pa si Sydney sa kwarto nya bago ako pumunta sa kusina at naghanda ng breakfast, baka sakaling maisip ni Zurich na sumabay samin kaya dinamihan ko na ang luto. Besides natutuwa ako na kompleto ang kitchen utensils at grocery nya.I was humming a nursery rhyme as I pick up the last batch of sausages on the pan when Sydney suddenly puffed at the kitchen."Good morning!" I cheerfully greeted her."Morning," tamad na tamad nyang bati rin sakin habang nagkukusot ng mata nya.She was still wearing her bunny printed pajamas and walking towards what I cooked, barefoot."I cooked breakfast, tulungan mo kong i-set ang dining..."