Kabanata Tatlumpu’t Siyam

Hindi na naiwasan ni Lourdes na mapaluha.

At habang pinagmamasdan niya si Clara na nakaluhod sa kanyang harapan ay tuluyang nanariwa ang sakit na dulot ng nakalipas.

Ang poo't sa kanyang dibdib ay muling nagsumigaw at umaalpas.

Hindi na sya nakatiis at mabilis na tumalikod.

Kinuha niya ang basket na nailapag kanina pagkatapos ay inilang hakbang ang baitang paakyat sa kanilang bahay.

Agad na pumasok sa loob at isinara ang pinto kung saan ay napasandal pa siya sa dahon niyon.

Nag-unahan sa pagbuhos ang kanyang mga luha.

"Senyora---?" Boses ni Pael.

Agad na napalingon si Clara.

Papasok na noon ng bakuran si Pael na sa hula niya ay kagagaling lamang sa taniman.

Mabilis niyang dinukot sa dalang bag ang kanyang panyolito at pinahid ang mga naglandas na luha sa kanyang pisngi.

Inu't-inot siyang tumayo subalit mabilis na nakadalo sa kanya ang binata na kinabakasan ng pagtataka sa mukha kasunod niyon ay lumarawan ang pag-aalala rito.

"Ayos lang ho ba kayo Senyora?" ani Pael na ina