Forbidden: He is not someone to mess with

“อ่าส์”

เสียงครางหอบกระเส่าต่ำลึกราวสัตว์ป่าถูกทำร้ายของบุรุษเรือนกายสูงใหญ่ที่กำลังคร่อมทับเรือนร่างอรชรอ้อนแอ้นบ่งบอกถึงความพึงพอใจสูงสุดยามได้ซุกไซ้กายเย้ายวนที่ไร้สิ่งปกปิด แม้ภายในห้องนอนมันจะมืดมิดมีเพียงแสงไฟส่องสว่างแค่เพียงรำไรก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อการลิ้มรสกวางสาวเนื้อหวานที่นอนระทดระทวยอยู่ใต้ร่าง กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งเมื่อจ้วงจูบสอดรัดดูดดึงเรียวลิ้นหวานฉ่ำปนขมหน่อยๆเหมือนยากระตุ้นชั้นดีให้เลือดลมเดินเดือดพล่าน ยิ่งจูบยิ่งไม่อยากปล่อยให้เป็นอิสระกระทั่งลมหายใจเจ้าหล่อนเริ่มติดขัดเลยยอมถอยเปลี่ยนมาซุกไซ้ขบเม้มซอกคออ่อนนุ่มแทน มือคู่ใหญ่คว้าเต้าหยุ่นได้ก็นวดเคล้นอย่างลำพองแล้วค่อยๆเลื่อนใบหน้าลงมาซุกกลางร่องอกอวบนวลสล้างหลังจากพอใจกับความหอมกรุ่นกลิ่นเฉพาะตัวของซอกคอเล็กสีน้ำผึ้ง จมูกโด่งคมสันก็ไม่น้อยหน้ากดคลอเคลียสูดดมความหอมรวยรินเข้าปอดให้ได้มากที่สุด พลางคลุกเคล้าถูไถไรหนวดจางๆจนแดงปื้นเรียกเสียงครางยาวเป็นระยะ

แขนเรียวเสลาถูกจับยกขึ้นเหนือศีรษะตราตรึงไว้ด้วยมือเพียงแค่ข้างเดียว สายตาคมกวาดมองอย่างชื่นชม ยามร่างแน่งน้อยบิดตัวมันช่างยั่วยุตัณหาได้ดีเหลือเกิน ปากอุ่นเกือบร้อนแตะเหนือแอ่งชีพจรบนเนินอกข้างซ้ายแล้วย้ายตำแหน่งมาแถวรักแร้ขาวนวลเนียนน่าสัมผัส กดปากจุมพิตอย่างไม่นึกรังเกียจแต่อย่างใดเพราะมันทั้งหอมและสะอาดเกินกว่าจะปล่อยผ่านไปเฉยๆได้ ลิ้นสากตวัดเลียจนเปียกชื้นหนำใจ คนเมามันมีดีอยู่ตรงนี้ที่ไม่ว่าจะทำอะไรก็ไม่ห้ามปรามแต่โดยส่วนมากเขาไม่นิยมมีเซ็กส์กับคนไม่ได้สติหรอก มันไม่เร้าอารมณ์ ไม่สุดโต่งเหมือนตอนมีสติกันทั้งสองฝ่าย แต่เชื่อมั่นว่าอีกประเดี๋ยวคนเมามายก็ต้องได้สติขึ้นมาเมื่อโดนรุกอย่างหนักเช่นนี้

“อือ” เสียงหวานครางประท้วงเมื่อเริ่มรำคาญ มือไม้ปัดป่ายพร้อมผลักไสสิ่งที่กำลังรบกวนอยู่ในขณะนี้ให้ออกห่าง จะพลิกตัวหนีก็มีคนตรึงแขนเอาไว้ ใบหน้าจึงนิ่วลงอย่างขัดใจแม้จะไม่รู้ว่ากำลังเกิดเหตุการณ์อะไรกับตนเองอยู่ก็ตาม

“ขอฉันดูดนมเธอจริงๆจังๆหน่อยนะคนสวยเพราะมันยั่วกิเลสฉันมานานมากแล้ว” เสียงทุ้มติดสั่นพร่าขออนุญาตเจ้าของเต้างามสล้างอย่างไม่เป็นทางการและไม่มัวรีรอให้เสียเวลาอ้าปากได้ก็งับลงบนเม็ดเล็กสีหวานทันที ยิ่งดูดยิ่งติดใจจนยากจะปล่อยผ่าน ใช่ว่าไม่เคยกินนมสดๆจากเต้าแต่ไม่เคยกินของใครแล้วมันให้ความรู้สึกดีเช่นนี้มาก่อน

ปากหยักลึกขยอกกลืนกินเต้างามเข้าไปเกินครึ่งจนแก้มสากตอบ อีกข้างก็ไม่ยอมปล่อยให้มันเกิดอาการน้อยใจ บีบเคล้นปลิ้นง่ามนิ้วทั้งห้าพลางเขย่าให้มันกระเพื่อมเด้งดึ๋งสะบัดไปมา อิ่มจากอีกข้างก็สลับมาข้างที่ยังไม่ได้กิน

“ฮือ” เสียงครางคล้ายสะอื้นและมีอาการเกร็งต่อต้านเมื่อถูกรุกรานหนักขึ้นเรื่อยๆ ดวงตาคู่หวานฉ่ำหรี่ปรืออย่างคนสติไม่เต็มร้อยเอียงคอมองแล้วนิ่วหน้าเมื่อเจ็บแปลบบริเวณยอดอก เงาตะคุ่มๆเหนือร่างกายมันคือตัวอะไร นี่มันความฝันหรือความจริงกันแน่ แต่ถ้าเป็นความฝันทำไมมันเหมือนจริงอย่างนี้

“ชู่ ไม่มีอะไรต้องกังวลเลยสักนิด ทำตัวให้ผ่อนคลายสบายๆเข้าไว้ นั่นแหละแบบนั้น นอนนิ่งๆ” เอื้อมมือขึ้นไล้แก้มนุ่มเป็นการปลอบประโลม พอเห็นว่านิ่งสงบดังเดิมก็อ้าปากงับเม็ดบัวที่แข็งเป็นไตอย่างเชิญชวนให้ลิ้มรส

นัยน์ตาคมกริบเหลือบขึ้นมองใบหน้าเรียวสวยทั้งที่ปากยังคงดูดนมสดจากเต้าที่คุณภาพเต็มเปี่ยม พลางสังเกตอาการอยู่เงียบๆ โดยไม่ปริปากพูดอะไรอีก และแล้วร่างกายเย้ายวนงดงามสะคราญตาก็เริ่มขยับตัวอย่างอึดอัดอีกครั้ง

‘ในที่สุดเธอก็เริ่มรู้สึกตัวจริงๆ จัง ๆ สักที’

ไม่นี่ไม่ใช่ความฝัน เงาตะคุ่มๆที่เห็นลางๆ ไม่ชัดมันคือร่างกายของผู้ชาย มือสั่นแตะแผ่นหลังเต็มตึงที่ปราศจากเสื้อแล้วรีบชักมือกลับในทันทีพลางลูบคลำเนื้อตัวของตัวเองบ้างซึ่งมันก็ไม่ต่างจากคนๆ นี้เลย นี่มันเรื่องอะไรกันทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่และมีสภาพเปล่าเปลือยไร้เสื้อผ้าแบบนี้ พลันก้อนแข็งๆก็แล่นจุกขึ้นมาตรงลำคอจนตีบตัน อาการเมามายแทบจะหายเป็นปลิดทิ้งโดยไม่ต้องพึ่งสิ่งแก้แฮงค์

“อย่าทำอะไรฉันเลย ได้โปรดเถอะนะ ฉะ...ฉันกลัว ฮือ กลัวจริงๆ ขะ...ขอร้อง...ฉันขอร้อง” มือเล็กดันไหล่หนาสุดกำลัง สติที่มีน้อยนิดกำลังบอกให้รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังจะถูกข่มขืนน้ำตารินไหลออกมาอย่างน่าเวทนา ใบหน้าสวยแต่เศร้าหมองจนน่าใจหายส่ายสะบัดผมกระจัดกระจาย

“อย่าร้องไห้มันไม่มีอะไรน่ากลัวเลยสักนิด เซ็กส์ใครๆบนโลกเขาก็ปรารถนาอยากมีกันทั้งนั้น ทำอย่างกับว่าเธอไม่เคยมีมาก่อนอย่างนั้นแหละคนสวย เลิกเศร้าแล้วมามีความสุขกันดีกว่า” คายเม็ดบัวสีหวานแล้วโน้มหน้าเข้าไปจูบกลีบปากบวมเป่งเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจเจ้าหล่อน มืออีกข้างเลื่อนลงสู่ใจกลางความสาวที่เขามีโอกาสได้เห็นเพียงเลือนลาง ตะปบตะโปมหนักมือเพื่อให้เกิดความเสียวซ่านมากที่สุดเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับขั้นต่อไป

ไม่ เธอไม่เคยมีเซ็กส์มาก่อนอย่างที่เขากล่าวหา ไม่เคยมีจริงๆ ครวญครางเสียงสั่นสะอื้นในอกอย่างอดสูเมื่อไม่สามารถพูดมันออกมาได้เพราะปากถูกครอบครองเหนียวแน่นจนรู้สึกเจ็บร้าวระบมไปหมด พยายามรวบรวมเรียวแรงใช้มือดันผลักไสดันไหล่หนาให้ออกห่างเท่าไหร่เขาก็ไม่สะทกสะเทือนเลยแม้แต่น้อย โชคชะตากำลังเล่นตลกอะไรกับเธอทำไมถึงได้โหดร้ายยิ่งนัก ร่างกายคล้ายไม่มีเรี่ยวแรงมันอ่อนปวกเปียกจนน่าใจหาย สติพร่าเลือนลงเต็มทน หัวหมุนเคว้งคว้างและอยู่ๆ มันก็เหมือนจิตวิญญาณถูกกระชากอย่างป่าเถื่อน

“กรี๊ดดดดด เจ็บ ไม่ พะ...พอแล้วได้โปรด ฮึก! อย่าทำ...อย่าทำกับฉันอย่างนี้” เสียงกรีดร้องดังกึกก้องอย่างตกใจพร้อมคำอ้อนวอน ร่างกายอรชรบิดตัวดิ้นเร่าๆเมื่อความเจ็บปวดถาโถมเข้าใส่ราวมีเข็มนับร้อยเล่มกำลังทิ่มแทงอย่างไม่ปราณีทั้งแสบทั้งตึงตรงกึ่งกาย หยาดน้ำตาไหลรินเต็มใบหน้า สองมือน้อยทั้งทุบทั้งหยิกข่วนหลังหลังกว้างเต็มตึงเป็นพัลวัน

“โอ ฉันเป็นคนแรกของเธองั้นเหรอ” ครางอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองเป็นคนได้ความสาวนี้มาเป็นคนแรก

ด้วยความที่ใส่เข้าไปโดยไม่ได้คำนึงถึงสิ่งใดทำให้เยื่อบางๆขาดสะบั้นอย่างโหดร้าย ไม่มีความอ่อนโยนค่อยเป็นค่อยไปเพราะคิดว่าคนใต้ร่างคงไม่ใช่สาวบริสุทธิ์แต่มันผิดคาด ยิ่งร่างเล็กดีดดิ้นทุบตีความรู้สึกผิดก็เริ่มถาโถมเข้ามา ริมฝีปากหยักจุมพิตหน้าผากเกลี้ยงนูนซ้ำๆโดยไม่ได้ขยับท่อนล่างที่เชื่อมต่อกันอย่างเหนียวแน่นพลางกระซิบถ้อยคำปลอบโยนให้หายจากอาการตกใจ แต่มันกลับไม่ง่ายเลยสักนิดสำหรับคนที่โดนกระทำ

“ออกไปจากตัวฉัน ได้โปรดเถอะ ฉันไม่อยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้น สงสารฉันได้ไหมคะ” อ้อนวอนเสียงสั่นระริก ขอบตาร้อนผ่าวราวกับว่ามันกำลังจะระเบิดในไม่ช้า สิ่งแปลกปลอมที่มันอัดอยู่ในร่างกายก็ทำร้ายเธอให้ปวดร้าวอย่างแสนสาหัส ทำไมเสียงอ้อนวอนของเธอถึงไม่ได้รับการเห็นใจจากคนๆนี้เลย เขามีหัวใจรึเปล่าถึงได้ย่ำยีคนไม่มีทางสู้ให้ป่นปี้ไม่เหลือศักดิ์ศรีเช่นนี้