"Hindi ba ako hinahanap sa bahay?" Naalala niyang itanong kay Kaden habang pabalik sila sa resort.
Hope realized na wala nga palang nagtanong kung nasaan siya at wala ring nagtangkang hanapin siya.
"Pinagtakpan ka ni Kassey."
"Really? Anong sinabi niya?"
He shrugged, huminto sa paglalakad at ipinatong ang mga kamay sa magkabila niyang balikat.
"Hopie."
"Hmn?" She locked gaze with Kaden.
"Bakit kayo magkasama ni Michael? Hindi ba't may asawa na 'yon?"
Nanlaki ang mga mata niya.
"Y-you know Michael?" How? The only time Kaden met her ex was when he was Rain. At sigurado siyang wala pa siyang nakukuwento kay Kaden tungkol sa lalaki.
Ngumiti si Kaden at pinagdikit ang mga noo nila. Ang isang kamay nito ay ipinagsalikop nito sa isa niyang kamay habang ang isa ay inilagay nito sa bewang niya matapos ilagay sa balikat nito ang isa pa niyang kamay.
Before Hope realized it, Kaden started singing bago marah
Ctto of the song and lyrics - Thank God I Found You by Mariah Carey Yay! So this is where Kade and Hope say goodbye. Thank you to everyone who spent their precious time to read this story. Please, if you found it good enough, kindly rate and leave a comment. I love you! Until the next story! God bless! P.s. to my editor, Artis Yusi, thank you so much.
Two years had passed but it still hurts like it was just yesterday.But if Hope would have the chance to rewrite her life, she would choose Rain again in a heartbeat. Even if he had left her without saying goodbye.Standing on the edge of the cliff where Rain's bus fell to its doom, Hope released a sigh. She had thrown the last flower she had brought upon coming to the place which was Rain's last known location.But the thing was, he was never found. Rain's body wasn't one of those rescued nor the ones in the fatality list of the most horrible car accident their province ever had.Siguro buhay pa ito at nakaligtas sa aksidente. O baka naman hindi ito sumakay kaya wala ito sa survivors at wala rin sa mga namatay. Pero paano niya panini
Thirty months earlier....She's gonna be late for work. Hope was literally sprinting to the bus stop that would bring her to Myca's Place where she works as one of the housekeeping staff.At kung 'di naman palarin, wala pang bus pagdating niya. Wala rin siyang kasamang naghihintay. Iyon na lang ang bright side. Ibig sabihin kapag dumating ang bus, walang katulakan. Although bihirang mangyari iyon sa maliit na bayan nila sa San Gabriel, hindi kasi sila over populated. Sa katunayan, kaunti lang sila that they knew each other personally. Dumadami lang ang tao roon kapag dumaragsa ang mga turista.Their town was known for clean and beautiful beaches. Pero dalawa lang ang resort na nagca-cater sa mga tourists nila. Isang malaking resort na pinapatakbo ng mismong mayor nila at isang katamtaman lang na pagmamay-ari nila Myca.It's not a huge resort but Myca's Place takes pride in their exceptional service. Bu
"IKAW na naman!" Sira agad ang araw ni Hope nang madatnan niya si Rain sa Myca's two days after ng infuriating encounters nila."Uy, ikaw ulit, Ms Sungit?" Cool lang na saad nito. "Grabe ha, hanggang dito ba naman nakasunod ka? Malapit na akong matakot sa'yo. Stalker ba kita?""Excuse lang ho 'no, dito ako nagtatrabaho... Ibig sabihin, ikaw ang sumunod sa akin! Tabi riyan!""Oh? Eh, dito rin ako nagtatrabaho." Sinabayan nito ang pagmamartsa niya papasok sa loob."Talaga? Kailan pa?" Tinaasan niya ito ng kilay."Kahapon lang. Teka nga, 'di kita nakita dito kahapon.""Absent ako. Paki mo ba?""Bakit ba ang suplada mo? Inaano ba kita?""'Wag mo kasi akong susundan. Naiinis ako sa'yo!" Angil niya nang humarang pa ito sa daraanan niya."Uy ha, may gusto ka ba sa akin?" Tumaas na naman ang sulok ng labi nito sa isang nakakainis na ngisi.
Hindi akalain ni Hope na pwede ring magselos kapag nakita mong masaya ang kaibigan mo kapag may kasama itong ibang babae.Kaya nga kaibigan eh. Dapat masaya ka kapag masaya siya, hindi ba?"Oh, bakit ang haba ng nguso mo?" Puna ni Myca na humarang sa view nina Rain at Cindy sa 'di kalayuan."Huh?""'Wag ka kasing titingin. Saka hello, at least si Cindy, hayagang inaamin na gusto niya si Rain. Hindi katulad ng mga iba r'yan.""Anong sinasabi mo?" Maang-maangan niya."Gusto mo si Rain pero ayaw mong aminin," diretsong tugon naman ni Myca.Hindi siya sumagot. Pero oo na. Gusto niya si Rain. Pero magkaibigan lang sila. Hindi kasi siya gusto ng binata. Paano niya alam? Kasi kahit minsan, hindi ito nakipag-flirt sa kanya gaya ng ginagawa nito kay Cindy.After that Michael and Kim incident, mas lalo silang naging close ni Rain. Hindi niya alam pero nagin
Staying away from Rain was tough. Nasanay na kasi si Hope na lagi itong nasa tabi niya at nakaalalay. Kung bakit naman kasi bigla itong nagbago. "Sandamukal na naman ang mukha mo. Hope, may mga guests tayo. Hindi maganda ang ganyang mukha. Malas sa negosyo." Myca told her, ito talagang kaibigan niya, hindi man lang siya mapabayaan sa trip niya. "I missed him," amin niya. "Ano ba kasi talagang nangyari sa inyo?" "Hindi ko rin alam. He just asked me to stay away." "Hindi kaya may problema siya?" "I really have no idea." "Sige, don't worry. I'll find a way para makausap siya." Nginitian siya ni Myca. "Now fix that face. Ang pangit tingnan!" She laughed. Myca knows how to make her feel better. ***** "Hi! Hope, right?" Bati sa kanya ng guest nilang taga Maynila. "Yes sir, what can I do for you?" She
Present..."HOPE," sinalubong siya ni Myca sa entrada ng resort."Bakit?""Let's talk first." Hinila siya nito sa guardhouse at pinaalis muna ang gwardya."About what?" Sigurado siyang tuyo na ang luha niya at hindi na siya mukhang nag-emote. So ano ang pag-uusapan nila ng kaibigan?"Kaden Aragon just arrived.""Zoey's fiance? Great!""Hope... Kaden- " parang nahihirapan itong ituloy ang sasabihin. "Kaden looks like Rain... A lot.""So I wasn't dreaming..." Mahina niyang saad, she did see Rain. But just someone who looked so much like him. He was Kaden Aragon."What do you mean?""I saw him. At the bus stop." She forced a smile. "I thought he was Rain... So this, thanks for warning me. At least I know what to expect...""Oh Hope!" Niyakap siya ni Myca. "If you think you can't handle this, just tell me.""Ano ka ba? Ngayon pa ba? Ang bigat ng bag ko oh!" Pinasigla niya ang boses
"Good morning!"Literal na napatalon sa gulat si Hope nang biglang nagsalita sa likuran niya si Kaden. Nanghihiwa siya noon ng sibuyas at dala ng pagkagulat ay aksidente na nahiwa niya ang daliri niya."Kaden!" Malalaki ang mga matang nilingon niya ang binata habang inilalayo sa ginagawa ang duguang daliri."Oops, I'm sorry!" Guilt flooded his handsome face as he approached her at walang pagdadalawang isip na dinaluhan ang sugat niya. "Hindi ko alam na magugulatin ka pala," dinala siya nito sa lababo para hugasan sa running water ang daliri niya."I can manage-" protesta niyang binabawi ang kamay sa mahigpit nitong pagkakahawak."Chef Hope, I really am sorry. Please let me do this for you..." sabi nito habang tinitingnan ang lalim ng sugat niya. Nahiwa niya talaga iyon ng halos one inch. Hindi siya magugulatin pero kapag ganoong lumilipad ang isipan niya, disgrasya talaga inaabot niya kapag nagugulat. "Where's the first aid kit?" Tanong nito sa sak
"We're going to the beach again, Chef," ani Zoey na sinabayan siya sa pasilyo ng resort. Naka-swimsuit na ito sa ilalim ng see through na sarong. "Alam mo, I really love it here... Ibang-iba sa kabusyhan ng lungsod. Nakakarelax. Seems like everyone's taking their time. Hindi nagmamadali.""Kaya nga ayaw kong umalis dito," nakangiti niyang turan sa napakagandang panauhin."Nakakainggit ka, Chef. Narito ang buhay mo sa San Gabriel." Sinipat nito ang suot na relo. "What's taking Kaden so long?"Tumingin siya sa direksyong pinagmulan nila."Here he comes," she told Zoey as she caught a sight of Kaden walking towards them.Naka-tshirt na puti ito at board shorts. The doctor was looking great as always. Mabilis siyang nag-iwas ng tingin nang magtama ang paningin nila."Kaden and I grew up together. But I still couldn't help falling for him everyday..." Kumapit sa braso niya si Zoey while looking at her fiance dreamily."He loo