LOGINNatalie POV
Napabalikwas ako ng biglang mag alarm ng napakalakas phone ko. Tinignan ko ito agad naman akong napatakbo bigla sa banyo. Kaya pala ganun na yung tunog Kasi mag alas sais na. Nagsuot nalang ako ng white blouse at nakablack na pants para d na ako mahirapan. Dali dali akong sumakay ng taxi dahil hindi ko rin makakasabay si Nicka dahil may ibang ginagawa at Hindi sya makakapasok ngayon. Pagkadating ko sa office ay saktong alas syete ng Umaga. "H-hindi Ako late" hinihingal na pampakalma ko sa sarili ko. Naisipan kong dumaan muna sa canteen para magkape dahil Hindi pa Ako nag aalmusal. Pagkatapos Kong mag order ay akmang maghahanap na Ako ng mauupuan ng bigla akong nabangga. Tumilapon ang kape sa damit ko na lalong ikinainis ko. "Nyeta naman nakaputi ako." Galit na saad ko agad tumingin sa nakabangga. "I'm sorry. Hindi kita napansin" sagot nito habang nakatingin sa akin. He offers me to come with him para makapagpalit ng damit. Tinanggihan ko na na okay lang at may dala naman Akong coat pero Hindi sya pumayag. "Hindi naman okay tignan kung napakaganda mo kahit ganyan lang suot mo pero amoy kapeng barako ka" pabiro nito kaya Wala akong choice kundi pumayag. Sumunod lang Ako sa kanya Hanggang sa sumakay kami sa sasakyan nito. Ate ko nala Bugatti. Siguro sobrang yaman nito. Hindi ako kumibo sa byahe hanggang sa huminto kami sa isang shop. Pagkababa ay lalo akong humangaa. "Wait ito ba yung?" Hindi ko na naitapos sasabihin ko nang bigla nya itong dinugtungan. "Zinclair's? Ito nga" natawa ito ng unti agad nagsimulang maglakad papasok. Sumunod lang Ako sa kanya pero nakanganga dahil sa sobrang gara ng loob. Patingin tingin Ako sa paligid. "Ate di ko afford dito" bulong ko sa kanya. Napatawa ito agad namang sumagot. "lalaki Ako, don't call me ate" pabiro nito. Ay Hindi gets humor ko. "Goodmorning Mr. Miguel." pagbati ng mga staffs sa kanya sabay bow. Ako na Hindi alam gagawin ay nagbow nalang din at pansin kong napatawa ito at suminyas na di na kinakailangan. "Bring us to the VIP room" utos nito agad namang tumango ang manager. Sumunod lang ako hanggang umupo na siya sa isang sofa kung saan may malaking salamin at magarang mga design sa loob.. "Anong ginagawa natin dito?" Inosenteng tanong ko habang pinagmamasdan mga kagamitan sa loob. "Can you please bring me a Dolce & Gabbana white pencil dress and a Dior black blazer? Just paired it with Elaine white sandal heels. And also bring me a limited edition sling bag of our Zinclair brand." utos nito agad namang tumango ang manager. Ilang minuto ang nakalipas ay dala na nito Ang mga gamit. Inalalayan Ako nito na pumasok sa dressing room agad namang nagbihis. Napatulala ako saglit sa pagmumukha ko. "May pag asa pa pala akong magmukhang tao" biro ko sa sarili ko agad lumabas sa dressing room. Pansin kong napangiti ito sa akin na may pagkamangha. "You look more beautiful with those expensive clothes" Napakamot nalang ako sa naging compliment nya. "Don't get it wrong okay. You're still beautiful even you are wearing some simple clothes" pambawi nito kaya agad akong nakampante. Iniabot nito ang isang bag na Kay tagal Kong hinangad na bibilhin at perfect na black and gold Ang color nito. "For compensation." he told me kaya lalo akong nakonsensya. "Okay na itong damit. Sobrang mahal na kaya nito tsaka kape lang naman Kasi yun Hindi naman Buhay ko nawala" pabiro ko sa kanya pero pinilit nya paring ibigay sa akin. "Sige na nga baka magalit kapa" Saad ko agad namang tinanggap ito. Nag offer sya ulit na ihatid nalang ako sa McVeigh dahil babalik din naman sya roon dahil may important meeting sila ni Sir Tim. On our way back to the office ay Hindi ko napigilan na kilalanin sya. "So Bali. Ikaw si Miguel? Miguel Zinclair?" panguna ko sa usapan namin. Napatawa ito ng mahina. "Ngayon mo lang narealize" saad nito na ikinahiya ko. Grabe te yung may ari ng luxury store itong kasabayan ko. Binigyan pa ako ng branded gifts. Pagkababa sa harap ng McVeigh building ay nagpaalam na ito upang tutungo sa meeting room. Dumiretso na agad ako sa office ni Sir Tim at pansin kong nagsalubong na ang kanyang kilay. "And who told you can come anytime?" naiinis na tanong nito. Feeling ko magkakausok na yung ilong nya sa sobrang inis. "Sorry Sir. Kasi natapunan Ako ng kape ni Sir Miguel kaya nag offer na palitan nya damit ko" Napansin kong ngumisi ito agad tinignan Ang suot ko "Social climber ka talaga. Your tricks are really impressive" Tricks? Social Climber? Sarap suntukin bibig nito apakatalim. "Excuse me? Ano tingin mo sakin? Gold digger?" "Oo " agad na sagot nito na ikinagulat ko. How dare he? "Sino ba susunod na bubutasan mo? After Lolo and my business partner Miguel. Baka sunod Ako na. But don't worry. You're not my type" Nanlaki na lamang mga mata ko agad akong napahawak ng mahigpit sa damit ko. He doesn't even know the real me pero makapaghusga akala mo naman sya lumuwal sa akin. Sasagot na sana Ako ngunit lumabas na ito. Feeling ko maiiyak na ako sa pwesto ko pero pinigilan ko nalang. Mas pinili kong magpakatatag dahil alam Kong walang katotohanan pinagsasabi nya. Nagtext agad ito na pumunta sa meeting room dahil nandun Ang iba't ibang chairperson at business partner nya at need ko mag minutes at annotate. Kahit labag sa loob ay pumunta ako dahil Wala naman Akong choice dba? Boss ko sya at empleyado lang ako. Pagkapasok ko sa room ay agad bumungad ang ngiti ni Miguel kaya biglang gumaan ang pakiramdam ko. Pansin ko Ang matatalim na tingin ni Sir Tim pero Hindi ko na ito pinansin. Pinag usapan nila Ang tungkol sa susunod na jewelry design na gagamitin for the next auction. Samo't saring idea ang binibigay ng lahat ngunit wala paring nagugustuhan si sir Tim. Hanggang sa umabot sa puntong tinigil na lamang Ang pagpupulong. Biglang walk out si sir Tim na ikinadismaya ng lahat. "I can tell that this company will go bankrupt because of his attitude" saad ng isang business partner ni Sir Tim na galing pang Canada. Pansin ko ring sumang ayon lahat sa kanya. Masama naman talaga ugali nitong boss ko pero kawawa lang din kompanya ni sir Ricky. Pinaghirapan nya ito pero parang nawawalan ng kapartner ito dahil sa pagiging attitude ni sir Tim. "Looks like something is bothering you" biglaang Saad ni Miguel na kanina pa pala nakatayo sa tabi ko. Hindi ko pala namalayang nakatayo lang Ako sa harap habang nakatingin sa lahat ng negosyante. "Ay sorry. Wala. Baka pagod lang" natatarantang sagot ko na ikinangiti nito. Buti pa si sir Miguel. Gwapo na nga, mabait pa. Di na Ako magugulat kong Bakit mas Marami pang nagkakagusto rito dahil sa mapupungay nitong hazel eyes at bumagay din Ang pagkakulot ng kanyang buhok. "did you eat already? Tara coffee shop muna tayo. Don't worry, my treat" Agad naman Akong tumanggi sa kanyang alok. Sobra sobra na nga itong damit na binigay nya sa akin. Magsasalita na sana Ako ng biglang may magsalita sa pinto. "She's not free. She has a lot of work to do" malamig na sabat nito. Napalingon Ako agad napansin Ang matatalim na tingin ni sir Sir Tim. Problema nito? "I see. If kelan ka nalang free ,Natalie. " nakangiting Saad ni Miguel agad nagpaalam na aalis na. Dumaan ito sa harap ni Tim agad ningitian ito pero Hindi sya pinansin ni Tim dahil nakatitig lang ito sa akin. May nagawa ba Ako? "Tatayo ka lang Dyan? Late kana nga pumasok, mas may oras kapa makikuntsaba sa ibang lalaki" malamig na saad nito agad umalis . Agad din akong humabol sa kanya papasok ng office . Pagkapasok ay nilapagan nya Ako ng napakaraming paper works. "You wanted to apply for designing team Hindi ba? Then check all of their designs. Pili ka kung saan mas maganda. Or craft your own" matipid na utos nito agad Bumalik sa upuan nya at nagfocus na sa mga documents. Napabuntong hininga na lamang ako agad nagtrabaho na. Inisa isa ko ito ngunit wala man lang magandang gawa. Hanggang sa napunta Ako sa folder ni Leila. Napataas isa Kong kilay agad tinignan ito. "Hindi rin naman pala ganun kaganda gawa nya" bulong ko agad ko namang narinig na sumuway itong si Tim. "I told you to check their works to get inspiration for our necklace auction not judging them" Napa sorry nalang ako wala sa oras agad bumalik sa ginagawa. Naubos ko na lahat pero Wala parin Akong nakikitang maganda Hanggang sa naisipan Kong mag sketch na lamang pero Hindi ko ito papakita sa kanya. Napansin kong maggagabi na at parang inaantok na Ako kaya naisipan Kong magkape. "You want coffee? Kukuha Kasi Ako baka gusto mo" pag aalok ko rito agad naman syang tumango Agad Akong lumabas para magtimpla at napansing kami nalang pala tao sa second floor. Dali Dali Akong bumalik dala dala Ang kape naming dalawa ng mapansin kong hawak hawak nya ang papel na ginuhitan ko. Nilapag ko sa lamesa ko ang kape at hinablot itong papel tsaka tinago "What do you call that?" tanong nito. "Ah Wala. Testing lang" sagot ko habang Dali daling tinatago itong papel. "Tell me." pananakot nito kaya Wala akong choice kundi Sabihin "You've mention about the necklace kanina and you don't like diamonds na. And you want din Kasi na red and blue combination kaya naisipan ko itong Bloody tears of phoenix" pag explain ko at pansing naiinvest sya kaya pinagpatuloy ko. Nilabas ko Ang papel at Inexplain Ang bawat detalye. "Since you don't like diamonds, I made this necklace featuring rubies and sapphires against a dark metal. Para maclear at mahighlight Ang colors. For the centerpiece, We are going to use this rubbies and we're going to shape it as a pear shape, ranging in sizes. This pear shape will mimic the tear drops" "And then?" " Then with the use of this black metal, it yung mag hohold at connect sa rubbies para magkaroon ng parang dropping effect. So Bali parang bloody tears na sya. Then sa neck part we are going to place the sapphires. Above the rubies, we are going to put a small, stylized phoenix head or wing tip sculpted from the blackened metal, with tiny micro-pave sapphires set into the metal. And then" Hindi na nya ako pinatapos agad tinalikuran ako. Umupo ito sa kanyang pwesto habang pinagmamasdan ang ginuhit ko. "Tomorrow you'll leading the designing team to craft this one." I was shock at that time and feel excited after hearing his words. Bigla Akong ginanahan na magtrabaho bukas dahil sa bagong assignment ko. "As of now, You can go home." "Hindi kapa uuwi?" tanong ko rito. Hindi na sya sumagot at agad naman akong nagligpit ng mga gamit ko. Nagpaalam na Ako sa kanya agad lumabas na. Tatawag na sana Ako ng taxi ng biglang may tumawag sa akin. "Going home, Alone?" tanong ni Miguel sa akin "Kaya ko naman" "Looks like gabi kalang pinapakawalan ng boss mo. Tara kain muna tayo bago kita ihatid sa inyo" pang aaya nito. Pumayag na lamang ako agad namang sumakay sa kanyang kotse. Tumigil kami sa isang malapit na coffee shop kung saan Wala na masyadong tao. "Hello ma'am and sir. What's your order po?" tanong ng waitress sa amin "Can I have your red velvet cheesecake and caramel macchiato? How about you Natalie?" tanong ni Miguel sa akin "Hot choco nalang akin kasi kakatapos ko lang mag kape eh. Tsaka strawberry cheesecake." nakangiting Saad ko agad namang umalis Ang waitress pagkakuha ng order ko. Nagkwentuhan lang kami ni Miguel tungkol sa buhay ko at paano ako napadpad dito sa maynila. Bigla Akong nakaramdam na mayroon akong kakampi at taong handang makinig sa akin kahit kakakilala lang Namin. Pagkatapos ay inihatid na nya Ako sa condo. Pinagbuksan nya Ako ng pinto. "It's so nice accompanying you tonight, Ms. Natalie" "Thankyou rin,Miguel. " nakangiting pasalamat ko sa kanya. He simply smile and got into his car. He opens the window and wave at me. I simply wave back. Pinagmasdan ko lang ang kotse nyang papalayo na. "Buti pa talaga itong si sir Miggy mas mabait kumpara sa boss ko" Pumasok na agad ako sa loob at nagpahinga dahil tomorrow is another suffering na naman. Sana maging anghel na si Tim.Natalie's POVInaayos namin ni Denver ang namamagitan sa aming dalawa simula nang umuwi si Marga ay tila lumayo na loob ng pamilya nito sa akin. Nagdalawang isip na ako kung tatanggapin ko pa ba ang pagpapakasal sa kanya na kung totuosin ay dapat Wala akong dapat ikabahala dahil Kapatid lang Ang turingan nilang dalawamAbala ako sa pag aayos ng mga orders ng bigla akong makatanggap ng text message sa isang unknown number. Hindi ko na lamang ito binasa dahil wala akong panahon ngayon na makipag usap pa.Hindi ko na namalayan na madilim na pala ang paligid kaya agad agad kong inayos ang mga papeles at naisipang umuwi na. Papalapit pa lamang ako sa kotse ay pansin Kona ang anino nang lalaking nakatayo sa dulo. Dali Dali Akong sumakay sa sasakyan ko nang mapansin kong papalapit ito sa kinaroroonan ko. Hindi na ako nagdalawang isip pa na magmaneho papalayo.Patuloy parin sa pagtunog ang phone ko dahil sa ilang beses na pag message nang di ko kilalang number. Bigla akong nakaramdam ng tar
Natalie's POVIsang buwan na rin ang lumipas simula nang magkita ulit kami ni Timothy. I didn't expect myself to burst into their company just to confront Natasha. I also didn't expect how Timothy would act when he saw me. I know he's out of his mind wanting me back.Napahinga na lamang ako nang malalim habang nakahiga sa bathtub. I was here for half an hour and I could feel the numbness in my toes but I still choose to stay for another minute. Hindi ko alam bakit mas ginugusto kong ginaganito katawan ko. Maybe I'm making myself to become a cold-hearted person in order to not get affected on how will Timothy acts in front of me?Ano ba yan Nat! Timothy na naman?!!!I lightly slapped myself thinking I was just daydreaming about that guy. "He's not worth it okay? Pagpahirap lang ginawa nya sa'yo dati" trying to convince myself I reached for my glass of wine and notice a notification that pops up on my screen."Leandro?" my face is full of confusion as I read the name of the person who
Cindy POV I heard that there's a commotion in Timothy's company kaya agad akong pumunta. I didn't expect to see Natalie with Timothy wherein he's begging her. Hindi ko alam kung ano mararamdaman ko sa mga oras na iyon. "Tim?" nanghihina na wika ko. I can't handle the situation right now. I needed to escape this scene. I decided to run away while my tears began to fall. "Cindy wait!" sigaw ni Timothy sa akin. Hindi ko sya pinansin hanggang sa nagpatuloy ako sa pagtakbo. He even caught up with me and hugged me tightly. "L-let go." nanginginig na wika ko. Mas lalo nyang hinigpitan ang yakap sa akin while whispering how sorry he was. Napuno na ako. "S-sorry? Yun lang? Hell Tim. If Hindi ko kayo pa nakita ni Natalie hindi ko malalaman lahat. How dumb and naive I was not knowing she was the girl you've been searching for a year. Ang bobo ko para hindi ko malaman iyon" patuloy parin ako sa paghagulgol habang sinusuntok suntok Ang dibdib nito. I didn't mind if we were on the
Natalie's POV Pagkatapos nung nangyari sa magkapatid ko ay agad ding sunod sunod na yung death threats na natatanggap ko. Ni minsan ay may mailman na nagpadala, ni minsan naman ay sa pinto pinto nang flower shop nakalagay.Hindi ko na pinalampas ang lahat ay agad kong pinaimbestigahan si Natasha. Patuloy paring lumalago ang negosyo nila at mas lalong kapartner parin ng McVeigh Company ang Browns'. Bigla akong binuhusan ng yelo nang malamang bati na sila nang pamilya McVeigh kahit anong kabakastugan ang ginawa sa akin ni Natasha noon."Pakitang tao lang ba dati sina Ma'am Klara at Sir Simon sa akin?" tila sa Oras na iyon ay kinokokwestyon ko na pagkatao ko.Parang hindi sila nag alala sa mga pinanggagawa ni Natasha sa akin noon.Ilang buwan ang lumipas at tila mas lumala ang pananakot nito. Umabot sa puntong nag order ito nang napakaraming bouquet at sa oras mismo nang delivery ay icacancel nito.Sobrang nainis na ako kaya inalam ko kung nasaan sya ngayon upang harap harapang kausapin
Natalie POV Today was December 24 and I was supposed to celebrate my Christmas together with my family but Denver insisted on bringing them into their house. Pumayag nalang din mga magulang ko para makilala na rin nila ang pamilya nina Denver. Upon arriving sa mansion nila ay agad nya akong inasikaso. Naghanda ito nang tatlong kwarto, iba Ang silid ng mga magulang ko at lalo na sa Kapatid ko. Inihanda nya ang isang malaki na kwarto kung saan dito muna Ako matutulog. His family welcomed us all at talagang napakagaan ng pakiramdam ko. They all started talking about the marriage proposal and if papayag ba ang parents ko about dito without any violent reaction "Nakikita naman namin na maganda yung trato ni Denver sa anak namin. Siguro Hindi naman sya kagaya nung una nyang naging asawa" aniya ni mama na ikinagulat ni Ma'am Rhian."Asawa? What do you mean?" her face was full of confusion . I was about to explain everything when Denver instantly talked."She and Mr. McVeigh was married
Natalie POV Abala ako sa pag aayos ng mga bulaklak ng biglang bumukas ang pinto kasabay ng pagtunog ng wind chime. "Welcome to Vou- Denver? anong ginagawa mo rito?" wika ko nang binungad ako nang bisita ko. Nakangiti ito habang may hawak na pagkain at bulaklak "Binibisita ka. It's already 10 a.m. baka kasi Wala ka pang kain" malambing na wika nito agad lumapit sa counter. Nilapag nito ang kanyang dala agad akong inalalayang umupo sa tabi nya. "Kain ka muna" dagdag pa nya habang pinagmamasdan ako. Binuksan ko itong dala nya agad ding tinikman ko. "Sarap ah. Gawa mo?" tanong ko sa kanya agad din syang tumango. Nakangiti lamang ito kaya agad ko na ring sinubuan baka hindi pa kumakain. Nagkwentuhan at nagtawanan kaming dalawa hanggang sa maabutan kami nang assistant ko. Pilit nitong tinatago ang ngiti nya habang dumadaan sa amin ni Denver. Pansin kong parang nang iinis ito dahil kapag titingin ako sa kanya ay sisenyas ito sabay turo kay Denver. "Kamusta naman ang Chris







