/ 모두 / Game of Love / Chapter 4: Susundan ko sya

공유

Chapter 4: Susundan ko sya

작가: Clulentse
last update 최신 업데이트: 2021-08-15 23:28:12

Emuel's POV

Ang lungkot nman dito. Simula nung umalis si Yana which is isang buwan na, naging wala na kaming buhay.Kahit nagbibiro at nagpapatawa si Tan, parang wala lang samin, kasi nasanay kami na pagnagbiro sya gagantungan ni Yana na lalo nagpapatawa sa amin.

"I miss Yana so much na. Can't we go there? I badly want to see her." naiiyak na sabi saken ni Xyra.

"Sorry to say phar pero hindi ih. May pasok pa tayo, tas andami pa nating kailangang gawin na school works."

"Pano mo nagagawa yan Emuel? Yung hindi sya mamiss." napatingin ako kay Tan. "Bestfriend ka nya pero parang wala lang sayo na malayo sya."

"Namimiss ko rin nman si Yana. Pero gaya nung sinabi nya saken bago sya umalis, ako nalang yung inaasahan nya na magbabantay sainyo." huminga muna ko ng malalim bago ulit nagsalita. "Tsaka diba sabi natin suportado natin sya sa pag-alis nya, inaasahan nya na walang ganto. Sa tingin nyo ba hindi sya malulungkot kapag nalaman nya na ganto tayo nung nawala sya, malungkot."

"And we also become inattentive with our studies. I think Yana would not like that. If we want to go to Yana we should study more, so our parents will let us do what we want. Right Emuel?"

"Tama si Xyra, Tan. Kailangan nating mag-aral ng mabuti kung gusto talaga natin makita si Yana."

"Kayo bahala."

Tan's POV

Gaya nga ng sinabi nila Emuel at Xyra, nag-aral kami ng mabuti ng buong dalawang buwan. Halos wala na kaming time para maglaro o gumawa ng ibang bagay. Puro lang kami aral, siguro nagpapahinga lang kami pagkausap namin si Yana, pero kailangan naming umakto ng normal para hindi nya mahalata na pinepressure nmin yung mga sarili nmin.

Ayaw kasi nya nun. Kahit nung andito sya, hindi nyang hinahayaan na mag-aral lang kami, kasi ang gusto nya magsaya rin kami. Maybe we spend a day for studying or advance learning, to some topic na sa tingin nmin mahirap. She always make sure na tapos kami sa lahat ng activities na dapat gawin at may natutunan kami.

"Ipapaalala ko lang sainyo, wag kayo puro aral. Mamaya pinapabayaan nyo na yung sarili nyo, make time for have some fun. Yung tambayan ba natin pinupuntahan nyo pa ba? Baka pinapabayaan nyo na yun ha." nakaphone call kami ngayon. Ayaw magpakita ni Yana dahil haggard daw sya.

"Ikaw ba dyan Bespren---ayos ka ba dyan?" nag-aalalang tanong ni Emuel.

"Ayos nman ako dito Bespren. Nosebleed nga lang mga Phar." she even laugh sa joke nya kaya napatawa na rin kami. "Got to go mga Phar. Tinatawag na ko dito ni Tito, kakain na kami. Kain na rin kayo jan. Byiee."

Inend na nya yung tawag pagakatapos nyang magpaalam at ipaalala samin na mag-ingat kami, na wag nmin pababayaan ang mga sarili nmin. By the way, Yana is with her Tito na kasi umuwi na dito si Kuya Ali dahil dalawang buwan lang yung sembreak nila, dapat yung Mama nya yung makakasama nya ngayon but I guess change of plans.

"I need to go home na mga Phar, see you tommorrow nalang." paalam ni besphar saken.

"Ako rin Tan, sabay nalang ako paglabas kay Xyra. Magpahinga ka na dyan."

"Ghe. See you tommorrow mga Phar." paalam ko din sakanila.

Humiga ako sa kama ko, tas tumulala sa kisame. Hindi ko na alam yung gagawin ko, napapagod na ko, kami. Pero hindi...hindi kami susuko. Hayy

Xyra's POV

"Xy?" Emuel suddenly calls me.

"Why?"

"I have something to tell you. I'll... I don't know if you will understand. But please just.." he stutters.

"What it is? Hey, you can tell me everything." I assure him.

"I was offered to be an exchange student."

"Wow! Where? It's a great offer to you, Emuel. Take it."

"It's in America, Xyra. Where Yana it is. Sayo ko lang masasabi to kasi alam kong magagalit si Tan kapag nalaman nya."

"So you gonna leave us too? Maiiwan kami ni Tan dito together?"

"I haven't said yes to the school, so I don't know, okay."

"Pero Emuel that's your chance." I stop for a second. "If you think we need you here, well I think Yana needs you there more than us. You're her best friend. Ako nang bahala kay than when you leave."

"But Xy."

"You need that. Don't limit yourself because of us. We should learn to live without each other Emuel. Don't hesitate to leave us."

I see how his tear fell. I feel bad about what I have said, my words made him that we don't need him in our lives.

"It is worth it? To leave." I hug him, or I should say comfort him.

"Of course. We will be alright, it takes time."

"Pano si Tan?"

"Just leave him a letter. he will understand it through."

We go to our house after that scene. To be honest, I feel sad, we're starting to go on a different path. Through we are too young for this. Can't we just study together? Graduate together? Live together? Oh, I just wish for that.

From: Emuel phar

'I'm leaving in 2 weeks. I just want you to know.'

I cried that night because of what he said.

Emuel's POV

"What is your decision, son? Are you going or not?" my mom asked me last night.

I am having a debate in my mind. Should I take that or what? Kapag kasi tinanggap ko yun kailangan kong iwan sina Xyra, but I can't. Pano nalang sila kapag wala ako, kapag wala kami ni Yana? They will be a chaos.

'If you think we need you here, well I think Yana needs you there more than us. You're her best friend. Ako nang bahala kay Tan when you leave.'

"I'm going." coz my best friend needs me there.

"You will leave 2 weeks from now, that is what your school said if you take the offer."

2 weeks, huh?

After I know that. I text Xyra immediately. ' I'm leaving in 2 weeks. I just want you to know.' She didn't textback, baka tulog na.

"Anong sabi mo?"

"I will leave too."

"Bakit? Para saan?" Tan really can't believed.

"I was offered to be exchange student." tinignan nya ko ng masama. Alam na nya kung saan ako magiging exchange student.

"Ang unfair nyo." yun ang huli nyang sinabi bago padabog na umalis.

Napatingin ako kay Xyra, nakatingin din sya saken. She is a soft-hearted girl. I know she's hurting inside sa nangyayari samin.

"We need to understand him, you know. Oh, my childish best friend. Like what I said, ako nang bahala sa kanya."

"Thank you, Xy."

Days passed so fast. Parang kelan lang nagpapaalam pa ko kina Xyra at Tan. Ngayon nasa airport na ko kasama si Mama.

"Now boarding.."

"Let's go." aya saken ni Mama.

Pagkasakay sa eroplano ay natulog lang ako. Ihahatid lang ako ni Mama sa tinutuluyan ni Yana at pagkatapos ay uuwi na ulit sya sa Pilipinas.

"Son, wake up. Andito na tayo."

Kahit inaantok pa ko ay tumayo na agad ako. Para siguro akong walking zombie sa paningin ng ibang tao. Sumakay lang kami sa may cab at whala after 5 minutes nasa tapat na kami ng bahay ni Yana. Agad namang kumatok si Mama dahil nilalamig na sya.

"Wait a minute!" rinig kong sigaw ni Yana.

"Who are you--- Emuel?!"

"Surprise?" tanging nasabi ko nalang.

"Anong ginagawa mo dito?"

"Iha, pede bang pumasok muna kami. Malamig kasi dito sa labas eh."

"Oo naman, Tita. Pasok po kayo."

Sa loob ng dalawang bwan andami na agad nagbago kay Yana. Naging slang yung tagalog nya tas lagi nang nakabagsak yung buhok nya.

"Emuel was offered to be a exchange student. Luckly, dito yung school na nag-offer. So I talk to your parent kung pede na habang exchange student dito si Emuel ay sa iisang bahay nalang kayo tumira. Para na rin kampante ako na ligtas sya at may mag-aalaga sakanya. Isang quarter lang naman. And your parents sad no problem." pagpapaliwanag ni Mama

"Really? Wow, that is a good offer."

"Pero bukas kailangan ko ng umuwi. You know naman, bussiness. Kaya anak, be good here, okay?"

"Opo."

Hinatid na ko ni Yana sa magiging kwarto ko. Katapat lang nun ng kwarto nya. Inayos ko na agad un gamit ko dahil may nakahanda naman ng kabinet.

"How's them?" tanong nya habang nag-aayos ako.

"Okay naman sila." nakangiti kong sagot.

"I mean when they knew that you will leave. What is their reaction?"

"Una kong sinabi kay Xyra dahil alam kong maiintindihan nya ko. While Tan said that I'm unfair, typhical childish Tan."

"He is just hurt. Hindi pa tumatagal nang umalis ako tas andito ka na. We're used to stick together, then that day happened...I leave."

"But it will be worth it, that we leave. Tsaka babalik rin naman ako agad."

"Si Xyra nagpush sayo no?"

"Yeah. Sabi nya sya na ang bahala kay Tan."

"Arat tulog na."

Nakitulog muna si Mama sa kwarto ko dahil aalis rin naman sya bukas ng maaga. Nagchat na rin ako kay Xyra na andito na ko, ang sabi lang nya 'take care'.

"Hey Emuel! Wake-y wake-y, papasok pa tayo."

"Okay. I'm up, Yana."

Naging sobrang energetic si Yana ngayon dahil para lang daw kamig dormmate, she even fix my uniform and school supplies.

"Yana I'm not your husband so stop fixing my stuff."

"What? Of course your not. We're best friends, you know."

I just roll my eyes at her, and she starts laughing at me now.

"Dadi, we gonna goooo." paalam nya sa tito nya.

"Take care!"

Our school was just walking distance, so it's convient. Yana seems to be everyone's friend here. Kakapasok pa lang kasi namin sa school may bumati na agad sa kanya...na agad naman nyang kinawayan.

"Hey! I been to your house and your uncle said that you are already in school." nagulat ako ng biglang may umakbay sa kanya na lalaki.

"Oww..sorry. I didn't mean to leave you." Yana playfully answers the guy.

I am standing right here, like a streetlight.

"Btw, Emuel this is Dan my so-called friend. Dan this is Emuel, my best friend." she sounds proud of having her as her best friend.

"Nice to meet you, dude. I hope we can be friends too." he extended his hand.

"Hopefully." I take his hand and smile at him.

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • Game of Love   Chapter 20

    Emuel's POV "We need this, this, and this. By the way, remind me that we will go to the grocery. Kulang pa daw yung mga sangkap na kailangan doon sa pagkain na kakainin natin sabi ni Mommy. Okay?" I just nodded as a response. We are here now at NBS. Tumitingin sya ng mga kakailanganin namin para sa gathering. And because we are now okay, she told me to come with her. Parang nakipag-ayos sya sa akin para lang doon sa dahilan na iyon. Para may kasama sya. "Paano yung mga upuan at lamesa na gagamitin natin? Bibili din?" Tanong sa kanya kaya napahinto sya sa pagtitingin. "Nope. Ang mahal nun, Emuel. We will rent chairs and tables and other things. I don't have a lot of saving to buy, okay." Hinampas pa nya ako kahit wala naman iyung connect sa tinanong ko. Nagtanong lang naman ako. "So gastos mo pala 'to lahat? Bakit di mo agad sinabi, edi sana nag-ambag ako. I could contribute something, you know?" I look at her and her cheek blush. "I'm the one who invite you so of course it was my

  • Game of Love   Chapter 19

    Tan's POV "Totoo nga kayo na?!" Napangiti ako sa reaksyon nila. Masyadong exaggerated. "Oo nga." Napahiyaw sila sa naging sagot ko. Parang mga t*nga, amputek. Finally after 3 years. Matagal pero worth it, lalo na yung inantay. Ni hindi ko nga akalain sasagutin pa nya ko eh. Jellian Meian Sanrico made her way to me. Sinalubong ko naman kaagad sya ng yakap. "Ayiee... " Tumingin ako ng masama sa dalawa kong kaibigan at sa mga estudyanteng nakatingin sa amin. Kumalas tuloy si Jellian sa pagkakayakap sa akin. "San mo gustong pumunta ngayon, babe?" tanong ko sa kanya. Namumula ang mga pisngi dahil sa tinawag ko sa kanya. "Movie nalang tayo....babe." Parang nag-aalangan pa sya pero napangiti pa rin ako. Kakakilig naman yurn. Habang naglalakad kami papauwi ay bigla nalang may nagnotif sa cellphone ko. Nang akmang kukuhain ko na iyon ay napansin ko na parang may dalang mabigat si Jellian kaya nabaling ang atensyon ko dun. Kinuha ko nalang yung paper bag na punong-puno ng papel da

  • Game of Love   Chapter 18

    After five years.... Yana's POV"How's your day?" I smile when I heard his voice. I even giggled when he kissed the top of my head. "It was tiring but good. I'm good. How about you?" I turn to him and extend my arms so he will hug me. Hindi naman ako nabigo nang yakapin nya talaga ako, ang mukha ay nasa leeg ko. "Same, except the fact that my last prof got overtime." He showered my head with his kisses. Agad nyang kinuha ang mga paperbag at isang handbag ko. We are now going home."Hey Yana, do you know this lesson in Physics? My brain cannot get this part of it, I'm gonna die." I'm not surprise when Chase is running to our side holding a paper. When he handed it to me, I saw his score, it was 3."How many times do I need to teach you this? It was the easiest part, Chase. But nevermind, go to our house later and I will teach you this, again." I massage the side of my head because of frustration. I already memorized the lesson because of him. God, I don't know what to do anymore.

  • Game of Love   Chapter 17

    Yana's POVIt's been a week since I came back. Naka-home school muna ako dahil hindi pa naayos ang mga papeles galing America tungkol sa paglipat ko. Sinabi din na advance naman ang mga pinag-aralan ko kaya pupwedeng sa bahay muna ko, review lang ganun. Ayoko rin namang lumabas dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin nagsi-sink in sa akin na naging ganun na sila, naging ganito na kami. Nasira na ang pagkakaibigan na matagal kong iningatan. Masakit, kasi hindi ko naman nakitang mangyayari 'to. Pero hindi rin mapipigilan kasi naitakda na, tapos na. Ang tanging magagawa ko nalang ay tanggapin pero may parte pa rin sa akin na nagsasabing maayos ko pa 'to. Yung unang beses ulit na nagkita kaming apat sa clubhouse ay sya ring naging huli. Naging masyado kaming emosyonal na dumating sa puntong nawalan ako ng malay. Hindi din sila gumawa ng paraan para magkita pa ulit o kahit man lang bisitahin ako, kasi para sakanila ay hindi na kami magkakaibigan. "Pwede ka bang makausap?" Pero kilala ko s

  • Game of Love   Chapter 16

    Yana's POV"Are you really going home?" I look at Eigndy."Yeah. I need to go home, I want to go home. This distance suffocates me." I gave her a sad smile, she just nodded."I hope our paths will cross again, Yana. And when it happen, I will not tease you anymore, I'll just hug you and listen to your stories." Chase join the conversation. It hurt me leaving them here. I'm like having a table in both sides and I just needed to choose one and turn my back in the another. "I can court you even you're miles away. I will wait you until then. Take care of yourself, always choose to be happy and do the things that your heart desire, I'm gonna support you no matter what it takes." I can't take it anymore, I stood up to hug Dan."Thank you. I will be back here when I'm free. Until our paths cross again." They help me packed my things, but I still left some clothes, babalik rin naman agad ako dito dahil kailangan ko pang tapusin yung secondary and collage. I will just have a vacation there.

  • Game of Love   Chapter 15

    Yana's POV I was just staring at my phone and asking myself why Xyra block me, on all social media. Did they fight again? Or maybe.... whatever. "What happens?" I cannot sleep thinking of that so I call someone that I surely know about this thing. "I don't know." Or not. "What do you mean that you don't know, Emuel? Ikaw ang kasama nila dyan kaya panong hindi mo alam yung nangyayari sa kanila?" I ask him again. "Yana, hindi naman porket na ako yung mas malapit sa kanila eh alam ko na yung nangyayari. Hindi naman nila ko bodyguard para alamin lahat ng yun." I sense the irritation in his voice. "Yana, I'm sorry. I didn't mean to talk to you like that, it's just..." "No, Emuel. I'm sorry for disturbing you. I will never do that, again. Bye." I ended the call. Maybe I'm just frank. They are okay, Yana. You don't have to worry, they have each other to lean on. Mas

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status