Xyra's POV
Time flew past, parang nung other month kakasimula palang nmin as highschool students. Isang araw na naman ang dumating, kaya isang araw na naman ang nabawas sa araw na kasama nmin si Yana. After a week aalis na sya, and even we made the day more happy, it will end sad.. Hayzz
"So ano magmumukmok nalang kayo dyan, meron pa tayong 1 week na magkakasama, sasayangin natin. Mga phar hindi na maganda yan, parang sinasabi nyo na ayaw nyo kong umalis. " pagrarant ni Yana sa amin.
"Hindi naman sa ganun bespren, syempre we want the best for you, nakakalungkot lang talagang malapit ka nang umalis. Pero hindi nmin ibig sabihin na ayaw ka nming umalis. "
"Pero alam nyo tama si Yana, masyado nang malungkot. Maigi pa magfood trip nalang tayo, dali na." Oh my typical Tan.
"Gosh Tan, puro food nalang yang nasa brain mo. Would you stop eating a lot, hindi porket dancer ka hindi ka na tataba. "
"Wow, coming from you. Really besphar?sinasabi mo bang matakaw ako?baka nga ikaw yun. "
"At least me I controlling my food, eh you? You didn't stop eating until it will gone, and you have nothing to eat na. Kaya don't say that we're the same." pakikipag argue ko sakanya
"Oh really? I don't care." he really roll his eyes on me
" So ano na mga phar magfofoodtrip ba tayo o magbabangayan" tanong ni Emuel
"Nako bespren, ang mabuti pa tayo nalang magfoodtrip at nag-aaway pa silang dalawang magbestfriend." sabi ni Yana habang tumatawa.
"Hey shut up Yana. I'm hungry too, si Tan nalang yung maiwan dyan since he didn't admit that he's patay gutom."
"Oo na. Patay gutom na ko, happy?" sarcastic nyang say.
"Oh Arat na mga phar, san nyo ba gustong kumuha ng makakain? Restaw or..."
"Streetfood nalang bespren."
"So, come on na guys."
Tan's POV
"Oy tirhan nyo ko ng french fries tsaka cheese stick mga phar. Wag kayong patay gutom" sabi ko sa mga kasama ko dito.
"Kami pa talaga yung patay gutom Tan, eh halos ikaw na nga lang yung kumain nung fishball tsaka kikiam."
"Sorry na Yana, kahapon pa ko di kumakain eh."
"Ano ulit yung sinabi mo kanina? 'Sa pagkakaalam ko pare-pareho lang tayong may kaya at may pagkain sa bahay', tas sasabihin mo ngayon di ka pa kumakain simula kahapon." sabi nman ni Emuel naiinis na.
"I told you both wag na natin isama si Tan, because he's so patay gutom. May dragon yata sa tummy nya." si Xyra nman yung nagsalita this time, inirapan pa ko. Bumabawi sya ah
"Whateves besphar." inirapan ko din sya ulit.
Pagkatapos naming magfoodtrip, pumunta nman kami sa bahay nila Yana, para maggroup study dahil nga sabado ngayon. Tanungin nyo ko kung bakit kina Yana kami gagawa, dali na.... Pero dahil mapilit talaga kayo sasabihin ko na. Meron kasing study room sina Yana, kumpleto yung mga gamit dun kaya dun kami gagawa. Kaya ayun HAHAHAH.
"Hey guys, what's gonna do in activity 4?"tanong ni conyo kong bespren.
"Magdadrawing ng building that you want to build in the future for your business." sagot ni Yana.
"Oh okay."
"What about this about argue between two people?" si Emuel myloves nman yung nagtanong.
"You need to make a argument topic, then pag-aawayin mo nga yung dalawang tao. They need to defend their side kasi argument." pagsagot ulit ni Yana, since sya nga yung pinakamatalino samin.
We spend more than 3 hours sa paggawa ng school works. Eto lang talaga maganda kapag may kasama kang gumagawa, sinisipag ka. Halos nakalahati na nman namin yung mga gagawin kaya umuwi na kami sa kanya-kanyang bahay, maliban lang syempre kay Yana kasi nasa bahay na nila sya. Halos gabi na kami natapos kaya pag-uwi ko dumetso na ko sa kwarto at humiga sa aking pakening bed. At unti unti na kong nakatulog.
Emuel's POV
Natapos na ang isang linggo na kasama nmin si Yana. We already here, in the airport para ihatid sya. Madaling araw palang kaya medyo antok pa kami habang bumabyahe kanina, pero nung nakarating na kami dito bigla nalang nagising yung mga diwa nmin.
"I will miss you Yana, we will," Xyra said, she also tearing up.
"Diba usapan natin walang iyakan. Mga phar nman oh. Mamimiss ko din kayo." naiiyak na sabi nman ni Yana.
I can't hold my emotion anymore kaya naiyak na rin ako, Tan is crying silently in the corner, nakayuko lang sya.
"Basta bespren, pagdating mo dun m-magpahinga ka agad tas t-tsaka mo kami tawagan. Para alam nmin na nakarating ka ng ligtas."
"R-right. Call us if need a friend, w-we are one call away. Don't pressure yourself, m-magpahinga ka. Have time to enjoy don't make study your w-world, o-okay?"
"Gagawin ko lahat ng sinabi nyo. Don't make t-this hard for m-me please. Magkakasama pa nman ulit tayo d-diba?"
Nagulat kami nang biglang tumayo si Tan at niyakap nya si Yana ng mahigpit.
"Basta maging masaya at o-okay ka l-lang dun. Magiging masaya n-na rin kami dito. Take care of yourself, kasi wala kami dun p-para alagaan ka." Yana hugged Tan too.
"Time to go Yana." Kuya Ali said because he is the one who will company Yana.
Mas lalong lumakas yung iyak namin nung sinabi yun ni Kuya Ali. We did a group hug before she walk few step.
"Mag-iingat din kayo ha, a-alagaan nyo yung isa't isa. Yung pag-aaral nyo, p-pagbutihin nyo k-kailangan pagbalik ko dito lahat tayo gagraduate. Bespren, alam mo na."
Then she turns her back to us. She was midway past when she look us and shout...
"MAHAL NA MAHAL KO KAYO. ALABYUUU."
After that, Yana walk continously and she didn't look back again. Like she's already done to saying goodbyes to us. Ayaw pa sana nming umalis kaso may pasok pa kami mamaya, kaya we decided to leave.
"Magiging okay din tayo. Malalagpasan din natin to, magsasama-sama ulit tayo." pagpapagaan ko ng loob nila, because they're still crying.
We need to be strong for Yana, kasi ang swerte pa nmin dahil tatlo pa kaming magkakasama habang sya mag-isa lang. I wish I can go to you and be with you all the time my bespren.
Yana's POV
"Please turn off all your gadget because we are now ready to fly. Thank you for your cooperation"
"Kuya Ali, matutulog nalang po muna ko."
"Ah sige. Sleep well." he just smiles at me.
After 5 hours we land safely in America. I just really want to cry right now because until now, I can't believe I leave my friends in the Philippines. Leave them sad and crying.
"Are you ready?"
"I need to be Kuya."
"Shush. We will get through it." he hugged me as my tears start to fall.
Pagdating nmin sa bahay na titirhan nmin tinuro na agad saken ni Kuya Ali yung kwarto ko, para makapagpahinga na daw ulit ako. I just sleep the whole day, kasi next week pa nman yung pasok ko.
"Why they didn't answer my calls? Sabi nila tawagan ko sila pagkapahinga ko."
"Yana may problema ba?" nagising ko pa tuloy si Kuya.
"Hindi nila sinasagot yung tawag ko, Kuya." naiiyak na sabi ko.
"It's just 2am in the Philippines Yana. Tulog pa sila nyan, mamaya ka na tumawag."
Hindi ko na napigilang maiyak. It just I can't live without seeing or talking to them, it feels uneasy for me.
"Cry and cry Yana. Masasanay ka den na malayo sila sayo. Mahirap sa una pero masasanay ka den." I'm so thankful that Kuya Ali was bear with me.
"I'm gonna cook our breakfast. Do you want anything?"
"A milk, I guess." I laugh little baka sakaling gumaan yung pakiramdam ko.
Habang nagluluto si kuya ng almusal, inayos ko muna yung gamit ko sa kwarto. Parang kahapon lang tinutulungan pa nila kong maglagay ng gamit ko sa maleta, binigyan din nila ko ng mga tshirt na may pabango nila para daw pagnamiss ko sila, aamuyin ko nalang yung t-shirt.
"I'm missing you more mga phar."
Pagtapos kong mag-ayos ng gamit ko bumaba na ulit ako para kumain na kami ni Kuya. Si Kuya Ali lang yung kasama ko dito, obviously, they have a two month vacation bago ulit magsimula yung 2nd quarter. After a month si Mama nman yung pupunta dito para nakasama ko.
"I think Yana, they calling at you na," Kuya said, so I look at my phone and there they call me.
"Sasagutin ko lang to Kuya." paalam ko sakanya.
"Take your time." he smiles at me and continues eating.
"Hay sa wakas sinagot mo rin bespren, akala ko nagtatampo ka na eh."
"Kind of, bespren. Kakagising mo lang ba?"
"No, kanina pa ko gising palabas na nga ko ng bahay eh. Oh btw, andito na sina Xyra." nagulat ako nang biglang may humablot nung cellphone ni Emuel.
"Oh my gad. It's really you Yana? How are you? Are good? Did you--- Oy Yana sorry hindi ko nasagot kanina yung tawag mo, alam mo na naghihilik pa ko nun." natatawa nalang ako sa kaguluhan nila. Pinagpasa-pasahan pa nila yung phone para makausap ako.
"Hey guys, kailangan nyo na yatang umalis baka malate pa kayo. Next time nalang ulit tayo mag-usap-usap."
"Sige Yana. Bye, take care. We alabyuuu."
"Bye." naramdaman ko na nman yung lungkot.
But I'm not Allyana for nothing. Isinantabi ko muna yung lungkot ko at nagsimula na ulit akong maging positive thinker. Inayos ko na yung kwarto ko, i even designed it with moon and star sticker because it's my favorite. I also display my picture with the three tae's. Ako na rin yung nagluto ng lunch nmin ni Kuya dahil nakatulog sya habang nag-aaral.
After a week I need to go in my new school, hindi na ko nagpahatid kay Kuya dahil nagkaroon sila ng zoom meeting with his prof and classmate. I didn't know where to go, I'm like a lost puppy.
"Hey Miss are you having a problem?" one boy approached me.
"Ahmmm.. I'm looking for my room, here is my section." binigay ko sakanya yung papel na may nakasulat na grade and section ko.
"Newbie huh? Your problem has already been solved. We have the same section, so if you don't mind Miss you can come with me."
"My name is Allyana, you can quit calling me Miss. I'm not your teacher." he just laugh at my remark.
"Well, it's nice to meet you ALLYANA. My name is Dan Cedric." he also extends his hand so I get it to have a shake hands with him.
Emuel's POV "We need this, this, and this. By the way, remind me that we will go to the grocery. Kulang pa daw yung mga sangkap na kailangan doon sa pagkain na kakainin natin sabi ni Mommy. Okay?" I just nodded as a response. We are here now at NBS. Tumitingin sya ng mga kakailanganin namin para sa gathering. And because we are now okay, she told me to come with her. Parang nakipag-ayos sya sa akin para lang doon sa dahilan na iyon. Para may kasama sya. "Paano yung mga upuan at lamesa na gagamitin natin? Bibili din?" Tanong sa kanya kaya napahinto sya sa pagtitingin. "Nope. Ang mahal nun, Emuel. We will rent chairs and tables and other things. I don't have a lot of saving to buy, okay." Hinampas pa nya ako kahit wala naman iyung connect sa tinanong ko. Nagtanong lang naman ako. "So gastos mo pala 'to lahat? Bakit di mo agad sinabi, edi sana nag-ambag ako. I could contribute something, you know?" I look at her and her cheek blush. "I'm the one who invite you so of course it was my
Tan's POV "Totoo nga kayo na?!" Napangiti ako sa reaksyon nila. Masyadong exaggerated. "Oo nga." Napahiyaw sila sa naging sagot ko. Parang mga t*nga, amputek. Finally after 3 years. Matagal pero worth it, lalo na yung inantay. Ni hindi ko nga akalain sasagutin pa nya ko eh. Jellian Meian Sanrico made her way to me. Sinalubong ko naman kaagad sya ng yakap. "Ayiee... " Tumingin ako ng masama sa dalawa kong kaibigan at sa mga estudyanteng nakatingin sa amin. Kumalas tuloy si Jellian sa pagkakayakap sa akin. "San mo gustong pumunta ngayon, babe?" tanong ko sa kanya. Namumula ang mga pisngi dahil sa tinawag ko sa kanya. "Movie nalang tayo....babe." Parang nag-aalangan pa sya pero napangiti pa rin ako. Kakakilig naman yurn. Habang naglalakad kami papauwi ay bigla nalang may nagnotif sa cellphone ko. Nang akmang kukuhain ko na iyon ay napansin ko na parang may dalang mabigat si Jellian kaya nabaling ang atensyon ko dun. Kinuha ko nalang yung paper bag na punong-puno ng papel da
After five years.... Yana's POV"How's your day?" I smile when I heard his voice. I even giggled when he kissed the top of my head. "It was tiring but good. I'm good. How about you?" I turn to him and extend my arms so he will hug me. Hindi naman ako nabigo nang yakapin nya talaga ako, ang mukha ay nasa leeg ko. "Same, except the fact that my last prof got overtime." He showered my head with his kisses. Agad nyang kinuha ang mga paperbag at isang handbag ko. We are now going home."Hey Yana, do you know this lesson in Physics? My brain cannot get this part of it, I'm gonna die." I'm not surprise when Chase is running to our side holding a paper. When he handed it to me, I saw his score, it was 3."How many times do I need to teach you this? It was the easiest part, Chase. But nevermind, go to our house later and I will teach you this, again." I massage the side of my head because of frustration. I already memorized the lesson because of him. God, I don't know what to do anymore.
Yana's POVIt's been a week since I came back. Naka-home school muna ako dahil hindi pa naayos ang mga papeles galing America tungkol sa paglipat ko. Sinabi din na advance naman ang mga pinag-aralan ko kaya pupwedeng sa bahay muna ko, review lang ganun. Ayoko rin namang lumabas dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin nagsi-sink in sa akin na naging ganun na sila, naging ganito na kami. Nasira na ang pagkakaibigan na matagal kong iningatan. Masakit, kasi hindi ko naman nakitang mangyayari 'to. Pero hindi rin mapipigilan kasi naitakda na, tapos na. Ang tanging magagawa ko nalang ay tanggapin pero may parte pa rin sa akin na nagsasabing maayos ko pa 'to. Yung unang beses ulit na nagkita kaming apat sa clubhouse ay sya ring naging huli. Naging masyado kaming emosyonal na dumating sa puntong nawalan ako ng malay. Hindi din sila gumawa ng paraan para magkita pa ulit o kahit man lang bisitahin ako, kasi para sakanila ay hindi na kami magkakaibigan. "Pwede ka bang makausap?" Pero kilala ko s
Yana's POV"Are you really going home?" I look at Eigndy."Yeah. I need to go home, I want to go home. This distance suffocates me." I gave her a sad smile, she just nodded."I hope our paths will cross again, Yana. And when it happen, I will not tease you anymore, I'll just hug you and listen to your stories." Chase join the conversation. It hurt me leaving them here. I'm like having a table in both sides and I just needed to choose one and turn my back in the another. "I can court you even you're miles away. I will wait you until then. Take care of yourself, always choose to be happy and do the things that your heart desire, I'm gonna support you no matter what it takes." I can't take it anymore, I stood up to hug Dan."Thank you. I will be back here when I'm free. Until our paths cross again." They help me packed my things, but I still left some clothes, babalik rin naman agad ako dito dahil kailangan ko pang tapusin yung secondary and collage. I will just have a vacation there.
Yana's POV I was just staring at my phone and asking myself why Xyra block me, on all social media. Did they fight again? Or maybe.... whatever. "What happens?" I cannot sleep thinking of that so I call someone that I surely know about this thing. "I don't know." Or not. "What do you mean that you don't know, Emuel? Ikaw ang kasama nila dyan kaya panong hindi mo alam yung nangyayari sa kanila?" I ask him again. "Yana, hindi naman porket na ako yung mas malapit sa kanila eh alam ko na yung nangyayari. Hindi naman nila ko bodyguard para alamin lahat ng yun." I sense the irritation in his voice. "Yana, I'm sorry. I didn't mean to talk to you like that, it's just..." "No, Emuel. I'm sorry for disturbing you. I will never do that, again. Bye." I ended the call. Maybe I'm just frank. They are okay, Yana. You don't have to worry, they have each other to lean on. Mas