“Sir, sa loob na lang po natin hintayin ang bride.”Dumating ang wedding organizer nila na pinapapasok na ang lahat ng bisita sa simbahan.“I’ll wait for her here,” matigas na wika ni Zandro.“Sir, nariyan na po ang pari sa loob. Kailangan natin ng groom sa loob ng simbahan.”Tinapik ng gobernador ang balikat ni Zandro upang kalmahin at kumbinsihin na ito.“Sige na, pumasok na tayo.”Napabuntong-hininga na lamang si Zandro saka mahigpit na binilin ang mga tauhan sa labas.“Magbantay kayo ng maayos.”“Opo, boss.”“Pumasok na si Yufeng kasunod ni Governor Villegas. Mga tauhan nalang niya at ni Governor ang nasa labas.” Garreth informed again.[“Copy. I’m coming in.”]“Yes, Captain.”[“Kenneth. Craig. Nasaan kayo?”][“Narito lang kami sa may malaking puno, Captain. Hindi pa kami pwedeng pumasok. Marami ang bantay.”][“Okay. You can come out after our jeeps.”][“Noted, Captain.”]Inihanda na nina Garreth ang kanilang mga baril. Isa-isa na nilang kinasa ang mga ito. Hindi nagtagal natanaw
“Saan mo siya nakita?”“Sa compound nila.”Katatapos lang magamot ni Deana nang ibalik siya sa hospital ni Pietro. Pietro is now having a conversation with his brother who is attending Deana’s condition.“Hindi ba siya nakita ng tatay niya?”Dumako ang tingin ni Pietro sa mahimbing na natutulog na si Deana. “I doubt that.”Tumayo siya sabay abot ng cell phone niya. He walked to the window as he dial Kenneth’s number.“Aalis na muna ako. Ikaw ba ang magbabantay sa kanya?” His brother spoke.Sinagot din agad ni Kenneth ang tawag niya kaya saglit lang siyang lumingon sa kapatid para tanguan ito.[“Bakit, Captain?”] Kenneth asked on the other line.“Nakalimutan ko lang itanong kung may nabanggit ba si Yufeng tungkol kay Governor Villegas.”[“Wala naman. Bakit? Nga pala, nabasa mo na ba lahat ng folder ni governor?”]“Oo, bakit?"[“Ikumpara mo sa folder ni Yufeng. May isang business affair sila na magkapareho ang araw, petsa, at lugar pati na ng taong kinita nila. Hindi kaya magkasama sila
Two months later…“Dad, where are you?” Deana is shouting as she walk down the stairs.Pagkarating niya sa sala wala naman siyang natagpuan na imahe ng ama. It has been two months since she and her father made up. Sa wakas, nakakauwi na rin siya sa kanilang mansiyon at medyo maayos na rin ang pakikitungo sa kanya ng dad niya.“Ms. Villegas…”Pietro came as usual in his austere looking face.“B-Bakit?” nauutal na tanong ni Deana.“Your father is out for a walk exercise. Pinapasabi niya na maghanda ka na. Magdala ka rin ng ibang gamit mo.”“Bakit? May pupuntahan ba kami?”“Yeah, after lunch.”Paakyat na si Deana pabalik sa kwarto niya nang magsalita ulit si Pietro.“Kaunting damit lang, okay na. Babalik din naman tayo kinaumagahan.”Bahagyang natigilan si Deana. Hindi niya mawari kung bakit tila nasiyahan siya nang malamang kasama ang lalaki.“K-Kasama ka?”“Of course. I was hired by your dad.”Twelve o’clock by noon the governor’s car travelled out of Manila. Limang kotse sila na magka
Sumapit ang gabi sa Casa Dreo kung saan nanuluyan sina Deana. Katatapos lamang nilang kumain nang maisipan niyang magpahangin sa labas. Ninamnam niya ang sariwang hangin at katahimikan na pumapalibot sa kaniya.Deana closed her eyes as she felt the cold breeze hitting her skin. “Oh, this is so relaxing! ”“Kaya nga gustong-gusto ko rito. Dito ako pumupunta kapag may problema ako.”Napalingon si Deana sa biglaang pagsulpot ni Rhustin sa tabi niya.“Nakakagulat ka naman.””Tsk. Magugulatin ka lang.”Ngumuso lang si Deana saka muling binaling ang atensyon sa harap ng karagatan. ”Ang ganda rito. Nadala mo na ba rito ang girlfriend mo?”“One time.””Bakit isang beses lang?”Rhustin shrugged his shoulder. ”Katulad mo hindi rin maganda ang pinagdaraanan ng patago naming relasyon.”Natahimik si Deana hanggang sa mapansin niyang tila bihis na bihis ang lalaki. “Aalis ka ba?”Rhustin looked at her. “Halata ba? May bar doon sa dulo. Gusto mong sumama?”Biglang sumaya ang puso ni Deana nang mari
Umiidlip si Deana sa biyahe nila nang magising siya dahil sa bahagyang pagtalon ng kanilang sinasakyan. “Ano ‘yon?” tanong ng ama ni Deana sa driver na naistorbo rin ang malalim na pag-iisip. “Kahoy ho yata, governor. Hindi ko napansin.” “Be more careful.” “Oho— BANG! BANG! BANG! “Dad!” Deana was shocked with the sudden gunshots enveloping their location. “Yumuko ka, Deana!” Natigil ang limang sasakyan sa gitna ng kalsada dahil sa pamamaril na sumalubong sa kanila. “Kenneth, puntahan ninyo ang governor!” Pietro immediately commanded the two other soldiers. [“Okay, Captain.”] Minaneho ulit ni Kenneth ang kotse nila upang iharang sa kotse ng gobernador. Sa pagdating nila roon ay nasalo agad nila ang mga balang pinapaulan ng mga kalaban. Bumaba si Pietro sa sasakyan niya saka sinauli ang mga putok ng baril sa kanila. Nang tingnan niya ang sitwasyon ng kanilang grupo wala ng buhay ang iba sa mga tauhan ng gobernador. “Kenneth, alisin na ninyo rito ang mag-ama,” Pietro said
Kalalabas lang ni Deana sa airline company na pinagtatrabahuhan niya upang asikasuhin ang susunod na schedule ng flight niya, ngunit hanggang ngayon ay lumilipad pa rin ang isip niya dahil sa naging pag-uusap nila ni Kenneth.Pietro has lost a woman in his life and it was not just a temporary adrift but a lifetime. Paano niya iibigin ang isang lalaki na hindi pa kayang kalimutan ang kaniyang nakaraan?Deana was spacing too much that she did not notice a car coming in her way. Napaupo siya sa kalsada nang daanan siya ng sasakyang mabilis ang takbo kahit na tawiran pa iyon papunta sa parking lot.“Bwisit!”“Ms. Villegas!” Kenneth saw what happened. He rushed to her place and helped her stand.Napatingin agad si Deana sa kamay niyang nagtamo ng gasgas pati na sa siko niya na ngayo’y humahapdi dahil doon. Inis niyang pinagpagan ang sarili.“Damn it. That guy is so careless. This is a parking lot for Pete’s sake!”“Dadalhin na kita sa hospital para malinisan ‘yang sugat mo.”“Hindi na—“Hi
Seven in the morning when Deana started to water the plants in their front yard. She was busy in her own time when her phone vibrated in her shorts. It took her attention and had to press the call.“Tita! How are you? Kailan ka babalik dito?” Masaya ang naging bungad niya para sa kaniyang step-mom. Ilang araw na niya itong hindi nakikita dahil sa pag-uwi nito sa probinsiya.[“Baka sa susunod pang buwan, anak. Sa susunod na linggo kasi ang death anniversary ni Selena. We’re going to celebrate it. Gusto mo bang pumunta?”]“Sige po. Susubukan ko pong magpaalam kay daddy, pero hindi muna ngayon dahil masama ang pakiramdam niya. Tsaka limitado rin ang paglabas namin dahil sa pamamaril na nangyari.”[“Oo nga. Napanood ko ang balita. I called your dad and he said everything is okay. Magagaling daw ang mga bagong bodyguard niya kaya nalusutan niya ang kamatayan. Kita mo na ang tatay mong ‘yan nasa bingit na ng kamatayan nakukuha pang magsabi ng kung ano-ano.”]Deana laughed a little. “Oo nga
Pietro removed his seatbelt and stood from his seat. The moment he laid his eyes on Deana his heart started to beat tensely.“I will be glad to serve you, sir,” he stated before walking to Deana’s place. Kinuha niya ang tray na hawak nito. He threw gazes at her meaningfully. “Act like you don’t know us,” bulong pa niya sa naguguluhang si Deana.Bumalik si Pietro sa mesa ng governor at ng lalaking kausap nito. Nilapag niya ang bote ng alak at dalawang baso saka muling binigay kay Deana ang tray.“You can go back.”“O-Okay,” Deana stuttered.But Addi lifted his hand sending a message to his men behind. They stopped Deana from leaving.“I make orders here,” Addi said while staring at Pietro.Pietro competed with his gazes until he noticed him grin. The man pointed at him before looking at the governor.“I love this man of yours, governor. Very brave.”Naiilang na tumawa lamang ang gobernador. Kahit siya’y hindi mawari ang gagawin sa mga oras na iyon lalo na’t nasa harap nila si Deana.“P