Pagkaalis ni Kenneth muling nilabas ni Pietro ang baril niyang may silencer. Sinira niya ang lock ng pinto sa pamamagitan ng pagbabaril niyon. Then, he banged open the door. He fired at the lamp table, the vase, television, and more things that created a shattering place all over the unit.
Natigil sina Zandro at Deana. Zandro jumped down the bed to take his gun. He covered his self with white sheets. Deana moved in a corner. She took her robe and wear it again.
"Who the fuck are you?!" Zandro exclaimed while reaching for his phone.
The door slightly opened. Pinagbabaril iyon ni Zandro.
"Zandro, stop!" Deana shouted as she cover her ears.
"Where the fuck are you?! Come up, assholes!" Zandro yelled on his phone.
He continued to fire at the door.
Inayos ni Pietro ang sombrero sa kanyang paglabas sa silid na iyon. He rode the elevator down. Pagbukas niyon ay sakto namang pagpasok ng mga bodyguard ni Zandro sa katabing elevator.
Lumabas si Pietro sa hotel. Sa tapat ng sasakyan naghihintay sa kanya si Kenneth na malawak ang ngiti.
"All done, master."
"Let's go."
Pietro went to the other side of the car to drive. They drove far from the hotel.
"Ano'ng ginawa mo ro'n? Parang naaligaga ang mga bodyguard ni Mr. Yufeng."
"Did little shots."
"Ano? Hindi ba't naroon pa 'yong babae?"
"I just made him freak out. Pagkatapos lumabas na ako."
"Ohhh..." nginisian siya ni Kenneth kaya't napataas siya ng kilay.
"Bakit?"
"Eh, ba't ang tagal ninyo kanina sa banyo?"
"Shut up, Kenneth. Aside from Yufeng we also need to investigate that woman. There's a possibility that they're working together."
"Duda ako, Captain. Tinulungan nga tayong makatakas, eh. Ikaw, kaya mo ba 'yon? Makipaglampungan sa iba para mapatakas ang mga taong hindi mo naman kilala o kaano-ano?"
Pietro gave his friend a death glare.
"Sabi ko nga mananahimik na ako."
"Nakuha mo ba ang pangalan niya?"
"Oo naman, boss. Ako pa ba?" Kinuha ni Kenneth ang cell phone saka binuksan ang notes. Pinakita niya kay Pietro ang tinipang pangalan doon. "Ms. Deana Sophie Villegas."
"Look for her information. Ibigay mo sa akin kinabukasan bago mag-gabi."
"Bakit?"
"Stop asking too many questions."
"Tsk."
After a long drive, narating nina Pietro ang kampo nila. Dumiretso siya sa kanilang General para mag-report. Sumaludo siya sa pagharap nito.
"Captain, kumusta ang lakad ninyo?"
"There are some glitches on the intel, General. First, he checked-in at all hotels in the city. Second, he named it after a woman, Villegas. Nang mapasok ko ang kwarto nila napag-alaman kong fiancé ni Ms. Villegas itong si Mr. Yufeng."
"Naka-enkuwentro mo ba si Yufeng?"
"No, Sir. Kasama niya si Ms. Villegas at mga bodyguards niya. We'll cause heavy casualties if I deal with him in the hotel."
Tumango ang General.
"Alright. Aside from Yufeng, I also want you to investigate his fiancée."
"Yes, Sir. I've added it to the list."
Matapos ang kanilang pag-uusap bumalik na si Pietro sa silid niya. Dahil hating-gabi na binalak niya na ring matulog subalit naalala niya ang mga kasamang sugatan sa nagdaan nilang misyon. He made his way out of his room.
Kabubukas lang niya nang pinto nang matigil dahil sa mga sundalong nasa harap niya. Nasa ere ang kamay ni Kenneth na handa na sanang kumatok sa kanyang pinto.
"What is it?" tanong niya sa mga ito.
"Boss, may ipapakita kami sa'yo," sabi ni Gordon.
"Welcome back, Captain. Nga pala, may aso't pusa kaming nakita. Halika."
Hinila siya nina Bart patungo sa kung saan. Nagpatianod lang siya sa mga ito hanggang sa mapadpad sila sa hospital area ng kanilang kampo.
Ipinakita nina Kenneth ang eksena sa pagitan ni Breen at Craig. Nagbabalat ng ubas si Breen at isinusubo niya ito sa sugatang si Craig na pangisi-ngisi lang sa kanyang kama.
"Kita mo na, Captain. Kailangan palang tablahan ka muna ng bala bago mangyari 'yan sa'yo."
Tiningnan ni Pietro ang tatlong kasama bago siya pumasok sa silid nina Craig.
"Bakit kasi kailangan pang balatan 'yong ubas? Kinakain naman 'yon ah!" reklamo ni Breen pero patuloy pa rin sa ginagawa.
"Ayaw ko nga ng may balat," sagot naman ni Craig.
"Eh di iluwa mo kapag balat nalang 'yong tira."
"Tsk. Bilisan mo na- oh, Captain."
Babangon sana si Craig upang sumaludo sa kanya ngunit pinigilan niya ito.
"It's okay."
"Kumusta ang lakad?"
"All good." Dumako ang tingin ni Pietro sa katabing kama nito na si Gareth. Mahimbing na ang tulog ng lalaki. "Dumudugo pa ba ang sugat niya?"
"Okay na 'yan. Nag-push-up na nga kanina ang gago," sagot ni Breen sa kanya.
"Kaya naman pala tulog na tulog," komento ni Kenneth.
"Oh, kayo naman magbalat nito." Tumayo si Breen saka binitawan ang mangkok ng ubas. "Matutulog na ako."
Iniwan sila ni Breen. Si Kenneth ang pumalit sa inuupuan nito ngunit imbes na magbalat ng ubas siya ang kumakain niyon.
"Kumusta ang sugat 'tol?"
"Okay na. Pwede nang manapak."
"Magpahinga muna kayo ng isang linggo. Ako na muna ang lalakad kay Mr. Yufeng."
Napalingon kay Pietro ang mga kasama.
"Pero, Captain hindi ka naman namin pwedeng pabayaan." Bart
"I will give you a different task for the mean time."
"Ano 'yon?"
"Kenneth will get me the information of Ms. Villegas, including her family. Her father to be exact. Kailangan ko na 'yan bukas bago sumapit ang gabi."
"Bakit ang aga, boss?" Kenneth asked.
"Babalik ako sa Maynila bukas ng gabi dala ang impormasyong ibibigay mo. Gordon and Bart..." lumingon si Pietro sa isa pang kasama. "May ipinalagay ako na tracking device sa kotseng gamit ni Mr. Yufeng. Track it and jot down every place he goes, including the time he consumes for every place."
"Copy, Captain."
"Gareth and Craig, magpagaling muna kayo. May aasikasuhin tayo sa probinsya sa susunod na linggo."
"Ano'ng gagawin natin do'n?" tanong ni Kenneth.
"Magpapatawag si General ng panibagong meeting. Nauna niya na ring sinabi sa'kin kanina na may panibago tayong gagawin, kaya maghanda kayo."
"Si Breen?" asked Craig.
"For now she's going to assist you and Gareth."
"Okay, Captain. Game na ako." Bart
"Syempre, ako rin." Gordon
"Game! Bukas na bukas din! Pati ninuno ni Ms. Villegas hahalukayin ko!" ganadong sabi ni Kenneth.
Craig showed his thumb agreeing to his team. Maya't maya pa'y naalimpungatan si Gareth sa ingay nila. Nang imulat ang mga mata nakita niya ang mga kasama.
"A-Ano'ng gagawin-aray!" d***g niya nang buhatin ang paang may sugat.
"Wala. Itulog mo nalang 'yan."
Isa-isang nagsialisan ang mga kasama niya.
"Hoy! Tarantado!"
Kinaumagahan sama-sama silang kumain sa cafeteria. Maingay ang paligid dahil sa mga kasabay nilang sundalo na may kanya-kanyang pinag-uusapan.
"Uh, nga pala, bud..." tawag ni Breen kay Pietro sa pinaikling 'buddy'.
"Bakit?"
"Pumunta ka raw kay General pagkatapos. Mukhang may pag-uusapan kayo."
Pietro nodded and continued eating.
"Pagbalik mo na lang, Captain tayo mag-usap," ani Kenneth.
"Bakit? Ano'ng pag-uusapan ninyo? Kayong dalawa lang?" Nagtatakang tanong ni Breen.
"Kami rin, Captain. Magsisimula palang kami mamaya," sabi naman ni Bart.
Tuluyang natigil si Breen sa pagkain.
"Hoy, hoy! Ano 'yan? Ba't parang may hindi ako alam?"
Binitawan ni Kenneth ang kinakain saka uminom. Pagkatapos ay nagsalita ito.
"Ganito kasi 'yan. Binigyan kami ng task kagabi ni Captain at 'yon ang pinag-uusapan namin ngayon. Tungkol saan? Kay Mr. Yufeng pa rin."
"Eh, bakit ako wala?"
"Meron ka," tugon naman ni Bart. Nginuso niya sina Craig at Garreth.
Dumako ang tingin ni Breen sa dalawang lalaki.
"Oh, bakit? Ano'ng gagawin ko sa kanila?"
"Sila ang misyon mo," sagot ni Gordon.
"Bakit? Tutuluyan ko na ba sila?"
Tiningnan siya ni Craig ng masama.
"Kahit ako walang alam sa gagawin nila. Pero bahala sila. Sino ba'ng ayaw magpahinga?" ngumisi-ngisi na sabi ni Garreth.
"Tss. Nang-iinggit ka ba?" Kenneth
Naging kulitan ang oras nila ng pagkain.
***
"Captain, nandito na ang mga impormasyon na pinapahanap mo."
Isinusuot ni Pietro ang itim at fitted na T-shirt nang pumasok si Kenneth sa silid niya. Kinuha niya ang folder na ibinigay nito.
"Is there anything useful?"
"Her father is the governor of Manila. But aside from being a politician he also owns a manufacturing company of cosmetics."
"So, she came from a powerful family? A father who is a governor and a fiancé who's a businessman and smuggler. What else?"
"Ms. Villegas is a flight attendant of Philippine Airlines. She was recently promoted by the company at nang gabing magkita-kita tayo ang unang lapag ng eroplano niya sa Maynila."
Patuloy na binabasa ni Pietro ang laman ng mga papel.
"Where is her biological mother?"
"I cannot retrieve any of that information, Captain. Ang tanging naka-register sa pamilya nila ay ang step-mother niya. Sinubukan ko ring kumuha ng impormasyon tungkol sa fiancé niyang si Mr. Yufeng."
Umangat ang tingin ni Pietro kay Kenneth.
"That's good. I will call the team for a meeting tomorrow."
"Yes, Captain."
"Thank you for this," Pietro showed the folder.
"Sure thing. Alas syete na, aalis ka na?" tanong pa ni Kenneth.
Pietro nodded before snatching the keys of the car and few of his things. Isiniksik din niya ang baril sa likod. Kinuha niya ang dark brown leather jacket niya bago tuluyang lumabas ng kanyang kwarto. Sinundan naman siya ni Kenneth.
Sa paglabas niya'y sumalubong sa kanya si Breen.
"Sasama ako, Captain."
"Hindi pwede."
Dire-diretso lang sa paglalakad si Pietro.
"Bakit hindi pwede? Makakatulong ako sa'yo."
"I know."
"Eh, bakit hindi mo ako isasama?"
"Delikado."
Tuloy-tuloy pa rin sila sa paglalakad. Nakasunod lang sa kanila sa likod si Kenneth.
"Oh, 'yon naman pala edi isama mo na ako. Kakailanganin mo ng back-up."
Tumigil sa paglalakad si Pietro saka tiningnan ang bestfriend niya.
"Breen, stay here. Mabilis lang ako roon. May kakausapin lang akong tao."
Hindi naman agad nakaimik si Breen.
"Sige na, Captain para makabalik ka agad," singit ni Kenneth.
"Tsk. Kapag ako iniwan niyo pa sa mga task iiwan ko na kayo sa ere," bantang sabi ni Breen saka umirap.
Ginulo ni Pietro ang buhok niya na mas lalo niyang kinainis.
"Bahala ka," maikling sabi ni Pietro bago lakarin ang ilang metro na layo ng kotse nito.
"Ingat ka, boss!" sigaw ni Kenneth.
Kumaway naman si Breen. Pagbalik sa loob ay inakbayan siya ni Kenneth.
"Alam mo kung ako sa'yo pinapakain ko nalang 'yung baboy do'n."
Siniko ni Breen ang lalaki kaya napalayo ito sa kanya. Hawak-hawak ni Kenneth ang tagiliran niya.
"Tangina. Ano ba'ng kinain mo?" d***g nito sa sakit na tinamo sa pagkakasiko ni Breen.
Nilapitan naman siya ng babae.
"Huwag ka nalang magsalita kung ayaw mong dumagdag sa mga taong pinapakain ko," makahulugang sabi ni Breen na tinutukoy ang mga sugatang kaibigan.
"Tsk. May halimaw talaga sa pagkatao mo."
***
Sa tabing kalsada sa tapat ng isang hotel nakaparke ang sasakyan ni Pietro. Nakatingin lamang siya sa labas ng bintana. Almost 30 minutes of waiting but his target has not appeared yet.
His phone vibrated that robbed his attention. He answered Bart's call.
["Captain, na-track na namin ang sasakyang ginamit ni Yufeng kahapon. They are approaching a building. Teka... i-confirm namin."]
Sandaling lumingon si Pietro sa bukana ng hotel ngunit agad na bumalik doon ang direksyon ng ulo niya nang makita ang babaeng tila may hinihintay. May dala itong maleta habang abalang tinitingnan ang cell phone.
["Tumigil sila sa Sky City Hotel."]
As soon as Bart informed him, his eyes went back to the hotel in front of him. He immediately ended the call and ran to the hotel.
"Ayaw ko ngang sumama sa inyo! Ano ba?!" Deana resisted from the guy who wants to take her.
"Ang sabi sa amin ni Governor pauwiin ka sa ayaw at sa gusto mo."
"Hindi ako sasama sa inyo," Deana uttered in determination.
"Kunin niyo 'yan," utos pa ng lalaki sa mga kasama.
Nagsikilos na naman ito. Isang kamay ang naunang humawak kay Deana ngunit agad itong napabitaw dahil sa batong tumama sa kamay niya.
"Sino 'yon?!" galit na sigaw ng lalaki.
"Ako."
They all beheld at the man wearing a thick leather jacket from his all black ensemble.
"Ako..."Gulat namang nakatingin si Deana sa lalaki. Kung kahapon hindi niya makita ng buo ang mukha nito ngayo'y tanaw na tanaw na niya ang bawat anggulo ng kanyang mukha. Mula sa malinis nitong gupit at mukha, pati na ang maskuladong hubog ng katawan. Hindi iyon nakalagpas sa kanyang mga mata. "Huwag kang makialam. Anak 'to ni governor-"Wala akong pakialam. Kailangan ko 'yang makausap kaya umalis na kayo.""Ang tapang mo, ha. Hindi mo ba kilala si governor? Mga tao niya kami at-"Wala akong pakialam. Hindi kayo ang kailangan ko..." Nagtama ang mga mata nina Pietro at Deana. "Siya," pagpapatuloy niya. "Makulit ka ha!"Sabay na sinugod si Pietro ng dalawang lalaking malapit sa kanya. Nasalag niya ang kamay ng nasa kanan niya habang sinipa naman niya ang nasa kaliwa. He flipped the man on his right side. Another man came with a dagger. He avoided the slices attempt until he got his hand. Pinilipit niya ang kamay ng lalaki saka tinuluyang balian ng kamay. Nabitawan nito ang kutsilyo.
PAK!A thud of her father's slap echoed in the living room. Naglakas-loob si Deana na umuwi sa magara na bahay ng kanyang ama upang kumuha ng ilang gamit. Hindi niya ito nakita sa pagdating niya ngunit ngayon na bumaba na siya sa sala ay doon niya lamang ito nakasalubong. Galing ang gobernador sa labas. Bihis na bihis pa ito at nakasunod pa rin ang mga bodyguard sa likod."How dare you show up!""This is the last, Dad. Hinding-hindi na ako uuwi rito," matapang na sabi ni Deana. Damang-dama niya ang hapdi ng kanyang pisngi. "The only way to leave me is to marry Zandro. That is your only choice, Deana Sophie." "Dad! Ilang beses ko bang sasabihin sa'yo na hindi ako magpapakasal sa taong 'yon?! I don't like him! Kailan mo ba ako pwedeng intindihin ha?!""Hindi, Deana! To make our family powerful-"I don't need your wealth! I don't need your power to live, Dad! Tingnan mo ako. Nabubuhay naman ako sa ginagawa ko. Why can't you just be simple?"Lumapit sa kanya ang matanda saka inipit an
Ilang araw ang lumipas. Medyo tahimik na ang mga nagdaang araw ni Deana. Inaayos niya ang mga gamit sa hotel kung saan siya namalagi. Abala lamang siya sa ginagawa nang makatanggap siya ng tawag.“Deana, speaking.”[“Good morning, Ms. Villegas. I am here to remind you for a flight schedule this Monday, 25th of January.”]“Yes. Thank you.”[“See you, ma’am!”]The call ended just like that. Isinara na rin ni Deana ang maleta niya. Dumako ang tingin niya sa maliit na kalendaryong nakapatong sa mesa niya. It’s Saturday. She opted to call her step-mother because she was afraid that her father might be in their house.Nagluto si Deana matapos magsalansan ng mga gamit. Habang tinitikman ang kanyang niluto tumunog ulit ang cell phone niya. Napabunton-hininga siya nang makitang kay Zandro ang nakarehistrong pangalan doon. Wala naman siyang pagpipilian kun’di sagutin ang tawag ng fiancé.“Bakit?” bungad niya.[“May pupuntahan tayo mamayang gabi. I want you to be ready.”]Tumaas ang kilay ni Dea
“Ms. Villegas, you need to cooperate with us and through your honesty malaki na ang maitutulong mo.”“Sir, ilang ulit ko rin bang sasabihin na wala akong alam sa mga ginagawa nila? Bakit hindi mo ako maintindihan?”“Dahil nagsisinungaling ka.”“Hindi nga ako nagsisinungaling!”Deana is in the investigation room with an investigator of the crime. Hindi niya kilala ang lalaki. Bagamat kinakabahan hindi niya iyon pinapahalata.“Huwag kang sumigaw, Ms. Villegas.”Isang lalaki pa ang pumasok. Pamilyar ang mukha ng lalaki kay Deana.“Ms. Villegas, hindi kami nag-aaksaya ng oras para makipagbiruan sa’yo. Ilang beses na tayong nagkita.”Now Deana seemed to remember the man. Iyon ang lalaking palaging kasama ng lalaking pumosas sa kanya.“Sino ba kayo? Oo nga ilang beses na tayong nagkita pero hindi sapat na dahilan ‘yon para paghinalaan ako ng kung ano-ano.”Naupo si Kenneth katabi ng imbestigador sa harap ni Deana.“Una, ayon sa intel namin nag-check-in si Mr. Yufeng sa isang hotel pero ikaw
Two weeks later…“Mom, definitely by 12 pm pa ako makakarating sa Pilipinas. Why are you rushing?”[“Hindi ka ba nanonood ng balita? Ngayon tatama ang bagyo sa Pilipinas. The weather condition is bad to take in flights. What if i-cancel mo nalang ‘yan?”]“Hindi pwede mommy. Actually I’m on my way to the airport. At tsaka magsususpende naman ang paliparan diyan kung talagang hindi kayang i-byahe ang eroplano.”[“Hindi ka talaga nawawalan ng rason ‘no, Xyrelle?”]Napangiti ang dalaga.“I’ll see you later, mom. Remember nasa Korea lang ako. I’ll be there in just a few hours, kaya huwag ka nang mag-alala riyan.”She heard her mother sigh.[“Fine. Pray before your flight, okay?”]“Okay, mom. I have to go. My things will go through inspection,” paalam niya.Dumaan ang gamit ng dalagda sa inspection machine. After passing through they were later on called for boarding flights.The staffs checked her passport.“Ms. Xyrelle Ayne Xodriga, you may now proceed.”Bahagya niyang binaba ang itim na
Mas lalo pang lumakas ang buhos ng ulan pero mabuti na lamang at malapit na sina Pietro sa kanilang bahay. Kakapasok lamang nila sa kanilang compound at ilang minuto lang ang itinagal ay tumigil na sila sa malaking kulay puti na tarangkahan.The gate opened widely. Pietro drove up to the garage. Tumingin si Deana sa lalaki nang mamatay ang makina ng kotse.“Akala ko—“Magpapalipas muna tayo ng ulan. Nagmamadali ka ba?” tanong ni Pietro na kakatanggal lang sa seatbelt.“H-Hindi naman, pero kasi…”“What?”“Hindi ba n-nakakahiya sa inyo? Tsaka—“It’s not like I’m bringing a friend or a girlfriend.”Mabilis na nag-iba ang damdamin ni Deana nang marinig iyon kay Pietro. Kung kanina’y pangiti-ngiti pa siya ngayo’y parang nilukuban ng kalungkutan ang puso niya.“Alam ko,” maikli niyang sagot.Nakalabas na si Xyrelle. Sumunod si Pietro at hindi nagtagal ay lumabas na rin si Deana. Napahinga siya ng malalim nang makita ang paligid. Bagong-bago sa kanyang mga mata. Matagal na siyang hindi umuuw
After 4 days… “Isang linggo pa ang itatagal ng pagresponde sa Samar at Leyte pero pinabalik na kita, Captain dahil kailangan ko nang marinig ang plano ninyo para kay Yufeng. Their local soldiers will take care of the rest.” “Yes, Sir. May draft na ho ako, Colonel. Kailangan ko na lang makausap ang grupo ko para kompirmahin ang lahat.” The Colonel nodded. “Sige, puntahan mo na sila.” Lumabas si Pietro sa opisina ng opisyal. Ramdam niya ang pagod mula sa pagresponde hanggang sa byahe nila mula Visayas pabalik ng Maynila. He stretched his neck as he walked in the hallway to his quarter. Sa hanay ng mga silid na iyon ay ang mga kagrupo niya. Ang kwarto naman niya’y nasa dulo. Habang naglalakad natanaw niya ang tatlong lalaki na nag-uusap at nag-aabang sa tapat ng kanyang silid. “Boss, kumusta ang lakad?” salubong na tanong sa kanya ni Bart. “Okay naman.” “Ang lakas ng bagyo ro’n. Nakita namin sa balita,” ani naman ni Craig. “Heto nga pala, Captain ang huli mong pinapatingnan sa’
“You can try.”Dumating si Pietro sa gitna ng nagkakagulong sitwasyon. Nasa likod naman niya si Kenneth. His eyes landed on Deana who just bowed her head upon meeting his gazes.Sumunod na pag-landing ng mga mata ni Pietro ay sa lalaking si Zandro. They gawked at each other while Pietro walked to their place. Bumaba ang tingin niya sa kamay nina Zandro at Deana na magkahawak habang pigil naman ni Xyrelle ang kamay ni Zandro.Zandro’s eyes scrutinized him.“Who are you?”“I don’t plan to know you, Mr. Yufeng." Bakas ang lamig sa kanyang boses.Zandro sarcastically laughed. Bumitaw ito kay Deana saka hinarap ng buo si Pietro. While Kenneth moved to get Xyrelle.Nagpapantayan lamang ang tangkad nina Pietro at Zandro nang magharap silang dalawa.“Ikaw siguro ‘yon?” Hinawakan ni Zandro ang uniporme ni Pietro at animo’y pinupunas-punas ang badge nito. “Kung ano man ang mga binabalak mo, you will never be successful.”Pietro smirked. “Hindi kailangan ng malalim na plano para sa’yo, Mr. Yufen