2

"Flor..." mahinang usal ng lalaki sa aking harapan.

"Yes sir, how can help you" sambit ko naman bago binaba ang pera sa lalagyan.

At hanggang ngayon ay tulala pa rin ito. May problema ba siya? Bakit parang nakakita siya ng multo?

Magsasalita na sana ulit yung lalaki ng biglang bumukas ulit ang pinto at pumasok doon si ate kikay.

"Pasensya na sa abala, ashia. pero kailangan kana sa bahay, sabi ni nanay" sabi ni ate ng makalapit sa aking gawi.

Nginitian ko muna si ate bago kinuwa ang aking gamit at siya naman ang pumalit sa aking pwesto.

"Mauna na ako sayo ate kikay, may costumer po pala" huling sambit ko bago na ako lumabas.

Pero hindi pa ako nakakalakad ay may humawak sa aking braso.

"Florence. . ." nang lingunin ko ang lalaki kanina ay taka ko ito muling tinignan.

'florence?'

"Pasensya na Mr. pero hindi po ako si Florence, ako po si Ashia Dela Torres" nakangiting pagpapakilala ko naman sa kaniya.

Hindi ko alam kung mali ba ang nakita ko sa kaniyang mukha, dahil kitang-kita ko sa kaniya ang sakit, pagka miss at puot.

"I-ikaw nga—"

"Pasensya na po pero kailangan ko na pong mauna sir. kung may problema kayo, nasa loob lamang ang aking ate. sige po, mauna na ako" tinalikuran ko na siya at naglakad na nang palayo.

Pero hindi ko alam kung bakit kumirot ng usto ang aking dibdib, bakit parang ang gahan ng pakiramdam ko sa lalaking yun.

Ay naku, ba'ka gutom lang ito. tama, gutom lang ako.

Nang makarating na ako ng bahay ay nakita ko sa lapag si liam na naglalaro ng kaniyang robot na laruan.

"Pweeee....Peung....chang...tatatatata..." sambit ng aking anak habang pinaglalaban nito ang dalawa niyang robot na bigay ng kaniyang tito Arnold kasama si zuan.

Sa kusina naman ay nakita ko roon si Nanay na kausap si nathan, mukang pinapatikim niya sa anak ko ang niluto nito.

"Masarap ba apo?" tanong niya sa bata.

"Opo lola, ang sarap po" nakangiting sagot naman ni nathan sa kaniyang lola.

Sa sofa naman ay kandong ni kuya arnold si angel habang tinatapun ito pataas na siyang ikinatawa ng malakas ng aking anak, habang nasa harapan nila si tatay na nakaupo at nanonood sa kanila.

"Nandito na po ako" sabi ko bago binaba ang gamit.

"Nanay nandito kana po pala" liam.

"Oo, nandito na si nanay"

"Anong dala ninyo nay? Chocolate po ba yan? Akin na lang po, huwag nyo na po bigyan si kuyang sungit at si bunsong bulol"

"Liam narinig ko yun!" Nathan.

"Ang lakas naman ng pandinig ni Mr.sungit" mahinang asik ni liam na ikinahalakhak ko.

"Hindi pwede liam, sa inyong apat ito. Ito sayo" sabay bigay ko sa isang malaking perasong kitkat. "Ito naman kay kuya zuan at kay kuya nathan mo. at ito ay kay prinsesa" nang maibigay ko sa kanila ang kitkat ay umakyat na ako para magbihis ng pambahay.

Pagkatapos nun ay bumaba na muli ako. Tinulongan ko si nanay na ilagay sa mesa ang mga plato at baso. nagkakamay lang kasi kaming lahat at sanay kami roon.

Nang maluto ni nanay ang kaldereta ay nagsi-upo na ang lahat maliban kay ate kikay na nasa tindahan pa. Mamaya pa ito uuwi pero titirahan naman namin siya ng ulam at kanin.

"Mag dasal na muna tayo, nathan ikaw ang prayer leader" nanay.

"Sige po. sa ngalan ng ama ng ina ng ispiritu—, lord marami pong salamat sa biyayang ibinigay ninyo sa amin. salamat din po sa masarap na pagkain namin pang araw-araw. nawa'y gabayan ninyo po kami sa lahat. Ameen." Pagkatapos nun ay kumain na kami.

Katulad nuon ay makalat na namang kumain si angel, inaasar na naman ito ng kaniyang kuya liam habang si nathan ay kausap si zuan.

Sa kanilang tatlo si nathan ang seryoso, si liam naman ay ang joker/mapang asar, at si angel ang tahimik at masayahing bata.

Matapos kumain ay nag presinta na ako ang maglilinis at maghuhugas ng plato.

JULIAN'S POV

"What the f*ck! Anong wala!. Putang*na haluglugin ninyo buong mundo!. at huwag na huwag kayong babalik dito ng hindi ninyo kasama ang asawa ko?!." malakas na sigaw ko sa mga tauhan ko.

"Masusunod po boss" sa'ka na ito tumalikod.

Mabilis ako umupo sa upuang pang opisina (hnd ko po alam kung anong name nun) at tinunga ang huling alak na galing sa aking baso bago ito tinapon sa pader. malalim ang aking paghinga habang iniisip kung nasaan ang asawa ko.

ASHIA'S POV

"Kumare bakit hindi mo ipadala yang anak mo sa manila. ba'ka doon siya makahanap ng trabaho" rinig kong tanong ng kaibigan ni nanay sa kaniya.

"Hindi pwede mare, eh. kung ipapadala ko siya sa manila. walang kasama ang mga bata dito, alam mo naman yung apo kong babae. kapag umalis ang nanay nila papuntang ibang lugar, iiyak yun ng sobra at mahirap patahanin"

"Sayang naman, pupuntang manila kasi ang anak ko sa isang linggo. maghahanap siya ng trabaho, alam mo namang hirap ang buhay natin"

"Naku tamang-tama lamang sa amin ang mga pera na galing sa mga costumers. kahit papaano ay may makakain ang mga bata pang araw-araw"

Hindi ko na sila pinansin pa bag'kus ay pumunta na ako sa itaas upang magpahinga at sa paghiga ko sa papag ay dinalaw na ako ng antok.

'mommy please. . . hindi ko po sinasadyang itulak ang ate'

'anong hindi Florence! nakita ko kung paano mo tinulak ang ate mo! hindi kana ba titigil dyan sa kahibangan mo at gusto mo pang may taong madisgrasya!'

'h-hindi po'

_______

'kuya help mo po ako dito, ang hirap po gawin'tong algebra eh' 

' I'm busy flor kay manang kana lang magpaturo.'

'pero kasi—'

'I said busy ako! hindi kaba makahintindi huh florence?!' natakot naman ang batang babae bago yumuko at pilit hindi maluha.

'sorry po. . . Sige oh, kay manang na lang po ako'

______

'wow thank you so much dad, i love it. ang ganda-ganda ng gown' 

'of course gagawin ni daddy ang lahat para kay princess' 

'daddy ako po?' mahinang tanong ng bata.