CHAPTER 3

CHAPTER 3

KINAKABAHAN ako habang nakatingin sa bahay ng magiging amo ko, kinakabahan ako at the same time namangha dahil sa sobrang laki ng bahay nila at ang gaganda pa.

Nanlalamig na ang mga kamay ko, nag-sign of the cross muna ako bago ko pinindot ang doorbell.

Wala pang ilang mga minuto ay dumating na ang babaeng kumausap sa'kin na siya ang nag-interview sa'kin.

Nagbow naman ako ng konti,"Goodmorning po, Ma'am."

Ngumite naman ito, "Goodmorning rin. Pasok ka."Sabi nito at niluwagan ang gate nila.

Nahihiyang pumasok ako sa bahay nilang sobrang laki. Napatingin naman ako sa kaniya, ang ganda niya at oo nga may ngite ang kaniyang mga labi pero hindi naman ito umabot sa kaniyang mga mata dahil ang lungkot lungkot ng mga ito.

Tumingin naman ito sa'kin at saka ngumite, "You're Ann right?"

Tumango naman ako, "Yvey Ann Sarmonte po."

Ngumite naman ito, "Ang ganda ng pangalan mo."

"Thank you po."Nakangiting sabi ko sa kaniya at nginitian niya naman ako.

Ang bait niya pala.

Dumating na kami sa Front Door nila, halos abotin kami ng mga ten minutes sa paglalakad e.

Pumasok naman kami doon at saka naupo siya sa sofa at nakatayo naman ako, saka na ako umupo ng sabihin niyang umupo ako.

"What can you do?"Tanong niya sa'kin na ikinalunok ko naman.

"Ma'am, just what I've said noong ininterview mo po ako, marunong po ako sa lahat ng gawaing bahay at marunong rin akong magbantay ng bata, kasi may kapatid po ako."Kinakabahang sagot ko sa kaniya na ikinatango niya naman.

"Kinakabahan ka ba?"Natatawang tanong niya at tumango naman ako.

"Opo."

"Why? Hindi naman ako nangangagat ng trabahante a."Natatawang sabi niya na ikinakamot ko sa batok ko.

"Baka po kasi sisisantihin niyo po ako pagmali ang sagot ko e."Nahihiyang sabi ko na ikinatawa naman niya.

"Hindi naman sa ganun."

"By the way nga po Ma'am, ano pala ang trabaho ko?"Nagtatakhang tanong ko sa kaniya na ikinangise naman nito.

"Magbabantay lang naman, like babysitting?"Nakangising sabi niya na ikinatango ko naman.

"Sino naman po ang i-babysit ko po?"Tanong ko sa kaniya.

Napatigil naman kami pareho ng may nagsalita sa likod ko.

"And who the hell is she?! New applicant?! I told you, I don't need one?! I can manage?!"Sigaw nito na ikinabuntong hininga ni Ma'am.

"Anak, you need someone who will take care of you."Malambing na sabi ni Ma'am.

Wait...Anak? Bakit ganun, ang bata pang tingnan ni Ma'am? At ang gaganda pa nya, asan ang hustisiya?

"I fucking said that I don't need one?! Why do I need someone who will take care of me?! Just because I'm an invalid person doesn't mean I need someone who will babysit me?!"Galit nitong sabi sa ina niya.

Napabuntong hininga naman ako at saka hinarap siya, hindi naman porke ganiyan siya e may karapatan na siyang sigawan ang Ina niya e ginagawa lang naman ng Ina niya ang lahat ah.

"Sir, hindi naman po ata na sigaw-sigawan niyo po ang magulang niyo, ginagawa niya lang po ang ikabubuti para sa'yo."Mahinahon kong sabi sa kaniya.

Tumingin naman siya sa'kin, his eyes are dead, wala itong emosyon. "Who do you think you are?!"

Napatingin naman ako aa wheelchair na inupuan niya naman. What happened to this man?

"I'm your new assistant, kasambahay, babysitter and taga-alaga."Nakangiting pagpapakilala ko sa kaniya.

Umingos naman ito, "I don't need someone who'll babysit me?!"

"Sir, hindi po ako binge kaya po hindi niyo po kailangang sumigaw, sa pagkakaalam ko po ay okay pa naman ang dalawa kong tenga."Mahinahong sabi ko.

"What the fuck?!"

"Sir, h'wag na rin po kayong magsasalita ng mga bad words kasi sa Hell po ang bagsak niyo."Sabi ko sa kaniya na mas lalong ikinsingkit ng kaniyang mga mata.

Well, he has this brown-eyes, which made him even more attractive. Wait, bakit ko ba pinupuri ang lalaking 'to?

"I'm already in hell."Malamig niyang sabi na ikinabuntong hininga ko naman.

Tigas ng ulo. "You are still in earth po, Sir. Wala po tayo sa impyerno."Mahinahong sabi ko.

"What the fuck?! Binabara mo ba ako?"Galit niyang sabi at agad naman akong umiling. Takot lang po akong masisante.

"No po, Sir. Bakit ko naman po babarahin ang pinakagwapo kong amo?"Nakangiting sabi nito na ikina-ingos niya.

"Umayos ka, baka hindi ko mapigilan ang sarili ko na masisante kita."Pagbabanta naman niya at tumango naman ako.

"Maayos naman po ako, Sir."Nakangiting sabi nito na ikinahilot nito sa kaniyang sariling sintido.

"Are you okay, Sir?"Nag-alalang tanong ko sa kaniya at hindi man lang niya ako pinansin, bagkus ay umalis ito.

High tech na wheelchair na 'yon, may pipindotin kang sa gilit tapos ito gagana na ito na parang skateboard o laruan na kotse na de-remote.

Napabuga ako ng hangin bago ako humarap kay Ma'am at saka yumuko.

"I'm sorry po, sorry po kung binabara ko po ang Anak niyo."Nakayukong sabi ko na mahina nitong ikinatawa dahilan para iangat ko ang tingin ko.

"Don't worry about it, okay lang hindi naman ako galit. Just be yourself when you are here in the house. Kung saan ka komportable edi doon ka, Okay?"Nakangiting sabi niya at tumango naman ako.

Tumayo na siya at akmang aalis na sana ng tumigil ito at saka nakangiting hinarap ko. "By the way, you're hired. Hanapin mo lang ang kwarto mo, nasa guest room ito at saka may pangalan mo ang nakasabit sa pinto."

"Thank you po. Maraming salamat po talaga."Masayang sabi ko na ikinangite naman niya.

"Pagpasensiyahan mo na rin ang magiging amo mo, mainit ang ulo no'n, nawa'y hindi ka magre-resign pag hindi mo na kaya ang ugali nito."Nakangiting sabi niya na mahina kong ikinatawa.

"Kaming mga Sarmonte po ay hindi madaling susuko. Kakayanin po namin ang lahat ng pagsubok na dadaan sa buhay po namin."Nakangiting sabi ko sa kaniya na ikinangite niya rin.

"Good. Sana naman ay tumino na ang anak kong 'yan."

"Jusko ma'am, kahit na mag-alay pa po kayo hindi na 'yan titino."Natatawang sabi niya na ikinalungkot ng expresyon niya,"Charot lang po 'yon ma'am, syempre magbabago pa ang anak niyo. Tiwala lang."Pagbabawi ko kaagad na ikinangite naman nito.

•End of Chapter 3•