CHAPTER 4
NAGTUNGO naman ako sa magiging kwarto ko, actually maraming guest room dito kaya nga kung hindi nila nilagyan ng pangalan ko sa pinto malamang kanina pa ako nalilito kung saan ako papasok dahil sa dami ng kwarto.
Inayos ko na ang mga gamit ko at saka inilagay ko na ang mga damit ko sa closet, ang ang ibang gamit ko naman ay sa closet.
Pagkatapos ay tinali ko muna ang buhok ko bago ako lumabas sa kwartong 'yon para pumunta sa kusina at magluto.
Nagluto na ako ng sinigang, beef steek,adobo at saka rice.
Mga ilang oras ang lumipas bago ako tuluyang matapos sa pagluluto. Inihain ko na ang mga pagkaing naluto ko at saka inilagay ko ito sa lalagyan nila bago ko ito inilapag sa mesa.
Kumuha rin ako ng dalawang plato at saka tig-dalawang kutsara't tinidor, inilapag ko rin ito sa mesa.
"Ma'am, the food is ready!"Sigaw ko, narinig ko naman ang boses niya na nanggagaling sa labas.
"Okay. Tell Dhale to eat."Sabi nito at tumango naman ako. Naghugas muna ako ng kamay bago ako umalis sa kusina para puntahan ang kwarto ni Xiewez.
Madali ko lamang itong mahanap dahil may nakamarkang XD sa pinto niya, XD stands for Xiewez Dhale.
Nang nasa tapat na ako sa pinto ng kwarto niya, kinatok ko ito ng tatlong beses.
"Sir, lunch is ready."Pag-iingles ko, 'diba ang taray?
"Go away!"May pasinghal na sabi nito, nasa loob pa kasi siya ng kwarto niya at saka hindi ako naglakas loob na pasukin ang teritoryo niya baka bigla niya nalang gilitin ang leeg ko e.
"Sir, sabi ni Ma'am na sabihin ko sa'yo na kakain na po tayo ng pananghalian."Pag-eexplain ko naman sa kaniya.
"Makakain ba ang pananghalian? Anong lasa?"Kahit na nasa labas ako at hindi ko nakita ang pagmumukha ng isang 'yon, ramdam ko parin ang walang emosyon niyang pagmumukha, samahan mo pa ng pagkasarkastiko.
"Actually Sir, masarap po."Magalang na sabi ko sa kaniya.
"Fuck! Get out!"Galit nitong sabi na ikinairap ko.
"Sir, nasa labas na po ako."Paalala ko sa kaniya at narinig ko naman na napamura ito.
Kaya ko naririnig ang boses niya kahit na soundproof ang kwarto niya dahil binuksan ko ito, hindi 'yong bukas talaga, 'yong sapat na para hindi niya ako makita at hindi ko siya makita o makita kung anong itsura ng kaniyang kwarto.
Baka pagsumilip ako, sisisantihin niya ako or much worse kung ano pa ang makikita ko.
"Fuck! I'm not going to eat!"Inis nitong sabi na ikinairap ko naman.
"Sir, kawawa naman po ang Mama niyo po kung hindi mo siya samahang kumain, wala siyang kasamang kakain."Nakangusong sabi ko sa kaniya na ikinaingos naman ito.
"Edi samahan mo siya."Sarkastikong sabi niya na ikinairap ko naman.
"Alam mo bang niluto ko 'yon para lamang sa inyo? At saka alam mo ba na maraming tao ang nagugutom ngayon?"Sabi ko sa kaniya.
"Hindi. Kung gusto mo, ibigay mo nalang sa taong nagugutom ang niluto mo."Malamig na sabi nito na ikina-sabunot ko sa sarili kong buhok.
Napamewang naman ako sa inis, "Kakain ka o kakaladkarin kita?"Pagbananta ko sa kaniya.
"And who are you to say that?"Malamig na sabi nito.
"I'm Yvey Ann Sarmonte, ako ang maging katulong niyo, katulong mo rin ako, isa pa as a katulong hinding-hindi ko pababayaan ang mga amo ko at mas lalong aalagaan ko sila because that is my... ano nga ulit ingles ng trabaho? Handjob ba 'yon? 'Diba nga ang hand is kamay tapos ang job is trabaho, so kamay na trabaho, kasi nga kinakamay ko lang naman ito, hindi ko naman ito pinapaa. Dahil kung pinapaa, malamang Footjob ang tawag no'n. That's my handjob, Sir.'' Magalang na sabi ko sa kaniya na ikinamura nito ulit.
"The fuck! Anong handjob?!"Bulalas nito na ikinairap ko naman.
Oh god, I'm so matalino na talaga, even my boss hindi knows ang salitang HandJob.
"Handjob po is 'yong trabahong kinakamay lang po, Halimbawa ay ang Paglilinis ng kalat, pagpupunas ng mga alikabok sa bintana, kinakamay lang po sila. Pwera nalang po kung ginamit mo ang iyong paa sa paglilinis, Footjob na po ang tawag do'n."Pagpapaliwanag ko sa kaniya na ikinamura naman nito ulit.
Binuksan na nito ang pinto at saka tumingin siya sa'kin ng masama.
"Shut up, kung ano-ano nalang ang pinagsasabi mo. I'm going to eat now so kindly shut that noisy mouth of yours."Malamig niyang sabi na ikinatango ko naman.
Akmang hahawakan ko na ang Push handle ng wheelchair niya ay bigla nalamang itong umalis, may pinindot siya ng kung ano sa kaniyang Desk Length na kung saan sumusuporta sa kaniyang elbow.
Napabuntong hininga nalamang ako at saka napahilot ako sa aking sintido. Hays, mukhang ang babantayan ko ay ang isang ubod ng sungit at ubod na lamig.
Tss. May pa cold-cold pa 'to sa'kin, pag ako naimbyerna sa kalamigan nito, ipapasok ko siya sa ref at ipakain sa kaniya lahat ng yelo na nandoon.
Bumaba na ako sa hagdan at saka naabutan ko naman siya na nakaupo sa kaniyang wheechair, well, palagi naman siyang nakaupo sa wheelchair niya, except nalang kung matutulog siya, alangan namang matutulog siya na nakawheelchair.
Napatingin naman si Ma'am sa gawi ko at saka ngumite. "Saluhan mo na kami sa pagkain."
Umiling naman ako, "Naku, h'wag na po, nakakahiya naman."
Narinig ko namang bumulong si Xiewez, "Nahiya ka pa."
Iniripan ko naman siya.
Mahina namang natawa si Ma'am sa amin at saka muli niya akong tiningnan,"Umupo ka na, saluhan mo na kami. Besides, mas maganda kung madaming tao ang nandito para nagsalo-salo kasama namin."
Nagsalita naman si Xiewez sa sinabi ni Ma'am, "Edi sana lahat ng tao sa bayan na'tin e dito muna pinakain."Sarkastikong sabi nito sa kaniyang ina na ikinangiwi ko naman.
Letsugas na lalaking 'to, ang hilig mambara. Lalaki ba talaga 'to?
Matalim ko naman siyang tiningnan na ikinatingin niya naman sa gawi ko.
"H'wag mong barahin ang ina mo."Umingos naman ito."Ang hilig mo talagang maki-alam sa may buhay."
"Syempre naman, paki-alamera kasi ako."
•End of Chapter 4•
EPILOGUEI AM driving papuntang Sweet Lethal Cafe para bugbogin ang pinsan kung tanginang gago. Walang hiya ang isang yun, sinaktan niya ang pinakamamahal na kapatid ng babaeng future wife ko.Ipinark ko ang kotse ko at saka naka-sunglasses na lumabas, kahit na gabi ay naka-sunglasses ako. Who cares? I love this new style of me.Inis naman akong pumunta sa direksiyon niya pero ang gago, natuto pang tumawa. Mas lalo akong nagalit.So, it is true that he really cheated on her. He cheated my future wife's sister? He doesn't even mind if he hurt someone.And seeing him like this makes me want to smack his head. Pumunta ako sa direksiyon niya at saka umupo sa kabilang upuan kaharap niya.Walang emosyon ko siyang tiningnan."Why did you hurt her?"Ngumiwi naman ito at saka naging malungkot ang expression nito. "Because I have to dahil baka mapapahamak siya lalong lalo na't pinagbantaan ako ng babaeng yun, hindi ko alam na kasapi pala siya sa isang
NAKARATING na sila Vien, Yung ex niya na torpe at saka si Ryuu. Lumapit naman si Ryuu sakin at saka niyakap ako."Damn. I miss you so much."Malambing na sabi niya akmang hahalikan niya sana ako ng hinila siya ni Papa palayo sakin na ikinatawa ko naman."Ikaw ba ang boyfriend nitong anak ko?"Striktong sabi ni Papa sa kaniya at tumango naman ito."Yes. I am."Kampanteng sagot ni Ryuu sa kaniya."Hiwalayan mo siya."Sabi ni Papa na ikinaawang ng mga bibig namin sa sinabi nito."I can't, Sir. I love your daughter so much, alam kung masyadong maaga pero dahil si Pag-ibig ang kalaban namin, mapapaaga talaga. There's no time, no age, no year limit when it talks about love. I love your daugther so much, I'm willing do anything just to prove to you that I really love her. If you want to know how much I love her, listen to my heartbeat dahil siya lamang ang kayang patibokin ng ganito kalakas ang puso ko."Seryosong sabi niya sa Papa ko at saka tiningnan niya naman s
NAGPAALAM na ako kina Ryuu. Nasa loob na ako ng eroplano habang ang tingin ko ay nasa himapapawid at nakasaksak ng earphone ang tenga ko.Namimiss ko kaagad sila lalong lalo na si Ryuu. Ilang araw kaya ako doon sa Paris? Makakauwi ba ako kaagad? Ano bang problema nila Mama?Bakit pinauwi agad nila ako sa Paris agad-agad? Bakit naramdaman ko na may tinatago sila sakin?NAPAMULAT ang mga mata ko ng makalapag na ang eroplano. Bumaba na ako sa eroplano kasama ang mga bagahe ko. Hinahanap ko kung nasaan sina Mama at si Papa.Napangite naman ako ng makita ko sila na kumakaway papunta sakin. Lumapit naman ako sa kanila at niyakap sila."I miss you two."Masayang sabi ko na ikinatawa naman nito."I miss you too."Sabay na sabi nilang dalawa.Si Papa ang bumuhat ng bagahe ko, hindi naman ito mabigat. Sumakay na kami sa sasakyan na pagmamay-ari namin."So, how's your trip?"Tanong sakin ni Mama."It's fine."Tipid kung sabi."So how's yo
NASA isang restaurang kami ngayon kasama ang ex nitong si Vien. Yung gagong lalaking gusto kung kidnappin pero iba ang nakidnapped ko. Yung nakidnapped ko ay ang pinsan niya."So, how's life?"Natatawang tanong ng gagong ex niya, tinaliman ko naman siya ng tingin."Wag mo kaming ma how's life dahil baka hindi ako makapagpigil na isaksak ko ang tinidor na hawak ko sa lalamunan mo."Pagbabanta ko naman sa kaniya at mahina itong natawa."Kumusta ang pangkidnapped sa pinsan ko?"Pang-aasar niya na ikinainis ko.Tiningnan ko naman si Vien na walang imik. "Hoy Vien, ilayo mo sakin ang gagong yan dahil baka mapatay ko siya." Inis na sabi ko at mahina naman itong natawa."Sus. Manahimik ka na nga, Ate. Pansinin mo yang katabi mo, kanina pa yan naghihintay na mapansin mo."Pang-aasar niya sakin na ikinairap ko naman."Tss. Manahimik ka nga rin, magpansinan kayo ng ex mo."Pang-aasar ko sa kaniya na ikinatawa naman niya."Sus.. Friends na kami."Nakangiting
TAKHA niya naman akong tiningnan na para bang hindi siya makapaniwala sa naging tanong ko."Seriously? Hindi mo alam kung sino ang nagpalaya sa mga bata?"Gulat na sabi niya.I looked at her flatly. "Magtatanong ba ako kung alam ko ang sagot?"Umirap naman ito at saka tinuro si Ryuu na nakapamulsa habang nakatingin sakin. "He is."Kumunot naman ang mga noo ko dahil sa sinabi niya. "Please explain it to me."Naguguluhang sabi ko sa kaniya."Well, ganito kasi yun.. Ryuu was the one who pretend to be their alliance but the truth is he is just a spy. Yes, he is also part of our organization, He is Ryuu Xevier Saito, my cousin."Nakangiting sabi niya na ikinalaglag panga ko."Your what!??"Gulat na pasigaw kung sabi sa kaniya.She smiled sweetly. "He's my cousin."Napanganga ulit ako sa sinabi niya. I can't believe it like what the hell is going on? That explain why kung bakit medyo pareho sila ng shape sa mukha at sak parehong singkit.W
NAPABALIKAWALAS ako ng may tumawag sakin, dali dali ko 'tong sinagot."Yes?" Sabi ko sa kabilang linya."Agent Deadly we need you."Malamig na sabi ng nasa kabilang linya na ikinaseryoso ko naman."Okay. What do you want me to do?"Walang emosyong tanong ko sa kaniya."I need you to send me the coordinates. The killers are alreasy moving, they are torturing the innocent children for money and ransom. That's why I wanted you to tract them down, I will send you the other agents who are capable of handling this situations."Malamig na sabi niya at saka pinatay ang tawag.Napakuyom naman ako sa aking sariling kamao. Those shitting killers are alreasy making their moves.They hurt the innocent one. Hinding-hindi ko 'to mapapalagpas. I opened my high tech computer, I press something in it at saka I tried to located those bastards.Napangiti naman ako ng makita ko kung asan sila ngayon. I really love this high tech of mine. Kaya nitong mang-trac