Kanina pa ako hindi mapakali dito, lakad rito lakad roon na ang nagawa ko. Panay ang tingin ko sa cell phone, nagbabakasakaling tumawag ulit si daddy.
One week pass simula ng mangyari ang nakakakilabot na gabing iyon, isang linggo na rin akong walang maayos na tulog, ang totoo ay aaminin ko natatakot pa rin ako ngunit lahat iyon natatakpan simula ng tumawag si manang sa akin sa sumunod na araw.
Nag-aaway raw kasi si dad at tita. Tatanungin ko sana ito kung tungkol saan ngunit naunahan na iyon ng malakas na sigaw ni dad sa kabilang linya. Third party.
Nag-aalala na ako, simula ng araw na iyon ay tinatangka kong tawagan si dad subalit walang sumasagot, pati sa opisina. Kay tita o kay Paula, kahapon sinagot naman ni Paula ang tawag ko pero kaagad ring pinatay.
Mariin akong napapikit at humarap sa cross na nasa kwarto. Nagtungo ako sa tapat ng altar saka lumuhod.
'Ama, ikaw na po ang bahala sa pamilya ko.'
Hindi makakabuti sa kalusugan ni daddy ang masyadon mastress, yun ang pinaka iniwasiwasan ko, may sakit ito sa puso at kapag nagkataong umatake iyon ng wala ako sa tabi niya. Hindi ko kakayanin. Siya nalang ang meron ako.
Tumayo ako ng makarinig ng katok mula sa labas. Hinayaan ko itong bumukas dahil hindi naman naka lock. Doon iniluwa si sister Jane.
"Sister Claudia, hinahanap ka na ng mga bata," imporma nito, tumango ako saka binigyan siya ng maliit na ngiti.
Napuno ng pagtataka ang aking mukha dahil para itong may sasabihin dahil sa likot ng mata at mga paa niya.
"Go ahead sister Jane."
Pumasok ito sa loob saka hinawakan ako sa magkabilang braso. Okay?
"Sister, diba napag-usapan namin noong nakaraan si Mr. Viglianco?" Tumango ako kahit naguguluhan na rin, anong kinalaman dito ng taong iyon?
Suminghap muna ito tila kinukulang sa hangin. " Nagdonate siya ng malaking pera dito, hindi iyon kayang tanggapin ng simbahan dahil diba alam mo na kung anong klaseng tao siya. Ngunit wala silang nagawa kundi ang pumayag nalang."
"Bakit sila pumayag?" Tanong ko ngunit yumuko lang siya. Ako naman ngayon ang hinawakan siya sa magkabilang braso.
"Sister Jane, bakit sila pumayag?" Mariin na ang aking pagkakabigkas lalo na't ng mag-angat ito ng tingin ay may luhang kumawala sa mga mata niya.
"P-pa.... patayin niya tayo," wala sa sariling nabitawan ko siya. Nakaawang ang labi at sandali akong natulala.
Anong? Pinagbabantaan niya ba kami? No hindi. Ako, ako ang pinupuntirya niya.
Napalunok ako. Gumaganti ba siya?! Balak niyang dungisan ang simbahan gamit ang pera niyang galing sa illegal! Hindi pwede. Hindi ako papayag.
Pinauna ko na si sister dahil may tumatawag sa akin. Kaagad ko itong sinagot ng makita kung sino ang tumatawag. Finally, it's dad.
"Dad? Hello are you okay? Please don't stress yourself that much dad, nag-aalala ako. Umiinom kaba sa tamang oras? Hello dad? Please take care of yourself, wala ako sa tabi mo...."
" Then why don't you come here, marami ang problema sa kompanya. Hindi ko na kinakaya, kung andito lang sana ang mommy mo. Kung hindi ka sana pumasok sa letcheng pagmamadreng iyan! Matutulungan mo ako! " Dad. . . nagsimula ng tumulo ang luha ko. This is the first time na sinigawan ako ni daddy. Out of burst he even call letche, letche ang pagmamadre ko and it hurt so much.
" D-dad. . . anong nangyari sa inyo ng tita? " Napaigtad ako ng makarinig ng tila nabasag.
"Anong nangyayari sa amin? Nagkakalabuan na kami Claudia! Aren't you happy? Diba ang totoo ay ayaw mo naman sa kanya!" Tuluyan na akong napahagulhol, ramdam ko ang galit niya at kung nagkataong magkaharap kami baka masaktan niya pa ako.
"D-dad. . ."
"What?!" Dad. . . dad may taong gumugulo sa akin, natatakot ako.... binabastos niya ako at dinadamay niya ang pangalawang tahanan at pamilyang mayroon ako. Gustong gusto ko magsumbong, I want to hug him because I know with his arms I'm safe. Pero galit ang daddy, galit siya sa akin.
"Dad. . . you are hurting me---
" Hurting you?! Ikaw ba ha hindi mo lang ba nagawang maiconsider na nasasaktan mo ako! Simula ng pinili mo yang pagmamadre over me it hurts like hell! Wala kang narinig sa akin dahil wala akong magawa kundi ang pabayaan ka dahil suportado ka ng iyong ina! I love your mom Clau. . ." Tuluyang lumakas ang iyak ko. Daig ko pa ang batang napagalitan.
Tumingala muna ako upang pigilan ang mga luhang gusto pang bumagsak. Ngumiti ako. Galit lang si dad, pero mamaya I'm sure hihingi siya ng tawad sa akin. He loves me. Daddy loves me.
"Galit ka lang po.... I know you love me---
" Seriously Clau? Isang linggo! Bibigyan kita ng isang linggo. Kapag dumating iyon na hindi kita madatnan sa bahay. . . kalimutan mong may ako diyan sa buhay mo. Forget that I'm your father. " Yun lang ang sinabi niya bago ako bagsakan ng telepono. Napaupo ako at doon inilabas ang luha ko.
***
Ang ganda sanang pagmasdan ang paglubog ng araw pero hindi ko ata kayang iapreciate ang ganda nito. Ang bigat bigat ng puso ko. Mabuti nalang kanina ay hindi nila nahalatang galing ako sa pag-iyak. Pinahupa ko muna kasi ang mata kong namumugto.
Sinubukan kong tawagan ulit si dad ngunit hindi na nito sinasagot, pulos lang ring. Sabi ni manang ay nagkukulong ito sa opisina, pinaalalahanan ko nalang na huwag pumalyang bigyan ito ng pagkain saka ang tamang oras nitong pag-inom sa gamot ni daddy. He really is mad at me.
"Sister." Agad akong napaharap dahil sa boses ni sister Jane, hindi gaya kanina ngayon ay para na itong nakakuha ng magandang balita. Ang laki ng ngiti niya eh.
"Ano iyon?" Nakangiting tanong ko habang hinahaplos ang ulo niya. Dalawang taon ang tanda ko sa kanya and calling me sister is a double meaning ayon pa sa kanya. She's treating me as a real older sister. I will miss this young lady.
"Ano ba naman iyan sister Clau. . . grabe yang haplos mo ah, parang ang dating ay haplos na hindi ko na mararamdaman." Ngumiti lang ako saka nagpatuloy. " Iyon na nga,alam ko hindi mo pa ito alam. At matutuwa ka!"
" Ano nga," hindi nalang diretsuhin eh, natawa ito dahil trip niya akong inisin. Natawa nalang rin ako.
"May bumili raw sa donation ni Mr. Viglianco, double pa! And hep hep hep, galing sa isang negosyante! Sikat na company. So far wala pa raw balita sa sabi ni Mr. Viglianco about sa pagbabalik sa pera niya, " ngiti ngiti nitong balita sa akin, ngumiti nalang rin ako. And mutter mas mabuti na iyon.
" At! Ang rami kong good news para sayo ngayon! Si Amy, tuloy tuloy na ang therapy. For sure gagaling na siya ang bait talaga ng Diyos! " Tuluyang lumaki ang ngiti ko. Sana gumaling na talaga ang batang iyon. Kasi yung kabayong ipinangako ko sa kanya ay hinihintay na siya.
Samantala parehas kaming napatingin kay sister Maureen na nasa hindi kalayuan naiiling habang nakatingin kay sister Jane na kamot kamot ang tenga. Nagtataka ko itong tiningan.
" Una na ako sister, schedule ko ngayon ," natawa nalang ako. Oo nga pala. Nagwave pa ito ng kamay saka tumalikod. Para talaga siyang bata.
Sandali kong ninamnam ang simoy ng hangin saka napagdesisyunang umalis. Pupuslit lang ako. May taong kailangan kong kausapin.
Nagtaxi nalang ako para mas madaling marating ang pupuntahan. Kailangan kong magmadali, hindi na ako nagbaon ng ibang pera maliban sa ipangpapasahe ko. Hindi naman ako kakain. Sa isang sikat na restaurant ako pinara ni manong.
Nagbayad muna ako bago napagpasyahang bumaba, nakakalula ang building, sobrang laki ba naman. Kinakailangan ko lang sumakay sa lift dahil andun kami naka reserve. I mean doon siya nagpa reserve.
Pagbukas ng elevator ay kunting lakad lang ang nagawa ko ng may babae nang nag approach sa akin.
"To Mr. Viglianco," inunahan ko na ito, tumaas ang kilay niya at pinasadahan ang kabuuan ko ng may panghuhusga. It's not what you think woman.
Nauna itong maglakad kaya sumunod ako. Kung ano ang talbog na nagagawa ng dibdib niyang luwang luwa ay ganun rin sa pwet niya. Gifted lady. I sarcastically compliment her on my own. Ilong palang halatang malaking pera ang inilaan. Napailing ako, ang sama ng ugali mo Claudia.
Tumigil kami sa isang parang kwarto. Nagkatitigan muna kami bago ito pairap na binuksan ang pinto para sa akin. Doon nagsimulang tumambol ang puso ko. He's already sitting while sipping he's one glass wine.
Lumunok ako at tuluyang pumasok. May mga pagkain na rin. Kanina ng matapos ako makipag-usap sa isang taong kailangan kong makausap ay may unknown number ang tumawag sa akin, and it's him.
Nakikipagkita ito sa akin kapalit ng maayos niyang pagtanggap sa tinanggihan naming pera. Bakas doon ang pagbabanta kaya andito ako.
"Sit down baby."
"Don't. Call. Me. That. Name."
"Baby, " at umulit pa nga, nakangisi na ito ngayon. Hindi ko na kailangan umupo, wala akong balak magtagal.
Tumaas ang kilay nito.
"You prepare that position? Hmm. . . Okay standing position then---
" Well you shut up and get to the point? "Pikon na pikon na ako pero tumawa lang ito. Kung maaari ayokong dumikit dikit sa kanya.
Isa sa mga dahilan kung bakit ako pumayag ay nais kong matigil na ito, lalo na't nasasangkot ang ibang tao.
" I know it's you, " aniya na ipinagtaka ko, sumimsim ito sa wine glass niya na may lamang alak, napaiwas ako ng tingin ng ngumisi siya.
"What are you talking about?"
"You are the one who double my money." Naiiling pa ito habang sinasabi, and what?! Pati iyon alam niya? Ang pagkakaalala ko kami lang at ang friend ni mommy ang may alam nun. Sa kanya ko ipinatrabaho.
Huminga ako ng malalim.
"You probably know why, your money is not welcome in our church, perang hindi namin alam kung saan galing---
" Inutang ko 'yon. "
Huh?
Nang hindi ako magsalita ay isang katahimikan muli ang bumalot sa amin. Hindi ako komportable lalo na't ang riin ng titig niya. Nanghahalukay.
"Why are you doing this? Is this because of before? Sa mga pagsagot sagot ko sa'yo? Sa pambibitin ko ba? Okay please, I am really really sorry, itigil mo ang pandadamay ng ibang tao."
"From the donation, a safe place of the kids, and the therapy, you still didn't get it?" Kalmado niyang aniya na ikinasinghap ko. Kung hindi ako nagkakamali ang tinutukoy niya ay si ciang at Amy.
Siya lahat. . . siya lahat ang may gawa?
Napaatras ako at naikuyom ang kamao.
"Walang saysay ang usapang ito," matigas kong tugon, hindi alintana ang tingin niya. Akmang tatakilod na ako upang umalis ng isang tiling galing sakin ang pumalit dahil sa mabilis niyang paghila sa akin.
Nanigas ang aking buong katawan dahil sa pwesto namin, nakatayo ako habang niyuyuko siyang nakatingala sa akin habang hawak ang magkabila kong bewang.
"Bastos mo naman kita mo ng nag-uusap pa tayo eh, kapag ikaw ang binastos ko makapagmura ka,"
makapagmura ka sa sarap sister.
Mas kumuyom ang aking kamao dahil sa narinig pati ang munti niyang bulong sa hulihan.
"Bitaw kung ayaw mong sumigaw ako rito."
"Tatahimik ka o ikakandung kita?
Napatiim ang aking labi dahil doon at walang sabing nagpumiglas, and he being a guy ay madali lang akong napigilan, ako lang ang nasaktan dahil mas humigpit lang ang hawak niya.
" Did you even see a d*ck? "
" Did you feel how sex is?"
Puno ng pagtitimpi ang aking ginawa hindi lang makapagsalita, dahil alam ko sa oras na may lumabas sa aking bibig, luha ang kasunod. Napakabastos ng taong ito. Ang tawag lang ng laman ang nagsusumigaw sa buo niyang pagkatao.
"Because me? This is the first time I ever question how sex feels. . . with you baby." Nang makabawi ay napailing ako at hindi siya makapaniwalang tiningnan. I see.
"Your just challenge, nag-aaksaya ka lang ng oras. Pakawalan mo ako, kailangan ko ng umalis."
Sunod sunod lang itong umiling.
"No. . . I want to feel how your lips with mine, how it's soft, your tongue twitching over me. How it feel your breast on my hands, your nipples with my mouth. Your moans. . . begging me to deep and fuck you harder. How your pussy and juices taste and how good when I'm inside with you," naitinulak ko ito ng buong lakas at hindi makapaniwala siyang pinagmamasdang nakatingala, naghahabol ng hininga habang nakapikit at awang ang mga labi.
Nahigit ko ang hininga ng dumilat ito at tiningnan ako ng diretso sa mga mata gamit ang punong puno nitong pagnanasa.
Lumapit ako sa mesa at walang alinlangan siyang tinapunan ng wine pagkatapos ay dinuro siya na ngayon ay may gulat sa mata.
"You pervert shit! Nakakadiri ka! Nababaliw kana! Ito ang tandaan mo, hinding hindi mangyayari iyang iniisip mo dahil hindi ako katulad ng mga babae mo! Kung gagawin ko man ang bagay na iyon hinding hindi sayo, dahil pandidirihan ko lang ang buo kong pagkatao! " Hindi ko na napigilan ang sarili. I burst out and began to cry, kahit naghahabol pa ng hininga ay sinikap kong umalis. Hindi ko kinakaya ang taong katulad niya.
VONZE CANNON POV:Hours already passed but I still can't help smiling while gawking at my daughter who's busy playing her toys.She always giggles everytime she do silliness on her own that make her more really cute.Sa dalawang taong tiniis ko kakahanap kay Claudia ay hindi ko inaakalang mayroong Vlymerie ang tatakbo papunta sa akin while shouting daddy ko, si Vlymerie na hindi ako nakita bilang isang masamang tao.The time I heard her sobbed in my bear neck, I was totally puzzled and even decided to pass out for not knowing what should I do to make her stop from weeping.It tearing me apart. Kahit hindi pa sabihin ng mommy niyang anak ko siya at kahit pa sinabi ng dada niyang hindi niya ako ama, magkakapatayan kami. She is my daughter.Alam ko ang gawa ko.I won't deny that I get mad to Claudia, for keeping Vlymerie's existence away from me. I was chiding her all out of my emotions but instantly stop when she suddenly rebutt.What she said hit me, stupid me for not realizing her sud
Nakacross ang brasong muli akong nagpakawala ng buntong hininga ng naabutan si Viglianco sa kusinang nagluluto na.Mukha itong ganado at nag-eenjoy sa ginagawa dahil kitang kita naman sa kanyang mukha, topples pa ngunit may apron namang suot. Tatlong araw na ang dumaan simula ng mangyari ang sa may balkonahe, sa gabing iyon at ang pagsapit ng bukas ay ilang na ilang ako sa kanya, habang siya ay mukhang wala lang sa kanya. Nang mapansin ang presensiya namin ay nilingon niya kami, kaagad pomorma ang ngiti sa labi niya saka kami nilapitan at kapwa binigayan ng halik sa ulo. "Good morning babies, upo lang muna kayo, malapit na 'tong niluluto ko." "Ako dapat ang gumagawa niya," asik ko na nginisihan niya lang bago ako kindatan and even mouth I love you, iwas tingin akong napailing. Hindi ba siya nahihiya sa anak niya? Hanggang ngayon ay nagtataka pa rin ako dahil magaling na ito sa kusina, parang pinag-aralan ganun, pero hindi naman siguro siya mag-aaksaya ng oras. Natapos ang aga
Walang tigil na umiyak si Vly at pati ako nag-aalala na, natahimik lang sa isang sandali ng kargahin ng ama niya at isinayaw sayaw, naririnig ko pa itong nag-hum ng kanta habang tinatapik tapik ang likod ng bata. Akala namin ay nakakatulog ito sa bisig niya ay palagi kaming nagkakamali dahil bigla nalang itong gagalaw at tatawagin ang daddy niya and hugged him so much, panay naman ang hingi ng sorry ng tatay niya. "I'm sorry baby. . . I'm sorry, daddy is here, sleep na." Masuyong bulong nito sa anak niya, kagat ko ang labing galit pa rin sa kanya. Ngayon lang naging ganyan si Vly, ni kahit kailan hindi yan umiyak ng ganoon kung hindi man nagugutom. "Hmm? What is it baby? Dudo? What dud--ohh. . . kay mommy na ikaw?" Patuloy pa rin ito sa pakikipag-usap sa anak, kalaunay binaling sa akin ang tingin. He's mouth went in agape when he caught me angrily gawking at him. He let out a heave sigh at tahimik na lumapit sa akin,"dudo raw siya." Aniya at ibinigay sa akin ang bata. Wala
"Daddy ko!" Muli kong rinig na hagikhik ni Vly, kahit nasa kusina ay rinig na rinig ko ang masaya nitong boses.Kagabi ay hindi ako nakatulog ng maayos ngunit kahit ganoon ay tila nabuhay ang sistema ko ng marinig ang boses ni Viglianco. Naunang sumalubong sa kanya si Vly at kaagad itong binigyan ng mainit na yakap at halik sa mukha.Tuwang tuwa ang anak ko ng malamang may mga pasalubong ang kanyang ama sa kotse nito at muntik na akong mapaatras ng sandamakmak na laruan ang dala niya, sa kamay naman nito ay isang kumpol ng bulaklak, pansin ko rin ang mga mata nitong panaka naka akong binabalingan.Hinayaan ko siya at dumiretso sa kusina, kaya ito ako ngayon nagluluto, nagtataka lang ako at hindi man lang pumasok si manang Isay. Hindi naman tumawag o ano, nag-aalala tuloy ako.Lumabas ako sa kusina at naabutan silang nagkakatuwaan, tinatalian niya si Vly at ang anak ko naman at nakasimangot kapag pangit ang gawa ng ama niya sa buhok na ikinaka halakhak ng isa.Hindi ko maiwasang mapang
"Clau!" ni hindi ko magawang lingunin si Kuya na alam kong tinatakbo ang aking pwesto dahil sa pagkatulala habang pinagmamasdang magpumilit si Vly kumargo sa ama niya.Si Viglianco na dahan dahang ibinaba ang tingin sa bata animo'y ano mang oras kahit pitikin lamang siya ay ikakawala niya ng lakas.Kita ko ang pagtaas baba ng kanyang dibdib at sa tuwing magagawi sa akin ang mata, kulang nalang ay mawalan ako ng hininga dahil sa galit na mababasa roon.Kita ko ang paglapit sa kanila ni kuya at ang pagsunuran ng mga tauhan namin, si Viglianco naman ay tulala pa rin, at wala ata sa sariling naihaplos ang mga palad sa maliit nitong likod dahil nakabaon ang mukha ni Vly sa leeg niya."Vly! Come here to Dada, you don't even know that monster!" Nasinghap ako dahil sa sinabi ni Kuya, ang tao namang pinaratangan niya ay unti-unting binaling ang tingin sa kanya, ang akala ko ay susugurin niya si Kuya ngunit hindi nangyari. . .Si Viglianco. . . ibinaba lamang niya ang tingin at nag-iwas ng ting
"Ma'am, si Vlymerie po umiiyak," agad humiwalay ang aking mata sa laptop at agad iyong tinalunton ang boses ni manang Isay. Nasa tabi niya ang two year old kong si Vlymerie. Pigil ang ngiti at pinanatili ko ang seryosong mukha habang pinagmamasdan itong palubuhin ang pisngi at ang paglalaro sa sariling maliliit na daliri. "Vlymerie," tawag ko rito na ikinanguso niya. "What did you do now?" Seryoso ngunit marahan kong tanong. Tumikhim ako at pinanindigan ang aking pagiging seryoso ng magsimula itong maglakad papalapit sa akin at inilagay ang mga kamay sa likod niya. Ang totoo ay gusto ko itong kurutin sa pisngi, ang cute cute ng anak ko. Sabay kaming napangiti ni manang ng yakapin ako nito sa bewang at ibinaon ang mukha sa dibdib ko. May pinagmanahan. Napangiwi ako sa naalala at sa ikatlong beses ay tumikhim. Agad kumilos ang aking kamay ng umahon ang kanyang mukha at pinunasan ang luhang natuyo sa pisngi niya. "Mommy ko. . ." "Yes baby ko?" Malambing kong sagot at inilagay an