Chapter 23

"Can I go or not?"

I remained speechless while he's staring at me intently like he's waiting for my answer?

Bakit nagtatanong siya sa akin.

My mouth opened but a few seconds later I immediately closed it again. Napalunok ako ng mahina habang nakatitig pa rin sa berde niyang mga mata na tila naghihintay pa rin sa sagot ko. I can't find words. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko gayong hindi naman dapat ako ang tinatanong niya sa bagay na iyan.

"Huh?" I uttered after our long silence.

Bahagyang nagsalubong ang kilay niya at ilang segundo pa ay napaiwas siya ng tingin.

"I'll go," malamig na sabi niya ulit saka tuloy-tuloy na tumalikod hanggang sa tuluyan na siyang nakalabas.

Nanatili lang sa pinto ang mga mata ko kahit hindi ko na siya nakikita pa. I was dumbfounded and shocked. It couldn't sinked in my mind. Parang ang hirap isipin ng tinanong niya sa akin.

Isang minuto pa bago ako tuluyang nakawala sa pag-iisip sa bagay na iyon.

I let Andrae wonder the whole house with hi