May mga pangyayari, na bigla-bigla na lamang dumarating sa buhay natin, na kahit hindi natin gusto, kahit hindi naka plano. Bigla-bigla na lang itong bumubulaga, mga pangyayaring mas gugustohin na lang nating lamunin tayo ng lupa.
At ito ang isa sa mga araw na iyon ng buhay ni ko.
"Boss, naman. Ako na lang po ang mag liligpit nang mga iyan. Tama na po, nakikiusap ako, hindi mo naman kailangan pang gawin ito," hinging pakiusap ko sa binatang busy sa pag dadampot ng marurumi kung damit. Pa-ika-ika akong sumusunod sa bawat kilos nito. Kong tutuusin kaya ko namang gumalaw kahit papaano, hindi naman ako imbaledo. Pero hindi ako maka-kilos nang maayos dahil mabilis ang pag kilos ni Jonathan. At sa bawat dampot nito ay hinihila ko naman, nakikipag agawan ako rito. Kamuntik pang mapunit ang asul kung damit.
"No. I'm your slave today remember? This is just easy task, Brittany. No sweat," maangas na sagot nito sa akin, "all I have to do is pick this!" sagot nito sa akin sabay kindat. At balewalang may bigla itong dinampot. Nanlaki ang aking mga mata, ng makita kung ano ang hinahawakan nitong kulay itim. "...this,"
Ang mahiwaga niyang bra. Prenteng nakasampay ito sa sofa, at sa kasamaang palad ito ang nadampot ni Jonathan. Bago pa maka pag salita ang binata, ay maabilis kung hinablot ang hawak-hawak nito at itinago kaagad sa aking likuran. Ngunit may mga nagkalat pa pala. Ang asul kung bra na kakabili ko lang sa Avon noong isang araw, ay prenteng naka-higa sa sofa habang nakapatong naman ang kulay puti niyang push-up bra. Napagtanto kong walang kwenta ang pag tago ko sa kulay itim na bra, kung naka display naman ang iba.
Bakit naman kasi naisipan kung ilabas kanina itong mga maruruming damit. Nakalimotan ko pang ligpitin muna bago umalis. Oh yeah, naalala kung mahilig pala ako sa salitang 'mamaya na 'yan, mamaya na lang ito' kaya ito napala niya. Damn! Pero hindi naman niya alam na may mangyayari palang ganito. Maktol ko sa aking isipan.
"Nice," narinig kung wika ni Jonathan. Habang hawak-hawak ang dalawa ko pang bra, halos atakehin ako sa subrang kaba, ng makitang mas malapit sa mukha ni Jonathan ang puti kung push-up bra.
"Give me that!" Natatarantang pilit kung inaabot sa lalaki ang hawak-hawak nitong bra. Sumasayaw sa ere ang puti at asul niyang panloob. Dahil sa katangkaran ng boss niya, hindi ko maabot-abot ang kawawang mga bra. Hangang baba lang siya ng binata. Gifted naman ako sa height na 5'8 pero mas subrang gifted pala 'tong Boss kung 6 flat.
Na demonyo na! Hiyaw ng aking isipan.
"Hey. Matatagalan tayo lalo nito, kung ganyan na nakikipag-agawan ka pa sa akin. Let me do my job, okay? I want peace, and this is my space," wika nito habang nakataas-baba ang kaliwa nitong kamay kung saan naroroon ang aking bra na pilit ko namang inaabot, "go to the other side of the room. Sit down and behave." Pagpapaintindi nito. Habang pilit pa rin na nilalayo sa akin ang aking mga bra.
"Boss, ginawa mo pa akong aso. Tsaka, hindi mo kasi naintindahan. Naman eh!" Maktol ko. Nahampas ko pa ang balikat nito sa subrang inis. "Akin na kasi 'yan! K-kahit 'yang hawak mo na lang! Sige na, boss." nauutal na pagmamarkulyo ko. Abot hangang universe na yata ang hiya ko dahil sa pinag-gagawa nitong boss ko.
Napansin ko ang pilyong ngiti mula sa mga labi ng aking Boss, habang ito'y nakatingin sa mga kawawa kung bra.
Kasing pula na ng kamatis ang buo kung mukha.
"Ano'ng nginingiti-ngiti mo riyan?" Nakangusong tanong ko sa binata.
Naliliitan ba ito sa bra niya? Oo na! Ako na ang hindi gifted! Pakialam ba nitong Boss niya!Naalala ko bigla ang babaeng ka blind date nito sana na si Hannah, medyo malaki nga ang dyoga nito. E, bakit ba? Ano ngayon kung hindi mayaman itong dalawa kung bundo! Hindi ba pwedeng shy mountain sila. At least may makakapa pa rin kahit papaano! Subra namang judgemental nito si Boss Jonathan!"Palibhasa kasi, kayong mga lalaki mahihilig sa malalaki ang bundok!" bulong ko.
"Are you saying something?" Nakangisi pa rin ang binata. "By the way Cup C is my Ideal size."
Napahagalpak ng tawa ang lalaking guwapo sana kaso, may hawak-hawak itong mga kawawa bra. At ano daw iyon, Ideal size? Napa-simangot ako. Hustisya naman kasi mas lalo na naman itong gumagwapo sa paningin ko.
Bigla kaya kitang halikan diyan, tingnan lang natin kung hindi ka matigil diyan kakatawa. Akala niyo kayo lang mga lalaki ang mahilig mag patahimik kami rin naman ah! Anong silbi nitong labi namin? Pang halik din ito sa mga lalaking maiingay. Piping usal ko sa sarili.
"Akin na kasi iyan, Boss. Wala akong pakialam sa ideal size mo. Basta akin na 'yan!" namumula ang mukhang pakiusap ko rito. Nagpipilit pa rin akong abotin ang mga kawawang bra. Ngunit pilit din naman nitong nilalayo sa kanya. Gusto ko itong singhalan, naiinis na talaga siya sa ginagawa nito. Pakiramdam niya mas natutuwa ito lalo na at nakikita nitong nahihirapan na siya.
Humakbang si Jonathan pa atras para ilayo lalo sa akin ang hawak nitong mga bra, ngunit hindi ko napansin ang isang pentel pen na nasa sahig. Naapakan ko ito at nadulas dahil nasa harapan ko lang ang lalaki, ang malalapad nitong dibdib ang sumalo sa bigat ko. At dahil na rin sa gulat maagap naman akong nasalo ni Jonthan, at dahil na rin sa gulat naitulak ko binata. Kaya dalawa silang sabay na bumagsak sa sahig. Ako ang nasa itaas habang nasa ilalim naman ang lalaking nahihirapan sa pag-hinga, sinalo nitong lahat ang bigat niya.
Panginoon ko. Makinis naman pwet ko wala naman akong balat, pero bakit ganito ang nangyayari sa akin. Lord, isang araw lang naman pero siksik liglig at umaapaw na siya sa kamalasan.
Pero imbes mainis lalo sa sitwasyon hindi ko na napigilan ang sarili, napahagikgik na lamang ako. Natawa rin si Jonathan, maya-maya pa ay namimilipit na kaming dalawa sa kakatawa. Una akong nakatayo at maingat na inalalayan ang binatang boss at sabay kaming pagal na napaupo sa sofa.
"Hindi ko alam na ma-e-enjoy akong linisin 'tong apartment mo, Miss De Salve." nakangising sabi ni Jonathan.
"Sasusunod talaga maglilinis muna ako bago kita ayaing pumasok dito sa bahay ko Mr. Montejo."
"I like it. Ikaw na ang nag sabi welcome ako dito sa apartment mo anytime," nakakaloko na itinaas baba pa nito ang makakapal na kilay.
"Nabagok yata nang malakas ulo mo, Boss. Nabibingi ka na kasi. Ang sabi ko hindi ka na pala welcome dito sa bahay ko." natatawang turan ko dito.
"Hindi ako nabagok kaya malabong mabingi ako, humanda ka makikita muna ako lage dito," he said and laugh nonchalantly. "Akin na nga 'yang paa mo, baka lumala lalo 'yang pilay mo." wika nito sabay kuha sa dalawang paa ko. I was shook and speechless when he put it on his lap.
"Hindi naman lumala itong kanang paa ko. Kaliwang paa ko ang nakaapak doon sa pentel pen. 'Yan kasi sa subrang kalikotan mo, Boss," may halong pagsisi sa boses ko.
Nakakaramdam ako ng malamig na may halong mainit-init na-nanonoot sa aking kanang paa. Na agarang nagbigay sa akin ng labis na kaginhawaan. Ginamit pala nito ang liniment oil na ibigay ni Nanay Susan kanina. At dahil na rin sa magaang pagmamasahe nito sa kanan at kaliwang paa ko. Parang biglang bumigat ang tulikap ng aking mga mata, gusto kung ipikit ang mga ito, at hayaang dalhin ako sa mundo ng mga panaginip.
"Hindi ko alam na part timer masahesta ka rin pala, Boss." Dahan-dahan kung ini-unat ang aking mga paa, at wala sa sariling nahiga sa sofa. Laking pasalamat ko at nasa dulong bahagi ang lalaki kaya malaya akong nakahiga ng maayos sa sofa.
Thank goodness at naisipan ko na bumili ng mahabang sofa.
"When I was young I always do this to Mom. She loves massage lalo na kapag inaatake siya ng migraine, she said that it helps her go to sleep. So yeah, you could say that I'm good at this." Nakangiting wika ni Jonathan and a satisfaction smile was visible on his face.
"Yeah, Indeed. You are really good at this." Sang ayon ko, at dahil sa kapaguran, at maagang pag-gising kaninang madaling araw. Hindi ko masisi ang aking sarili kung makaramdam ako ng antok. Hinayaan ko na ang aking sarili na iduyan sa masarap na pakiramdam at ipinikit ang aking mga mata.
Nakakatawa man isipin na halos inulan ako ng malas sa araw na ito. Ngunit, isa ito sa mga bagay na malaki ang pasasalamat ko sa maykapal. Ang magkaroon ng mabait at maalagang Boss, kahit hindi ko man aminin ay unti-unting nahuhulog na ako sa kamandag ng aking Boss.
I always believe that every misery there's always something good happened at the end of the day.
"Sleep tight, Sunshine."
And something magical...
Nagising akong may naaamoy na mabango, at kakaibang aroma na agad nag pagising sa akin. Automatic na tumunog kaagad ang tiyan tiyan. Ilang oras ba akong tulog? Bakit ganito subrang gaan ng aking pakiramdam. Maingat akong bumangon sa sofa at tiningala ang nakasabit na wallclock.12:30pm. Nakapikit ang isa kung mata, halatang gusto pang matulog ng mahaba. Pero gutom na mga alaga kung buwaya sa tiyan. Biglang tumonog ang aking tiyan. "Ah. Gutom na ako." Wika ko sabay singhot-singhot andoon pa rin ang mabangong amoy, "paniguradong nag loto si Ashley, ang bango naman. Hangang dito sa bahay naaamoy ko pa, makahingi nga." Wala sa sariling wika ko. Papungas-pungas pa ako habang nag-iinat.She do her signature wake up like this pose. Nakataas ang aking kanang kamay sabay hawak sa ulo, samantalang nasa bewang naman ang aking kaliwang kamay, then I strike a pose! She do that everytime, lalo na
"Ah. I'm so hungry and dead tired, have mercy on this handsome creature, Ms. De Salve. Lets eat." Pagmamakaawa ng lalaking kakalabas lang nito sa opisina, nag rereklamo na kaagad. Naasar na tiningnan ko ito, walang habas na umupo kasi ito sa mahogany table. "Get down will you! Masisira mo table ko. Tingnan mo nga oh. Na upuan mo pa sticky note ko. Baba na dali! Limited edition kaya to, nabili ko pa ito sa Starbucks na kemahal-mahal ng kape nila." Saway ko sa binatang Boss. Mahina ka pa itong itinulak, pero parang walang nangyari. "You care about this table? About your sticky note? Pero sa tiyan ko hindi? Kapag ako nag ka-ulcer sino mag papa-sweldo sayo? Sa mga tao na nag tatrabaho sa akin? Iisipin mo pa lang marami-rami rin iyon," Bigla itong tumayo at baliwalang pinagpagan ang pants na medyo nagusot, mula sa pagkaka-upo at inayos na ang suot na coat. "Ikaw din ayaw mo yatang kumain ulit sa MezzĂș eh,
"Ayokong mag-asawa. Pero before I turn thirty. Which is by the way, two years from now, gusto kung mag-kaanak. Pangarap ng bawat babae ang magkaroon ng anak." "What?" Gulat na gulat na wika ni Jonathan.Buti nalang talaga wala itong iniinom na tubig or kinakain man lang. Masakit kaya mabilaokan. Gusto kung matawa sa itsura nitong nanlalaki ang mga mata naka-awang pa ang mapupulang labi. Ngumiti ako ng nakakaloko. Hah! Get that! Natameme ka rin. Hiyaw ko sa isipan. "Narinig mo ako." kibit-balikat na turan ko. "Ayaw kong mag-asawa pero gusto kung magkaroon ng anak within two years, to be precise. Thirty is a crowning glory of a woman and by that time, gusto kung may kasa-kasama na akong matatawag na akin talaga. Walang iba kundi ang anak ko." Nakita kung mabilis na dinampot ni Jonathan ang basong na nasa harapan nito, at nag lalaman 'yun ng malamig na
"I'll give you Twenty million just have my baby." And his blue eyes stares at me intently. His damn serious on this matter isn't he? Anong gagawin ko? The way He looked at me, as if his dealing with one of his clients. Mga titig na tipong kapag hindi ka pumayag ipapasara ko kompanya mo, O magsisi ka kung hindi ka pumayag sa gusto ko. Nakakatakot man isipin pero kayang-kaya nitong mapa 'OO' ako sa isang tingin lang. And crazy it may sound, but I'm hopelessly waiting for him to crack a joke. Baka kasi biglang sabihin nito na 'Oy joke lang naniwala ka naman'. I'm waiting for that to happened but I'm waiting for nothing. "I'm dead serious here, Brittany. That's my offer take it or leave it. But you don't have to answer me right away, I'll give you an ampule time to think this through," And he give me his crooked smile. "For the meantime, let's eat. I'm famished." And he starts to dig in. &
Chapter 19 Isang sakong eyebags? Check! Buhaghag ang mahabang buhok papasa ng bird nest? Check! Papasa na bang extrang zombie sa The Walking dead? Double check! 'Yan ang itsura ko habang wala sa sariling nag lalakad palabas ng aking bahay, kinaumagahan. Literal talaga na hindi ako nakatulog ng maayos. Dahil sa lahat ng nangyari kagabi, about the baby thingy, about the deal, at ito ang pinakamatindi. Ang nangyaring halikan ang mas hindi nag patulog sa akin. She acted like a wanton woman who are craving for sex. Mind you Jonathan just give her a taste. A freaking taste, a simple slow and molten kiss and her body, still puzzled for her and surprisingly wants more? It just happened maybe because she possess a heart so pure and a dirty mind? Juice colored! Ganyan ba kasabik sa sex itong katawan ko? Ano ba itong nangyayari sa akin. Kaya heto kahit hindi pa su
Chapter 20 "Kung ganoon naman pala, bakit hindi niya na lang tuloyang buksan ang puso niya para doon sa lalaki. It's complicated world. At pinapahirapan niya pa sarili niya. People are having a hard time finding their one true love, and when they do? They're scared to take a risk. Normal lang ang masaktan kasi iyon ang nag papatunay na humihinga tayo, at capable pala tayong mag mahal," lumingon ulit ito sa gawi ko. Puno ng buhay ang mga mata ni Nanay Susan tinuro nito ang kaliwang dibdib kung saan matatagpuan ang puso nito, "at nabubuhay tayo dito sa mundo ito, dahil dito, dahil patuloy pa rin itong tumitibok. Kahit nasasaktan na tayo tumitibok pa rin ito. Mas matakot siya sa mga bagay na hindi niya nagawa ng dahil lang nag patalo siya sa sarili niyang takot, sa sarili niyang multo." Mahabang wika nito sabay tawa nang mahina. "Dahil diyan sa kaibigan mo napapa-english tuloy ako. Sino ba iyan? Pakilala mo next time." Dahil sa
Chapter 21 Rose, my version of the fairy godmother in the flesh minus the kipayla section, did a remarkable duty. She does wonder in this area, no doubt. Ang ganda ko. Kung sino man ang kukontra papatumba ko wala ng sabi-sabi pa. Hindi ako makapaniwala sa taglay kung ganda. I'm wearing a tan corduroy skirt, para daw mag match sa brown jeans na suot-suot ni Jonathan. Hindi na ako nag reklamo pa, not now. And maybe soon couple shirt na isusuot naming dalawa, she chuckle thinking about those things in the near future. And I'm wearing a black bodysuit, thank goodness. I had an hourglass body hindi nakakahiyang mag suot ng mga damit na ganito. Buti na lang din at kahit papaano tumataas na confident ko, at nasasanay na akong mag suot ng mga ganito ka sexy'ng damit. Kaya nagiging natural na ito sa akin. "Buti nalang kasya sa'yo tong' damit
Chapter 22 Dahil sa sinabi ni Jonathan nag hiyawan, at nag sigawan na naman ang mga tambay na naroroon. "Lodi ko yan!" Jessi, the jowa ng bayan. "Boss! How to be you po!" Taboy, the kipayla distroyer. "Boss! Baka naman pwede niyo e-share ano ba pinanliligo mo!" Berto, the beki lover. Isang tawa ang ibinigay ni Jonathan. "Kaso linggo pala ngayon, so bukas na lang kami mag papakasal." Nakakalokong wika nito, na halatang masaya. Lahat ng mga tao na andoon, kasama na ang mga kapitbahay kung nakiki-chismis na rin ay natawa sa sinabi ng binata. Mahina ko itong hinampas sa balikat. "Tara na nga, kung anu-ano pa ang sinasabi mo diyan." Namumula ang mukhang saad ko dito. Mahina ko na itong hinihila para makalayo na kami sa mga panunukso ng mga tambay at kapitbahay ko. "Bye, guys. See you next time ma