LOGINBrittany is just looking for a sperm donor. 'Yung kayang mag bigay sa kanya ng isang maganda lahi. But, everything was messed up when her boss Jonathan Montejo offered his own sperm. A never-ending journey of a woman. Who was craving for a child and ended up. Pursuing love she's not prepared for.
View MoreEvery girl has a biological clock. A crowning glory and every year it's ticking. Unlike sa mga lalaki na kahit lumagpas na sa edad na trenta'y walang problema. Pero iba na ang usapan pag dating sa mga babae.
Cramming na ang ovaries ng mga babaeng single at higit sa lahat malapit ng tumungtong sa edad na trenta.
At isa na doon si...
Brittany De Salve ang babaeng kontrabida ang pangalan pero manang naman. Malapit na niyang maabot ang edad ng mga babaeng isang kembot na lang, kasama na sa mga federation ng mga old maid. Hangang ngayon kasi wala pa din nag ka-kamaling manligaw at pu-pwedeng bumasag sa kipayla niya. In short, malapit nang malanta bulaklak niya down there.
Kaya napag isipan niyang kung walang papatol sa tulad niya. E di hanap nalang siya'ng sperm donor. Pangarap niya'ng mag kaanak kahit hindi niya na pangarapin 'pang maging kasing kulay ng rainbow ang buhay pag-ibig niya. Wala na siya'ng pakialam doon mas kailangan niya ng anak.What if isang Jonathan Montejo ang willing mag offer ng sperm nito? Papayag ba siya? Ang poging boss niya na mabait, mayaman at higit sa lahat pantasya ng mga kipay.
Aarte pa ba si Brittany?
Or
Ibubuka niya na ang bulaklak?
Would she take the risk?Pero, pa-paano kung hihilingin niya din ang puso ng lalaki i-aalay din ba kaya nito?
A never-ending journey of a girl who was craving for a child and ended up pursuing love."Where are we going?" I asked. Mas pinapainit lalo ni Desmund ulo ko. "M-may nakalimutan lang ako," natatarantang sagot nito. "Fuck! We don't have a time. At ano ang nakalimutan mo sa loob ng simbahan?" Ang daan na tinatahak nila ay patungong Manila cathedral, isa sa pinakamalaking simbahan sa lungsod ng Maynila. "And now? Where stuck in this fucking traffic. Maneuver the car, Desmund. I don't fucking care if may nakalimutan kang pakasalan." "Ayaw na nga akong pakasalan! Ang ingay mo, pa! Manahimik ka nga muna riyan. Hayaan mo akong mag drive." Naasar na sagot ni Desmund. Nagulat ako ng biglang iniabot ni Tristan ang isang blue necktie at walang pakialam na kinuha nito ang hinubad kung coat kanina, at pinagpagan iyon. "What are you doing?" Naguguluhang tanong ko. "Ha?" Wala sa sariling sagot nito. "
Jonathan'sNapatigil ako sa pagpasok ng may narinig akong tawanan galing sa kusina. Hindi ko maitago ang ngiti na agad naka-paskil sa aking mga labi. Parang kailan lang subrang tahimik ng buong bahay, ngayon lang ulit bumalik ang sigla nang lahat. I don't blame her it's my fault from the first place."Naku, Ma'am. Na-miss ka ng mga tao rito sa bahay. Parang nawalan din nang gana mga guawdiya rito." Narinig kung wika ni Mang Bert. "Kuya Bert, magsabi ka nga nang totoo. Ako ba talaga o ang loto ko. Ang na-miss niyo? Pero kahit hindi mo na sabihin, masyado kang halata Kuya Bert. Naubos mo na ang limang pancake, kaya pala punong-puno iyang belt bag niyo, e." "E, sa masarap ma'am eh. Hindi ko po mapigilan ang sarili ko." Yup. Me too. Na-miss ko ang loto ni Brittany. Ilang araw akong hindi makakain ng maayos, hinahanap-hanap ko ang loto niya, lalo na ang kamote fries na gawa nito.
"Hindi na ako mapapagod na mahalin ka. Kahit hindi tayo magkakasundo sa isang bagay, tahimik lang ako. Pero gusto ko pa rin na masunod ang gusto ko. Syempre Nakadepende pa rin sa sitwasyon basta give and take tayong dalawa, ganyan ang nagmamahalan. Tama na 'yung ikaw na lang lage ang nagbibigay. T-tsaka, kung mag-aaway tayo pwedeng pahinga lang pero huwag naman dumating sa puntong mag papa-hypnotismo tayo. Masyadong professional ang dating hindi ko afford." Mahaba kung litanya habang May mga luhang dumadaloy sa aking mga mata. "T-tsaka, m-miss ka na ni baby." Biglang lumambot ang mga mata ni Jonathan. "M-miss ko na rin si baby. I'm sure our baby is perfectly fine in the hands of our God. She's an angel n-now. Our angel. G-gawa na lang tayo ulit. Damihan natin gusto mo ba isang batalyon?" Biglang napalunok ito at mababanaag ang pag-asa sa mga mata nito. "Iyon ay kung tatanggapin mo pa ako ulit." Bigla akong tumayo mula sa
Parang banabayo ang puso ko sa subrang kaba. Ito na ba ang kataposan ng lahat? "Tangina!? Desmund naman e. Bilisan mo naman sa pag-da-drive. Paano natin maabutan si Jonathan nito kung kasing bagal ng pagong itong kotse mo!" Singhal ko sa lalaking nag mamaneho. "Tsaka ilagay mo nga 'yang cellphone mo. Kanina mo pa 'yan hawak-hawak ah, alam mo ba na bawal 'yan?" "Hey, lady. Calm down, okay? Maabotan natin si Jonathan. Jeez! I'm not Aiden. Racer lang 'yon pero mas gwapo pa rin ako," proud sa sariling sagot nito. Sabay hagis sa cellphone nito sa dashboard. "Tsaka malapit na tayo okay?" Ani nito sabay turo sa isang hospital sa di kalayuan, "we're already here." Anonsiyo nito. "Faster, please." she pleaded. Dito nakasasalay ang buhay pag-ibig ko at ang buhay ng anak namin. Oo may kasalanan ako per
Ratings
reviewsMore