Napangiti ako sa sariling repleksyon. Hindi na ako makapaghintay sa mga kaganapang mangyayari ilang oras mula ngayon. "Love." napatawa ako sa sinabi. Great god. Seriously? How far would love destroy a person's life and a person's principles. Nakakatawa. Kumain ako sa hapagkainan mag-isa. I was avoiding my so-called family because I couldn't control my actions when I'm extremely mad and furious. Gusto kong magpatawad pero hindi ko kaya. Kapag pinipilit ko, mas lalo lang lumalaki ang galit, inis, at pagkamuhi ko. I wanted to forgive them but I just can't. No matter how hard I tried but I couldn't. I can't be an angel when I'm being surrounded by traitors all my life. Nasa bayan na ako ngayon at tinatahak ang daan papunta sa isang building kung saan napagkasunduan na magtipon-tipon para sa isang pagpupulong. I'm late but who cares. I'm a significant person in that meeting so they couldn't and shouldn't start the meeting without my presence. I tried living a life being nice and good
Bawat nilalang may pinaglalaban. Para man ito sa buhay nila, sa pamilya nila, sa pangkat, para sa Alpha, at para sa paniniwala. Ang digmaan ay katumbas ng pagdanak ng dugo at kapag nasimulan, hindi kailanman matatapos. Nilapitan ko ang mga kinikilala kong magulang sa loob ng ilang taon. Hindi ko mawari na sa loob ng mga taon na nakasama ko sila ay sila pala mismo ang nagkait sakin sa buhay ko, ang totoong pagkakilanlan ko para lang sa anak nilang mismong kaibigan ko pang traydor ang nagmamay-ari sa katawan na ito. Nilapitan ko si Fredo na naghihingalo na. Tinitigan ko siya ng ilang minuto bago nginisihan at walang humpay na sinaksak ng patalim na siya mismo ang nagbigay. Nang makuntento ay tinigilan ko siya at medyo lumayo para makita ang kabuuan ng kaniyang kalagayan. Nakita kong humihinga pa siya ngunit hindi magtatagal ay mababawian rin ito ng buhay."a-anak," saad nito ngunit tinitigan ko lamang siya."s-s-styx..." ngumiwi ako ng marinig ko ang tinawag niya sa akin. Tinalikuran k
Wala na. Cy is gone. I should be happy, right? Ito naman yong gusto ko. Ito naman yong goal ko. After she finished her sentence ay bigla nalang siyang nanigas at ilang segundo lang ay nawala na parang bula. Nagkakabuhol-buhol na ang utak ko at hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. I am not even sure if she's telling the truth or not. Somehow that woman earlier... is familiar. Nakahiga ako sa gitna ng kagubatan kung saan nangyari ang madugong digmaan. My body feel numb. I don't even know what exactly happened. Bigla nalang akong nagising ilang segundong nawala si Cy. Sobrang tahimik ng paligid at naaamoy ko ang malansang amoy ng dugo. May naririnig akong mga yapak sa paligid. Naalarma ako dahil hindi ako makagalaw at mas lalong lumalakas ang mga yapak papalapit sa pwesto ko. Sinubukan kong gumalaw pero hindi ko magawa dahil naninigas ang katawan ko. Literal na hindi ko maramdaman ang katawan ko. Hindi ko nga alam kung patay na ba lahat ng kasali sa digmaan. "Patay na nga laha
Sinabunotan ko ang sarili ko pagkarating ko sa kwartong pinanggalingan ko kanina. Bwesit! Kanina muntikan na talaga kaming maghalikan. Na-a-amoy ko na nga ang hininga ni Acheros kanina buti nalang may babaeng dumating. Hindi ko na inabalang tingnan kung sino 'yong babae dahil dali-dali na akong bumalik dito. Damn him! Sigurado akong ginamitan niya ako ng kapangyarihan niya. Something like hypnotizing. Sigurado ako. Hindi puwede na nadadala nanaman ako sa kanya. Hindi ako marupok. Hindi ako matitinag. Hindi puwede!Kailangan kong mag-isip ng maraming plano. Para kung sakaling gagamitan nanaman ako ng kapangyarihan ng lalaking 'yon ay may plan b at c at d at hanggang z pa ako. Marupok ang lalaking 'yon. Hindi lang ako. Pero kailangan ko muna kilalanin siya para alam ko kung paano siya paikutin. Para alam ko kung ano ang dapat kong gawin. Ayaw ko man aminin pero muntik na ako mawala sa sarili kanina. Hindi na puwedeng mangyari ulit 'yon. Kung mangyari man ulit 'yon ay talagang ikamama
Palipat-lipat ang tingin ko sa dalawang engrandeng gown. Magaganda ang designs. The marbles, diamonds, crystals and the details are fantastic. The color yellow seems off for me. Hindi ko alam kung bakit nakakasilaw na damit ang laging binigay sakin. "Wala bang ibang kulay?" Nilingon ko si Ares habang nakapamewang na pinagmamasdan ang tatlong damit na nakalatag sa kama. "His Highness is the one who chose everything and he specify the color of the dress you are going to wear." I like the attention. Only if I needed it. As of the moment hindi ko kailangan ng atensyon ng nakararami. "I don't like it. I'm very particular and picky especially this is a grand party..." Hinding-hindi ko susuotin yan. "...maybe you can find another outfit. Must be in color red or black," mahinahon ngunit may diin kong sabi sa kaniya. "I'll look for a way," sabi ni Ares at bigla nalang nawala sa paningin ko. Makalipas ang ilang minuto ay bumalik si Ares. Ngayon may dala-dala na siyang engrandeng long dr
I am walking down the hallway. Alone. Pinaalis ko muna si Ares before I enter the restroom. I need some time to think. Papalapit na ako sa bulwagan ng biglang sumulpot sa harap ko si Drystan. "Hi!" This kid looks so fond of me. Maybe I can use this kid as a revenge tool. Just maybe. Ngumiti ako ng matamis at yumuko para magpantay ang mukha namin. "Hey kid. Do you like me?" My question didn't even waived the kid's state of excitement. "This is not the first time you tried to have a conversation with me," marahan at walang paligoy-ligoy na sabi ko.Tumatango-tango naman ang bata habang nakangiti pa rin. "Yes! I like you. Can we be friends?" Hindi ko naman ginamitan ng kapangyarihan ang batang 'to bakit parang nawiwili na sa 'kin 'to. Oh baka naman kilala ako nito? Imposible naman siguro 'yon. Pero paano kung hindi?Ngumiti ako ng matamis sa kaniya at tumango. "Then...can you tell me about your father?" Mukha namang hindi nabigla ang bata sa sinabi ko. "And of course about you...so we
Paulit-ulit kong binasa ang nasa loob ng sobre. Hindi ko alam kung hindi ba talaga ma-proseso ng utak ko ang bawat letra sa sobre o hindi ko lang talaga kayang taggapin. Itinapon ko kung saan man ang sobre. Hindi ko alam kung saan man dumapo iyon total makakapunta pa rin naman ako sa engagement part dahil nasa palasyo lang rin naman ako. Umupo ako sa kama at nagmumuni-muni sa mga pangayayari at mga posibilidad na mangyari. After I lost consciousness, I just woken up in my room. Alone. With dead flowers in the corner and a letter. I don't even know what that supposed to mean. The first thing that came into my mind was 'what the fuck?'. After that incident, pumupunta naman si Acheros dito. I don't know what's up with him. But everytime he visits me, he made sure that I'm asleep because everytime that I wake up from deep nap or sleep, he just got up and leave. No words being said. Lumabas ako sa pintuan at timing na hahawakan na sana ni Acheros ang door knob. Tinaasan ko s'ya ng kila
Nakangiti ako habang pinagmamasdan si Drystan. I cannot wait any longer. Biglang sumulpot si Felicity at hinila palayo sa balon si Drystan. What the hell? Saan galing yang babaeng 'yan. Tiningnan ko lang silang dalawa. Paglingon ko sa balon ay wala na ang mga nilalang na nagkukumahog lumabas kanina sa balon. Agresibo akong nilapitan ni Felicity at tinulak. Agad akong napaupo at dumapo pa ang mga palad ko sa matutulis na sanga. I was about to shout at her when someone came and meddle. What the fuck!?Bago ko pa maaninag ang dumating ay may makisig na braso'ng umalalay sa'kin at binuhat ako. "Are you okay?" Agad kong nakilala ang boses nang may hawak sa'kin. "Do I look like I'm okay, Ares?" I cannot hide the sarcasm in my voice upon seeing Felicity placing her hand on Acheros' arms. Nagmamadali akong bumaba sa mga bisig ni Ares at hinarap sina Acheros. Halata sa mukha nito ang galit. "What the hell is happening here?" Dumadagundong ang boses ni Acheros habang nakatitig pa rin sa