1536

Pagkatapos ng panaginip, agad na nagtungo si Ace kay Esteban. Halatang-halata ang pagkasabik at pagkabalisa sa kanyang paghinga—mabilis, mabigat, at puno ng tensyon ang bawat pagbuga ng hangin mula sa kanyang bibig. Ang kanyang mga mata ay naglalagablab sa dami ng iniisip at damdaming pilit niyang kinokontrol.

Napansin agad iyon ni Esteban. Tumaas ang kilay niya habang nakatitig kay Ace.

"Nagpakita ka na naman sa panaginip ni Zarvock, hindi ba?" tanong ni Esteban, malamig ang tono ngunit may bahid ng pag-aalala. "Mahirap na ang kalagayan niya ngayon. Sinubukan ka ba niyang takutin?"

Umiling si Ace. Pilit niyang pinakalma ang sarili, tapos ay sumagot.

“Oo, nagpakita ako sa panaginip niya... pero hindi niya ako tinakot.” Huminga siya ng malalim. “Sa halip, may sinabi siya sa akin. Isang bagay na... sobra akong nabigla.”

Napakrus ang braso ni Esteban, hindi interesado sa una.

“At ano naman ang nakakagulat sa mga pinagsasabi niya?” tanong niya, tila walang gana.

Ngunit hindi nagpadaig si