Paunang Salita.hey guys,Tandaan mo ako!Si Leslie ang reyna ng “Masasamang Desisyon at sakuna”!Gumawa tayo ng ilang mga flashback:Tandaan na nagkaroon ako ng trabaho bilang personal assistant ng "The Man" tulad ni Damien ang Founder ng Boyce oil and Shipping industry.Well medyo kumplikado ako ng mga bagay, siguradong naaalala mo kung paano!Kung hindi, hayaan mo akong bigyan ka ng kaunti!Paano HINDI umibig sa iyong amo:#1 Huwag kang magkaroon ng girly crush sa kanya gaya ng dati.#2 Huwag na huwag kang magpapantasya sa kanya!#3 Huwag mahulog sa kanya pagkatapos ng mga gabi ng sexy hot sex na puno ng passion.#4 Huwag sumang-ayon na maging maginhawang nobya niya!#5 Huwag buntisin ang kanyang lihim na pag-ibig na anak!Well Hulaan kung ano ang ginawa ko?Gaya ng dati, hindi ko ginugulo ang tradisyon ni Leslie!Ang bawat isa sa mga bagay na ito na nakalista ay aktwal na nangyari.Ang bilyunaryong playboy na si Damien Boyce Romano ay naglagay ng isang malaking kumikinang na brily
Ang P.O.V ni Leslie.Oo.We got Married, it was a Simple and small event, We decided to skip the whole honeymoon part. Lalo na't nahihirapan ang press na tanggapin ang katotohanan na ako ang bagong Lady Romano. Hindi rin naman siguro sila nagkakamali. Ang ibig kong sabihin ay minsan akong binansagan bilang isang social climber at ang pagpapakasal ko sa CEO ng Boyce industries ay nagpapatunay lang sa katotohanang iyon. Pagkatapos ng kasal at reception, kasalukuyan kaming uuwi.Huminto ang limo sa harap ng isang napakalaking eleganteng gusali."Hindi ba tayo babalik sa penthouse mo?" nagtataka kong tanong, bumaba sa limo para tumingala sa pagtataka. Ang buong lugar ay may ganitong pakiramdam ng katahimikan na medyo bihira para sa isang abalang lugar tulad ng New York. Tinitigan ko ang mahabang colonnaded na harapan at ang perpektong simetrya ng mga hanay ng matataas na bintana, ang malawak na lupain na may tahimik na hardin. Tila isang uri ng magarbong ari-arian.“Napagpasyahan ko na da
Ang P.O.V ni Damien.PINAG-ARAL ni DAMIEN si LESLIE sa almusal at halos mapangiti.Mukha siyang kalahating tulog. Isa ito sa mga krimeng kasalanan niya dahil hindi niya ito ginising kalahating gabi. Isang bahid ng pagkakasala ang pumasok sa kanya nang mapansin niya ang mga anino sa ibaba ng kanyang mga mata, ang mahinang pagbagsak ng kanyang maliliit na balikat. Siya ay isang demanding bastard at alam niya ito ngunit sa tuwing siya ay tumingin sa kanya, siya ay nagugutom na may pagnanasa muli. Hindi pa naging ganito. Kadalasan pagkatapos ng ilang pakikipagtagpo sa kanyang mga mistresses ay magpapalamig siya at patungo sa labasan, ngunit hindi maipaliwanag na pinipigilan siya ni Leslie na bumalik para sa higit pa.Tinabi ko ang magazine na hindi ko pa nabubuksan. “Leslie?’ I murmur. "May gusto akong ipakita sa iyo.''Siya pagkatapos ay kumurap at inilapag ang kanyang tsaa, dahan-dahang bumangon sa pamamagitan ng pagbawas ng kanyang mga kamay sa mga braso ng upuan. Ibibigay ko na sa kan
Ang P.O.V ni Leslie.It's pitch black at hindi ako sigurado kung nasaan ako. Naninigas ang katawan ko na para bang ilang oras na akong nakahiga sa ganoong posisyon. Umupo ako at pilit na pinakiramdaman ang paligid habang sumasabog ang sakit ng ulo ko. Ang pamilyar na satin comforter na natulog ko kagabi ay nagpapahiwatig na kasalukuyan akong nakauwi.Well hindi pauwi, bumalik sa penthouse ni Damien. Ngunit pabalik sa mansyon ng kanyang mga magulang."What did hell happened" naisip ko na pilit inaalala ang nangyari."Paano ako napunta dito? Bulong ko, nakaupo nang maayos, nalilito, nanghihina at nalilito.Isang biglaang pagkislap ng liwanag ang bumalot sa kwarto at saglit akong nabulag ng kaunti, disoriented. Itinaas ko ang aking mga kamay upang protektahan ang aking mga mata, mula sa liwanag na hinahayaan silang mag-adjust sa biglaang liwanag. Kapag nakapag-adapt na sila. Pagtingin ko sa paligid ay napansin ko ang connecting door sa pinakadulo ng kwarto, parang pinapasok niya talaga k
Damien P.O.V.Susunod na araw.....Hindi pa man nakumpleto ang dalawang linggo mula noong kasal namin ni Leslie ngunit ang mga tabloid ay mayroon nang media house na naglalathala ng iba't ibang artikulo tungkol sa aming relasyon, bawat blog ay nagdadala ng bawat tsismis. Mukhang nakakuha sila ng ilang mga larawan sa akin at kay Leslie sa ulan kahapon at ngayon ang kanilang nakakainis na paksa para sa kanilang column para sa araw na ito ay nagsasabing:#PAPANSIN,“SOCIAL CLIMBER BRIDE NA NAGLABAN SA ULAN? GULO SA PARAISO NA?”"What loads of crap....." Galit kong inisip ang papel habang nakabukas ito sa itaas ng aking desktop, pagkatapos ay nilukot ito na puno ng labis na galit sa mga pag-atake ng media kay Leslie. Sinusubukang pigilan ang nakamamatay na dagundong bilang Nilukot ko at piniga ang papel na nagbibigay sa aking mga kamay ng isang bagay na produktibong gawin. Ibinaba ang pumutok na papel sa basurahan habang pinag-iisipan kong sindihan ang lahat ng media house na dinadala ang
Ang P.O.V ni Leslie.Sige!Nagkaroon ng sapat!Remember the package, Vivian's been yapping about, well it was very well received. Pagkauwi ng araw na iyon, nasaksihan ko ang pagyakap ni Damien sa kakaibang georgous na babae. Nang tanungin ko kung sino siya. Napakalamig ng reaksyon niya, malayo at parang estranghero. Umalis siya at nag-zoom off sa kanya, nag-iipon ng isang bagay tungkol sa pagbabalik bago kumain. Ngumiti pa sa akin ang asong babae na ikinakaway ang kanyang mga kamay sa paraang cherry at ako ay nakatayo lang na walang magawa habang pinagmamasdan siya na lumabas ng pinto kasama siya."Walang paraan na iiyakan ko ang lalaking ito". mahinang bulong ko habang bumagsak sa kama ko."Ayoko"!"Ayoko!"Kabaligtaran ang sinabi ng aking mga mata, habang ang mga maiinit na luha ay namumuo at nanginginig sa walang katiyakan na gilid ng aking mga talukap. Mangyaring huwag mahulog, mangyaring huwag mahulog"I chant silently.I don't want to let them fall because that means nasaktan niy
Ang P.O.V ni LesliePagkatapos ng flight mula NYC, nakarating ako sa Seattle nang walang pinsala. Sa kabutihang palad, walang paparazzi sa paligid habang ako ay umalis sa airport. Nakasakay ako ng taksi at nagmadaling umuwi .Naka-lock ang gate nang makarating ako sa destinasyon ko. I press the buzzer, informing Celia na dumating na ako. Agad niyang binuksan ang gate sa pamamagitan ng mga kontrol na nagpapasok ng taksi sa bahay.See Celia has always been a very close cousin and relative of mine, we play together, eat together, together went to school and we were romies with me, Morgan and her back in college. Bagama't siya ang unang nakipagkasundo sa aming grupo na lumipat sa Seattle kasama ang kanyang asawa.Binabati niya ako sa labas kasama ang kanyang asawa, si Gareth, habang tinutulungan nila akong dalawa sa aking mga bagahe. Binabayaran ako ni Gareth sa driver habang tinutulungan ako ni Celia papasok sa bahay.Pagkapasok, ni-lock ni Gareth ang pinto at sumugod sa akin at binigya
Ang P.O.V ni Leslie.Ika-anim na buwan na ng aking pagbubuntis at ang hindi komportableng pag-upo sa isang eroplano ay maaaring hindi isa sa pinakamaliwanag na hakbang na nagawa ko. Naiinis ako sa katotohanang naiipit ako sa isang maliit na upuan. Bumili pa nga ako ng first class ticket sa pagkakataong ito sa gastos ng aking bank account na maaaring sumumpa sa akin o hindi. Kahit na sa lahat ay hindi pa rin ako mapakali at hindi komportable pakiramdam ko ay walang sapat na puwang para sa akin kahit na anong pilipit ko.Ipinaalam ko sa aking doktor ang tungkol sa aking paglipad pabalik sa New York at pinayuhan niya ako na pagkatapos ng paglalakbay na ito ay hindi ko na dapat gawin itong muli hanggang sa ipanganak ang sanggol.Sa aking pag-uwi ay wala pang nakakaalam, bukod kay Morgan. Sa hirap ng palipat-lipat nang hindi napapansin ang inis na nararamdaman ko ay nakaramdam ako ng prying eyes pero hindi ko na lang pinansin.Sa labas ng paliparan sinubukan kong pumara ng taksi at sinisig