Chapter 3

“That’s right. I’m a dirty person now, Dad.” Sagot ko sa kanya. But my chastity was taken by another man. So no matter what, I will not marry that old geezer! I will not take the responsibility for the things I never did.

“I don’t care about the company. I will not even care if I’ll lose the right to inherit the company. Choose another successor, in fact mayroon namang reserved candidate para sa posisyon na ‘yan. Ikaw naman ang may gustong kasal na mangyayari. Why not let Kristina marry that person? She wants the heiress position right? This is her opportunit-“ Hindi ko natapos ang sinabi ko nang nakatanggap ako ng sampal galing mismo sa kamay ng ama ko.

“Don’t talk like that to your sister, Adeloiza!” He screamed. Hinaplos ko ang pisngi kong namanhid dahil sa sampal na ‘yon. May isang patak ng luhang kumawala sa mga mata ko. Hindi ko matanggap-tangap ang pinagkaibahan ng trato niya sa ‘ming dalawa. We’re both his daughters. But the treatment I received felt more like that of an orphans’. Parang ako na ‘yong adopted daughter niya instead of his same blood.

“How can you say that? Marry your sister to that man?” Ulit na sabi niya.

“Pero okay lang kung ako ang pakasalan niya ganoon ba?” Sagot ko.

“Huwag mo akong masagot-sagot ng ganyan, Adeloiza.” Malamig na bulyaw niya sa akin.

“D-dad… Don’t be like that to sister. She’s just depressed and hopeless. J-just let me marry. Ako na lang Dad…” Iyak ni Kristina. Ikinuyom ko ang kamao ko. So, ang kinalabasan ay parang ako pa ang naging kontrabida.

 “Enough Adeloiza! Pina-iyak mo na naman si Kristina! Kristina has been good to you, how can you be so ungrateful?” Sigaw ni Gabrielle, my stepmother. She’s been good to me alright, but at what expense? She only wanted the position of the successor kaya naging mabait sa sa akin!

“No, sweetie. Don’t cry. You’re not going to get married okay?” Pagtatahan ni Dad sa kaniya. I bit my lips out of frustration at this father and daughter act.

“Hindi ka naman ganyan kahit na ilang baldeng luha ang iiyak ko Dad. Seriously, who’s your real daughter anyway?” Tanong ko sabay punas ng mga luha kong ayaw tumigil bumagsak.

“Shut up! This is final, marry him or else…”

“Else what?” Sagot ko.

“I’ll kick you out of this family once and for all! Don’t test me, Adeloiza.” Mapait ko siyang tiningnan. He’s even prepared to abandon his own daughter. You’re so cruel Dad. Lumingo-lingo ako bilang tugon.

“I… I won’t marry.” Mahinang sagot ko sa kanya. Napapikit ako ng mata, nagbabaka-sakaling tumigil ako sa pag-iyak. So maybe, this is it.

“So this is how it is then. Pack her belongings. I forbid you to show your face in front of us henceforth. You are stripped off of your status, family name, inheritance, and everything. In return, I’ll hand the position of the successor to my daughter, Kristina. Sign this document and leave.” May ibinigay siyang papeles sa’kin at tiningnan ko iyon.

“You even already prepared everything,” I said in disdain. Tama lang na ito ang gagawin ko. I can never bear his disdainful last name included in my name. The status as his daughter and everything. I will bear my mothers’ last name then. I signed the document at tinapon sa kanya ang ballpen.

“You just lost your daughter, Matheo.” Sabi ko.

“If the daughter I lost is you, then so be it.” Sagot niya sa’kin. Binigyan ko siya ng matalim na tingin.

Everything related to my mother, I will take it back as it was never his in the first place. The company? It was founded at the hands of my mother. He has no contribution or anything regarding the foundation. Right after my mother died. He immediately came bringing in this pair of mother and daughter. Shameless. Really shameless.

Great, a family of gold-diggers. Tama lang na umalis ako sa pamilyang ‘to. Kinuha ko ang maleta ko na itinapon nila sa harapan ko at walang lingon na umalis. I never looked back.

“Oi! May nakalimutan ka yata?” Napahinto ako sa labas ng gate nang may nagsalita. Naikuyom ko pa ang kamao ko sa nakakairitang mala-anghel na boses na iyon. Hinarap ko siya at nakita ko ang masamang ngiti niya.

“Ahh pasensya na. Wala kang naiwan kasi akin na nga pala lahat. Sige, alis na ulit.” Nakakalokong sabi niya at ngumiti ng tagumpay. Ilang beses kong pinakalma ang sarili kong hindi mahatak ang buhok ng demonyitang ‘to. Hindi ko na lang siya pinansin at aalis na sana nang may nakita akong kumislap sa leeg niya.

“Bakit nasa iyo ‘yan?” Tanong ko na nanggagalaiti sa galit. Lumapit ako sa kanya at biglang hinablot ang kwentas na nakasuot sa leeg niya.

“This is my mothers’. Kunin mo na lahat, pero ‘wag mong pagtangkaang agawin sa’kin ang mga gamit ni Mommy.”

Tinalikuran ko siya habang hatak ko ang maleta ko at tuluyan ng umalis. I’m going back to the place where I should be. And when I come back. I’ll definitely take everything that belongs to me. Just you wait!

“Mom, I’m so sorry. For everything.” I cried silently while looking upwards. Isang patak ng ulan ang tumama sa mukha ko. Ilang sandali lang ay bumilis ang mga patak na iyon at lumakas. Hindi ko inabala ang lamig at ang basa kong katawan. Ngumiti lang ako ng mapait.

“Are you crying for me, Mom?” I said in all remorse. I just lost everything.

***

“Mom? Mommyyyyyyy!” Napabalik ako sa huwisyo nang may biglang sumigaw malapit sa taenga ko. It was a voice of a little boy. Nginitian ko siya at kinurot ang dalawang mauumbok niyang mga pisnge.

“Vakit do ko nokokonog?” Sabi niya sa’kin habang patuloy kong pinanggigilan ang mukha niyang sobrang nakakagigil. Iyong gigil na gustong-gusto mong kainin siya ng buo. At dahil ‘di ko mapigilan ang sarili ko ay kinagat ko ang dalawa niyang pisnge na nagba-bounce pa na parang mamon.

“Ahhh Mommy! Ang shakit!” Hinaplos-haplos niya ang mga pisnge niyang pumula. Pulang-pula na mas lalong ikinacute niya. Ahhhh! Putek! Kaninong anak ba ‘to?!