Kiara's POVWhen we entered his condo I immediately roamed my eyes around. The dark theme of his condo gave me chills. Dahan-dahan niya akong nilapag sa leather na couch."Stay here," sabi niya saka naglakad siya bigla papasok sa isang kwarto.Muli kong nilibot ang mata ko sa malawak sa living room. And I suddenly gasped when I saw a lot of knives in the wall. Iba't-ibang klase ng mga kutsilyo na palaging nakikita sa mga palabas na ginagamit ng japanese ninjas. I even saw a long sword.Napalunok ako saka dahan-dahan na tumayo para lapitan ang mga 'yon. Dahan-dahan kong hinawakan ang matatalim na kutsilyo.Bakit meron siyang mga ganito?Lumipat ang mga mata ko sa espada. Mas kakaibang guhit ang espada na hindi ko maintindihan. Hindi ko na napigilan pa ang sarili kong hawakan iyon. Don't tell me he collects these things?"What are you doing?"Bigla akong napatalon sa gulat nang marinig ang malamig niyang boses sa likuran ko. My heart beats wildly. Dahan-dahan akong tumingin sa kanya. I
Kiara's POVNanigas ako nang bigla niyang pinutok ang baril. I waited for the pain but I felt nothing. Mabilis akong tumingin sa mukha niyang nakangisi bago ko dinungaw ang baril na ngayon ay nasa sahig na.Napalunok ako.Inalis niya ang braso niya sa leeg ko saka pinaharap niya ako sa kanya. He getly touched my cheeks. Mabilis kong iniwas ang mukha ko sa pagkakahawak niya.I can't understand.Nasasaktan ako.Dahan-dahan niyang pinunasan ang mga luha sa pisngi ko. Muli kong iniwas ang mukha ko pero mabilis niyang nahanap ang mga mata ko. I glared at him. Gusto kong ipakita na galit ako pero alam kong hindi galit ang nasa mukha ko ngayon."What are these for?" He asked. Muli akong nag-iwas ng tingin saka malakas ko siyang tinulak na hindi man lang nakaapekto sa kanya."Bitawan mo ako," madiin na sabi ko. Pero imbes na bitawan ay hinigit niya lang ako palapit sa kanya."Not today, not tomorrow, no way," he said while looking straight into my eyes.Napaawang ang mga labi ko. I was about t
Kiara's POV"Are you listening? We have a lead now. I tried to search for the leader's data but I found nothing. I'm just waiting for my spy to add some more information."Natulala ako at halos walang pumapasok sa isipan ko.We are currently sitting in my living room. Nakabihis na ako at kasalukuyang pinipigilan ang sariling umiyak. I can't believe it. Hindi ko rin matanggap. Ayaq kong tanggapin. He is my enemy. Siya ang pinuno ang organisasyon na pilit kong tinatapos. And he manage to get inside my system. Nadala ako. Nadala ako sa paglalaro niya. "Kiara," Captain called me so I blinked a lot of times before looking at him."Ha?" wala sa sariling sambit ko kaya bahagyang nangunot ang noo niya. Mahina siyang umiling saka napa buntong hininga kalaunan."You need to rest. Babalik muna akong opisina. I will call you if I got some informations," sabi niya pero wala pa rin ako sa sarili ko. Nakaalis na siya pero nanatili akong nakaupo sa couch habang tulala.Unti-unting tumulo ang masagan
Kiara's POVMabilis na dumating ang ambulansya saka kinuha ang lalaki. Ako naman ay nanatiling tahimik. Hindi ako makapaniwala sa mga nangyari. I am confused. "It's better that he's dead now," sambut ni Captain nang makuha na ang katawan ng lalaki.It's not me who killed him. But I can't say that."Balik na tayo sa office."Napabuntong hininga na lang ako saka naikuyom ko ang kamao ko bago ako sumunod kay captain. Hindi matanggal sa isipan ko ang mga nangyari kaya hindi ko namalayan ang mabilis na pagtakbo ng oras.I went home at exactly seven in the evening. Bumili ako ng beers at pulutan at kaagad na ininom ang lahat ng iyon matapos kong magbihis. I am drinking my beers while watching a tv when I suddenly heard a weird sound outside of my apartment. Parang may nahulog na kung ano.Dahan-dahan kong hininaan ang volume ng tv saka binaba ko rin ang hawak na beer. Nagsalubong ang kilay ko nang makarinig ulit ng kalabog sa kusina ng apartment ko. Kalimitan na maingay dito sa lugar na 't
Kiara's POVI did not slept that night. Punong-puno ng maraming bagay ang utak ko na hindi ko na matukoy kung ano-ano. Hindi ko alam kung ano ang una kong iisipin.I am confused, so confused. Ngayon ko lang naisip ng tuluyan.I saw Xavier topless how many times when I was still in the hospital. At sa mga panahong iyon ay wala siyang tattoo sa dibdib na sumisimbolo ng Tushkin Mafia. Sa araw lang na iyon ko nakita. The day we had sex.How?Paanong nangyari iyon?He hid his tattoo?Kinaumagahan ay pumasok ako sa trabaho ng walang kahit isang minuto na tulog. Sinundo ako ng isang police car at noong makarating ako sa opisina at kaagad akong nakaramdam ng hilo dahil siguro sa kawalan ng tukog at gutom kasi hindi pa ako kumakain ng agahan.Nang makita ko na walang trabahong naghihintay sa akin ay mabilis akong lumapit at dumiretso sa isang convenience store wearing my complete uniform. Walking distance lang ang convenience store kaya madali akong nakarating doon.I immediately went inside t
Kiara's POVOnce I kill the leader the organization will immediately fall. Kaya ang dapat kong gawin ang patayin ang ugat para kusa ng mawala ang lahat. But how?"Hey, you're spacing out," napakurap ako ng bahagya saka lumingon kay Captain Gonzaga sa tabi ko."I'm sorry, what is it again?" wala sa sariling nasabi ko.Bahagyang tumikhim si captain saka umayos ng upo kaya napaayos rin ako ng upo. Nasa opisina kami ngayon at parehong walang trabaho. Nagulat na lang ako kanina nang tumabi siya sa akin pero hindi ko na rin naman nasundan ang mga sinabi niya kasi nawala na ako sa sarili ko. Lumilipad na ang utak ko sa kung saan-saan.Umiling aiya ng dahan-dahan saka mahinang naglaro ang kamay niya sa ibabaw ng lamesa ko. Napatingin ako doon at napatitig na lang sa mahaba niyang mga daliri."May lead ka na ba tungkol sa Tushkin Mafia?" mahinang tanong ko saka mabilis na nag-iwas ng tingin sa kamay niya.He shook his head lightly."No, hindi ko na ma-contact and asset ko. I don't know what ha
Kiara's POVIka-ika akong naglakad hanggang sa may nakita akong taxi. Kaagad kong pinarahan iyon kaya ilang sandali lang ay nakarating ako sa apartment ko. I kicked the door so I could enter. Nanghihiha kaagad akong napaupo sa couch habang hawak ang tiyan kong sumasakit.Napadaing ako nang bahagya akong sumandal. Kumirot ng husto ang likod ko saka naramdaman ko rin ang hapdi ng maliliit kong sugat sa katawan."Sh*t," Napamura ako sa sobrang sakit. I looked at my arms. Puno ito ng mga maliliit na sugat.Who the f*ck are they? Sino ang gustong pumatay sa akin? At sino iyong gustong tumulong sa akin?Dahan-dahan akong tumayo para kunin ang mga gamot. Pahirapan kong ginamot ang sarili ko habang kinokontrol ang sarili na huwag sumigaw sa sobrang sakit. Mukhang nabali pa ang likod ko. Matapos kong gamutin ang sarili ko ay unti-unti akong dinalaw ng antok kaya hinayaan ko ang sarili kong umidlip.Nang magising ako ay gabi na. Medyo hindi na humahapdi ang mga natamo kong sugat kaya mabilis a
Kiara's POVI slapped him hard. Bahagyang napapilig ang ulo niya kaya mabilis akong umatras."Pakawalan mo ako!' sigaw ko kaya bigla niya akong nilingon gamit ang sobrang lamig na mga mata. Hindi ako magpapadala sa mga halik niya."You will f*cking stay here," mariin na sambit niya bago tuluyang naglakad palabas ng kwarto. Ilang sandali akong nawala sa sarili pero kalaunan ay naglakad ako ng mabilis palapit sa pinto. Sinubukan kong buksan ang pinto pero naka-lock."Open the door! Pakawalan niyo ako! Ano ba?! Xavier Jan Tushkin!" paulit-ulit na sigaw ko habang hinahampas ng malakas ang pinto.No one answered and no one opened the door for me. Galit kong sinipa ang pinto saka sumigaw ako na halos ikapaos ko. Tanggap ko na hindi na takaga bubukas ang pinto kaya nilibot ko ang tingin ko sa kwarto. Nang makita ko ang mataas na kurtina ay mabilis akong tumakbo papunta doon saka mabilis na hinawi iyon.Pero namilog ang mga mata ko nang makita ang nasa labas. Kumurap ako ng ilang beses dahil