Share
Chapter 15
Related chapters
His Devoted Wife Chapter 16
Nakatulala sa tanawing nasa aking harapan at pilit iniintindi ang lahat ng mga nalalaman ko. Pilit kong sinisiksik sa isip ko ang lahat dahil kahit anong gawin ko ay wala akong maintindihan, litong-lito ako sa lahat nang nalalaman ko. Marahan kong pinunasan ang mga luha sa mga mata ko. Nakakatawang isipin, umalis akong umiiyak at nasasaktan pagdating ko ulit dito ay gano'n pa rin, umiiyak at nasasaktan pa rin ako. Walang pinagbago. Walang nagbago. Ilang oras na akong nag-iisip ngunit pagkahanggang ngayon ay ayaw mag-sink in sa akin ang lahat ng sinabi ni Ghon. Kahit anong pilit kong tinatatak sa isip ko na hindi iyon magagawa sa akin ni Daddy ay hindi ko magawang masaktan. How can he do that to me? How can he do that to his own daughter? How can he hurt me this much? Ang tagal kong nagdusa, ang tagal kong nasaktan. Simula nang mawala si Ghon hanggang sa mawala ang anak namin. Hindi ko inaakala na ang lahat ng iyon...lahat ng pagdurusa ko ay ang sarili kong ama ang dahilan. Nakita n
His Devoted Wife Chapter 17
Bago bumaba ay inayos ko muna ang sarili ko. Alam kong mahahalata talaga ni Mommy na umiyak ako. Mabuti na lang talaga at dala ko ang pouch ko. Naroon ang mga foundation ko. I apply some to my face para hindi halatang umiyak. Pagbaba ko sa living room ay agad kong nakita si Mommy kasama si Luna at ang dalawang lalaking nag-uusap like they're so close, Wize at Ghon. Dumeretso ako kay Luna na agad naman akong nakita. Tumayo siya at sinalubong ako ng yakap. “M-Mommy!” Binuhat ko si Luna at tiningnan sila. Mukhang hindi naman sila nagulat sa tinawag sa akin ni Luna kaya paniguradong alam na ng mga ito. Wize know my plan adopting Luna, and I guess he's the one who tell them about it. May pagka-chismoso din kasi ang lalaking ito. Lumapit si Mommy at Wize sa akin. Si Ghon ay nakitaan ko ng pag-alala sa mukha bago lumapit sa akin. I just nodded ay him.“We're going home, Mom. Kailangan ko pang magpahinga ulit. I feel so drained and tired.” “Hindi ba kayo pwedeng manatili muna dito ng ilan
His Devoted Wife Chapter 18
Buong araw wala si Ghon at Luna nang araw na iyon kaya wala akong ginawa buong araw kundi ang manood ng telebesiyon at gumawa ng kung ano-anong pwedeng gawin para mawala ang pagkainip ko. Hindi ko alam kung kumain na ba ang dalawang iyon dahil wala namang dinalang pagkain o kahit ano si Ghon nang umalis sila maliban sa wire at martilyo. Hindi naman pwedeng iyon ang ipakain ni Ghon sa anak ko dahil talagang mapapatay ko siya. Alam kong nasa Isla lang sila but still I'm so worried to Luna. Baka kung ano-ano na ang pinapagawa ni Ghon kay Luna at mapahamak ang bata. Isusumpa ko na talaga siya pagnagkataon.Inis akong kumagat sa banana chips na ginawa ko kanina kasabay no'n ay ang pagbukas ng pinto. Agad akong napatingin doon. Napalabi ako nang makita ang dalawang taong pumasok mula doon. Akala ko ay wala na silang planong bumalik pa. Ang tagal nila. Tumayo ako nang makita si Luna na tumatakbo patungo sa akin. Nakapaskil pa sa labi niya ang malawak niyang ngiti na para bang may nangyaring
His Devoted Wife Chapter 19
Pain. Sa buhay ng tao hindi mo masasabing kompleto kung hindi mo nararanasang masaktan ng tudo. We hurt in different ways. When I was a little, my parents never let me feel the pain. Sobrang protective at maalaga nila sa akin na kahit sa pag-akya't baba ng hagdan ay kailangan nakabantay pa sila. Now I understand. They protect me all their live when I was a little because they know that I'll hurt this much now. Malaking pagsubok pala ang susuongin ko ngayon. The big challenge comes on my life was too much to handle. Halos ikasira ng buhay ko. Na kahit sila hindi na ako kayang maprotektahan pa.I shook my head and sighed heavily. Sumunod si Ghon sa akin pagkatapos kong mag-walk out doon. Mahigpit kong niyakap ang mahabang unan at binaon ang ulo doon. Bumaon ang kama sa likuran ko hanggang sa maramdaman ko ang pagpulupot ng braso niya sa baywang ko. Hindi siya nagsalita, pero parang sinasabi lang din niyang naroon lang siya sa tabi para alalayan ako...para protektahan at gabayan ako. Su
His Devoted Wife Chapter 20
GHON'S POVNaghahanda na ako sa pag-uwi nang araw na iyon. I'm here at the State attending a business meeting. I stay here for four days now, atat na atat na rin akong umuwi sa asawa ko. We're newly wed but here I am attending business meeting, far from her. Pagkauwi ko ay babawi talaga ako sa kanya. I'll take her in vacation kung saan niya gusto. Mananatili kami roon hanggang kailan niya gusto. “Honey, I'm coming home. I miss you so much,” malambing kong wika sa kanya habang paakyat sa private plane ko. Uuwi na ako. Mayayakap ko na ang asawa ko. “Really? Oh, I miss you too, honey! I have a surprise to you.” Ramdam ko ang excitement niya. Napangiti ako. “Yeah? Ngayon pa lang ay excited na akong malaman ang surpresa mo, hon.” Habang nasa himpapawid ay pinili kong makipag-usap sa kanya buong oras. Hanggang sa nagsalita ang piloto ko at sinabing may problema kaya nagpaalam muna ako sa kanya. Pinuntahan ko ito at doon ay nakita ko siyang natataranta, paulit-ulit na bumuntonghininga. M
His Devoted Wife Chapter 21
Hindi ko maiwasang mapangiti habang nakasandal sa hamba ng pinto. Nakatingin sa mag-ama kong masayang naglalaro sa playroom. Ghon and Luna was wearing a rabbit headband while tingling the twins. Hindi ko maiwasang matawa nang malakas na hinampas ni Aisleigh, isa sa kambal ang mukha ng ama. Aisleigh at Sircto is a twin. Kinasal kaming muli ni Ghon nang bumalik kami sa Manila dalawang buwan na pananatili namin sa Isla. Nabuo na namin ang kambal bago pa kaming kinasal ulit. My twin was a blessing. Nang malaman ni Ghon na buntis ako ay grabeng pag-iingat ang ginawa niya. Halos ayaw na niya akong pagalawin. Kahit ang maglakad patungo sa kusina ay hindi niya pinahihintulutan. Kinunsiyaba pa niya si Luna sa kalokohan niya. But we're very thankful that I born them healthy and beautiful. Now they are two years old and Luna was turning seven years old this June 10. I can't believe that they're all grown up fast. “Sircto, come here!” Luna called her brother who's sitting at the corner while c
His Devoted Wife Chapter 22
Hindi ko maiwasang mapangiti ng makitang nagkukulitan ang dalawa habang binibihisan ni Ilham ang anak namin. Wala siyang trabaho kaya nagpumilit na siya ang mag-aayos sa anak namin. Kakatapos ko lang ding magluto ng agahan namin ngunit heto nga't hindi pa sila tapos. Ngayon ang planong mamasyal ni Ilham dahil hindi kami matutuloy sa linggo sa family bounding namin sa kadahilanang may business trip ito sa Hawaii. Ganito talaga si Ilham simula noon. Kapag alam niyang hindi kami matutuloy sa family bounding dahil sa trabaho niya, he will advance it. Walang linggo na na-c-celebrate namin iyon. Nakagawian na nga. “Kayong dalawa talaga, ang kukulit. Babe, finish it already. Lalamig ang pagkain sa baba.” Kinuha ko ang backpack ni Gelle ngunit mabilis iyong inagaw ni Ilham. “Babe, ako na. Chill ka lang muna diyan. Ayokong nagbubuhat ka ng mabibigat.” Napatawa ako sa sinabi niya. “Gelle bag is not that heavy. Damit lang naman ang laman niyan, Babe.” Umiling-iling pa ako. He pouted his lip
His Devoted Wife Chapter 23
“Where do you want to go?” Habang naglalakad palabas ng hospital ay tinanong ako ni Ilham. May check-up kasi ako sa araw na iyon. Masaya ako sa naging resulta kaya hindi maalis ang ngiti sa labi ko habang palabas kami ng hospital. Unti-unti na akong nagiging okay. Ang makihalubilo sa ibang tao ay nagagawa ko na nang paunti-unti. Simula ng magising ako ay natatakot akong makipag-usap sa ibang tao. Kahit anong pilit ni Ilham na sabihin sa akin na sumubok makihalubilo ay hindi ko magawa. Ilang buwan na ang nakakalipas nang marinig ko ang mga boses na iyon. Kahit ako ay nagulat din kinaumagahan dahil parang kusang gumalaw ang katawan ko patungo kay Ilham. Sinabi ko sa kanya na magpa-therapy. Masaya naman siyang pumayag atagad niyang tinawagan ang Neurologist na kilala niya. Kaya sa unang check-up ko ay tatlo kaming nagtungo sa doktor ko. “Gusto kong kumain doon sa LA'S restaurant, pwede ba? Nakita ko kasi iyon noong isang linggo, yayayain sana kita no'n kaso busy ka pa, eh,” nakangiti
Latest chapter
