Chapter 16

Nakatulala sa tanawing nasa aking harapan at pilit iniintindi ang lahat ng mga nalalaman ko. Pilit kong sinisiksik sa isip ko ang lahat dahil kahit anong gawin ko ay wala akong maintindihan, litong-lito ako sa lahat nang nalalaman ko. Marahan kong pinunasan ang mga luha sa mga mata ko. Nakakatawang isipin, umalis akong umiiyak at nasasaktan pagdating ko ulit dito ay gano'n pa rin, umiiyak at nasasaktan pa rin ako. Walang pinagbago. Walang nagbago.

Ilang oras na akong nag-iisip ngunit pagkahanggang ngayon ay ayaw mag-sink in sa akin ang lahat ng sinabi ni Ghon. Kahit anong pilit kong tinatatak sa isip ko na hindi iyon magagawa sa akin ni Daddy ay hindi ko magawang masaktan.

How can he do that to me? How can he do that to his own daughter? How can he hurt me this much?

Ang tagal kong nagdusa, ang tagal kong nasaktan. Simula nang mawala si Ghon hanggang sa mawala ang anak namin. Hindi ko inaakala na ang lahat ng iyon...lahat ng pagdurusa ko ay ang sarili kong ama ang dahilan. Nakita n