Chapter 2

It's Saturday, at lalabas ako ngayon para pumunta ng mall. Gusto kong bumili ng susuotin ko for a friend's party.

"Ma'am, nandiyan po ulit si sir David sa labas."

Nandito na naman siya? Kailan niya ba ako titigilan?

"Paalisin niyo. Sabihin niyo na ayaw ko siyang makita." Ang kulit ng lalaki na ‘yon. Masiyado akong maganda para pulutin ang tinapon ko na.

 

"Ma'am, ayaw niya pong makinig. Pinipilit po niyang hintayin kayo sa labas."

Napabuntong hininga nalang ako. Wala ako sa mood ngayon makipag tigasan sa kaniya.

 

 

Ilang araw na siyang pabalik-balik sa bahay. Nakukulitan na 'ko.

 

Lumabas ako habang nakasunod si Ary sa ‘kin at ilang mga bodyguards.

"Hon, please listen. Bigyan mo pa ako ng isang chance," aniya.

 

"Stop it David. I'm done with you. Besides we’re done. Unlike you, papakasalan ako ng isa ko pang lalaki." I lied. But he knew me. Hindi malayong ipagsabay ko siya sa kung sino.

 

"No. You're lying. Ako lang ang fiancé mo."

 

"Sa tingin mo naman ako ‘yong taong se-seryoso sa 'yo? C'mon wake up, kung dalawa kami na naging fiancé mo, ganoon din ako," sabi ko at tinalikuran siya para umalis.

Nakakasira siya ng araw to be honest.

 

"Ma'am Ivory, may fiancé po kayo?" tanong ni Ary.

 

"Wala. Palusot ko lang ‘yon. Pero alam ko namang hindi ‘yon basta basta maniwala ‘pag wala akong ihaharap sa kaniyang lalaki so I need to find one."

 

In evening, nasa bahay ako ng isang kaibigan. Siya ‘yong nag pa-party dahil sa success ng pinatayo niyang bar somewhere in La Union.

Hawak ko ang isang kupita ng alak habang nasa gilid at nagmamasid sa lahat na nag e-enjoy.

Balak kong magpakalasing ngayong gabi lalo na't nanggagalaiti pa rin ako sa h*******k na si David.

 

 

Ngayon, namomroblema ako kung sinong lalaking payag magpanggap na fiancé ko.

"Hey Ivory, I'm glad you came." T'was Sadik. A very close friend of mine. Siya itong nag pa-party ngayon.

"Of course Sadik. Hindi pwedeng hindi ako pumunta sa party mo."

 

"It's kuya for you lady. Baka nakakalimutan mo na sampung taon ang agwat nating dalawa."

"Sa-dik," sabi ko na inilingan niya. Kuya? For what? I'm not magalang, it's me na iginagalang.

"How are you and David? ‘Di ba ang kasunduan niyo ng parents mo ay magpapakasal ka sa kaniya when you turn 18? Kaka-debut mo lang last month ah. So pwede na?"

Inirapan ko lang ang sinabi niya at ininom ang natitirang alak sa basong hawak ko. Sana, pero nag loko so, it's his loss.

"Oh. I smell something fishy. Nag-away ba kayo?"

"Hiwalay na kami. I just found out na nakabuntis siya ng iba."

 

 

"Oh... . That's sad!... What's your plan?"

 

"Balak pa niyang makipagbalikan pero ayaw ko na. I told him na may fiancé rin ako aside sa kaniya para tigilan na niya ‘ko kahit wala naman," mahabang salaysay ko.

 

 

"Naniwala kaya?" tanong nito. I sighed kasi alam kong hindi ‘yon naniniwala.

 

 

"May kilala ka bang lalaki diyan? Iyong gwapo sana at galing sa promenenteng pamilya. Walang AIDS, HIV at kahit anu-ano pang virus," natawa si Sadik sa sinabi ko. Right, nagmumukha na nga akong baliw ngayon.

 

 

"Y'know what, I don't know if this is coincidence or what pero kasi may kaibigan ako na naghahanap din ng babaeng mapapakasalan. Iyong madaling kausap at handang makipag annul pag kinakailangan."

 

 

Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin kay David. Totoo? Though, married is too much. Magpanggap lang ayos na. But who knows? I should meet him.

 

 

"Sino? Mayaman ba? Gwapo?"

 

 

"Yep. And for the record, kilala siya sa mundong ginagalawan natin. I'm sure kilala mo din siya," sabi nito. Nagtaka naman ako kung sino ang tinutukoy niya na kilala ko.

 

 

"Sino?"

 

 

"Masson. Masson Villaranza."

 

Masson? I haven't heard that name pero kilala ko ang Villaranza dahil sikat ang pamilya nila sa 'min sa probinsya.

 

"Hindi ko kilala si Masson. The only Villaranza that I know ay sina Mr. Antonio and Mrs. Madonna Villaranza."

 

 

"Well, they are his parents."

 

Nagulat ulit ako at hindi makapaniwalang balingan siya nang tingin. How come? Is this really possible?

 

 

"Saan ko siya pwedeng mahanap?" tanong ko. I want to meet him.

 

 

"One of my bar here in Manila. I'll give you the exact location tomorrow. For sure nasa bar ‘yon bukas."

 

 

Sobrang saya ko sa sinabi ni Sadik. Finally, nalutas na rin ang problema ko kay David.

 

 

Kinabukasan, na received ko ang text ni Sadik kung saan ko makikita si Masson mamaya.

"Ary, handa na ba yung documents?"

"Yes po ma'am. Na e ayos ko na po,"

 

"Good," sooner or later, malulutas na ang problema ko.

 

"Ayaw niyo pong samahan ko kayo ma'am?" tanong ni Ary. Tinignan ko ang orasan sa relo ko, it's 7 in the evening so probably nandoon na si Masson.

 

" ‘Wag na Ary. Dito ka na lang."

Suot ko ang five inches pointed red heels na kakabili ko galing France. Pati na rin ang backless red gown na hapit na hapit sa katawan ko. I wear my favorite color of lipstick which suited on my looks today. I'm gorgeous.

 

Nagpahatid ako sa driver ko papunta sa bar na pagmamay-ari ni Sadik.

The place is cozy and expensive. Halatang mga mayayaman lang ang nakakapasok. Nakita ko rin ang ilan sa mga artista sa loob.

 

Dala ko ang envelope at kinuha ang litrato ni Masson. Kinabisado ko na ang mukha niya kanina kaya alam kong mamumukhaan ko siya ngayon.

 

Nilibot ko ang buong paningin ko sa lugar until nakita ko siya sa gilid at umiinom mag-isa. I'll make sure na hindi siya tatanggi sa gusto ko.

 

Taas noo akong naglakad papalapit sa kaniya dala ang latest edition na bag ng VL na kararating lang kanina from US. 

 

Nang nasa gilid na niya ko ay dahan-dahan siyang nag-angat ng tingin.

 

Nagulat ako for a couple of seconds. I didn't know that there's a man on Earth na kagaya niya.

He's handsome. Handsome than David.

"Yes?"

Kumurap muna ako ng ilang beses bago ibigay sa kaniya ang envelope na dala ko.

 

 

Laman ng envelope na yan ang profile ko.

 

Halata sa mukha niya ang pagtataka but kinuha niya pa rin ito at tinignan.

 

"Hi. I'm May Ivory Vitaliano, marry me and we will get the benefits that we're looking for." I extended my hand to offer him a shakehands. It's a sign on closing a deal. But wait- marry? I just said that? 

He smirk. Tinignan niya ang buong kabuan ko. Agad pansin ang madilim at matiim niyang titig sa akin. I gulp!

 

Should I introduce myself to him again? Why I’m being conscious now?

 

"Basahin mo ‘yan. Nandiyan lahat ng tungkol sa 'kin. Nandiyan din ‘yong mga medical records ko to prove na wala akong nakakahawang sakit," sabi ko. I should praise myself dahil hindi man lang ako nautal. For God sake! This man is too much to take.

 

"I see. So paano mo nalaman na naghahanap ako ng mapapakasalan?" casual na tanong niya. How can he do that? I’m so damn nervous here and yet, he’s still compose and calm?

 

 

 

"Have a seat by the way. Let's discuss this. I'm interested in your offer," dagdag niya habang may nakakalokong ngiti sa labi.

 

 

 

Mapagkakatiwalaan ba 'tong lalaki na 'to?

 

"From Sadik. He told me everything na naghahanap ka nang mapapakasalan na ready rin magpa annul. It's convenient for me since wala akong plano matali sa lalaking hindi ko tipo," sabi ko. For the record, I didn’t plan to marry him. Gusto ko lang mag pretend siya. My offer a while ago just came out to my mouth.

 

 

 

And also, that's a lie. I like his physique. Handsome and mayaman pero ayaw ko namang aminin ‘yon sa kaniya. No fvcking way!

 

"That hurts," aniya. Maybe referring to my statement na hindi ko siya tipo.

 

"So may I know your reasons?"

"Simple lang. I just need someone to marry me para tigilan na 'ko ng ex fiancé ko," sabi ko. Andito na ako so panindigan ko na.

"Oh okay. So you'll use me para tigilan ka ng fiancé mo."

"Sort of. You?" tanong ko.

 

"Mana. Kailangan kong magpakasal to get the hacienda Villaranza at ang buong farm na pagmamay-ari ng pamilya namin sa Villanueva."

 

Ano namang gagawin niya sa lupa nila sa Villanueva? Anyway, wala na akong pakialam doon.

 

 

"So what? Are you interested to marry me?"

 

Inextend ko ulit ang kamay ko for shake hands. Baka naman this time, tanggapin niya na.

 

"Let's make it legal. I'll give you the contract once it is settled. Tell me one rule you wanted to include," he asked.

 

Wait! Bakit may contract? Are we going to live in the same roof?

 

"Are we- sa isang bubong?" kinakabahan kong tanong.

"Yes. It's needed since we're going to pretend. Paano sila maniniwala kung hindi tayo sa iisang bahay titira?"

 

 

Oh No!

 

"Teka! Hindi ba pwedeng separate tayo ng tinutuluyan? Like hello diyan ka, dito ako."

"It's not gonna be easy. Besides, are you afraid?" tanong niya. Yes but hindi ko aaminin.

 

 

 

I don't want to look weak to someone's eyes.

 

"No! I'm cool with it," sabi ko kahit na kinakabahan.

 

"Alright. It's seetled then. So pag-usapan natin ‘yong rules," aniya.

Ano bang dapat kong e include?

"What's your rule?" tanong niya.

 

"Maybe, to respect one another's privacy?" maybe ‘yan. Ayaw kong pinapakialaman ako sa lahat ng bagay.

 

 

 

Ever since bata ako, ayaw ko na talagang may kung sino na makikialam sa 'kin.

 

"Fine with me. Including s*xlife?" aniya.

S*xlife? I think it's fine, right? Since hindi naman kami totoong commit sa isa't-isa.

 

Kasal lang kami sa papel and that's it.

 

 

 

"Yeah," I guess wala namang problema. Hindi ko papakialaman ang s*xlife niya at ganoon din siya sa 'kin so probably parang ayos lang 'yon.

 

"Okay. So mine, magpapa annul tayo after five months ng kasal natin," aniya.

 

"I'm cool with that,"

 

"So deal?" tanong niya.

 

"Deal," and just like that, we sealed our negotiations peacefully. I just hope that negotiating with him is the wisest decision I ever made.