Naalimpungatan ako sa sinag ng araw mula yata sa bintanang nakalimutan kong isara kagabi. Pilit kong iniwas ang aking mukha rito at tumalikod sa pwestong âyon. Niyakap ko ang unan na malapit sa âkin at wala sa sariling napangiti dahil sa sobrang pagkakomportable.
The pillow was warm and comfortable. Plus, the fact that is smells good.
But the moment it hugged me back, I frowned. Wala sa sarili kong dahan-dahang dinilat ang aking mga mata. My eyes immediately widened the moment I saw a strangerâs handsome face. Napatingin ako sa kamay kong na nakapatong sa kanyang dibdib. Ngayon ko lang din napagtantong nakaunan ako sa kanyang braso.
Shit! What the hell happened last night?
Gustuhin ko mang bumalikwas ng bangon ngunti natatakot akong magising ito at makita ako. I tried to move my legs but to my horror, the thing between my legs pained me as fuck! Muli akong napatingin sa binatang natutulog na nanlalaki ang mga mata.
Hindi ko man masyadong maalala ang nangyari kagabi, I am pretty sure something really happened last night.
I stared at his handsome face for a while. Ang matangos nitong ilong, ang mahahaba nitong pilik mata, ang sobrang kinis nitong pisngi, at ang labi nitong natural na mapula⊠Mariin kong pinilig ang aking ulo at mariing kinagat ang aking ibabang labi. Ano ba itong mga iniisip ko? Kailangan ko nang umalis! I need to leave before he wakes up!
Luminga-linga ako sa paligid. Hindi ko alam kung nasaan ako. Pero na ganon, I need to leave first. Kaya kahit sobrang sakit pa rin ng aking kaselanan ay pinilit ko ang aking sarili na gumalaw.
Maingat pa sa maingat kong inangat ang kamay nitong nakahapit sa âking beywang. Sinunod ko naman ang kanyang pagkakatanday ng kanyang binti sa âkin na para bang kinukulong ako. Inangat ko ang makapal na kumot na aming pinagsasaluhan para magawa ko âyon at namilog ang aking mga mata nang mahinuha kong huboât hubad kaming dalawa!
Nasaan ang mga damit ko?!
I bit my lower lip hard and did my very best to get off from him. And when I successfully did it, I roamed my eyes all over the place. Iâm looking for my clothes from last night. Hindi naman kasi pwedeng lumabas akong n*******d âno?
My lips parted a bit whenever I make some movements. Sumasakit kasi lalo ang parting na sa gitna ng aking mga hita. Napatampal ako sa âkin noo at nagulat ako nang biglang gumalaw ang gwapong estranghero sa kama. Halos pigilan ko na ang aking paghinga para lang hindi siya magising.
Laking pasalamat ko nang gumalaw lang ito para tumalikod sa âking pwesto dahil sa sinag ng araw na tumatama rin sa kanyang mukha. Wala sa sarili akong napalunok at pinulot na lang ang mahabang button up shirt na nasa sahig. Nakita ko rin ang cycling ko from last night kaya iyon na lang ang aking sinuot. Hinagilap ko ang aking phone mula sa paligid at natagpuan ko ang aking purse sa ibabaw ng night stand.
Walang pagdadalawang-isip ko itong kinuha at nagmamadaling lumabas ng silid. Paika-ika pa ako dahil sa takot na maabutan niya ako. Sapat na ang kahihiyang kinamulatan ko ngayong umaga. Ayokong makilala niya ako.
Pumasok ako sa loob ng elevator at napahawak sa pader. I pulled out my phone from my purse and dialed my friendâs number. Panay ang aking pagngiwi sa loob ng elevator sa sobrang sakit na aking nadaraman. Ngunit sa kabila nuân ay bigla akong napaisipâŠ
Did I just give my virginity to a complete stranger?
Ang bataan na pinakaiingatan ko, na kahit kailan ay hindi ko mabigay-bigay sa âking dating kasintahan. Ngunit kagabi ay basta-basta ko na lang itong binigay sa taong hindi ko kakilala. Sa taong hindi ko alam kung naakit lang ba ako sa kagawapuhan niya o sadyang masyado akong lasing kagabi.
Nonetheless, I should forget this happened.
Matapos ng ilang ring ay sumagot na si April sa âking tawag.
âHello?â
âWhoever the fuck this is, I hope you know you disturbed my beautiful fucking sleep,â she uttered. Rinig ko pa ang paghikab nito.
âAprilâŠâ I groaned. âCan you fetch me?â
Malakas akong napasinghap nang sumakit na naman ang aking kaselanan sa âking biglang paggalaw.
âIvy?â Parang nahimasmasan ito mula sa pagkaantok. âYou, bitch! Nasaan ka ba?! Akala ko umuwi ka kagabi?â
I groaned loudly. âI'll share my location. Please come and fetch me. ASAP.â
Hindi ko na hinintay ang reply nito. Kaagad kong tinapos ang tawag at agad na nag-share sa kanya ng location. Hindi ko kasi alam kung nasaan ako kaya shinare ko na lang sa kanyan ang aking location.
May isang tao akong nakasabay sa elevator and the way she looked at me seems like sheâs judging my inside her mind. Paano ba naman kasi, halata namang hindi sa âkin ang damit na suot ko. Dagdag pang mukha lang akong nakapanty sa âking suot.
Shit! Sobrang nakakahiya!
âHay, kabataan,â I heard her say.
Napayuko ako ngunit sa âking loob-looban ay umiirap na ako. Halatang may edad na sa klase ng pananalita nito. At saka, required bang mag-isip ng kakaiba kapag ganito ang suot? Hindi ba pwedeng nadapa lang ako kaya nakapagbihis ako?
Pero teka, nadapa? Nadapa tapos biglang nakakapagbihis? Anong ba âtong mga nonsensical thoughts ko!
Saktong paglabas ko ay napansin ko ang Rolls Royce ni April sa labas ng building. Mabilis ang aking mga hakbang habang palabas at patungo ng kotse ni April. Kahit na hindi pa gaanong karami ang mga tao, halos lahat sila naman ay napapatingin sa âkin.
Pagkapasok na pagkapasok ko sa loob ng kotse ni April ay agad akong napangiwi. I held thighs as I groaned in too much pain. Napatingin ako kay April at pansin ko ang masama nitong tingin sa âkin.
âAlam mo bang sinira mo ang beauty rest ko?â sumbat nito sa âkin. âAt saka, kaninong button up âyan? Bakit ganyan lang suot mo? And what the hell are you doing in this kind of luxury place, Ivy? Kaya pala tawag nang tawag sa âkin si Tita Lithy at Tito Ivan, kasi hindi ka nakauwi kagabi.â
âPlease stop nagging, April.â Sumandal ako sa âking kinauupuan at pinikit ang aking mga mata. âIâll stay in your place for now. Ayokong makita ako nila Mommy na ganito ang hitsura.â
âBut in one condition, Ivy.â Napadilat ako sa kanyang sinabi. âTell me what happened last night. In details, did you get me?â
Mariin kong kinagat ang aking ibabang labi at pinikit ang aking mga mata. I nodded my head in agreement. May ibang choice pa ba ako?
--
âOh my gosh! As in oh my gosh!â Inabot nito sa âkin ang tinimpla niyang tsa-a at naupo sa mahabang couch na inuupuan ko ngayon. âAs in pogi? Sana hinintay mo na lang na magising! Malay mo. âdi ba? Magka-lovelife ka bigla.â
Kaagad ko itong sinamaan ng tingin. âI already told you, April, that was just a one night stand. At saka, kakagaling ko lang sa heartbreak, âdi ba? I stillâŠâ
Umiwas ako rito ng tingin. Hindi ko kayang dugtungan ang aking sinabi. I pretended to take a sip of my tea.
âBakit ba kasi mahal mo pa âyon, ha? Ginagago ka na nga lang niya, e.â Umirap sa âkin si April. âAlam mo, Ivy, blessing in disguise âyang nangyari sa âyo. Kasi isipin mo âyun, nakahuli ka na nga ng chupapi, naging worth it virginity mo, dai!â
Napangiwi ako sa kanyang sinabi. âTalaga? Naisip mo pa âyon?â
âE ano naman? âDi ba nga hindi boto si Tita at Tito kay Joshua? E âdi tuwang-tuwa sila kung sakali?â Malakas na humalakhak si April na aking ikinairap. âDonât worry, sis. Hindi ka nila pagagalitan. Actually, mas matutuwa pa sila kapag nalaman nilang break na kayo ni Juswa.â
Tumingin ako sa kawalan. Tama rin naman siya, e. Kapag umuwi ako kahit amoy alak ako, kapag nalaman nilang naghiwalay na kami ni Joshua, paniguradong matutuwa ang mga ito. They hate Joshua that much.
âPero, Ivy, alam mo ba pangalan niya? O kahit pet name lang?â she asked curiously.
I cocked my head to the side and tried to reminisce what happened last night. Sinubukan kong alalahanin kung ano ang pangalan niya pero wala akong maalala bukod sa⊠F?
âHindi ko maalala, pero parang pangalan ng hayop name niya,â I mumbled but it seems like she heard it.
âAnong hayop ka riyan. Ang sama ng ugali mo ah. Paanong ang gwapo-gwapo tapos kapangalan ng hayop? Gorilla?â Binuntutan niya ito ng tawa.
Umiling ako. Parang F âyon, e. Hindi ko lang masyadong matandaan. Frog? Ugh, definitely not!
âUuwi na ako,â I said and stood. Ngunit kaagad akong napangiwi nang sa âking pagtayo ay sumakit ang aking kaselanan. âShitâŠâ
âAyan. Baka Godzilla âyon, Ivy. Mukhang winasak ka talaga kagabi.â She laughed out loud. âDaks ba?â
Naiinis ko itong binato ng throw pillow at naglakad na palabas ng kanyang bahay na paika-ika. Kinuha ko ang susi ng sasakyan niya na nakasabit sa lagayan at dire-diretsong pumasok sa loob ng kanyang sasakyan.
Kaagad ko itong pinausad dahil gusto ko na umuwi at gusto ko na magbanlaw dahil pakiramdam ko ay amoy alak pa rin ako at ang lagkit ko pa. At saka, gusto ko rin matulog. Hindi ko alam kung anong oras ako nakatulog kagabi, basta ang alam ko ay inaantok ako ngayon.
Rinig ko ang paulit-ulit na pagri-ring ng aking phone ngunit hindi na ako nag-abala pang sagutin ito. If itâs Mom, then Iâll just talk to her when I arrive. Wala ako sa mood makipag-usap habang nagmamaneho.
I rested my elbow at the windowâs frame and held my chin while my other hand is holding the steering wheel. Naglalakbay na naman sa âking alaala ang nangyari. Kung paano ko nalaman ang totoo at kung paano walang gatal niyang inamin sa âkin na totoo ang nakalap ko.
Habang inaalala ang mga nangyari biglang tumulo ang luha sa âking pisngi. Naninikip ang aking dibdib. Totoo nga pala talaga ang sabi nila na kahit inumin lahat ng alak sa mundo, sa oras na mabalik na naman ako sa sari ay babalik din ang sakit at problemang tinakasan ko.
I sighed heavily. Namataan ko ang gate ng subdivision na aming tinitirhan kaya agad akong lumiko. My phone stopped ringing and I didnât bother to open it to know who the hell is calling.
Nang makarating ako sa bahay ay nagtaka ako nang wala sila Mommy at Daddy kaya nagkibit balikat na lang ako at dire-diretsong pumasok sa bahay. Hindi naman gaanong kalakihan ang bahay naming, isa lang din ang aming kasambahay dahil nauurat ako kapag marami akong nakakasalubong sa bahay.
âOh, hija. Nakauwi ka na pala. Kagabi pa tawag nang tawag âyung Mommy at Daddy mo sa âyo. Saan ka ba galing?â bungad ni Manang Mary.
Umupo ako sa couch at humikab. âDiyan lang po sa tabi-tabi. Asan po sila Mommy?â
âNakalimutan mo yatang Lingo ngayon. Nagpunta sila sa simbahan,â aniya. âKumain ka na ba?â
âAno po ulam, Manang?â I asked.
âIpagluluto na lang kita. Anong gusto mong ulam?â
âChicken nuggets po. Liligo po muna ako,â pagpapaalam ko rito bago ako naglakad paakyat ng aking silid.
Dalawang palapag lamang ang bahay na ito. Hindi masyadong malaki at sapat na sa âming tatlo. My father is working under a very famous and prestigious Architecture Firm here in the Philippines. Malaki ang sahod ni Daddy kaya nakabili kami ng bahay na ito at nakapag-aral ako sa isang mamahaling paaralan.
Naligo muna ako at nagbihis. At habang abala ako sa pagsusuklay sa âking buhok sa harap ng salamin, paulit-ulit kong kinukumbinsi ang aking sarili na kalimutan ang nangyari kahapon. Ibabaon ko lahat ng iyon sa limot. That was the worst day ever in my entire life.
Kasi isipin mo âyun, nalaman kong nagloko si Joshua, tapos dahil gusto ko itong makalimutan, uminom ako. At nang uminom ako, nakapasok na naman ako sa panibagong problema.
âRight, Ivy. Forget, okay? Kapag nalaman âto ng Mommy mo, iihawin ka nuân ng buhay,â pilit kong pangungumbinsi sa sarili.
Mommy always say that I should not give my virginity to some random stranger or even to my boyfriend if were still not married. Kaya ganoon ako kahigpit kay Joshua na hâwag muna naming gawin ang bagay na âyon. Pero ang gago, hindi makahintay.
After brushing my hair, I tied it into a ponytail. Ngunit natigilan ako nang may makita akong pulang marka sa âking leeg. I tilted my head and looked at it closely in the mirror. Nangunot ang aking noo at mariin kong kinagat ang aking ibabang labi.
Could this be⊠a hickey?
My eyes widened. At mas lalo pang namilog ang aking mga mata nang marinig ko ang boses ni Mommy sa baba.
âIvy? Bumaba ka riyan! We need to talk!â
Shit!
The Sequel: Epilogue IVY SHANE BARTOLOMEâs point of view âDo you want me to sing a song for you? I will gladly do that, baby.â Then next thing I heard was a strumming of a guitar. âWe were as one, baby. For a moment in time. And it seemed everlasting that you will always be mine. Now you wanna be free, so Iâm letting you fly. Cause you know in my heart, girl. Our love will never die, no.â His voice suddenly cracked in the middle of singing and itâs kinda weird because⊠because I like his voice. Bumibilis ang tibok ng dibdib ko sa naririnig ko. âYouâll always be a part of me, and Iâm part of you indefinitely. Girl, donât you know you canât shake me. Oh, Darling, cause youâll always be my baby.â Narinig ko ang paghagugol nito kaya naman kusang tumulo ang luha sa âking mga mata. I looked at my parents confusedly. I donât understand what exactly is happening right now. âWhy am I crying?â Ngunit hindi sumagot si Mommy. Hanggang sa isang tinig na naman ang aking narinig ko. âMommy, w
The Sequel: Chapter 25FOX MADRIDâs point of viewPeople used to say that you canât give up on someone because the situationâs not ideal. Great relationships arenât great because they have no problems. Theyâre great because both people care enough about the other person to find a way to make it work. And thatâs how our love is. Weâre trying to make it work no matter how hard it is.Not because we have our children, but because both of us canât imagine surviving the future without one another. Both of us wanted to spend each otherâs lifetime. We are each otherâs strength. And as I watched how the burning car fell into the cliff, I lost all my strength.âFox, no!âMabilis akong hinawakan ni Stone sa balikat para hindi ko takbuhin ang distansya ng bangin. Napuno ng luha ang aking mga mata at nandidilim ang aking paningin. The anger inside me flamed up and now I can feel myself moving into their own, itâs as if they have their own mind to control.I pushed Stone hard and walked towards Li
The Sequel: Chapter 24âGrabe!â April exclaimed with a teary eyes. âHindi ako makapaniwalang ikakasal ka na. I mean, is this real? Are you for real?âI looked at her and smiled. Gustuhin ko mang umiyak ay hindi pwede dahil kasalukuyan pa akong nilalagyan ng make up habang ang iba naman ay inaayos ang aking buhok para sa paglalagyang ng veil.âStop being so dramatic, April. Ikakasal lang ako, hindi ako mamamatay,â natatawang tugon ko.Paano ba naman kasi? Kung umiyak siya ay parang ano mang oras ay kukunin na ako ni Lord. Kaya naman ay nginingitian ko na lang siya.âBut seriously, Ivy. Iâm really happy for you. Finally, hindi na jinx ang kasal mo ngayon. Paglabas mo ng simbahan mamaya, hindi ka na si Ms. Bartolome. You will be Mrs. Madrid and that is making me cry. I am so happy for you.âHinawakan nito ang kamay ko kaya naman pinisil ko lang ito para pakalamahin siya. Sheâs getting emotional kahit may make up na ito.âDonât cry or youâll ruin your make up.âThe day has finally come, a
The Sequel: Chapter 23FOX MADRIDâS Point of viewI knocked on my sonâs room but no one answered. Kaya naman ang ginawa ko ay tinulak ko pabukas ang pinto at doon ko nasilayan si Finn, nakahiga sa kama at mayroon suot na headset. Nakapikit ang mga mat anito na tila ba natutulog. But I am not dumb not to know heâs just acting.Humugot ako ng malalim na hininga at umupo sa kama. I looked at his walls full of anime strips. He designed his room. Mayroon din siyang personal computer sa gilid na sinadya ko para sa kanya. I want to spoil him so much. Baka sa ganitong paraan ay malaman niyang mahal na mahal ko siya.âI know you can hear me,â I said. âCan we talk?âDoon ko lang naramdaman ang pagbangon ng anak ko. Nilingon ko ito at nakita ko ang pagtangal nito ng headphones. Finn looked at me. Walang emosyon sa mga mat anito at parang hindi siya interesado. O sadyang pinapakita niya lang sa âkin na hindi ako interesanteng kausap.âAre you still mad at me?â tanong ko sa kanya.âNo,â diretsong
The Sequel: Chapter 22 Hindi maalis ni Fox ang titig niya sa âmin ni Heather. Parang hindi pa rin siya makapaniwala sa nakikita niya. Hindi yata siya makapaniwalang nandito kami at hindi kami umalis nang tuluyan. Kahit naman ako. Lalo naât desidong- desidido ang hitsura ko nang magtalo kami ni Fox tungkol dito kaya naman hindi na ako nagtataka sa klase ng patingin niya sa âkin ngayon.âKain ka ng marami,â I said. âNasabi sa âkin ni Lucifer na hindi ka kumain buong araw kahapon at puro alak lang iniinom mo. Are you trying to end your life, Fox. Dapat sinabi mo at nang makahanap ako ng hitman na titira sa âyo.âHindi ito umimik. Nang nanahimik na si Heather ay maingat ko itong nilagay sa kanyang baby crib na pwedeng dalhin kahit saan. Sinadya ko kasi na mayroong gulong ang crib nito para matutulak ko lang sa kung saan ko man gusto. At nang matapos ay napatingin ako kay Fox saka ko ito nilapitan.Ako na mismo ang naglagay ng pagkain sa kanyang plato dahil mukhang wala siyang planong gaw
The Sequel: Chapter 21 Inilibot ko ang aking panigin sa buong paligid at hindi ko maiwasang ngumiwi sa sobrang gulo ng paligid. Ang mga flower vase ay basag. Napaawang naman ang labi ko nang makita ko ang basag na malaking tv flatscreen. Then my eyes landed on Fox. Nakaupo ito sa sahig at nakapatong ang siko nito sa kanyang tuhod, takip takip ang mukha. He was leaning against the sofa. Ang sofa na bumaliktad din. âFoxâŠâ I chanted. Agad itong napatingin sa âkin. At ang mapula nitong mga mata ang sumalubong sa âkn. His red and swollen eyes are looking at me and telling me how tired he is right now. Nakaramdam ako ng guilt habang nakatitig sa mga mata niya. Lucy called me, nagbabakasakali raw siya na baka hindi ako umalis. And I didnât leave. Hindi ko kayang umalis dahil ayokong lisanin si Fox. Kaya naman nang tinawagan ako ni Lucy ay agad kong sinagot ang tawag. And when he told me that Fox was driving drunk, I was damn worried. Nalaman ko rin kay Lucy na hindi pumasok sa trabaho si